توسط دیوید سوانسون گرفته شده از انسانی
سرانجام این بهار گذشته، ادعا کرد که برای اولین بار بیش از نیمی از پاسخ دهندگان نظرسنجی در سراسر جهان گفتند که خود را بیشتر به عنوان شهروندان جهانی به عنوان شهروندان یک کشور دیدند. آنها چه گفتند؟
اول از همه، برای پایین آوردن ضربان قلب خوانندگان خاص آمریکا، باید بگوییم که آنها به وضوح به این معنا نیست که وفاداری به یک دولت جهانی رازهای را برای مدت زمان تا زمانی که حزب تاریک تمام نور را از نیروی خرد می کند یا تا زمانی که مامان، پای سیب، و حاکمیت ملی مقدس در شعله های سنتاسیون بین المللی گرایش پیدا کند. چگونه می توانم این را بدانم؟ برای یک چیز، چیزی که اکثر سیاره از آن آگاه است، مخالفت با یک راز است. مهمتر از همه این است که در اینجا موضوع نگرش پاسخ دهندگان نظرسنجی، نه شرایط آنها است. در بسیاری از کشورها پاسخ تقریبا به طور مساوی تقسیم شده بود؛ نیمی از مردم اشتباه نكردند، فقط به لحاظ متفاوتی بودند.
با این حال، منظور آنها چه بود؟
در ایالات متحده ، به طور حیرت انگیز ، 22 درصد از پاسخ دهندگان گفته اند که آنها کاملاً موافقند که خود را بیشتر شهروندان جهانی می دانند ، در حالی که 21 درصد دیگر تا حدودی موافق هستند. چگونه می توانید تا حدودی با یک انتخاب باینری موافقت کنید من ایده مه آلودتری ندارم ، اما ظاهرا آنها این کار را کردند. اگر 43٪ در کل موافق باشید که کاملاً یا تا حدودی در سرزمین استثنایی نظامی شده پرچم دار موج می زند ، اگر باورتان شود - یا اگر در واقع معنی چندانی ندارد.
کانادا با 53 درصد کمی بالاتر است. اما ، دوباره ، معنای آن چیست؟ آیا پاسخ دهندگان با یک ایده منطقی منطقی که قبلاً هرگز نامش را نشنیده بودند ، توافق کردند؟ آیا واقعاً یک اقلیت قوی فراتر از ناسیونالیسم مشترک روشنگر است؟ روسیه ، آلمان ، شیلی و مکزیک کمترین شناسایی را به عنوان شهروندان جهانی داشتند. آیا باید از این به پایین نگاه کنیم؟ نیجریه ، چین ، پرو و هند بالاترین میزان را داشته اند. آیا باید از آن الگوبرداری کنیم؟ آیا افراد با بشریت یا مخالف کشورشان یا در حمایت از تمایل خود برای مهاجرت یا مخالف تمایل دیگران برای مهاجرت همذات پنداری می کنند؟ یا آیا افرادی که در سرمایه های جهانی شده به کار گرفته می شوند در واقع ضد ملی گرایی هستند؟
من همیشه تصور می کردم که اگر مردم در ابتدا در مورد جنایات ارتش کشورشان صحبت کنند و شروع به شناسایی با تمام بشریت کنند، ما ممکن است صلح را به دست آوریم. بنابراین من نتایج "شهروند جهانی" را با نتایج یک نظرسنجی 2014 مقایسه کردم که این سوال را مطرح کرد که آیا مردم مایل به جنگ در کشور خود خواهند شد یا خیر. نتایج این نظرسنجی نیز بسیار دلگرم کننده بود و اکثریت قاطع در بسیاری از کشورها اظهار داشتند که در جنگ نمی جنگند. اما ظاهرا بین دو نظرسنجی همبستگی وجود ندارد. به استثنای اینکه ما می توانیم راهی برای اصلاح سایر عوامل مهم پیدا کنیم، به نظر نمی رسد که یک شهروند جهانی باشد و امتناع از هرگونه توافق در مورد آن، امتناع از جنگ است. کشورهای ملی گرایانه مایل به جنگ در جنگ نیستند. کشورهای "شهروند جهانی" درگیر جنگ هستند و مایل نیستند در جنگ شرکت کنند.
البته پاسخ های تمایل به مبارزه بی معنی است. ایالات متحده جنگ های متعددی دارد و دفاتر استخدامی در اکثر شهرها را اداره می کند و 44 درصد از این کشور معتقدند که اگر جنگی داشته باشند مبارزه می کنند. (چه چیزی آنها را متوقف می کند؟) پاسخ های شهروندان جهانی نیز ممکن است تا حد زیادی بی معنی باشد. با این حال، لازم به ذکر است که کانادا در هر دو نظرسنجی، کانادا بیشتر از همه ایالات متحده در نظر گرفته و صلح آمیز است، در حالی که کشورهای آسیایی هر دو بزرگترین شهروند جهانی هستند و بیشتر مایل به جنگ داخلی هستند (یا این ادعا را به یک نظرسنجی) .
هرچند که ممکن است به معنای آن باشد، من آن را به عنوان خبر فوق العاده ای است که اکثریت بشریت با جهان شناخته شده است. اکنون ما این را می خواهیم که این چیزی است که باید باشد. ما باید اعتقادی به شهروندی جهانی داشته باشیم که با شناخت هر انسان دیگر بر روی زمین و سایر چیزهای زندگی به شیوه خود، به عنوان به اشتراک گذاری در آن آغاز می شود. یک شهروند جهان انتظار ندارد لزوما با ساکنان برخی از مناطق دور دنیا هماهنگ باشد، اما مطمئنا درک می کند که جنگ علیه هموطنان نمی تواند انجام شود.
برای ایجاد شهروندی جهانی نیازی به انتخاب های تمیز و یا پایان دادن به سود جنگی یا گسترش ICC برای تحمیل حاکمیت قانون در کشورهای خارج از آفریقا نیستیم. ما فقط نیاز به ذهن خود داریم و اگر این را در ذهن خودمان درست کنیم، تمام این چیزهای دیگر بهتر بود آماده شود تا اتفاق بیفتد.
بنابراین چگونه ما مانند شهروندان جهان فکر می کنیم؟ این را امتحان کنید: مقاله ای درباره مکان دوردست بخوانید. فکر کنید: "این برای بعضی از ما اتفاق افتاده است." منظور از "ما" ، انسانیت است. یک مقاله بخوانید در مورد فعالان صلح معترض به جنگ که با صدای بلند می گویند ، "ما مردم بی گناه را بمباران می کنیم" ، در حالی که خود را با ارتش ایالات متحده می شناسیم. روی آن کار کنید تا زمانی که بتوانید چنین جملاتی را غیرقابل درک کنید. مقالات ذکر شده در مورد "دشمن" را به صورت آنلاین جستجو کنید. آنها را اصلاح کنید تا این واقعیت را نشان دهد که همه دشمنان یکسانی دارند: جنگ ، تخریب محیط زیست ، بیماری ، گرسنگی ، تعصب. "آنها" و "آن افراد" را با "ما" و "ما انسانها" جایگزین کنید.
این در واقع یک پروژه عظیم است، اما ظاهرا میلیون ها نفر از ما در حال حاضر با آن شناسایی شده اند، و بسیاری از دست ها کار سبک را انجام می دهند. مدل های شبیه سازی نیز می تواند الهام بخش باشد. ما می توانیم به فعالیت خلاقانه گری دیویس نگاه کنیم، که در برابر ملی گرایی به عنوان یک شهروند جهانی ایستاده است.
ما همچنین می توانیم به مرحوم محمد علی نگاه کنیم که ایستادگی در برابر جنگ را بر عهده داشت، چرا که مردم خارج از کشور نیز اهمیت داشتند؛ همانگونه که می گویند - تمام جنگ ها جنگ های داخلی است؛ زیرا همه مردم برادران و خواهران هستند.
علی با اشاره به پیوستن به ارتش آمریکا در جنگ با ویتنام که در نهایت شش میلیون نفر را در این کشور، لائوس و کامبوج کشته است، علی از کار خود رها کرد و حاضر به رها کردن آزادی او شد. او گفت: "فقط من را به زندان برسانید، در مقایسه با خصوصیات موضع اخلاقی و قانونی او به عنوان چیزی" dodging ".
علی گفت: "وجدان من اجازه نخواهد داد که برادر من را بشکنم،" یا برخی از مردم تیره تر و یا برخی از گرسنگان ضعیف در گل برای آمریکایی قدرتمند بزرگ. و آنها را برای چه شلیک کنید؟ آنها هرگز به من نجنگیدند. آنها هرگز به من زنگ زدند آنها سگها را روی من گذاشتند. آنها من را از ملیت من غارت نمی کردند، تجاوز و مادر و پدرم را کشتند. آنها را برای چه شلیک کنید؟ چرا من قصد دارم به آنها شلیک کنم؟ آنها فقیر سیاه پوست، بچه های کوچک و کودکان، زنان هستند. چگونه می توانم مردم فقیر شلیک کنم؟ فقط مرا به زندان برسان.
احمدی نژاد برای مخالفت با جنگ آمریکا مخالفت کرد اما معماران آن جنگ چندین دهه بعد اعلام کردند که او درست بوده است. رابرت مک نامارا، وزیر دفاع پیشین، گفت: "من فکر می کنم ما اشتباه کردیم." آیا مردم آمریکا می دانند؟ نظرسنجی ها نشان می دهد که تعداد اندکی از ایده های دوردست دقیق از تعداد افرادی که در ویتنام یا عراق و یا فیلیپین یا دیگر جنگ های ایالات متحده کشته شده اند، وجود دارد. جورج اورول گفت: "ملی گرایان نه تنها از جنایاتی که توسط طرف خود مرتکب شده اند را تکذیب نمی کند، بلکه دارای ظرفیت قابل توجهی برای حتی در مورد آنها نیست." شهروند جهان خیلی بهتر می شود.
