چه می شد اگر هفت عادت افراد بسیار مؤثر در ملل اعمال می شد؟

توسط آل میتی، کرونیکل صلحژانویه 31، 2022

پرفروش ترین کتاب، 7 عادت افراد بسیار موثر - درس های قدرتمند در تغییر شخصی توسط Stephen R. Covey در سال 1989 منتشر شد. در آگوست 2011، زمان مجله فهرست شده 7 عادت ها به عنوان یکی از 25 کتاب تاثیرگذار مدیریت کسب و کار.

هنگامی که برای اولین بار در سال 1991 کتاب را خواندم، مشغول کار حرفه ای خود بودم و سعی می کردم تعادل بین کار، زندگی، خانواده، روابط تجاری، اهداف اجتماعی و زندگی معنوی خود را ایجاد کنم. صلح شخصی، صلح رابطه‌ای و صلح جهانی در افکار، ارزش‌ها و اعمال من نبود.

من اخبار را از تلویزیون تماشا کردم و معتقد بودم که جنگ خلیج فارس یک جنگ عادلانه برای دفاع از مردم کویت و وادار کردن عراق به ترک کویت است. وقتی اتحاد جماهیر شوروی منحل شد، خوشحال شدم. فکر می کردم دموکراسی غالب شده است. آمریکا در جنگ سرد پیروز شده بود. آمریکایی ها بچه های خوبی بودند، یا من ساده لوحانه فکر می کردم.

زمانی که ایالات متحده به طور غیرقانونی به ایران اسلحه فروخت و از سود این فروش برای حمایت از کنتراها در نیکاراگوئه استفاده کرد، به رسوایی ایران-کنترا توجه چندانی نکردم. من اطلاعات کمی در مورد آموزش قاتلان توسط ایالات متحده و ترورهایی که در آمریکای مرکزی انجام شد، نداشتم.

کشورهای بالکان برای من گیج کننده بودند. من گسترش ناتو، قرار دادن تسلیحات بسیار نزدیکتر به روسیه، پایگاه ها و تأسیسات نظامی ایالات متحده در سراسر جهان را نادیده گرفتم، و تهدیدی که ایالات متحده برای ثبات جهانی داشت.

با گذشت سالها، توجه من به سیاست خارجی ایالات متحده افزایش یافت. من متوجه شده ام که سیاست های ایالات متحده ابتدا بر قدرت و زور نظامی متمرکز است، در حالی که ما از منافع ملی خود دفاع می کنیم. اعتیاد ما به جنگ، نظامی‌گری، مداخلات نظامی، توطئه‌های سیا و کودتا، روش‌هایی هستند که از طریق آنها ادعا می‌کنیم از آزادی، دموکراسی و حاکمیت قانون در سراسر جهان حمایت می‌کنیم.

اکنون بازنشسته شده ام و با صرف وقت و انرژی خود به عنوان یک فعال برای صلح، دوباره مطالعه کردم 7 عادت ها. تعجب می‌کنم، «اگر این عادت‌ها برای افراد مؤثر و شرکت‌های مؤثر ایجاد می‌کنند، آیا نمی‌توانند برای جوامع و حتی کشورهای مؤثر نیز مفید باشند؟ میشه اینا 7 عادت ها بخشی از چارچوبی برای جهانی صلح آمیز باشد؟»

اساسی به 7 عادت ها است فراوانی ذهنیت، طرز تفکری که منابع کافی برای همه بشریت وجود دارد. در مقابل، الف کمبود طرز فکر، تفکر بازی با جمع صفر، بر این ایده بنا شده است که اگر شخص دیگری برنده شود، کسی باید ببازد.

کاوی عاداتی را توصیف می کند که افراد برای حرکت از وابستگی به استقلال و پیشرفت به وابستگی متقابل نیاز دارند. به همین ترتیب، جوامع و ملت ها می توانند از وابستگی به استقلال به وابستگی متقابل حرکت کنند. با این حال، استقلال (اول کشور من) بدون پیشرفت به سمت وابستگی متقابل ... منجر به روابط متخاصم، رقابت و جنگ می شود.

ما می‌توانیم وابستگی متقابل خود را بپذیریم و بپذیریم و ذهنیت فراوانی را در پیش بگیریم، با این باور که غذا، آب، فضا، هوا، انرژی‌های تجدیدپذیر، مراقبت‌های بهداشتی، امنیت و سایر منابع کافی برای همه وجود دارد. آن وقت تمام بشریت می تواند رشد کند نه فقط زنده بماند.

همه گیری جهانی فرصتی برای آشکار کردن وابستگی متقابل ما بوده است. کاهش تغییرات آب و هوایی جهانی یکی دیگر از موارد است. قاچاق انسان. تجارت مواد مخدر. بحران پناهجویان نقض حقوق بشر سلاح های هسته ای. غیرنظامی کردن فضا لیست ادامه دارد. متأسفانه، ما فرصت‌ها را برای مؤثر بودن و پذیرش وابستگی متقابل از دست می‌دهیم و جهان در درگیری و جنگ خشونت‌آمیز فرو می‌رود.

اجازه دهید نحوه استفاده از Covey را ببینیم 7 عادت ها در سطوح قبیله ای، اجتماعی و ملی ممکن است با ذهنیت فراوانی به جای تفکر بازی با جمع صفر کار کنند.

عادت اول: فعال باشید. فعالیت مسئولیت واکنش خود به رویدادها و ابتکار عمل برای پاسخ مثبت است. رفتار ما تابعی از تصمیمات ماست نه شرایط ما. ما مسئولیت داریم که اتفاقات را رقم بزنیم. به کلمه مسئولیت - "توانایی پاسخگویی" - توانایی انتخاب پاسخ خود نگاه کنید. افراد فعال این مسئولیت را می شناسند.

در سطح اجتماعی و ملی، کشورها می توانند تصمیم بگیرند که چگونه به رویدادهای جهان واکنش نشان دهند. آنها می توانند به معاهدات جدید، میانجیگری، حمایت از غیرنظامیان غیرمسلح، دادگاه بین المللی دادگستری، دادگاه کیفری بین المللی، مجمع عمومی سازمان ملل متحد اصلاح شده همه را به عنوان راه هایی برای جستجوی فعالانه راه حل برای درگیری ها نگاه کنند.

عادت 2: "با در نظر گرفتن پایان شروع کنید". چشم انداز فردی، اجتماعی و ملی برای آینده - بیانیه ماموریت چیست؟

برای ایالات متحده، بیانیه مأموریت مقدمه قانون اساسی است: "ما مردم ایالات متحده هستیمبرای تشکیل اتحادیه کاملتر، برقراری عدالت، تضمین آرامش داخلی، تأمین دفاع مشترک، ارتقاء رفاه عمومی و تأمین مواهب آزادی برای خود و آیندگانمان، این قانون اساسی را برای ایالات متحده تعیین و تثبیت کنید. از امریکا."

برای سازمان ملل، بیانیه مأموریت مقدمه منشور است:ما مردم ملل متحد مصمم هستیم برای نجات نسل های بعدی از بلای جنگی که دو بار در طول زندگی ما غم و اندوه بی حد و حصری را برای بشر به همراه داشته است، و تأکید مجدد بر ایمان به حقوق اساسی بشر، به کرامت و ارزش انسان، به حقوق برابر زن و مرد و کشورهای بزرگ و کوچک و ایجاد شرایطی که تحت آن بتوان عدالت و احترام به تعهدات ناشی از معاهدات و سایر منابع حقوق بین‌الملل را حفظ کرد و برای ارتقای پیشرفت اجتماعی و استانداردهای بهتر زندگی در آزادی بزرگ‌تر،

و برای این اهداف تساهل و تساهل و زندگی مشترک در صلح با یکدیگر به عنوان همسایگان خوب و متحد کردن نیروهای خود برای حفظ صلح و امنیت بین المللی و اطمینان از عدم استفاده از نیروی مسلح با پذیرش اصول و نهادینه کردن روش ها، صرفه جویی در منافع مشترک، و به کارگیری ماشین آلات بین المللی برای ارتقای پیشرفت اقتصادی و اجتماعی همه مردم،

بنابراین، آیا ایالات متحده به بیانیه ماموریت خود عمل می کند؟ سازمان ملل و کشورهای عضو آن چطور؟ اگر خواهان دنیایی «موثر» هستیم، راه درازی در پیش داریم.

عادت 3: "اولین چیزها را در اولویت قرار دهید". کاوی در مورد آنچه مهم است در مقابل آنچه فوری است.

اولویت باید به ترتیب زیر باشد:

• ربع I. فوری و مهم (Do)
• ربع دوم. فوری نیست اما مهم (طرح)
• ربع سوم. فوری اما مهم نیست (نماینده)
• ربع چهارم. فوری و مهم نیست (حذف)

ترتیب مهم است. مسائل مهم و فوری پیش روی جهان چیست؟ تغییرات جهانی آب و هوا؟ چالش های پناهندگی و مهاجرت؟ گرسنگی؟ سلاح های هسته ای و سایر سلاح های کشتار جمعی؟ همه گیری های جهانی؟ تحریم هایی که قدرتمندان علیه دیگران اعمال می کنند؟ مبالغ گزافی که صرف نظامی گری و آمادگی برای جنگ می شود؟ افراطی ها؟

مردم جهان چگونه تصمیم می گیرند؟ مجمع عمومی سازمان ملل متحد بدون تهدید شورای امنیت به وتو چطور؟

وابستگی متقابل سه عادت بعدی نشان می دهد وابستگی متقابل- کار با دیگران دنیایی را تصور کنید که در آن همه افراد وابستگی متقابل خود را تشخیص دهند. چگونه همه گیری ها، تغییرات آب و هوایی جهانی، قحطی، بلایای طبیعی، خصومت ها و خشونت را مدیریت کنیم؟ با "ذهنیت فراوانی" فکر کنید. آیا می توانیم با هم کار کنیم تا بشریت بتواند زنده بماند؟

عادت چهارم: "برنده-برد فکر کن". به دنبال سود متقابل باشید، راه حل های برد-برد یا توافقات ارزش گذاری و احترام گذاشتن به دیگران از طریق جستجوی "برد" برای همه بهتر از این است که یکی برنده شود و دیگری ببازد.

به دنیای امروز ما فکر کنید. آیا ما به دنبال برد-برد هستیم یا فکر می کنیم باید به هر قیمتی برنده شویم؟ آیا راهی برای پیروزی هر دو طرف وجود دارد؟

عادت پنجم: «ابتدا به دنبال درک باشید، سپس درک شدن»، استفاده کنید دلسرد کننده واقعی گوش دادن فهمیدن موقعیت دیگر این گوش دادن همدلانه برای همه طرف ها صدق می کند. همه مردم و ملت ها باید به دنبال این باشند که بفهمند دشمنانشان چه می خواهند. تصور کنید که جستجوی اول برای فهمیدن می تواند به یک عادت تبدیل شود. تفاهم به معنای توافق نیست.

اختلاف و درگیری همیشه رخ خواهد داد. با این حال، زمانی که مردم واقعاً یکدیگر را درک کنند، احتمال جنگ و کشتار جمعی کمتر خواهد بود.

عادت ششم: "هم افزایی". هم افزایی به این معناست که کل از مجموع اجزای آن بیشتر باشد. تصور کنید که جوامع و ملت ها وقتی به دنبال روابط برد-برد هستند، به دنبال درک یکدیگر و همکاری برای اهدافی هستند که به تنهایی نمی توانند انجام دهند، چه کاری می توانند انجام دهند!

عادت 7: "اره را تیز کنید". درست همانطور که افراد باید از ابزارهای خود مراقبت کنند، ملت ها نیز باید مهارت ها و ابزارهای مورد نیاز برای موثر بودن را ارزیابی و تقویت کنند. ابزار جنگ و خشونت صلح را به ارمغان نیاورده است. ابزارهای دیگر در دسترس هستند و آماده استفاده از ما هستند.

صلح جهانی از طریق ابزارهای غیرخشونت آمیز نه پوچ است و نه دست نیافتنی. همه روش های دیگر شکست خورده اند. بنابراین، ما باید از نو شروع کنیم. عدم خشونت نقطه شروع خوبی است.» دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور

کی روش جدیدی از تفکر را اتخاذ خواهیم کرد؟ ما باید عادت های خود را در زمینه تخریب محیط زیست، جنگ، نظامی گری و خشونت با عادات جدید جایگزین کنیم. دکتر کینگ همچنین به ما گفت که نوع بشر باید به جنگ پایان دهد وگرنه جنگ به نوع بشر پایان خواهد داد.