در ایالات متحده مدنظر است که جهل راسخ در مورد پیشنهادات صلح مردود حفظ شود و اعتقاد بر این باشد که تمام جنگهای آغاز شده توسط دولت ایالات متحده "آخرین چاره" است. مدارس ما هنوز یاد ندهید که اسپانیا خواستار موضوع مین برای رفتن به داوری بین المللی ، اینکه ژاپن قبل از هیروشیما صلح می خواست ، اتحاد جماهیر شوروی قبل از جنگ کره مذاکرات صلح را پیشنهاد داد ، یا اینکه ایالات متحده پیشنهادات صلح ویتنام ، ویتنام شوروی و فرانسه را خرابکاری کرد وقتی یک روزنامه اسپانیایی گزارش داد که صدام حسین قبل از حمله سال 2003 پیشنهاد ترک عراق را داده است ، رسانه های آمریکایی علاقه چندانی نشان ندادند. هنگامی که رسانه های انگلیس گزارش دادند طالبان مایل است اسامه بن لادن را قبل از حمله سال 2001 به افغانستان محاکمه کند ، روزنامه نگاران آمریکایی خمیازه کشیدند. پیشنهاد ایران در سال 2003 برای مذاکره در مورد پایان دادن به برنامه انرژی هسته ای خود در بحث امسال توافق با ایران - که خود تقریباً به عنوان مانعی برای جنگ رد شد - زیاد مورد اشاره قرار نگرفت.
La نگهبان گزارش در روز سه شنبه، رئیس جمهور سابق فنلاند و برنده جایزه صلح نوبل، مارتتی آتیسیاری، که در مذاکرات در 2012 حضور داشتند، گفت که در 2012، روسیه پیشنهاد فرایند حل و فصل مسالمت آمیز بین دولت سوریه و مخالفان خود که شامل رئیس جمهور بشار -Assad پایین آمدن. اما، با توجه به احتیاطی، ایالات متحده به این حد اطمینان داشت که اسد به زودی خشونت آمیز خواهد شد و این پیشنهاد را رد کرد.
جنگ داخلی فاجعهبار سوریه از زمان پیروزی 2012 به پیروی آمریکا از سیاست واقعی آمریکا که در آن مصالحه صلح آمیز معمولا آخرین گزینه است. آیا دولت ایالات متحده بر این باور است که خشونت به نتایج خوبی دست می یابد؟ رکورد نشان می دهد در غیر این صورت. به احتمال زیاد این باور دارد که خشونت به کنترل بیشتر ایالات متحده منجر خواهد شد، در حالی که رضایت بخش صنعت جنگ. رکورد در بخش اول آن در بهترین حالت مخلوط شده است.
دلاور رامسفلد، وزیر جنگ هلندی، در 1997 اعلام کرد که در پنج سال آینده، هفت کشور را در نظر بگیرد: عراق، سوریه، لبنان، لیبی، سومالی، سودان و ایران. . توني بلر، نخست وزير بريتانيا که در 2000 در ديک چني، معاون سابق حزب جمهوري اسلامي ايران، تصريح کرد:
به گفته بلر ، "چنی خواستار" تغییر رژیم "اجباری در تمام کشورهای خاورمیانه بود که به نظر وی خصمانه با منافع ایالات متحده است. بلر نوشت: "او می توانست در کل عراق ، سوریه ، ایران کار کند و در این راه با همه جانشینان آنها - حزب الله ، حماس و غیره سر و کار داشته باشد." "به عبارت دیگر ، او [چنی] فکر کرد که جهان باید از نو ساخته شود و بعد از 11 سپتامبر ، این کار باید با زور و فوریت انجام شود. بنابراین او برای قدرت سخت و سخت بود. نه اگر ، نه اما ، هیچ ممکن است. "
کابل های وزارت امور خارجه ایالات متحده توسط ویکیلیکس منتشر شده اند که تلاش های ایالات متحده در سوریه را برای تضعیف دولت به حداقل 2006 ردیابی می کند. در 2013، کاخ سفید با برنامه هایی به منظور ساخت تعداد موشک های نامشخص در سوریه، که در میان یک جنگ داخلی وحشتناک بود و بخشی از اردوگاه های نظامی و آموزشی آمریکا و همچنین متحدان ثروتمند ایالات متحده در منطقه و جنگجویانی که از دیگر بلایای ایجاد شده در ایالات متحده در منطقه ظاهر می شوند.
بهانه این موشك ها كشته شدن غیرنظامیان ، از جمله كودكان ، با سلاح شیمیایی بود - جنایتی كه باراک اوباما ، رئیس جمهور آمریكا ادعا كرد كه اثبات آن توسط دولت سوریه انجام شده است. رئیس جمهور گفت ، فیلم های کودکان فوت شده را مشاهده کنید و از این وحشت حمایت کنید یا از حملات موشکی من حمایت کنید. ظاهراً این تنها انتخاب ها بود. این یک فروش نرم نبود ، اما یک فروش قدرتمند و موفق نیز نبود.
"اثبات" مسئولیت استفاده از سلاح های شیمیایی از بین رفت و مخالفت عمومی با آنچه بعداً فهمیدیم یک بمب گذاری گسترده بود ، به موفقیت انجامید. مخالفت عمومی بدون اطلاع از پیشنهاد رد شده صلح در سال 2012 موفق شد. اما بدون پیگیری موفقیت آمیز بود. هیچ تلاشی جدید برای صلح صورت نگرفت ، و ایالات متحده درست پیش رفت و با مربیان و سلاح ها و هواپیماهای بدون سرنشین به جنگ راه یافت.
در ماه ژانویه 2015، یک محقق مطالعه متوجه شد كه عموم مردم آمریكا معتقدند كه هر زمان كه دولت آمریكا جنگ را پیشنهاد می دهد ، در حال حاضر تمام احتمالات دیگر را تمام كرده است. وقتی از گروه نمونه ای س wasال شد که آیا از جنگ خاصی حمایت می کنند یا خیر ، و از گروه دوم پرسیده شد که آیا پس از جنگ خاص حمایت می کنند پس از اینکه گفته شد همه گزینه ها خوب نیستند و از گروه سوم پرسیده شد که آیا از آن جنگ حمایت می کنند حتی اگر وجود داشته باشد گزینه های خوب ، دو گروه اول سطح پشتیبانی یکسانی را ثبت کردند ، در حالی که پشتیبانی از جنگ به طور قابل توجهی در گروه سوم کاهش یافت. این امر محققان را به این نتیجه رساند که اگر گزینه های دیگری ذکر نشود ، مردم وجود آنها را تصور نمی کنند - بلکه مردم تصور می کنند قبلاً آزمایش شده اند. بنابراین ، اگر اشاره کنید که یک گزینه جدی وجود دارد ، بازی به پایان رسیده است. بعداً باید جنگ خود را شروع کنید.
بر پایه رکورد جنگ های گذشته که در سال های پس از آن به کار گرفته می شود و از آن اجتناب می شود، فرض کلی باید همیشه باشد که صلح در هر نوبت دقت اجتناب شود.
