ما باید خشونت را در آغوش بگیریم

توسط کاترین وینکلر ، 21 آوریل 2020

از جانب ChronicleHerald

بیدار شدن از خواب امروز در حلیفکس به واقعیت جدید دیگری بیدار می شود.

در حالی که قتل عام در بیرون از آشپزخانه مجازی اتفاق می افتد ، من با خوشحالی تماشای کیپ برتون ، مری جنت ، طعمه کیک پخت و پز در حالی که یک قتل عام در خارج از آشپزخانه مجازی رخ می داد ، مشاهده می کردم. در مناطق روستایی استان تیراندازی وجود داشت.

عکس مامور RCMP جوان و پرتلاش که دستان دو کودک را در دست دارد ، منجر به یک کلاس از بچه ها می شود ، در سراسر صفحه می لرزد. به آرامی میزان تیراندازی مانند خون قربانیان پخش می شود و آگاهی ما را می ریزد.

چگونه می توانیم آنچه را که اتفاق می افتد درک کنیم؟ چگونه می توانیم این رفتار خشونت آمیز و بی معنی را در کنار مراقبان اطرافیانمان قرار دهیم که اینقدر دلسوزانه باشند؟ آیا این یکی دیگر از حادثه های فم کش بود؟ قرار گرفتن در معرض بیماری همه گیر دیگری در این سیاره محبوب؟ آیا این یک عمل دیگر برتری سفید بود؟ چه کسی در حال تولید واکسن در برابر استمرار خشونت است که از بی توجهی به عشق ، به قلدری از طریق تیراندازی های گسترده به نسل کشی منتقل می شود؟

س questionsالات ما ممکن است متفاوت به نظر برسند ، اما س questionال ، ما باید این کار را انجام دهیم. با ادامه روز و عزاداری خانواده ها ، جستجوی رسانه ها ، پاسخ سیاستمداران و نگرانی جوامع ، شما چه کردید؟ احساس می کردم گم شده ام ، اما بالاخره مشغول شدم. اولین تکلیف خود را برای یک دوره آنلاین ارائه شده توسط دانشگاه از دست داده بودم World Beyond War. سوالی که باید به آن پاسخ می دادم این بود: "شما چه استدلال هایی را برای مقاومت بدون خشونت به عنوان یک گزینه عملی برای خشونت قانع می کنید؟"

این چیزی است که من نوشتم: صلح و عدالت عملی جوهر مقاومت غیر خشونت آمیز است. بیایید از جایی شروع کنیم. می خواهم تأیید کنم که من در حال نوشتن از قلمرو اجدادی بی سابقه مردم میکماک هستم که ریشه در ادامه روابط بین ملل در صلح و دوستی دارد.

دیروز ، در اینجا در نوا اسکوشیا ، بزرگترین تیراندازی گسترده در تاریخ کانادا اتفاق افتاد و حداقل 18 نفر با خشونت جان باختند. استدلال من برای مقاومت غیر خشونت آمیز به خودی خود صحبت می کند. به دلیل وسایلی که لازم است صحبت می کند - قلب ، صدا و زبان. ابزار خشونت این فضا را باز نمی کند. خشونت مکالمه را سکوت می کند. در انتهای اسلحه یا برای آن موضوع در انتهای دریافت یک خیابان ، جایی برای گفتگو وجود ندارد. حمل اسلحه ، بمب هسته ای ، چوب شورش ، هرچه که باشد ، لحظه تغییر احتمالی را تحت الشعاع قرار می دهد. هیچ جایی برای مذاکره ، دیدگاه های فمینیستی و "همه صداها در جدول" وجود ندارد.

مقاومت بی خشونت نمی کند ، بلکه می دهد. خشونت هایی که بر روی این توپ زمین ایجاد می شود ، لذت بخش می کند ، زندگی را به ما می آموزد ، و به ما کمک می کند - خشونت تهدید می کند که شما را از بین می برد ، از بین می برد و رویاهای فرزندان ما را از بین می برد.

عدم خشونت تلافی است که به شکست ختم نمی شود. اعمال خشونت عمل ناکامی است. در اینجا ، مردی که به طور تصادفی کشته شد ، غم و اندوه و سردرگمی را در فضای مراقبت از جوانه زدن در جوامع انزوا ما نشان داد.

عدم خشونت عملی تخیل است - خشونت عبارت است از محدودیت انسانی.

مقاومت غیرخشونت آمیز با یافتن اشکال جدید مقاومت ، تکامل می یابد. گاردین نشان می دهد که چگونه همه گیری در ما دامن می زند تا دامنه فعالیت را گسترش دهیم. این اشکال جدید مقاومت جبهه عمل و دامنه بسیج را گسترده تر می کند. خشونت نوعی نخبه است - نشسته در سالن های تاریک وطن پرستی و نظامی گری که با طمع از قدرت طمع می کنند - واقعاً یک سیستم ارواح گرسنه است.

گزینه جایگزین برای اقدامات غیر خشونت آمیز چیست؟ در صورت عدم پذیرش خشونت ، چه چیزی را انتخاب می کنیم؟ این مهم است. آلترناتیو برای دنیای خشونت و عدالت در اردوگاه پناهندگان ، تنها و سرد و وحشت زده قرار گرفته است. بدیل خشونت در خیابانهای یک شهر آرام با فلاش از چهره فرزندانش قبل از اینکه چشمانش برای همیشه کم رنگ شود ، می میرد. آلترناتیو شنا با آخرین رانش باله پشتی در استخرهای بام کنار معادن طلا و ماسه های تار.

همانطور که گورباچف ​​با خردمندانه نوشت ، "جنگ شکست است" ، و مانند زن کشی و ظلم ، خشونت هایی را که همچنان برای هواداری بادهای بی قرار ناامیدی ادامه می دهد ، ندارد.

كاترین وینكلر ، صدای زنان برای صلح در نوا اسكاتیا ، در حلیفاكس زندگی می كند.