موج کودتاها آفریقا را مختل می کند زیرا سربازان آموزش دیده توسط ایالات متحده نقش کلیدی در سرنگونی دولت ها بازی می کنند.

توسط ایندیپندنت گلوبال نیوز، democracynow.org، فوریه 10، 2022

اتحادیه آفریقا موج کودتا در آفریقا را محکوم می کند، جایی که نیروهای نظامی قدرت را در 18 ماه گذشته در مالی، چاد، گینه، سودان و اخیراً در ژانویه، بورکینافاسو به دست گرفته اند. بریتانی مکه، استادیار کالج ویلیامز، می‌گوید که تعدادی از آنها توسط افسران آموزش دیده توسط ایالات متحده به عنوان بخشی از حضور نظامی رو به رشد ایالات متحده در منطقه تحت پوشش ضد تروریسم، که یک نفوذ امپریالیستی جدید است که تاریخ استعمار فرانسه را تکمیل می‌کند، رهبری می‌کردند. برخی از کودتاها با جشن و شادی در خیابان ها مواجه شده اند و نشان دادن شورش مسلحانه به آخرین راه حل برای مردم ناراضی از دولت های بی پاسخ تبدیل شده است. ثمر البلوشی، یکی از ویراستاران آفریقا می‌افزاید: «میان جنگ به رهبری ایالات متحده علیه تروریسم و ​​تثبیت جامعه بین‌المللی گسترده‌تر بر «امنیت»، این زمینه‌ای است که اگر نگوییم امتیازات، راه‌حل‌های نظامی را برای مشکلات سیاسی متمرکز می‌کند. یک کشور است.

رونوشت
این یک متن عجیب و غریب است. کپی ممکن است در فرم نهایی آن نباشد.

امی گودمن: در 18 آگوست 2020، سربازان در مالی، رئیس جمهور ابراهیم بوباکار کیتا را سرنگون کردند و موجی از کودتاهای نظامی را در سراسر آفریقا به راه انداختند. آوریل گذشته، یک شورای نظامی در چاد پس از مرگ ادریس دبی، رئیس جمهور دیرینه چاد، قدرت را به دست گرفت. سپس در 24 می 2021، مالی شاهد دومین کودتای خود در یک سال بود. در 5 سپتامبر، نیروهای مسلح گینه رئیس جمهور این کشور را دستگیر کردند و دولت و قانون اساسی گینه را منحل کردند. سپس، در 25 اکتبر، ارتش سودان قدرت را به دست گرفت و نخست وزیر عبدالله حمدوک را در بازداشت خانگی قرار داد و به فشار در سودان به سمت حکومت غیرنظامی پایان داد. و سرانجام، دو هفته پیش، در 23 ژانویه، رهبران ارتش بورکینافاسو به رهبری یک فرمانده آموزش دیده توسط ایالات متحده، رئیس جمهور این کشور را عزل کردند، قانون اساسی را به حالت تعلیق درآوردند و پارلمان را منحل کردند. این شش کودتا در پنج کشور آفریقایی در کمتر از یک سال و نیم است.

در آخر هفته، اتحادیه آفریقا موج اخیر کودتاهای نظامی را محکوم کرد. این رئیس جمهور غنا نانا آکوفو-آدو است.

رئیس جمهور NANA AKUFO-ADDO: احیای مجدد کودتاها در منطقه ما نقض مستقیم اصول دموکراتیک ما است و تهدیدی برای صلح، امنیت و ثبات در غرب آفریقا است.

امی گودمن: اتحادیه آفریقا چهار کشور مالی، گینه، سودان و اخیراً بورکینافاسو را تعلیق کرده است. بسیاری از کودتاها توسط افسران نظامی که آموزش های آمریکا را دیده اند، رهبری شده اند.چنین] افسران رهگیری اخیرا گزارش افسران آموزش دیده توسط ایالات متحده از سال 2008 حداقل در XNUMX کودتا تلاش کرده اند و در حداقل هشت مورد در پنج کشور غرب آفریقا از جمله بورکینافاسو سه بار موفق شده اند. گینه، مالی سه بار؛ موریتانی و گامبیا

برای صحبت بیشتر در مورد این موج کودتا در سراسر آفریقا، دو مهمان به ما ملحق شده اند. سمر البلوشی، انسان شناس دانشگاه کالیفرنیا، ارواین است که بر پلیس، نظامی گری و به اصطلاح جنگ علیه تروریسم در شرق آفریقا تمرکز دارد. عنوان کتاب آینده او است جنگ‌سازی به‌عنوان جهان‌ساز. بریتانی مکه استادیار مطالعات محیطی در کالج ویلیامز است که در آنجا بر درگیری و تغییرات محیطی در ساحل غرب آفریقا تمرکز دارد.

بریتنی، بیایید با شما شروع کنیم، پروفسور مکه. اگر می توانید در مورد این منطقه از آفریقا صحبت کنید و چرا فکر می کنید که آنها تحت این تعداد کودتا یا تلاش برای کودتا هستند؟

BRITTANY MECHÉ: ممنون امی. خیلی خوب است که اینجا هستم.

بنابراین، یکی از اولین نظراتی که می‌خواهم ارائه کنم این است که اغلب وقتی چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد، به راحتی می‌توان یک چارچوب اجتناب‌ناپذیر برای همه این کودتاها قرار داد. بنابراین، به راحتی می توان گفت که غرب آفریقا، یا قاره آفریقا، تنها مکانی است که در آن کودتا اتفاق می افتد، در مقابل پرسیدن سؤالات واقعاً پیچیده در مورد پویایی داخلی و همچنین پویایی بیرونی که به این کودتاها کمک می کند.

بنابراین، تا آنجا که پویایی داخلی، می تواند مواردی مانند از دست دادن اعتماد مردم به دولت های خود برای پاسخ به نیازهای اساسی باشد، نوعی نارضایتی عمومی و این احساس که دولت ها در واقع قادر به پاسخگویی به جوامع، بلکه همچنین نیروهای خارجی نیستند. . بنابراین، ما کمی در مورد روش هایی صحبت کرده ایم که فرماندهان برخی از این کودتاها، به ویژه در مورد مالی و بورکینافاسو، توسط ایالات متحده و در برخی موارد فرانسه آموزش دیده اند. بنابراین، این نوع سرمایه گذاری های خارجی در بخش امنیتی به طور مؤثر بخش های خاصی از دولت را به زیان حکومت دموکراتیک سخت کرد.

خوان گونزالس: و پروفسور مکه، شما به فرانسه نیز اشاره کردید. تعدادی از این کشورها بخشی از امپراتوری استعماری قدیمی فرانسه در آفریقا بودند و فرانسه در دهه‌های اخیر نقش بزرگی از نظر ارتش آنها در آفریقا ایفا کرده است. آیا می توانید در مورد این تأثیر صحبت کنید، زیرا ایالات متحده شروع به اعمال نفوذ بیشتر و بیشتر در آفریقا می کند و با عقب نشینی فرانسه، از نظر ثبات یا بی ثباتی بسیاری از این دولت ها؟

BRITTANY MECHÉ: بله، من فکر می کنم واقعا غیرممکن است که ساحل آفریقایی معاصر را بدون درک تأثیر نامتناسبی که فرانسه هم به عنوان قدرت استعماری سابق و هم به عنوان یک قدرت اقتصادی نامتناسب در کشورها داشته است، که اساساً تأثیر اقتصادی و استخراج منابع در سراسر غرب اعمال می کند، غیرممکن است. ساحل آفریقا، اما همچنین در تعیین دستور کار، به ویژه در دهه گذشته، که واقعاً بر تقویت ارتش، تقویت پلیس، تقویت عملیات ضد تروریسم در سراسر منطقه و راه هایی متمرکز شده است که دوباره، این امر به طور مؤثر نیروهای امنیتی را سخت می کند.

اما من همچنین فکر می کنم، به ویژه با توجه به نفوذ ایالات متحده، که ایالات متحده، در تلاش برای ایجاد نوعی تئاتر جدید برای جنگ با تروریسم در ساحل غرب آفریقا، به برخی از این تأثیرات منفی نیز کمک کرده است. در سراسر منطقه دیده ام. و بنابراین، تأثیر متقابل قدرت استعماری سابق و سپس آنچه که توسط فعالان میدانی به عنوان نوعی حضور امپریالیستی جدید توسط ایالات متحده توصیف شده است، به نظر من هر دوی این موارد عملاً منطقه را بی‌ثبات می‌کنند. حمایت از ارتقای امنیت اما آنچه ما دیدیم فقط افزایش بی ثباتی و افزایش ناامنی است.

خوان گونزالس: و با توجه به این بی ثباتی در منطقه، موضوعی که آشکارا توجه ایالات متحده را در این منطقه به طور فزاینده ای به خود جلب کرده است، یعنی ظهور شورش های اسلامی، چه از جانب القاعده و چه از سوی داعش، در منطقه چیست؟

BRITTANY MECHÉ: بله، بنابراین، حتی با وجود اینکه نوعی شبکه‌های تروریستی جهانی در ساحل غرب آفریقا، القاعده در مغرب اسلامی و همچنین شاخه‌های داعش فعال هستند، به نظر من مهم است که خشونتی را که در سراسر ساحل در حال وقوع است در نظر بگیریم. درگیری های محلی بنابراین، حتی زمانی که آنها به برخی از این شبکه‌های جهانی‌تر دست می‌زنند، درگیری‌های محلی هستند، که در آن جوامع محلی واقعاً احساس می‌کنند که هم نوع دولت‌های ایالتی قادر به پاسخگویی به نیازهایشان نیستند، بلکه رقابت هر دو را بر سر حس حکمرانی افزایش می‌دهند. و مکانیسم‌های پاسخگویی، بلکه نوعی نارضایتی عمومی از شیوه‌هایی که مردم احتمالاً شورش‌های مسلحانه را می‌بینند، مخالفان مسلح، به عنوان یکی از معدود راه‌های باقی‌مانده برای طرح ادعا، ادعاهایی را علیه دولت‌هایی مطرح می‌کنند که به نظر آنها واقعاً غایب و پاسخگو نیستند.

امی گودمن: پروفسور مکه، در یک لحظه می خواهیم از شما در مورد کشورهای خاص بپرسیم، اما من می خواستم به پروفسور سمر البلوشی، انسان شناس دانشگاه کالیفرنیا، اروین، که بر پلیس، نظامی گری و به اصطلاح جنگ تمرکز دارد، مراجعه کنم. ترور در شرق آفریقا، سردبیر این نشریه آفریقا یک کشور است و یکی از همکاران موسسه کوئینسی. اگر می توانید تصویری کلی از این منطقه در مورد نظامی گری و به ویژه دخالت ایالات متحده در زمینه آموزش افسران دخیل در این کودتاها به ما بدهید؟ یعنی واقعاً حیرت انگیز است. در 18 ماه گذشته، چه، ما شاهد این تعداد کودتا بودیم. در 20 سال گذشته، ما شاهد این تعداد کودتا در سراسر آفریقا در این مدت زمان نبوده ایم.

سمر البلوشی: ممنون امی. خوشحالم که امروز صبح با شما در برنامه هستم.

فکر می کنم کاملاً درست می گویید: ما باید در مورد زمینه ژئوپلیتیک وسیع تری بپرسیم که این افسران نظامی را برای انجام چنین اقدامات گستاخانه ای جسور کرده است. بین جنگ به رهبری ایالات متحده علیه تروریسم و ​​تثبیت جامعه بین‌المللی گسترده‌تر به «امنیت»، این زمینه‌ای است که اگر نگوییم امتیازات، راه‌حل‌های نظامی را برای مشکلات سیاسی متمرکز می‌کند. من فکر می‌کنم در رسانه‌های اصلی خبری که درباره کودتاهای اخیر گزارش می‌دهند، تمایلی وجود دارد که بازیگران خارجی را خارج از چارچوب تحلیل قرار دهند، اما وقتی نقش رو به رشد فرماندهی ارتش ایالات متحده برای آفریقا، که به نام AFRICOM شناخته می‌شود، در نظر گرفته می‌شود. واضح است که اشتباه است که وقایع این کشورها را تنها محصول تنش های سیاسی داخلی تفسیر کنیم.

برای شنوندگانی که آشنایی ندارند، AFRICOM در سال 2007 تأسیس شد. اکنون تقریباً 29 تأسیسات نظامی شناخته شده در 15 ایالت در سراسر قاره دارد. و بسیاری از کشورهایی، همانطور که اشاره کردید، تجربه کودتا یا کودتا را داشته اند، متحدان اصلی ایالات متحده در جنگ علیه تروریسم هستند و بسیاری از رهبران این کودتاها از ارتش ایالات متحده آموزش دیده اند.

اکنون، ترکیب آموزش و کمک‌های مالی، همراه با این واقعیت که بسیاری از این «کشورهای شریک»، نقل قول بدون نقل قول، به ارتش ایالات متحده اجازه می‌دهند در خاک خود عملیات کنند، به این معناست که این کشورهای آفریقایی توانسته‌اند به طور گسترده‌ای خود را گسترش دهند. زیرساخت های امنیتی خود به عنوان مثال، هزینه های نظامی برای خودروهای زرهی پلیس، هلیکوپترهای تهاجمی، پهپادها و موشک ها به شدت افزایش یافته است. و در حالی که نظامی گری دوران جنگ سرد نظم و ثبات را در اولویت قرار می داد، میلیتاریسم امروزی با آمادگی مداوم برای جنگ تعریف می شود. تا 20 سال پیش، تعداد کمی از کشورهای آفریقایی دشمنان خارجی داشتند، اما جنگ با تروریسم محاسبات منطقه ای در مورد امنیت را اساساً تغییر داده است، و سال ها آموزش توسط AFRICOM نسل جدیدی از بازیگران امنیتی را ایجاد کرده است که هم از نظر ایدئولوژیک و هم از نظر مادی برای جنگ مجهز هستند. .

و ما می‌توانیم در مورد راه‌هایی فکر کنیم که این امر به درون خود می‌چرخد، درست است؟ حتی اگر آنها برای نبردهای بالقوه در خارج آموزش دیده باشند، ما ممکن است این کودتاها را به عنوان یک چرخش به درون این نوع چارچوب و جهت گیری به سمت جنگ تفسیر کنیم. از آنجایی که ایالات متحده و متحدانش به شدت به بسیاری از این ایالت ها برای عملیات امنیتی در این قاره متکی هستند، بسیاری از این رهبران اغلب می توانند قدرت خود را به گونه ای تثبیت کنند که تا حد زیادی از نظارت خارجی مصون باشد، چه رسد به انتقاد.

و من حتی یک قدم فراتر می روم و پیشنهاد می کنم که کشورهای شریکی مانند کنیا بپیوندند - برای کنیا، پیوستن به جنگ با تروریسم در واقع نقش مهمی در تقویت وجهه دیپلماتیک آن داشته است. به نظر غیرقابل تصور است، اما کنیا توانسته است خود را به عنوان یک "رهبر" در جنگ علیه تروریسم در شرق آفریقا قرار دهد. و از برخی جهات، حمایت از پروژه مبارزه با تروریسم صرفاً در مورد دسترسی به کمک های خارجی نیست، بلکه به همان اندازه به این موضوع می پردازد که چگونه کشورهای آفریقایی می توانند ارتباط خود را به عنوان بازیگران جهانی در صحنه جهانی امروز تضمین کنند.

آخرین نکته‌ای که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که فکر می‌کنم بسیار مهم است که این تحولات را صرفاً به تأثیرات طرح‌های امپراتوری تقلیل ندهیم، زیرا پویایی‌های ملی و منطقه‌ای کاملا مهم است و توجه ما را به ویژه در مورد سودان ضروری می‌کند. ، جایی که کشورهای خلیج در حال حاضر ممکن است نفوذ بیشتری نسبت به ایالات متحده داشته باشند. بنابراین، ما فقط باید خطرات ناشی از آن را بشناسیم، البته با تحلیل های گسترده و گسترده، مانند آنچه که من در اینجا به شما ارائه می کنم، زمانی که در مورد زمینه های سیاسی اغلب بسیار متفاوت صحبت می کنیم.

خوان گونزالس: و پروفسور بولوشی، از نظر - شما به حجم عظیم کمک های نظامی که از ایالات متحده به این کشورها رفته است اشاره کردید. برخی از اینها برخی از فقیرترین کشورهای روی کره زمین هستند. بنابراین، آیا می‌توانید درباره تأثیری که از نظر ملت‌سازی و نقش بزرگی که ارتش در این کشورها ایفا می‌کند، حتی به‌عنوان منبع اشتغال یا درآمد برای بخش‌هایی از آن جمعیت‌هایی که بخشی از آن هستند، صحبت کنید. یا متحد با ارتش؟

سمر البلوشی: بله، این یک سوال عالی است. و من فکر می‌کنم مهم است که در اینجا به خاطر داشته باشیم که نوع کمک‌هایی که به این قاره ارسال می‌شود به ارتش و حوزه نظامی محدود نمی‌شود. و زمانی که نگاه دقیق‌تری به آن می‌کنیم، می‌بینیم این است که یک رویکرد امنیتی‌شده و یک رویکرد نظامی‌شده برای همه مشکلات اجتماعی و سیاسی، به‌طور مؤثر بخش عمده‌ای از کل صنعت اهداکننده در آفریقا را به‌طور کلی تسخیر کرده است. اکنون این بدان معناست که برای یک سازمان جامعه مدنی، مثلاً گرفتن کمک هزینه برای هر چیزی غیر از چیزی که مربوط به امنیت است، بسیار دشوار می شود. و اسنادی در سالهای اخیر وجود دارد که اثرات این نوع استعمار بخش کمک‌رسانی را بر جمعیت‌های سراسر قاره نشان می‌دهد، به این معنا که آنها قادر به دریافت بودجه برای مسائل بسیار ضروری نیستند. مراقبت های بهداشتی، چه آموزش و چه از این قبیل چیزها.

اکنون، می‌خواهم در اینجا اشاره کنم که در مورد سومالی، می‌توانیم ببینیم که وجود دارد - اتحادیه آفریقا در پی مداخله اتیوپی، مداخله اتیوپی تحت حمایت ایالات متحده در سومالی در سال 2006، یک نیروی حافظ صلح را در سومالی مستقر کرده است. و ما می‌توانیم ببینیم - اگر بودجه‌ای را که برای حمایت از عملیات حفظ صلح در سومالی استفاده شده است، دنبال کنیم، میزان وابستگی فزاینده‌ای از کشورهای آفریقایی به بودجه نظامی را می‌بینیم. علاوه بر بودجه‌ای که مستقیماً به دولت‌های نظامی آنها برای اهداف آموزشی می‌رسد، آنها به طور فزاینده‌ای متکی هستند - برای مثال، نیروهایشان به طور فزاینده‌ای به بودجه نهادهایی مانند اتحادیه اروپا برای پرداخت حقوق خود متکی هستند. و آنچه در اینجا واقعاً قابل توجه است این است که نیروهای حافظ صلح در سومالی حقوقی دریافت می کنند که اغلب تا 10 برابر آن چیزی است که در کشور خود دریافت می کنند، در حالی که آنها به نوعی استاندارد در بازگشت به خانه مستقر هستند. و بنابراین ما می‌توانیم ببینیم که چه تعداد از این کشورها - و در سومالی، بروندی، جیبوتی، اوگاندا، کنیا و اتیوپی هستند - که به طور فزاینده‌ای به اقتصاد سیاسی متکی شده‌اند که ساختار آن جنگ است. درست؟ ما شاهد شکلی نوظهور از کار نظامی مهاجر هستیم که تأثیر محافظت و جبران نظارت عمومی و مسئولیت دولت‌هایی مانند ایالات متحده را داشته است - درست است؟ - که در غیر این صورت نیروهای خود را به خط مقدم اعزام می کند.

امی گودمن: پروفسور بریتانی مکه، من تعجب کردم - شما یک متخصص در ساحل هستید، و ما می خواهیم نقشه ای از منطقه ساحل آفریقا را نشان دهیم. اگر می توانید فقط در مورد اهمیت آن صحبت کنید و سپس به طور خاص روی بورکینافاسو تمرکز کنید؟ منظورم این است که حقایق وجود دارد، شما در سال 2013 با نیروهای ویژه ایالات متحده که در حال آموزش سربازان در بورکینافاسو بودند ملاقات کردید. این تازه ترین کودتا است که در آن رهبر کودتا توسط ایالات متحده آموزش دیده است، ایالات متحده بیش از یک میلیارد دلار به اصطلاح کمک های امنیتی ریخته است. آیا می توانید در مورد وضعیت آنجا و آنچه از صحبت با این نیروها به دست آوردید صحبت کنید؟

BRITTANY MECHÉ: مطمئن. بنابراین، می‌خواهم یک نوع نظر چارچوب کلی در مورد ساحل ارائه کنم، که اغلب به عنوان یکی از فقیرترین مناطق جهان نوشته می‌شود، اما در واقع هر دو نقش مهمی در تاریخ جهانی ایفا کرده است. اواسط قرن بیستم و ظهور کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی، اما همچنان به عنوان تامین‌کننده اصلی اورانیوم، نقش بسیار کلیدی ایفا می‌کند، اما همچنین تبدیل به نوعی هدف برای عملیات‌های نظامی جاری می‌شود.

اما برای صحبت کمی بیشتر در مورد بورکینافاسو، فکر می‌کنم بازگشت به لحظه‌ای در سال 2014، جایی که بلز کامپائوره، رهبر آن زمان، در یک انقلاب مردمی در تلاش برای تمدید حکومت خود با بازنویسی قانون اساسی، برکنار شد، واقعاً جالب است. و آن لحظه واقعاً نوعی لحظه امکان بود، لحظه ای از نوعی ایده انقلابی در مورد اینکه بورکینافاسو پس از پایان حکومت 27 ساله کامپائوره ​​چه می تواند باشد.

و به این ترتیب، در سال 2015، من با گروهی از نیروهای ویژه ایالات متحده که در حال اجرای این نوع آموزش های ضد تروریسم و ​​امنیتی در کشور بودند، ملاقات کردم. و من بسیار دقیق پرسیدم که آیا آنها فکر می کنند که با توجه به این لحظه از گذار دموکراتیک، آیا این نوع سرمایه گذاری ها در بخش امنیتی واقعاً این روند دموکراسی سازی را تضعیف می کند؟ و به من همه نوع تضمین داده شد که بخشی از کاری که ارتش ایالات متحده در ساحل انجام می دهد حرفه ای کردن نیروهای امنیتی است. و من فکر می کنم، با نگاهی به گذشته به آن مصاحبه و دیدن آنچه که متعاقباً اتفاق افتاده است، هم کودتای کودتا که کمتر از یک سال پس از انجام آن مصاحبه رخ داد و هم اکنون کودتای موفقیت آمیزی که رخ داده است، فکر می کنم این موضوع کمتر در مورد حرفه ای شدن صحبت می کند. و بیشتر یک سوال این است که وقتی جنگ‌سازی جهان‌ساز می‌شود، چه اتفاقی می‌افتد، تا عنوان کتاب ثمر را به خود اختصاص دهد، اما زمانی که به نوعی بخش خاصی از دولت را سخت‌تر می‌کنید، جنبه‌های دیگر آن دولت را تضعیف می‌کنید، و پول را از چیزهایی مانند وزارت کشاورزی، وزارت بهداشت، به وزارت دفاع. جای تعجب نیست که یک نوع مرد قوی در یونیفرم به محتمل ترین نتیجه این نوع سخت شدن تبدیل شود.

من همچنین می‌خواهم به برخی از گزارش‌هایی اشاره کنم که دیده‌ایم از مردمی که این کودتاها را جشن می‌گیرند. بنابراین، ما آن را در بورکینافاسو، در مالی دیدیم. در گینه هم دیدیم. و من این را نمی خواهم - من این را به نوعی پیشنهاد می کنم نه به عنوان یک نوع احساسات ضد دموکراتیک که به نوعی به این جوامع القا می کند، بلکه، دوباره، این نوع ایده که اگر دولت های غیرنظامی قادر به پاسخگویی به نارضایتی ها نبوده اند. از جوامع، سپس یک رهبر، یک نوع رهبر قوی، که می گوید، "من از شما محافظت خواهم کرد"، به نوعی راه حل جذاب تبدیل می شود. اما در پایان می‌توانم بگویم که یک سنت قوی، هم در سراسر ساحل، بلکه به‌ویژه در بورکینافاسو، از کنش انقلابی، تفکر انقلابی، تحریک برای زندگی سیاسی بهتر، برای زندگی اجتماعی و اجتماعی بهتر وجود دارد. و بنابراین، من فکر می کنم این همان چیزی است که من امیدوار هستم، که این کودتا به نوعی آن را خدشه دار نکند، و نوعی بازگشت به چیزی معادل حکومت دموکراتیک در آن کشور وجود داشته باشد.

امی گودمن: من می خواهم از هر دو شما بسیار تشکر کنم که با ما هستید. این گفتگوی است که ما به آن ادامه خواهیم داد. بریتانی مکه استاد کالج ویلیامز و سامر البولوشی استاد دانشگاه کالیفرنیا در ایروین است.

بعد، به مینیاپولیس می‌رویم، جایی که معترضان از چهارشنبه گذشته پس از تیراندازی پلیس به امیر لاک 22 ساله به خیابان‌ها ریختند. او روی یک کاناپه خوابیده بود در حالی که آنها صبح زود یک حمله بدون ضربه انجام می دادند. پدر و مادرش می گویند او را اعدام کردند. فعالان می گویند پلیس در تلاش است تا آنچه را که واقعاً رخ داده است، پنهان کند. با ما بمان.

[زنگ تفريح]

امی گودمن: "قدرت، شجاعت و خرد" اثر India.Arie. روز جمعه، برنده چهار بار جایزه گرمی به هنرمندان دیگری پیوست که در اعتراض به نظرات نژادپرستانه پادکست جو روگان و همچنین تبلیغ اطلاعات نادرست در مورد COVID-19 توسط روگان، موسیقی خود را از Spotify خارج کرده اند. آری ویدیویی از روگان تهیه کرد که کلمه N-بارهای بی پایان را می گوید.

محتوا اصلی این برنامه تحت مجوز زیر است خلاق عوام مجوز مستندات بدون مشتق این نسخهها کار میکند 3.0 ایالات متحده مجوز. لطفا نسخه های حقوقی این کار را به democracynow.org ارجاع دهید. با این حال، برخی از کارهایی که این برنامه را شامل می شود، ممکن است به طور جداگانه مجوز داده شود. برای کسب اطلاعات بیشتر و یا مجوز اضافی، با ما تماس بگیرید.