حتی در او پیشنهاد "صلح دائمی" امانوئل کانت، فیلسوف روشنگری، تردید کرد که جنگ "به نظر می رسد در طبیعت انسان متولد شده است." با این حال او بر این باور بود که ممکن است راهبردی برای انجام این کار غلبه کند و مشخص شود. درست همانطور که امروز بلند پروازانه فعال و نویسنده جانباز است دیوید سوانسون، که بخشی از گروهی است كه شروع به ایجاد ائتلافی به اندازه کافی گسترده و قوی می كند تا به جنگ به عنوان ابزاری از سیاست عادی پایان دهد. آخرین کتاب او تا آن زمان است جنگ بیشتر: مورد برای لغو. و در حالی که او می داند که چالش پایان دادن به جنگ یکی از دلهره آور است، او استدلال می کند که ممکن است کمتر از بسیاری از ما فکر کند.
دقیقا همان چیزی است که شما در یک جمله پیشنهاد می دهید؟
ما در ایالات متحده و در سراسر جهان گروه هایی تشکیل می دهیم تا انرژی دوباره به دست آورند و ما امیدواریم وسیع تر و متنوع تر به سمت لغو کامل نهادهای جنگ برویم.
یک جهان که جنگ را لغو کرده است، به نظر می آید؟
$ 2 تریلیون، تقریبا $ 1 تریلیون آن از ایالات متحده بود، هر سال به چیزی غیر از جنگ سرمایه گذاری کرد. شما می توانید تصور کنید که چگونه ممکن است سلامت و رفاه، انرژی پایدار، آموزش، مسکن، یا همه موارد فوق و بسیاری چیزهای دیگر را تبدیل کند. این تغییر مسیر منابع نیز احتمالا باعث افزایش ثروت در میان مردم خواهد شد، در مقایسه با غلظت ثروت که هزینه های جنگ را تسهیل می کند. به احتمال زیاد بسیاری از زندگیشان توسط منابع مالی هدایت شده صرفه جویی خواهند شد تا از مرگ در جنگ ها نجات یابد. اما این مزیت به حداقل برسد. جنگ به شکل بسیار مرگبار از کشتار یک جانبه تبدیل شده است، صدها هزار نفر از مردان، زنان و کودکان را به قتل رسانده است. این پایان خواهد یافت اگر جنگ پایان یابد. یکی از بزرگترین منابع تخریب زیست محیطی، اگر جنگ به پایان برسد، پایان خواهد یافت، و نیز اتلاف منابع عظیم مورد نیاز برای حفاظت از محیط زیست.
این نیز توجیه پنهان کاری در دولت است. دیگر نمی توان آزادی های مدنی را به نام جنگ با دشمن سلب کرد. با از بین رفتن دشمنان ، همکاری های بین المللی شکوفا خواهد شد. با از بین رفتن امپریالیسم ، برای جامعه بین المللی این امکان وجود دارد که به اقلیت های مورد سو استفاده در سراسر جهان کمک کرده و در بلایای طبیعی (به اصطلاح) کمک کند به شکلی که اکنون امکان وقوع آن وجود ندارد. البته ، درگیری ها همچنان باقی است ، اما آنها به دادگاه ها ، داوران و ابزار اصلاح اقدامات غیر خشونت آمیز منتقل می شوند. و البته گام های زیادی در راه رسیدن به این چشم انداز نهایی بدون جنگ وجود دارد ، از جمله مرحله ساخت نظامیان به جای تهاجمی ، در واقع دفاعی - گامی که باعث کاهش حداقل 90 درصدی ارتش ایالات متحده می شود. آ world beyond war از ناپدید شدن یک مثال بسیار تأثیرگذار که به گروه ها و افراد سودمندی خشونت را می آموزد ، سود می برد.
چه چیزی باعث می شود که فکر کنید که اکنون یک زمان است که این اتفاق می افتد؟ پیش از این سعی شده است، درست است؟
من اخیرا یک پیشنهاد برای از بین بردن جنگ نوشته شده در 1992 خواندم. نویسنده معتقد است که که لحظه ای مناسب بود. من مطمئن هستم که آنها صادقانه معتقد بودند این بود. و من مطمئن هستم که در حقیقت این بود که - حتی اگر تمایل به پیدا کردن چنین عبارتی خنده دار در عقب نگاه داشتن وجود دارد. مردم استراتژیک می خواهند بدانند چرا 2013 چنین لحظه ای است و می توان به بسیاری از شاخص ها اشاره کرد: نظرسنجی های عمومی، رد پیشنهاد حمله موشکی به سوریه، افزایش آگاهی از تبلیغات جنگی، کاهش حملات هواپیماهای بدون سرنشین، همیشه کاهش جزئی هزینه های نظامی، امکان صلح در کلمبیا، موفقیت در حال رشد حل مناقشات بی خشونت، افزایش و بهبود استفاده از جنبش های بی خشونت برای تغییر، نیاز فوری برای تغییر منابع از بین بردن سیاره به حفاظت این، نیاز اقتصادی برای جلوگیری از هدر رفتن تریلیون دلار، ورود فن آوری هایی است که همکاری بین المللی را در میان مخالفان جنگ امکان پذیر می سازد. اما همانطور که بسیاری از شاخص ها در 1992 در دسترس هستند، هرچند متفاوت هستند، و هیچ کس ابزارهایی برای اندازه گیری چنین چیزهایی را نداشته است.
در اینجا سوال کلیدی است، من فکر می کنم: اگر تمام آن پیشینیان به رزا پارکس - که بسیاری از قهرمانانی که در طول دهه های مختلف مقاومت می کردند، بطور جداگانه مقاومت می کردند، آیا روزا پارکس تا به حال روزا پارکس بوده است؟ اگر نه، زمان استراتژیک برای مبارزات اخلاقی و ضروری همیشه در حال حاضر نیست؟
استراتژی اساسی چیست؟
زوایای مختلفی برای دستیابی به این وظیفه از جمله آموزش و پرورش، ارتباطات، مبارزه با استخدام، پرونده های دعوا، تبادل فرهنگی، قوانین، معاهدات، مبارزات برای مقاومت در برابر جنگ های خاص یا تاکتیک ها یا سلاح ها و تلاش برای سازماندهی منافع اقتصادی در حمایت از گذار به صنایع صلح آمیز . هدف ما تقویت و گسترش تلاش های موجود با ایجاد یک ائتلاف وسیع، تأثیر بر فرهنگ و شکل دادن به مردم است. ما باید قانع کننده باشد که پرونده ای را که جنگ می تواند به پایان برسد، باید پایان یابد، به پایان نمی رسد، و ما می توانیم آن را انجام دهیم. دیدگاه ما تغییر خواهد کرد.
ما ممکن است با توجه به آسیب های متجاوزان، جنگ را متوقف کنیم، اگر جنگ را به عنوان یک شر بر قربانی تحمیل کنیم. ما ممکن است در برابر ضایعات پنتاگون به اندازه کارآیی پنتاگون مبارزه نکنیم. ما ممکن است برای خنثی سازی خوب از قتل های هواپیماهای بدون سرنشین کار نکنیم، اگر حذف هواپیماهای بدون سرنشین بخشی از نابودی جنگ باشد. ممکن است ما متوجه شویم که رها کردن موشک به سوریه فقط یک شروع بود. ما می توانیم یک برنامه عظیم تبدیل به مشاغل صلح آمیز را سازمان دهیم اگر ما متوجه می شویم که جنگ باعث می شود که ما کمتر از ما محافظت شود. اگر این به نظر می رسد یک استراتژی مبهم است، این به آن دلیل است که این کمپین فقط شکل می گیرد، گروه هایی که هنوز عضو نشده اند، در شکل دادن به آن بسیار مهم هستند. ما هنوز بر روی یک نام، و پیش نویس یک وبسایت قرار گرفته ایم. به عبارت دیگر، یک پیش نمایش، یک ایده که زمان آن تقریبا به پایان می رسد.
چه کسی تا به حال درگیر است؟ چه کسی فکر می کند باید درگیر باشد؟
چندین سازمان بزرگ درگیر هستند و بسیاری از افراد فوق العاده هستند. تقریبا هر روز بیشتر به بحث های مقدماتی ما افزوده می شود. من نمی خواهم اعلام کنم که چه کسی است و هنوز هم درگیر آن نیست، به نظر می رسد که اهمیت بیشتری برای آن دسته از اعضای هیئت مدیره در نظر گرفته شود. ما واقعا فقط شروع به شکل دادن آنچه باید یک کمپین جهانی باشد، حتی با تمرکز بر گرم شدن که در آن یافت می شود، به رسمیت شناختن که ایالات متحده آمریکا است که پیشرو در پیشبرد جهان است.
ملل متحد باید قربانیان، ملت ها را تحت فشار قرار دهند، ملت های همجوار، ملت هایی که جنگ خود را در مقیاس های کوچکتر انجام می دهند، ملت هایی که با حضور سربازان آمریکایی که در آن جا مستقر شده اند، مورد آزار و اذیت قرار گیرند. شرکت کنندگان باید محیط زیست باشند که بر میهن پرستی و نظامی گرایی خود غلبه کنند تا بزرگترین مصرف کننده نفت، بزرگترین خالق سایت های سوپرفانت، و بهترین مثال از یک رژیم انرژی و اقتصاد مبتنی بر حمله و بهره برداری باشد. مشارکت کنندگان باید لیبرتارین های مدنی باشند که از درمان علائم شکنجه و ترور به دلیل هزینه های نظامی مواجه هستند. مشارکت باید طرفداران حکومت باز، آموزش و پرورش و تمام علایق مفیدی که ما در پی یافتن گرمایش و سرکوب آن ها نادیده بگیریم. مشارکت باید تولید کننده قطارها، پانل های خورشیدی، مدارس و همه چیز باشد که از گذار به یک قانون متداول، رویکرد تعاونی به جهان سود می برد.
آیا انتظار دارید پایان جنگ را در طول زندگی خود ببینید؟
فرض بر این که من یک زندگی طولانی را زندگی می کنم، ما باید جنگ را به پایان برساند و یا خطر بزرگی برای جنگ های فاجعه آمیز، آخرالزمان هسته ای و آخرالزمان زیست محیطی که سرمایه گذاری در جنگ شدت می گیرد. بنابراین ما می توانیم بهتر جلوی آن را ببینیم. و البته ما می توانیم. هنگامی که کنگره با مخالفت با رها کردن موشک ها در سوریه غرق شد، این میزان کمتر از 1 درصد از ما بود که آنها را غارت کرد. تصور کنید اگر 3 یا 4 درصد از ما به طور جدی در پایان دادن به بزرگترین و اغلب غیر قابل توجیه که در حال طراحی شده بود، مشارکت داشته باشند. این وظیفه تقریبا به همان اندازه که تصور نمیکنیم، نیست و درک درستی از آن نیست که راهی برای نابودی وجود داشته باشد، بلکه موفقیت است.
