جنگ زمین را زخمی می کند. برای شفا، باید امید را پرورش دهیم، نه آسیب

نوشته کتی کلی و مت گانون، World BEYOND War، جولای 8، 2022

«بدون جنگ 2022، 8 تا 10 ژوئیه،» میزبانی by World BEYOND War، تهدیدهای بزرگ و رو به رشدی را که در دنیای امروز با آن مواجه است، در نظر خواهد گرفت. در این کنفرانس با تأکید بر «مقاومت و بازسازی»، تمرین‌کنندگان دائمی فرهنگ که برای التیام سرزمین‌های زخمی و همچنین لغو همه جنگ‌ها تلاش می‌کنند، برگزار می‌شود.

با گوش دادن به صحبت های دوستان مختلف در مورد تأثیرات زیست محیطی جنگ، شهادت بازماندگان یک اردوگاه کار اجباری نازی ها در حومه برلین، زاکسنهاوزن را به یاد آوردیم، جایی که بیش از 200,000 زندانی از سال 1936 تا 1945 در آن زندانی بودند.

در نتیجه گرسنگی، بیماری، کار اجباری، آزمایش های پزشکی و عملیات نابودسازی سیستماتیک توسط اس اس، ده ها هزار زندانی در زاکسنهاوزن جان باختند.

محققان در آنجا موظف شدند کفش‌ها و چکمه‌های محکمی بسازند که سربازان متخاصم بتوانند در تمام طول سال در مناطق جنگی بپوشند. به عنوان بخشی از یک وظیفه تنبیهی، زندانیان لاغر و ضعیف مجبور شدند در امتداد «مسیر کفش» راه بروند یا بدوند و کوله‌های سنگین حمل کنند تا ساییدگی و پارگی کف کفش را نشان دهند. وزن ثابت زندانیان شکنجه شده که از "مسیر کفش" عبور می کردند، زمین را تا به امروز برای کاشت علف، گل یا محصولات غیرقابل استفاده می کند.

زمین مخروبه و زخمی نمونه ای از هدر رفتن عظیم، قتل، و بیهودگی نظامی گری است.

اخیراً، علی، یکی از دوستان جوان افغان ما، در نامه ای از او پرسید که چگونه می تواند به خانواده هایی که عزیزانشان را در قتل عام دانش آموزان مدرسه در Uvalde، تگزاس از دست داده اند، کمک کند. او تلاش می کند تا مادرش را دلداری دهد، پسر بزرگش که به دلیل فقر مجبور به ثبت نام در ارتش شد، در جریان جنگ در افغانستان کشته شد. ما از دوستمان به خاطر مهربانی‌اش تشکر کردیم و پروژه‌ای را که چند سال پیش در کابل در ایجاد آن کمک کرده بود، یادآور شدیم، زمانی که گروهی از فعالان جوان و ایده‌آل‌گرا از کودکان دعوت کردند تا هر تعداد که می‌توانند تفنگ‌های اسباب‌بازی جمع کنند. سپس یک سوراخ بزرگ حفر کردند و اسلحه های اسباب بازی مونتاژ شده را دفن کردند. پس از انباشتن خاک بر روی "قبر اسلحه"، آنها درختی را در بالای آن کاشتند. یکی از تماشاچیان با الهام از کاری که انجام می دادند، با عجله از جاده عبور کرد. او با بیلش آمد و مشتاق کمک بود.

به طرز غم انگیزی، سلاح های واقعی به شکل مین، بمب های خوشه ای و مهمات منفجر نشده در سراسر افغانستان در زیر خاک مدفون هستند. یوناما، هیأت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان، تاسف میخوره بسیاری از 116,076 قربانی جنگ غیرنظامی افغانستان بر اثر مواد منفجره کشته یا زخمی شده اند.

مراکز جراحی اورژانس قربانیان جنگ گزارش می‌دهند که قربانیان انفجارها همچنان بیمارستان‌هایشان را پر می‌کنند، از سپتامبر 2021. هر روز، نزدیک به 3 بیمار در این مدت پذیرفته به دلیل جراحات ناشی از خشونت انفجاری به بیمارستان های اورژانس.

با این حال، ساخت، فروش و حمل و نقل سلاح در سراسر جهان ادامه دارد.

نیویورک تایمز اخیراً در مورد نقش پایگاه نیروی هوایی اسکات در نزدیکی سنت لوئیس، MO، جایی که تدارکات نظامی حمل و نقل میلیاردها دلار تسلیحات به دولت اوکراین و سایر نقاط جهان. پولی که برای ساخت، ذخیره سازی، فروش، حمل و نقل و استفاده از این سلاح ها صرف می شود، می تواند فقر را در سراسر جهان کاهش دهد. سالانه فقط 10 میلیارد دلار هزینه خواهد داشت ریشه کن کردن بی خانمانی در ایالات متحده از طریق گسترش برنامه های مسکن موجود، اما این، به طور دائمی، بسیار گران تلقی می شود. وقتی سرمایه‌گذاری در سلاح‌ها قابل قبول‌تر از سرمایه‌گذاری در معاملات آتی است، اولویت‌های ملی ما چقدر غم انگیز است. تصمیم برای ساخت بمب به جای مسکن ارزان قیمت، تصمیمی دوتایی، ساده، بی رحمانه و دردناک است.

در آخرین روز از World BEYOND War کنفرانس، یونیس نِوِس و رزماری مورو، هر دو از پزشکان مشهور پرماکالچر، تلاش‌های اخیر پناهندگان افغان را برای کمک به احیای زمین‌های کشاورزی خشک در شهر کوچک مرتولا پرتغال شرح خواهند داد. ساکنان این شهر از جوانان افغان که مجبور به ترک سرزمین خود شده اند، استقبال کرده اند تا به آنها کمک کنند کشت کن باغ ها در منطقه ای کاملاً آسیب پذیر در برابر بیابان زایی و تغییرات آب و هوایی. با هدف شکستن "دایره باطل تخریب منابع و کاهش جمعیت"، ترا سینتروپیکا انجمن تاب آوری و خلاقیت را تقویت می کند. جوانان افغان که در اثر جنگ آواره شده اند، از طریق کار روزانه و شفابخش در گلخانه و باغ، به طور پیوسته تصمیم می گیرند که به جای آسیب دیدن، امید را بازگردانند. آنها در گفتار و اعمال خود به ما می گویند که شفای زمین زخمی ما و مردمانی که از آن حمایت می کند فوری است و تنها از طریق تلاش دقیق به دست می آید.

تداوم نظامی گری توسط به اصطلاح "واقع گرایان" ترویج می شود. مخالفان مسلح هسته‌ای جهان را به نابودی نزدیک‌تر و نزدیک‌تر می‌کنند. دیر یا زود این سلاح ها استفاده خواهند شد. فعالان ضد جنگ و دائمی فرهنگ اغلب به عنوان ایده آلیست های هذیانی معرفی می شوند. با این حال همکاری تنها راه رو به جلو است. گزینه "واقع گرا" منجر به خودکشی جمعی می شود.

مت گانون یک دانشجوی فیلمسازی که حمایت چند رسانه ای اش بر لغو زندان ها و ریشه کنی بی خانمانی متمرکز شده است.

فعالیت های صلح آمیز کتی کلی گاهی او را به مناطق جنگی و زندان ها کشانده است.kathy.vcnv@gmail.com) او رئیس هیئت مدیره است World BEYOND War و هماهنگ می کند BanKillerDrones.org