هزینه جنگ جهانی $ 9.46 trillion در 2012

توسط Talia Hagerty استاندارد اقیانوس آرام

اقتصاددانان برای مطالعه جنگ جدید نیستند. بسیاری در ایالات متحده استدلال کرده اند که جنگ برای اقتصاد خوب است، و کسانی که در واشنگتن به نظر می رسد مشتاق به آنها هستند. در واقع جنگ یک موضوع اقتصادی ایده آل است. این بسیار گران است و تعداد تلفات، پول خرج شده، سلاح های مورد استفاده، تلفات را می توان به راحتی شمارش و تقلیل داد.

با این حال، موضوع بسیار پیچیده ای است که اخیرا چشم اقتصاددانان را به خود جلب کرده است: صلح.

در دهه گذشته، محققان و اقتصاددانان سراسر جهان در عرصهی جدیدی از اقتصاد صلح دستاوردهای بزرگی کسب کردهاند. آنها دریافتند که خشونت و جنگ برای اقتصاد بسیار وحشتناک است، اما ما می توانیم از آن برای جلوگیری از استفاده از اقتصاد استفاده کنیم.

جدیدترین مطالعه منتشر شده توسط موسسه اقتصاد و صلح (IEP) دریافتند که خشونت به تنهایی هزینه 9.46 را به تنهایی به $ 2012 تریلیون می بخشد. این 11 درصد از محصول جهانی ناخالص است. در مقایسه، هزینه بحران مالی تنها 0.5 درصد از اقتصاد جهانی 2009 بود.

صلح زمانی که ما در آن زندگی می کنیم، واضح و آسان است، و در عین حال 11 درصد از منابع جهانی ما به ایجاد و حاال خشونت اختصاص دارد.

جورجن برور و جان پل دان، سردبیران اقتصاد نشر صلح و امنیت و همکارانش اقتصاد صلحتعریف "اقتصاد صلح" را به عنوان "مطالعه اقتصادی و طراحی نهادهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی، روابط آنها و سیاست های آنها برای جلوگیری، کاهش و یا حل هر گونه خشونت پنهان یا واقعی و یا سایر اختلافات مخرب در داخل و بین جوامع "به عبارت دیگر، صلح بر اقتصاد اثر می گذارد، اقتصاد چگونه بر صلح تاثیر می گذارد، و چگونه می توانیم از روش های اقتصادی برای بهتر درک آنها استفاده کنیم؟ Brauer می گوید این موضوعات جدیدی برای اقتصاد نیست. اما سؤالات تحقیق معمولا از کلمه "جنگ" به جای "صلح" استفاده می کنند.

تفاوت در چیست؟ به سادگی فقدان خشونت و جنگ چیزی است که محققان آن را "صلح منفی" می دانند. این فقط بخشی از تصویر است. "صلح مثبت" حضور ساختارها، نهادها و نگرش هایی است که یک سیستم اجتماعی پایدار و آزادی از هر نوع خشونت را تضمین می کند. اندازه گیری فقدان خشونت به اندازه کافی آسان است، در مقایسه با حضور آن، اما ارزیابی تمام تفاوت های ظاهری یک سیستم اجتماعی پایدار به مراتب سخت تر است.

Brauer یک مورد قانع کننده برای اقتصاد صلح می کند. اگر، مثلا، دو درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی برای سلاح صرف شود، مطمئنا برخی از کسانی که از خشونت و جنگ استفاده می کنند. اما اکثریت اقتصاد در شرایط صلح بهتر عمل می کند و خشونت برای سایر عواید 98 سخت تر می شود. این ترفند درک اینکه چگونه جوامع صلح مثبت را توسعه می دهند،

La شاخص صلح جهانی، سالانه توسط IEP منتشر شده از 2007، کشورهای جهان را به منظور صلح آمیز به ارمغان می آورد با استفاده از شاخص های 22 از عدم خشونت. جای تعجب نیست که IEP می گوید که ایسلند، دانمارک و نیوزیلند در 2013 مسالمت آمیز بوده اند، در حالی که عراق، سومالی، سوریه و افغانستان حداقل بود. ایالات متحده 99 را از 162 خارج می کند.

با اطلاعات جامع و تقریبا جهانی در مورد عدم وجود خشونت، ممکن است برای تطابق با ساختارهای اجتماعی تست شود. این به ما تصویری از صلح مثبت می دهد. پس از تجزیه و تحلیل آماری از رابطه بین نمرات GPI و مجموعه داده های تقریبی 4,700 تقریبی، IEP گروه هایی از شاخص ها، مانند امید به زندگی یا خط تلفن را بر هر نفر از افراد 100 شناسایی کرده است، که تعیین کننده های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی صلح آمیز است. IEP هشت دسته از "ستون های صلح" را به نام "حکومت خوب کار"، توزیع عادلانه منابع، جریان آزاد اطلاعات، یک محیط تجاری مناسب، سطح بالایی از سرمایه انسانی (به عنوان مثال، آموزش و سلامت)، پذیرش حقوق دیگران، سطح پایین فساد و روابط خوب با همسایگان.

بسیاری از همبستگی های صلح واضح است. زیرساخت کیفیت معمولا توسط جنگ تخریب می شود؛ آب چیزی است که ما احتمالا با آن مبارزه می کنیم. اهمیت مطالعات مانند ستون های صلح در باز کردن پیچیدگی های یک جامعه است که بیشتر به سادگی کار می کند. جامعه ای که همه ما آنچه را بدون نیاز به گرفتن اسلحه نیاز داریم دریافت می کنیم. صلح زمانی که ما در آن زندگی می کنیم، واضح و آسان است، و در عین حال 11 درصد از منابع جهانی ما به ایجاد و حاال خشونت اختصاص دارد. اقتصاد صلح نشان می دهد که حصول اطمینان از اقتصاد که در آن هر کس می تواند آنچه را که نیاز دارد هر دو ایجاد یک تجربه انسانی صلح آمیز و به نوبه خود ثروت و مشاغل.

مطمئنا، پیشرفت های باقی مانده در چارچوب IEP وجود دارد. به عنوان مثال، برابری جنسیتی یک همبستگی آماری قابل توجهی از عدم وجود خشونت به طور کلی است. اما چون GPI هنوز شامل اندازه گیری های خاصی از خشونت مبتنی بر جنسیت، داخلی و یا جنسیتی نیست و استدلال می کند که آنها اطلاعات کافی در کشور ندارند، هنوز مشخص نیست که چگونه برابری جنسیتی و صلح آمیز برقرار می کنند. ارتباطات مشابه دیگری نیز وجود دارد که به خوبی تنظیم می شود و محققان در حال توسعه روش های اقتصاد سنجی برای رسیدگی به آنها هستند.

اقتصاد صلح فرصتی است برای اندازه گیری و تجزیه و تحلیل صلح فراتر از جنگ و درگیری های سازمان یافته، به گفته بائر، و به سمت ایده های خشونت یا غیر خشونت. Brauer خواستار ادب قدیمی برای توضیح شور و شوق خود را برای زمینه: شما نمی توانید مدیریت آنچه شما اندازه گیری نیست. ما در حال اندازه گیری و مدیریت جنگ بسیار خوبی هستیم و اکنون زمان سنجش صلح است.