توسط Lindsey German ، 7 مه 2020
از جانب توقف ائتلاف جنگ
برای یک نوستالژی گسترده وطن پرستی آماده شوید. این جمعه سالگرد روز VE است ، هنگامی که جنگ جهانی دوم در اروپا به پایان رسید. ما به ما خطابي ملكه ، سخنراني وينستون چرچيل ، يك خواننده ورا لين و ساعات دلتنگي بي پايان به BBC داده شده است.
بگذارید روشن کنم که من با افرادی که این سالگرد را جشن می گیرند مشکلی ندارم. این برای بسیاری افراد قربانی وحشتناک بود - در انگلیس بلکه در بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر که اشغال شده بودند. من از نسلی که توسط کسانی که در جنگ جنگ کرده اند ، پرورش یافته ام. مادر من در West End در روز VE جشن گرفت و اغلب با گوش دادن به Vera Lynn اشک می ریخت. من سرشار از احترام به آن نسل هستم.
با این حال ، من روشی را می توان استفاده کردم که این سالگرد برای ارتقاء سیاست هایی که به آن نسل کاملاً مریض هستند بی احترامی می کنند. دو ماه پس از روز VE ، انگلیس به چرچیل رأی داد و در دولت کارگری که صنعت را ملی سازی کرد ، NHS را ایجاد کرد و خانه های شورایی را ایجاد کرد.
باید فرض کنیم که بسیاری از کسانی که در میدان ترافالگار رقصیده اند ، نه فقط با جنگ بلکه با Tories تغذیه می شدند. هیچ کدام از اینها در تأسیس روایات در روز جمعه مورد توجه قرار نمی گیرند ، زیرا این موضوع پارک پارک جنگ جهانی دوم را که جانسون با اشارات مضحک چرچیل به معامله خود می پردازد ، به چالش نمی کشد.
این دولتی است که بودجه NHS را کاهش داده است ، همه چیز را در چشم انداز خصوصی قرار داده است ، ریاست وخیم ترین بحران مسکن از زمان جنگ ، و همچنان به این کار ادامه خواهد داد. بی اعتنایی شدید آن نسل به آن نسل - بسیاری از کسانی که هنوز در خانه های مراقبت که در اثر عدم آزمایش و PPE در معرض خطر قرار گرفته اند - زنده است ، قابل لمس است.
به جای تحمل دلتنگی ، باید از این روز VE به عنوان یک روز استفاده کنیم تا وحشت جنگ را تصدیق کنیم و به نبرد علیه آنها توصیه کنیم. توقف این جنگ همه گیر وحشتناک ، جنگ را خواستار کاهش چشمگیر در هزینه های نظامی ، پایان دادن به مشاغل خارجی و حمایت های محکم از آزادی های مدنی ما می شود. دیگر نمی توانیم به دولتمان اجازه دهیم که زندگی خود را در خارج از کشور ویران کند ، وقتی که به طرز چشمگیری نتواند از آنها در خانه محافظت کند.