پایگاه های نظامی ایالات متحده در کارائیب، آمریکای مرکزی و جنوبی

ارائه سمینار بین المللی 4 برای صلح و لغو پایگاه های نظامی خارجی
گوانتانامو، کوبا
نوامبر 23-24، 2015
توسط سرهنگ بازنشسته ارتش ایالات متحده و دیوید سابق آمریکا ان رایت

اولا اجازه دهید از شورای جهانی صلح (WPC) و جنبش کوبا برای صلح و حاکمیت مردم (MovPaz)، هماهنگ کننده منطقه ای WPC برای آمریکا و کارائیب، برای برنامه ریزی و میزبانی سمینار بین المللی 4 برای صلح و لغو پایگاه های نظامی خارجی.

من افتخار می کنم که در این کنفرانس به طور خاص در مورد لزوم لغو پایگاه های نظامی ایالات متحده در کارائیب ، آمریکای مرکزی و جنوبی صحبت کنم. ابتدا بگذارید به نمایندگی از هیأت های نمایندگی ایالات متحده و به ویژه هیئت نمایندگی CODEPINK اظهار كنم: زنان برای صلح ، از ادامه حضور پایگاه دریایی آمریكا در اینجا در گوانتانامو و زندان نظامی آمریكا كه فضای تاریكی ایجاد كرده است ، پوزش می طلبیم. سایه بر نام شهر زیبای خود گوانتانامو.

ما از بسته شدن زندان و بازگشت پایگاه نیروی دریایی ایالات متحده پس از سال های 112 به صاحبان قانونی، مردم کوبا خواهیم خواست. هر گونه قرارداد برای استفاده از زمین به طور دائم امضا شده توسط دولت دست نشانده ذینفع قرارداد نمی تواند ایستادن. پایگاه نیروی دریایی ایالات متحده در گوانتانامو برای استراتژی دفاعی آمریکا ضروری نیست. در عوض، دفاع ملی ایالات متحده را به دیگر کشورها آسیب می رساند و مردم آن را برای آنچه که آن را می بینند، چاقو می دانند؛ انقلابی است که ایالات متحده پس از 1958 سعی در سرنگونی آن دارد.

من می خواهم اعضای 85 نمایندگان مختلف ایالات متحده را از 60 از CODEPINK: زنان برای صلح، 15 از شاهدان علیه شکنجه و 10 از ائتلاف ملی ضد جنگ متحدین تشخیص دهم. همه در دهه ها سیاست های دولت ایالات متحده را به چالش کشیدند، به ویژه به عنوان مانع اقتصادی و مالی کوبا، بازگشت کوبا پنج و بازگشت زمین پایگاه نیروی دریایی گوانتانامو.

ثانیا، من بعید به نظر می رسد در کنفرانس امروز به علت نزدیک به 40 سال من کار در دولت ایالات متحده است. من سال 29 را در ذخایر ارتش / ارتش آمریکا خدمت کردم و به عنوان سرهنگ بازنشسته شدم. من همچنین یک دیپلمات آمریکایی برای سالهای 16 بودم و در سفارت ایالات متحده در نیکاراگوئه، گرانادا، سومالی، ازبکستان، قرقیزستان، سیرالئون، میکرونزی، افغانستان و مغولستان خدمت کردم.

با این حال، در ماه مارس 2003، من یکی از سه کارمند دولت ایالات متحده بودم که در مخالفت با جنگ با پرزیدنت بوش در عراق استعفا داد. از آن به بعد، من و همچنین همه اعضای هیئت مدیره، سیاست های دولت بوش و اوباما را در مورد مسائل مختلف بین المللی و داخلی مانند انتقال فوق العاده، زندانیان غیرقانونی، شکنجه، هواپیماهای بدون سرنشین، خشونت پلیس، زندانیان دسته جمعی، به شدت به چالش کشیدند. و پایگاه های نظامی ایالات متحده در سراسر جهان، از جمله، البته پایگاه نظامی ایالات متحده و زندان گوانتانامو.

من آخرین بار در کنفرانس 2006 در گوانتانامو با یک هیئت CODEPINK بودم که اعتراضی به دروازه عقب پایگاه نظامی آمریکا برای بستن زندان و بازگشت به پایگاه کوبا داشت. همراهی با ما یکی از اولین زندانیانی بود که شهروند بریتانیایی، آصف اقبال، آزاد شدند. در حالی که در اینجا ما حدود هزار نفر در سینما بزرگ در شهر گوانتانامو و اعضای سپاه دیپلماتیک به ما نشان دادند، هنگامی که ما به فیلم مستند "راه به گوانتانامو" بازگشتیم، داستان اینکه چگونه آصف و دو نفر دیگر به توسط ایالات متحده زندانی شود هنگامی که از آیسف پرسیدیم آیا او پس از سالها زندان 3 دوباره در کوبا در هیأت ما شرکت خواهد کرد، گفت: "بله، من مایلم کوبا را ببینم و با کوبایی ها ملاقات کنم - همه چیزهایی را دیدم که آمریکایی ها آنجا بودند".

مادر و برادر عمر دگائی، یکی از زندانیان زندانی بریتانیا، به نمایندگی از ما ملحق شدند و من هرگز مادر فراموش نخواهم کرد که از طریق حصار پایگاه بیرون برود که می پرسد: «آیا عمر می داند که ما اینجا هستیم؟» بقیه دنیا می دانست که او به عنوان پخش تلویزیونی بین المللی از خارج از حصار کلمات خود را به جهان آورده است. بعد از اینکه عمر یک سال بعد آزاد شد، به مادرش گفت که یک نگهبان به او گفته است که مادرش در خارج از زندان بوده است، اما عمار، تعجب آور نیست، نمی دانست آیا گارد را باور دارد یا خیر.

پس از نزدیک به 14 سال زندان در زندان گوانتانامو، زندانیان 112 باقی می مانند. 52 از آنها برای سالهای آزمایشی پاکسازی شده است و هنوز هم برگزار می شود و غیر قابل درک است، ایالات متحده معتقد است که 46 بدون اتهام یا محاکمه به طور نامحدود در زندان خواهد بود.

بگذارید به شما اطمینان بدهم، بسیاری از ما تلاش خود را در ایالات متحده ادامه دادیم و خواستار محاکمه برای همه زندانیان و بسته شدن زندان گوانتانامو شدیم.

تاریخ غم انگیز چهارده سال گذشته ایالات متحده که افراد 779 را از کشورهای 48 در یک پایگاه نظامی ایالات متحده در کوبا به عنوان بخشی از جنگ جهانی "در برابر تروریسم" زندانی کرده است، نشان دهنده ذهنیت کسانی است که ایالات متحده را اداره می کنند - مداخله جهانی برای دلایل سیاسی یا اقتصادی، تهاجم، اشغال سایر کشورها و ترک پایگاه های نظامی خود در آن کشورها برای چندین دهه است.

اکنون ، برای صحبت در مورد پایگاه های دیگر ایالات متحده در نیمکره غربی - در آمریکای مرکزی و جنوبی و کارائیب.

گزارش 2015 ایالات متحده در مورد پایگاه دفاع ایالات متحده اظهار داشت که DOD دارای املاک در پایگاه های 587 در کشورهای 42 است؛ اکثر آنها در آلمان (سایت های 181)، ژاپن (سایت های 122) و کره جنوبی (سایت های 83) قرار دارند. وزارت دفاع طبقه بندی می کند 20 از پایگاه های خارج از کشور به عنوان بزرگ، 16 به عنوان رسانه، 482 به عنوان کوچک و 69 به عنوان "سایت های دیگر".

این سایت های کوچکتر و "دیگر سایت ها" به عنوان "پد لیلی" نامیده می شوند و معمولا در مکان های دور هستند و یا مخفیانه یا به طور غیرمستقیم مورد تایید قرار می گیرند تا از تظاهرات جلوگیری کنند که ممکن است منجر به محدودیت استفاده آنها شود. آنها معمولا تعداد کمی از پرسنل نظامی و بدون خانواده دارند. آنها گاهی اوقات به پیمانکاران نظامی خصوصی پاسخ می دهند که اقدامات دولت ایالات متحده می تواند انکار کند. برای حفظ مشخصات کم، پایگاه ها در داخل پایگاه های میزبان کشور یا در لبه فرودگاه های غیرنظامی پنهان می شوند.

در دو سال گذشته چندین سفر به آمریکای مرکزی و جنوبی انجام دادم. امسال، 2015، من به السالوادور و شیلی با مدرسه دیده بان آمریکایی و در 2014 به کاستاریکا و در اوایل امسال به کوبا با CODEPINK: Women for Peace سفر کردم.

همانطور که بیشتر شما می دانید مدرسه آمریکایی سازمان دیده بان یک سازمان است ثبت شده به نام بسیاری از فارغ التحصیلان مدرسه نظامی ایالات متحده در ابتدا مدرسه آمریکایی ها نامیده شده است، اکنون موسسه همکاری های امنیتی غربی (WHINSEC) موسوم به "نیمکره غربی" (WHINSEC) نامیده می شود که شهروندان کشورهای خود را که با سیاست های سرکوبگرانه دولت خود مخالفت کردند، در هندوراس، گواتمالا، شکنجه و قتل عام کردند ، السالوادور، شیلی، آرژانتین. برخی از غم انگیز ترین قاتلان که در ایالات متحده در 1980 پناهندگی می جستند، در حال حاضر به کشور خودشان و به ویژه السالوادور، جالب توجه است، نه به خاطر اعمال جنایت شناخته شده آنها، بلکه برای نقض مهاجرت ایالات متحده.

در طول بیست سال گذشته، سازمان دیده بان سازمان دیده بان سازمان دیده بان روزانه 3 روزانه برگزار شد هزاران نفر در خانه جدید SOA در پایگاه نظامی ایالات متحده در فورت Benning، جورجیا به یاد نظامی از تاریخ وحشتناک مدرسه. علاوه بر این SOA Watch فرستاده شده است هیئت به کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی میپرسد که دولتها از ارسال نیروهای خود به این مدرسه متوقف میشوند. پنج کشور، ونزوئلا، آرژانتین، اکوادور، بولیوی و نیکاراگوئه ارتش خود را از مدرسه بیرون آورده اند و به علت لابی های گسترده ای از کنگره آمریکا، SOA Watch پنج رأی از کنگره ایالات متحده را درمورد مدرسه بست. اما، متأسفانه، هنوز باز است.

من میخواهم JoAnn Lingle ساله 78 را تشخیص دهم که برای چالش با مدرسه آمریکایی دستگیر شد و در زندان فدرال ایالات متحده به 2 محکوم شد. من همچنین می خواهم همه کسانی را که در اعتراض به برنامه های صلح آمیز و غیر خشونت آمیز سیاست های دولت ایالات متحده دستگیر شده اند، شناسایی کنند. ما حداقل از 20 از نمایندگی های ما دستگیر شده ایم و برای عدالت به زندان رفته ایم.

در سال جاری هیئت سازمان دیده بان SOA، در جلسات با رئیس جمهور السالوادور، فرمانده سابق FMLN و وزیر دفاع شیلی، خواسته است که این کشورها ارسال پرسنل نظامی خود را به مدرسه متوقف کنند. پاسخ های آنها برجسته وب از دخالت نظامی ایالات متحده و اجرای قانون در این کشورها است. رئيس جمهور السالوادور، السالوادور سانچس سرن، گفت که کشورش به آرامی کاهش تعداد نظامی که به مکاتب ایالات متحده فرستاده می شود، اما نمی تواند به طور کامل از طریق سایر برنامه های ایالات متحده در مبارزه با مواد مخدر و تروریسم، از جمله آکادمی بین المللی اجرای قانون (ILEA) ساخته شده در السالوادور، پس از رد عمومی از تاسیسات در کاستاریکا.

مأموریت ILEA "مبارزه با قاچاق مواد مخدر بین المللی، جنایت، و تروریسم از طریق تقویت همکاری بین المللی است". با این حال، بسیاری از آنها نگران هستند که تاکتیک های تهاجمی و خشونت آمیز در ایالات متحده به گونه ای گسترده در ایالات متحده آموزش داده شود. در السالوادور، پلیس به سمت باندها نزدیک شده است و در رویکرد "منو دروو" یا "سخت" برای اجرای قانون، که بسیاری از آنها به پلیس حمله کرده است، با استفاده از باندها در واکنش به پلیس بیشتر و بیشتر خشن است. تاکتیک السالوادور اکنون شهرت «قتل عام» آمریکای مرکزی را دارد.

اکثر آنها نمی دانند که دومین مرکز انتظامی ایالات متحده در لیما واقع در پرو واقع شده است. این نام است مرکز آموزش منطقه ای و ماموریت آن "گسترش روابط بلندمدت ارتباطات بین مقامات خارجی برای مبارزه با فعالیت های جنایی بین المللی و حمایت از دموکراسی با تأکید بر حاکمیت قانون و حقوق بشر در عملیات های پلیس بین المللی و داخلی" است.

وی در سفر دیگری با سازمان دیده بان SOA، زمانی که ما از ژوزه آنتونیو گومز بازدید کرد، وزیر دفاع شیلی، درخواست های بسیاری از دیگر گروه های حقوق بشر را برای قطع ارتباط با مدرسه نظامی ایالات متحده دریافت کرد و او از نظامیان شیلی درخواست کرد گزارش در مورد نیاز به ادامه ارسال پرسنل به آن.

با این حال، رابطه کلی با ایالات متحده بسیار مهم است که شیلی مبلغ $ 465 میلیون دلار از ایالات متحده برای ساخت یک تأسیسات نظامی جدید به نام Fuerte Aguayo به منظور ارتقاء آموزش در عملیات نظامی در مناطق شهری به عنوان بخشی از عملیات حفظ صلح بود. منتقدان می گویند که ارتش شیلی در حال حاضر دارای امکانات آموزشی برای حفظ صلح بود و پایگاه جدید ایالات متحده بزرگتر است نفوذ در مسائل امنیتی شیلی.

شیلی ها در این مرکز و هیئت ما به طور منظم اعتراض می کنند پیوست در یکی از این نگرانی ها.

واکنش به نصب فورت Aguayo، کمیته اخلاقی سازمان های غیر دولتی شیلی علیه شکنجه نوشت در مورد نقش ایالات متحده در Fuerte Aguayo و اعتراض شهروندان شیلی به آن: "حاکمیت بر عهده مردم است. امنیت را نمی توان به حفاظت از منافع فرا ملی گرایان کاهش داد ... نیروهای مسلح قرار است از حاکمیت ملی محافظت کنند. خم شدن آن به دستورات ارتش آمریکای شمالی خیانت به میهن است. " و "مردم حق قانونی برای سازماندهی و تظاهرات عمومی دارند."

تمرینات نظامی سالیانه ای که ایالات متحده با اکثر کشورهای نیمکره غربی انجام می دهد باید به موضوع پایگاه های نظامی خارجی اضافه شود؛ زیرا این تمرین ها برای مدت طولانی تعداد زیادی از نیروهای نظامی ایالات متحده را برای منطقه به مدت طولانی با استفاده از پایگاه های نظامی به طور موقت از کشورهای میزبان.

در 2015 آمریکا تمرینات نظامی منطقه ای 6 را در نیمکره غربی انجام داد. هنگامی که هیئت ما در ماه اکتبر در شیلی بود، هواپیمای ایالات متحده آمریکا، جورج واشنگتن، یک پایگاه نظامی آمریکایی آمریکایی با تعداد زیادی هواپیمای، هلیکوپتر و کشتی های فرود و چهار کشتی جنگی دیگر ایالات متحده در آبهای شیلی زندگی می کردند که شبیه سازی تمرینات UNITAS سالانه بود. . نیروهای دریایی برزیل، کلمبیا، جمهوری دومینیکن، اکوادور، السالوادور، گواتمالا، هندوراس، مکزیک، نیوزیلند و پاناما نیز شرکت کننده.

تماس های بلند مدت میان رهبران نظامی، وظیفه فعال و بازنشسته، یکی دیگر از جنبه های روابط نظامی است که باید در کنار پایگاه ها در نظر بگیریم. در حالی که هیئت ما در شیلی بود، دیوید پترائوس، رئیس جمهور سابق آمریکا چهار ستاره را بازنشسته کرد و سرانجام سرانجام سرانجام به سوی سانتیاگو، شیلی برای دیدار با رئیس نیروهای مسلح شیلی، اشاره کرد که روابط مداوم از ارتش تا افسران بازنشسته که تبدیل شده اند پیمانکاران نظامی خصوصی و پیام های غیر رسمی سیاست های دولت ایالات متحده.

جنبه دیگری از مشارکت نظامی ایالات متحده برنامه های مدنی و برنامه های کمک بشردوستانه در جاده ها، ساختمان های مدرسه و تیم های پزشکی است که خدمات بهداشتی را به سختی برای رسیدن به نقاط در بسیاری از کشورهای نیمکره غربی ارائه می دهند. واحد 17 ایالات متحده، گارد ملی ایالات متحده دارای مشارکت نظامی و نظامی درازمدت با نیروهای امنیتی و امنیتی در کشورهای 22 در کارائیب، آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی است. این برنامه مشارکت دولتی گارد ملی ملی ایالات متحده تمرکز با توجه به اهداف بزرگ در پروژه های مدنی که اغلب اتفاق می افتد، ارتش آمریكا به طور مداوم در كشورها با استفاده از پایگاه های نظامی میزبان خود در طول پروژه های خود می باشد.

پایگاه های نظامی ایالات متحده در نیمکره غربی

گوانتانامو خلیج، کوبا–البته برجسته ترین پایگاه نظامی آمریكا در نیمكره غربی در كوبا است ، چند مایل با اینجا - ایستگاه دریایی ایالات متحده خلیج گوانتانامو كه از سال 112 به مدت 1903 سال توسط ایالات متحده اشغال شده است. برای 14 سال گذشته ، زندان بدنام نظامی گوانتانامو را در خود جای داده است که در آن ایالات متحده 779 نفر را از سراسر جهان زندانی کرده است. فقط 8 زندانی از 779 نفر محکوم شده اند - و آنها توسط یک دادگاه مخفی نظامی. 112 زندانی باقی مانده است که دولت ایالات متحده می گوید 46 نفر بیش از حد خطرناک هستند که در دادگاه محاکمه شوند و بدون محاکمه در زندان خواهند ماند.

دیگر پایگاه های نظامی ایالات متحده در نیمکره غربی خارج از ایالات متحده عبارتند از:

نیروی مشترک نیروی هوایی بروو - پایگاه هوایی Soto کانو، هندوراس. ایالات متحده هشت بار هندوراس را مداخله یا اشغال کرده است - در سالهای 1903 ، 1907 ، 1911 ، 1912 ، 1919,1920،1924 ، 1925 و 1983. پایگاه هوایی Soto Cano توسط ایالات متحده در سال 2009 به عنوان بخشی از شبکه CIA ساخته شد - حمایت نظامی از "کنترا" ها ، که تلاش می کردند انقلاب ساندیستی را در نیکاراگوئه براندازند. اکنون به عنوان پایگاهی برای اقدامات مدنی ایالات متحده و پروژه های بشردوستانه و منع مصرف مواد مخدر استفاده می شود. اما دارای فرودگاه هوایی است که توسط ارتش هندوراس در کودتای 2003 مورد استفاده قرار گرفت و رئیس جمهور منتخب دموکراتیک زلایا را از آنجا به خارج از کشور منتقل کرد. از سال 45 ، کنگره 2009 میلیون دلار برای امکانات دائمی اختصاص داده است. طی دو سال بین سالهای 2011 و 20 ، جمعیت پایه 2012 درصد رشد کرد. در سال 67 ، ایالات متحده 1300 میلیون دلار در قراردادهای نظامی در هندوراس هزینه کرد. بیش از 300 ارتش و غیرنظامی آمریکایی در این پایگاه حضور دارند ، چهار برابر بزرگتر از XNUMX نفر آکادمی نیروی هوایی هندوراس ، میزبان اسمی "میهمانان" ارتش آمریکا.

ایالات متحده با وجود افزایش خشونت پلیس و نظامی در مرگ ده ها هزار تن در هندوراس، کمک نظامی به هندوراس افزایش داده است.

Comalapa - السالوادور. پایگاه نیروی دریایی در 2000 پس از اینکه ارتش آمریکا پاناما را در 1999 ترک کرد پنتاگون را باز کرد و پنتاگون نیاز به یک مکان جدید برای حمل و نقل دریایی برای حمایت از مأموریت های مبارزه با مواد مخدر غیرمجاز چند ملیتی داشت. محل تعاونی امنیت (CSL) Comalapa دارای کارکنان 25 به طور دائمی پرسنل نظامی و پیمانکاران غیر نظامی 40 است.

آروبا و کوراسائو - دو سرزمین هلند در جزایر کارائیب دارای پایگاه های نظامی ایالات متحده هستند که مسئولیت مبارزه با مواد مخدر و هواپیما را دارند و از جنوب امریکا آغاز می شوند و سپس از طریق کارائیب به مکزیک و ایالات متحده منتقل می شود. دولت ونزوئلا استدلال می کند که این پایگاه ها مورد استفاده قرار می گیرند واشنگتن برای جاسوسی در کاراکاس. در ماه ژانویه، 2010 یک هواپیمای P-3 نظارت ایالات متحده، کورکائو را ترک کرد و از فضای هوایی ونزوئلا عبور کرد.

آنتیگوا و باربودا - ایالات متحده یک ایستگاه هوایی در آنتیگوا را فعال می کند که دارای رادار C-Band است که ماهواره ها را دنبال می کند. این رادار باید به استرالیا منتقل شود، اما ایالات متحده ممکن است به ایستگاه هوایی کوچک ادامه دهد.

Andros Island، باهاما مرکز تست و ارزشیابی زیردریایی آتلانتای شمالی (AUTEC) توسط نیروی دریایی ایالات متحده در مکانهای 6 در جزایر اداره می شود و فن آوری نظامی جدید دریایی مانند سیم های جنگ تهدید را توسعه می دهد.

کلمبیا - مکان های 2 US DOD در کلمبیا به عنوان "سایت های دیگر" و در صفحه 70 گزارش ساختار پایه ذکر شده اند و باید به صورت Remote، isolated "پد لیلی" در سال 2008 ، واشنگتن و کلمبیا یک توافق نامه نظامی امضا کردند که در آن ایالات متحده هشت پایگاه نظامی در آن کشور آمریکای جنوبی برای مبارزه با کارتل های مواد مخدر و گروه های شورشی ایجاد خواهد کرد. با این حال ، دادگاه قانون اساسی کلمبیا حکم داد که امکان استقرار دائمی پرسنل نظامی غیر کلمبیایی در این کشور وجود ندارد ، اما ایالات متحده هنوز عوامل ارتش و DEA آمریکا را در این کشور دارد.

کاستاریکا - محل 1 US DOD در کاستاریکا به عنوان "سایت های دیگر" در صفحه 70 گزارش پایگاه اطلاعاتی بنام "دیگر سایت" "برگ شناور زنبق ابی، "حتی اگر دولت کاستاریکا باشد را انکار می کند نصب نظامی آمریکا.

لیما، پرو - مرکز تحقیقات پزشکی نیروی دریایی ایالات متحده # 6 در لیما واقع در پرو در بیمارستان دریایی پرو قرار دارد و تحقیقات و نظارت بر طیف گسترده ای از بیماری های عفونی را که عملیات نظامی در منطقه را تهدید می کند، شامل مالاریا و تب دنگی، تب زرد، و تب تیفوئید. دیگر مراکز تحقیق نیروی دریایی ایالات متحده در خارج از کشور قرار دارد سنگاپور، قاهره و پنوم پن، کامبوج.

برای بستن ارائه من، من می خواهم به یک قسمت دیگر از جهان اشاره کنم که ایالات متحده در حال افزایش حضور نظامی خود است. در دسامبر ، من بخشی از هیئت Veterans for Peace به جزیره ججو ، کره جنوبی و هنوکو ، اوکیناوا خواهم بود ، جایی که پایگاه های نظامی جدیدی برای "محور" آمریکا به آسیا و اقیانوسیه در حال ساخت است. با پیوستن به شهروندان آن کشورها ، توافق دولتهایشان مبنی بر اجازه دادن به استفاده از سرزمینهایشان برای گسترش ردپای نظامی ایالات متحده در سراسر جهان ، ما تصدیق می کنیم که علاوه بر خشونت علیه انسان ، پایگاههای نظامی به خشونت علیه سیاره ما نیز کمک می کنند. سلاح ها و وسایل نقلیه نظامی با نشت سمی ، حوادث و ریختن عمدی مواد خطرناک و وابستگی به سوخت های فسیلی ، خطرناک ترین سیستم های زیست محیطی در جهان هستند.

هیأت ما از سازمان دهندگان کنفرانس به خاطر فرصتی برای حضور در کنار شما و دیگران از سراسر جهان که عمیقا نگران پایگاه های نظامی خارجی هستند تشکر می کند و تلاش های مداوم ما را برای مشاهده بستن پایگاه دریایی ایالات متحده و زندان گوانتانامو و پایگاه های ایالات متحده اطمینان می دهیم. جهان.