توسط مت Kennard و Mark Curtis ، 19 مه سال 2020
از جانب روزانه ماوریک
اول محاسبه مستقل در نوع خود دریافت که بخش نظامی و صنعتی انگلیس سالانه تعداد بیشتری از گازهای گلخانه ای را از 60 کشور مجزا ، از جمله اوگاندا ، که جمعیت آن 45 میلیون نفر است ، منتشر می کند.
بخش نظامی انگلیس 6.5 میلیون تن دی اکسید کربن معادل جو زمین در سال 2017-2018 کمک کرده است - آخرین سالی که همه داده ها در دسترس است. از این تعداد ، تخمین می زند که میزان انتشار مستقیم گازهای گلخانه ای وزارت دفاع (وزارت دفاع) در سال های 2017-2018 3.03 میلیون تن معادل دی اکسید کربن بوده است.
این رقم برای MOD بیش از سه برابر میزان 0.94 میلیون تن تولید گازهای گلخانه ای کربن است که در متن اصلی گزارش سالانه وزارت دفاع گزارش شده است ، و مشابه انتشار تولیدات صنعت ساخت وسایل نقلیه انگلیس است.
در گزارش جدید ، که توسط دکتر استوارت پارکینسون از دانشمندان برای مسئولیت جهانی نوشته شده است ، آمده است که وزارت دفاع انگلیس درمورد میزان انتشار کربن ، مردم را "گمراه می کند".
این تجزیه و تحلیل همچنین از روش دیگری برای محاسبه انتشار کربن ارتش انگلیس - بر اساس هزینه سالانه دفاع - استفاده می کند که نشان می دهد کل "ردپای کربن" ارتش بریتانیا بالغ بر 11 میلیون تن معادل دی اکسید کربن است. این بیش از 11 برابر بزرگتر از ارقام ذکر شده در متن اصلی گزارش های سالانه وزارت دفاع است.
ردپای کربن با استفاده از یک رویکرد "مبتنی بر مصرف" محاسبه می شود ، که شامل انتشار تمام چرخه عمر ، مانند مواردی است که در خارج از کشور از استخراج مواد اولیه و دفع زباله ها ناشی می شود.
یک فرمانده ارشد نظامی انگلیس ، دریاسالار عقب نیل موریستتی ، گفت: در سال 2013 ، تهدیدی که بر اثر تغییرات آب و هوایی برای امنیت انگلیس ایجاد می کند ، به همان اندازه تهدیدات ناشی از حملات سایبری و تروریسم است.
بحران Covid-19 منجر شده است تماس توسط کارشناسان برای ارزیابی مجدد اولویت های دفاعی و امنیتی انگلیس. این گزارش هشدار می دهد که عملیات نظامی در مقیاس بزرگ در آینده "منجر به افزایش زیاد" در انتشار گازهای گلخانه ای خواهد شد ، اما به نظر نمی رسد که اینها در تصمیم گیری دولت در نظر گرفته شوند.
فعالیت های نظامی مانند استقرار هواپیماهای جنگی ، کشتی های جنگی و تانک ها و استفاده از پایگاه های نظامی خارج از کشور بسیار پرانرژی و وابسته به سوخت های فسیلی است.
شرکت های اسلحه
این گزارش همچنین تولید گازهای گلخانه ای کربن تولید شده توسط 25 شرکت پیشرو تسلیحاتی مستقر در انگلیس و سایر تأمین کنندگان مهم وزارت دفاع ، که در کنار هم حدود 85,000 نفر را استخدام می کنند ، تجزیه و تحلیل می کند. محاسبه شده است که صنعت تسلیحات انگلیس سالانه 1.46 میلیون تن معادل دی اکسید کربن صادر می کند ، سطحی شبیه به انتشار تمام پروازهای داخلی در انگلستان.
BAE Systems ، بزرگترین شرکت تسلیحاتی انگلستان ، 30 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای را از صنعت اسلحه بریتانیا به عهده داشت. بزرگترین ناوشکن بعدی Babcock International (6٪) و Leonardo (5٪) بودند.
براساس فروش به ارزش 9 میلیارد پوند ، این گزارش تخمین می زند که ردپای کربن از صادرات تجهیزات نظامی انگلیس در سال 2017-2018 معادل 2.2 میلیون تن معادل دی اکسید کربن بوده است.
این گزارش سؤالاتی در مورد شفافیت بخش خصوصی شرکت تسلیحاتی در هنگام گزارش محیط زیست مطرح می کند. این گزارش دریافت که هفت شرکت مستقر در انگلیس در گزارش های سالانه خود "حداقل اطلاعات لازم" در مورد انتشار کربن را ارائه نکردند. پنج شرکت - MBDA ، AirTanker ، Elbit ، Leidos Europe و WFEL - به هیچ وجه اطلاعاتی در مورد کل میزان انتشار آنها ارائه نکردند.
فقط یک شرکت تهیه کننده وزارت دفاع ، شرکت ارتباطات BT ، گزارش عمیق از انتشار مستقیم گازهای گلخانه ای مستقیم و غیرمستقیم خود را در گزارش سالانه خود ارائه می دهد.
"الگویی از گزارش ناقص"
در این گزارش آمده است که وزارت دفاع "در داده ها و اطلاعات مرتبط با تأثیرات زیست محیطی" که منتشر می کند ، بسیار گزینشی است که "اغلب از خطا پخش شده است".
وزارت دفاع در بخشی از گزارش سالانه خود با عنوان "وزارت دفاع پایدار" از میزان انتشار گلخانه های خود خبر می دهد. فعالیت های خود را در دو منطقه گسترده طبقه بندی می کند: املاک ، که شامل پایگاه های نظامی و ساختمان های غیرنظامی است. و توانایی ، که شامل کشتی های جنگی ، زیردریایی ها ، هواپیماهای جنگی ، تانک ها و سایر تجهیزات نظامی است.
اما ارقام مربوط به انتشار کربن که وزارت دفاع ارائه می دهد فقط دارایی ها را شامل می شود و نه توانایی ، دومی که فقط در یک ضمیمه و فقط به مدت دو سال در پشت سال گزارش ارائه می شود.
این ارقام نشان می دهد که انتشار گازهای گلخانه ای از ظرفیت بیش از 60٪ از کل برای کل وزارت دفاع می باشد. نویسندگان یادآور می شوند که "الگوی گزارش ناقص به نظر می رسد از ویژگی های وزارت دفاع پایدار در طی چند سال است".
برخی از فعالیتهای نظامی از قوانین غیرنظامی محیط زیست معاف هستند - جایی که وزارت دفاع تصمیم می گیرد "نیاز دفاعی" داشته باشد - و بنا بر این گزارش ، این گزارش همچنین استدلال می کند که گزارشگری و مقررات را مانع می شود.
این گزارش خاطرنشان می کند: "وزارت دفاع و نهادهای تابعه آن ، از جمله بیشتر پیمانکاران غیرنظامی که برای وزارتخانه و نهادهای زیرمجموعه آن کار می کنند ، تحت قوانین Crown Immunity قرار می گیرند و بنابراین تحت رژیم اجرایی آژانس محیط زیست قرار ندارند."
استفاده از سلاح در میدان نبرد نیز به احتمال زیاد مقادیر قابل توجهی از انتشار کربن را به وجود می آورد و تأثیرات زیست محیطی دیگری نیز دارد ، اما اطلاعات کافی برای محاسبه چنین خسارت هایی در دسترس نیست.
اما در این گزارش آمده است که میزان انتشار گازهای گلخانه ای وزارت دفاع در طی 50 سال از 10-2007 تا 08-2017 در حدود 18٪ کاهش یافته است. دلایل اصلی این بود که بریتانیا اندازه عملیات نظامی خود در عراق و افغانستان را کاهش داد و به دنبال کاهش هزینه هایی که به دستور دولت دیوید کامرون به عنوان بخشی از سیاست های "ریاضت اقتصادی" دستور داد ، پایگاه های نظامی را بستند.
این گزارش استدلال می کند که بعید است میزان انتشار گازهای نظامی در آینده بسیار بیشتر شود ، با استناد به افزایش برنامه ریزی شده در هزینه های نظامی ، استقرار بیشتر وسایل نقلیه پر مصرف مانند دو ناو هواپیمابر جدید انگلیس و گسترش پایگاه های نظامی در خارج از کشور.
در گزارش آمده است: "فقط یک تغییر عمده در استراتژی نظامی انگلیس ... احتمالاً منجر به سطوح پایین اثرات زیست محیطی ، از جمله انتشار کم [گازهای گلخانه ای] خواهد شد."
این تحلیل استدلال می کند که سیاست های انگلیس باید رویکرد "امنیت انسانی" را با محوریت مقابله با فقر ، سلامت ، نابرابری و بحران های زیست محیطی متمرکز سازد ، در حالی که استفاده از نیروی مسلح را به حداقل می رساند. "این باید شامل یک برنامه جامع" تبدیل اسلحه "باشد ، از جمله کلیه شرکت های ذیربط انگلیس ، از جمله بودجه بازآموزی کارگران."
سایر موضوعات مهم زیست محیطی در گزارش بررسی شده است. وزارت دفاع از سال 20 1980 زیردریایی با نیروگاه هسته ای را از خدمت بازنشسته کرد ، همه حاوی مقادیر زیادی زباله های رادیواکتیو خطرناک هستند - اما هنوز تخریب هیچ یک از آنها را به پایان نرسانده است.
این گزارش محاسبه می کند که وزارت دفاع هنوز هم باید 4,500 تن مواد خطرناک از این زیردریایی ها دفع کند ، به طوری که 1,000 تن به ویژه خطرناک است. تا سال 1983 ، وزارت دفاع به راحتی زباله های رادیواکتیو را از سیستم های تسلیحاتی خود در دریا ریخت.
وزارت دفاع از اظهار نظر خودداری كرد.
مت Kennard رئیس تحقیقات است ، و مارك كورتیس سردبیر ، در Declassified UK ، یک روزنامه نگاری تحقیقاتی که روی سیاست های خارجی ، نظامی و اطلاعاتی انگلیس تمرکز دارد. توییتر -DeclassifiedUK. تو می توانی در اینجا به Declassified UK اهدا کنید.
یک دیدگاه
نه مخازن بیشتر! دنیای مخازن را خلاص کنید!