یک فعال صلح ایالات متحده در کمپین آلمانی برای بیرون راندن بمب های هسته ای ایالات متحده به زندان محکوم شد

توسط Nukewatch، 11 مارس 2024

سوزان کرین، کارگر کاتولیک شهر ردوود، کالیفرنیا، به دلیل جرات مداخله در سلاح های هسته ای ایالات متحده مستقر در پایگاه نیروی هوایی بوشل آلمان، در جنوب شرقی کلن، به ۲۲۹ روز زندان در آلمان محکوم شده است.

کرین در شش اقدام غیرخشونت آمیز شرکت کرد، با سیستم نیروی هوایی در پایگاهی که به طور معمول برای پرتاب بمب های H-بمب های آمریکایی روی اهداف در روسیه آموزش می بیند، [1] که تحریک آمیزترین آن در زمستان امسال در عملیات «Steadfast Defender 24» - که راه اندازی شد، شرکت کرد. در بحبوحه جنگ ناتو در اوکراین.[2]

در نتیجه محکومیت به اتهامات غیرقانونی تخلف و آسیب به حصار زنجیره ای، کرین در مجموع بیست و پنجصد یورو جریمه شد. اکنون، به دلیل امتناع از اعتراف به گناه یا پرداخت، یک دادگاه سطح متوسط ​​در 18 ژانویه 2024 به کرین دستور داد تا 4 ژوئن 2024 را به ندامتگاه روهرباخ، 450 تختخوابی، در جنوب غربی آلمان گزارش دهد. مجازات 7.6 ماهه کرین طولانی‌ترین حکم زندانی است که در مجموعه 25 ساله تجمعات، اعتراضات، راهپیمایی‌ها، اردوگاه‌های صلح و مقاومت مدنی علیه پایگاه تسلیحات هسته‌ای ناتو صادر شده است. کرین همچنین اولین زن آمریکایی است که در این تلاش چندین دهه به زندان آلمان محکوم شد.

در سال‌های 2018 و 2019، کرین و دیگران توانستند به داخل پایگاه بروند و حتی از بالای پناهگاه‌های خاکی که برای نگهداری سلاح‌های هسته‌ای و جت‌های جنگنده تورنادو آلمان استفاده می‌شد، بالا بروند. (عکس را ببینید.) ده ها آلمانی و همچنین دو شهروند دیگر ایالات متحده و یک تبعه هلندی به دلیل اقدامات مربوط به ورود به زندان در آلمان زندانی شده اند.

بین سال‌های 2017 تا 2021، سوزان به پنج هیئت فعالان ضد هسته‌ای ایالات متحده پیوست که در کمپ‌های صلح تابستانی سالانه در خارج از پایگاه شرکت می‌کردند - سازمان‌دهی شده توسط Nukewatch و گروه محلی اقدام غیرخشونت‌آمیز برای لغو سلاح‌های هسته‌ای. کرین در بیانیه‌ای در 6 مارس گفت: «وقتی به پایگاه رفتیم، به ارتش یادآوری کردیم که سلاح‌های هسته‌ای غیرقانونی و غیراخلاقی هستند. ما از آنها خواستیم که کمیسیون های خود را استعفا دهند یا در صورت دستور از بارگیری تسلیحات هسته ای در هواپیماهای جنگنده تورنادو خودداری کنند یا آنها را در هر جایی رها کنند.

«من فکر می‌کردم دادگاه‌های آلمان به دلایلی که ما به پایگاه رفتیم گوش می‌دهند و درک می‌کنند که اقدامات مسالمت‌آمیز ما به عنوان اقدامات پیشگیری از جرم موجه است. کرین گفت اما قوانین بین المللی رعایت نشد.

به گفته محققان حقوقی، انتقال تسلیحات هسته‌ای ایالات متحده به آلمان - که به طور رسمی کشوری غیرهسته‌ای است - توسط معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای ممنوع است. مواد اول و دوم معاهده صراحتاً هرگونه "انتقال به هر دریافت کننده هر گونه سلاح هسته ای" را ممنوع می کند. بمب‌های هسته‌ای ایالات متحده در بوشل 170 کیلوتنی "B61-3" و 50 کیلوتنی "B61-4" هستند.

کرین که دو فرزند بالغ و چهار نوه دارد، زندگی خود را در کالیفرنیا وقف خدمت به مردم فقیر و اغلب بی خانمان شهر ردوود کرده است. او در بیانیه‌اش گفت: «من افرادی را می‌بینم که در کمپ‌ها زندگی می‌کنند، در ماشین‌ها زندگی می‌کنند و افراد شاغلی را می‌بینم که درآمد کافی برای نیازهای اولیه مانند اجاره، غذا یا مراقبت‌های پزشکی ندارند. سپس، من به پول هدر رفته در جنگ توسط ایالات متحده و کشورهای ناتو فکر می کنم. و اینکه 3 درصد از بودجه نظامی ایالات متحده به تنهایی می تواند به گرسنگی در سراسر جهان پایان دهد.

کرین در دادگاه استدلال کرد که او در تلاش برای مداخله در "توطئه جنایتکارانه جاری"، طرح غیرقانونی برای به راه انداختن جنگ های کشتار جمعی، جنگ هایی که نقض کنوانسیون ژنو و منشور و حکم نورنبرگ است، موجه است. کرین برای محکومیت ها تا آخر راه به بالاترین دادگاه آلمان تجدید نظر کرد. با این حال، بدون هیچ اظهارنظری رد شد، به همان شیوه ای که 19 درخواست تجدیدنظر در مورد اعتراض ضد هسته ای مشابه را نادیده گرفته است. سوزان سپس به دادگاه حقوق بشر اروپا در استراسبورگ فرانسه شکایت کرد، درست مانند پنج نفر دیگر در کمپین. (ECHR به درخواست های متهمان 31 کشور اتحادیه اروپا رسیدگی می کند که در کشورهای مربوطه خود جبران خسارت قانونی کرده اند.) دسامبر گذشته، ECHR از یک جنبه فنی برای رد درخواست تجدید نظر کرین استفاده کرد و به ماهیت آن توجه نکرد. ECHR هنوز تصمیم نگرفته است که آیا درخواست های سایر مخالفان سلاح را بپذیرد یا خیر.

کرین در بیانیه خود گفت: "من نمی خواهم به سیستم دادگاهی که به نظر من از سلاح های هسته ای محافظت می کند پول بدهم." من معتقد نیستم که مقاومت غیرخشونت آمیز در برابر جنون هسته ای اشتباه است و نیازی به عذرخواهی برای آن ندارم. پرداخت جریمه مانند اعتراف به گناه است، در حالی که امتناع راهی برای کنار گذاشتن همکاری من از دادگاه ها و قضاتی است که دیوار سکوت می سازند و پشت آن پنهان می شوند. آنها انکار می کنند که تهدید به کشتار جمعی ناقض قوانین بین المللی است. من برای حمایت از این قانون اقدام کردم، اما آنها وانمود می کنند که معاهدات در دادگاه آنها اعمال نمی شود.