بحث در باشگاه قایق بادبانی بندر بوتبای
توسط Winslow Myers، جولای 14، 2019
واسیلی Archipov یک افسر در یک زیر دریایی شوروی در نزدیکی کوبا در طول موشکی ماه اکتبر 1962 بود. کشتی های آمریکایی مین های سیگنالینگ را در قسمت پایین قرار دادند، تلاش کردند تا آن را به سطح برسانند. شوروی ها خود را با عمق زیادی در ارتباط با مسکو پیدا کردند. آنها مشکوک بودند که ممکن است جنگ ممکن است از بین رفته باشد. دو مامور در این ناحیه خواستار شلیک یک اژدر هسته ای در ناوگان آمریكا شدند كه شامل ده ناوشکن و یک ناو هواپیمابر بود.
مقررات دریایی شوروی، موافقت نامه کامل سه افسر فرمانده را به اتمام رساند. Archipov گفت: نه. بنابراین، در اینجا، 57 سال بعد، احتمالا به دلیل وجود خود ما به یک لحظه تقریبا فراموش شده از محدودیت های شگفت آور است.
در این مرحله ممکن است مایل باشید که از من دعوت کرده اید در مورد دوچرخه سواری در توسکانی صحبت کنید! اما من در اینجا بر اساس یک کتاب کوچک من نوشتم که در 2009 منتشر شد. این کتاب روش های کار گروهی از داوطلبان اختصاص داده شده را که در یک جنبش غیر سیاسی به نام "فراتر از جنگ" شرکت کردند، یاد می دهد. ما کارهای مهم در ایالات متحده، کانادا، و اتحاد جماهیر شوروی سابق را برای حدود ده سال انجام دادیم، در ابتدای 1980s شروع شد. ماموریت ما این بود که مردم را در زمینه پیری جنگ به عنوان یک راه حل برای جنگ در عصر هسته ای آموزش دهند.
پوشش کتاب یک انفجار اتمی را به یک درخت تبدیل می کند. در آن زمان پوشش ما را طراحی کردیم، به سادگی به بمب به عنوان مرگ و درخت به عنوان زندگی فکر کردیم. در چند دهه گذشته نگرانی ها در مورد جنگ هسته ای کاهش یافته است، زیرا اضطراب در مورد محیط زیست افزایش یافته است.
انفجار هسته ای در حال تغییر به یک درخت، نشان می دهد که ارتباط بین این دو مسئله مهم، پیشگیری از جنگ جهانی و دستیابی به پایداری محیطی است.
این می تواند مانند یک اسبکن در یک مهمانی باغی احساس کند که مجددا شمشیر هسته ای را نشان می دهد که هنوز بر روی ما نشسته است. از آنجایی که من به فرزندانش آموختم، ناشر روزنامه ای که نخستین اثر من در مورد جنگ هسته ای در 1980 های اولیه را چاپ کرد، را می دانستم. او به این فکر کرد که اگر مردم مثل من این را حفظ نکنند، هیچ کس در مورد آن نگران نباشد. این نوع از پوچی بدون هیچ چیز - از یک ناشر روزنامه حداقل! - ساخته شده من می خواهم به نوشتن یکی دیگر از سرمقاله، و من از آن متوقف نشده است.
جوناس سول گفت که بزرگترین مسئولیت ما این است که اجداد خوب باشند. حالا که من پنج نوه داشتم و یکی از راه ها، آنها عمیق ترین انگیزه من برای نوشتن و صحبت کردن بودند.
مسئله هسته ای سلاح های هسته ای و مسئله آب و هوا از همان آغاز به هم پیوسته است. حتی اولین آزمایش یک بمب هسته ای حاوی یک بعد آب و هوا بود: برخی از فیزیکدانان لس آلاموس نگران بودند که اولین آزمایش واقعا می تواند تمام فضای زمین را بسوزاند. با این وجود، آنها همچنان ادامه داشتند.
سپس ما امکان زمستان هسته ای، همپوشانی کامل مسائل هسته ای و آب و هوا را داریم. اگر یک ملت هسته ای به اندازه کافی برای ایجاد زمستان های هسته ای حمله کند، به اندازه یکصد انفجار بر اساس مدل های کامپیوتری، حمله های خود به طور مؤثری خودکشی می کنند. مجروحیت تنها اثرات مرگبار موجود در بازی را دو برابر می کند.
حتی جنگ متعارف خطری جدی را ایجاد می کند. یک آتشبس جهانی احتمالا با یک آتش سوزی کوچک مانند کشمیر کشمیر در مرز هند و پاکستان، ملت های مسلح هسته ای یا رویدادهای اخیر در خلیج عمان آغاز خواهد شد.
یک قطعه Trident شامل موشکهای هسته ای چندگانه چندین 24 با قدرت نسبی بیشتری نسبت به تمام شلیک در هر دو جنگ جهانی دچار انفجار شد. این امر می تواند زمامدارۀ هسته ای خود را به وجود آورد.
من یک دوست قایقرانی داشتم، یک تاجر موفقیت آمیز به نام جک لاند، که دارای یک رکورد کنکوردیا با تپه های شکسته بود. هنگامی که جک در یکی از سمینارهای ما نشان داد، او گفت که نگران جنگ هسته ای نیست. او به سادگی در رودخانه کوچکی که در آن قایق خود را نگه داشته و به غروب خورشید رانده می شود. پس از اینکه ما متاسفانه او را مستقیما قرار دادیم که او هرگز به ساحل نمی رسد زیرا او و قایق زیبای او می توانند از آن لذت ببرند، او در مورد آن فکر کرد و به یک پشتیبان سخاوتمندانه از سازمان ما تبدیل شد.
اگر جنگ هسته ای آجیل باشد، بازدارندگی، به عنوان مثال برای زیردریایی Trident، راهبرد پیشگیرانه ما بوده است. مردم می گویند بازدارندگی مانع از جنگ جهانی 3 شده است. اما ممکن است دقیقتر بگوییم بازدارندگی از جنگ جهانی 3 جلوگیری کرده است تا کنون. بازداشت به نظر می رسد قابل اعتماد است، اما به دلیل دو معضل جدی، معامله شیطان است. اولین آشنایی است: مسابقه تسلیحات ذاتا ناپایدار است. رقبا همیشه در یک بازی بچه گانه رقابت می کنند. ضرب و شتم ادامه دارد کشور های مختلف در حال توسعه موشک های هیومسوریک هستند که می توانند در عرض پانزده دقیقه به نیمه راه در سراسر جهان سفر کنند یا هواپیماهای بدون سرنشین قادر به ردیابی و کشتن یک فرد با استفاده از محل تلفن همراه خود هستند.
نقص دوم در بازدارندگی، تناقض مرگبار آن است: برای اینکه هرگز از آنها استفاده نشود، سلاحهای هر فرد باید برای استفاده فوری آماده شوند. بدون خطا، سوء تفاهم و یا هک کامپیوتر می توان تحمل کرد. برای همیشه.
ما باید تظاهر کنیم که رویدادهایی مانند شکست چلنجر، چرنوبیل، مانند سقوط دو بوئینگ 737-max 8s و یا بحران موشکی کوبا، هرگز اتفاق نیفتاد و هرگز نمی توانستند.
و به ندرت به ما می رسد که وابستگی امنیتی ما با قدرت های دیگر هسته ای ما مانند روسیه و پاکستان و یا کره شمالی به این معنی است که ما تنها به عنوان امن شان غربالگری از روانپزشکی، قابلیت اطمینان دستگاه های ایمنی شان سلاح، تمایل شان سربازان به منظور جمع آوری کلاهک ها از سرقت توسط بازیگران غیر دولتی.
در عین حال بازدارندگی هسته ای از جنگ متداول یا اقدامات تروریستی جلوگیری نمی کند. بازدارندگی هسته 9-11 را کنترل نمی کند. نیروهای روسی ناتو از حرکت به سمت شرق و تلاش برای جذب کشورهایی نظیر گرجستان در زمینه منافع روسیه ناتوان بودند. هسته های آمریکایی از حرکت به کریمه جلوگیری نمی کند. و بسیاری از رهبران به طور جدی در مورد اولین استفاده از سلاح های هسته ای فکر می کردند، همانطور که نیکسون زمانی که ما در ویتنام و حتی بریتانیا در جنگ های جزایر فالکلند شکست خوردیم.
کلمه "امنیت" حاوی کلمه "درمان" درون آن است، اما برای جنگ هسته ای درمان نمی شود. وجود دارد فقط جلوگیری.
یک توهم بیشتر که موجب فلج ما می شود این معنی است که همه اینها به نظر می رسد بیش از حد بزرگ برای انجام هر کاری در مورد.
در اوایل 1980s، ناتو و بلوک شوروی، هر دو موشک های هسته ای کوتاه و متوسط را در اروپا مستقر کردند. پرسنل نظامی مجبور بودند تا تصمیمات تاکتیکی سرنوشت ساز را در زمان های کوتاه و مضحک، حداکثر دقتی بگذرانند.
سازمان من حاضر به تحمل این شرایط ریزش مو نیست. با استفاده از اتصالات وزارت امور خارجه، ما به همتایان اتحاد جماهیر شوروی رفتیم و یک سمینار برای کارشناسان علمی سطح بالا و شوروی برگزار کردیم.
روزنامه وال استریت ژورنال نوشت: "فراتر از جنگ" یک دروغ ساده و معروف از KGB بود. با این وجود، ما ادامه دادیم. دانشمندان دو ابرقدرت از یک سری مقالات با هم در مورد جنگ اتمی تصادفی که به «دستیابی به موفقیت» دست یافتند، اولین کتاب به طور همزمان در ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی منتشر شد. از آنجا که یکی از دانشمندان شوروی به یک مشاور گورباچف تبدیل شد، خود گورباچف این کتاب را خواند.
ریگان و گورباچف به امضای پیمان نیروهای هسته ای میانجامد که به طور قابل توجهی تنش های شرق و غرب در اروپا را کاهش داده است - همان معاهده که واشنگتن و مسکو در حال حاضر متاسفانه در روند لغو است.
آیا "دستیابی به موفقیت" در پایان جنگ سرد نقش داشت؟ اکثر مردم کتاب خود را نه خشک و خسته می کنند. چه چیزی باعث تفاوت شد، روابط گرم و پایدار میان دانشمندان شوروی و آمریکایی ساخته شده بود، زیرا آنها با هم در یک چالش مشترک کار می کردند.
در 1989 فراتر از جنگ جایزه معتبر جایزه سالانه خود را به ریگان و گورباچف برای بهبود رابطه میان ابرقدرت ها داد.
این یک جایزه صلح ریگان بود که قبلا پذیرفته بود و تنها مایل بود آن را در حریم خصوصی دفتر بیضی دریافت کند. جایزه Reagan به هزینه فراتر از جنگ قابل توجه مالی از چپ پیشرفته، اما ریگان آن را سزاوار.
سیزده سال پس از آن که وال استریت ژورنال از ابتکارات فراتر از جنگ خشمگین شد، آنها نسخه ای از نوشته های کیسینجر، شولتز، نون و پرری نوشته شده بودند که دقیقا به طور صحیح نیستند و از بی فایده بودن سلاح های هسته ای و از بین بردن کامل آنها حمایت می کنند. در 2017، کشورهای 122 یک معاهده سازمان ملل را که تمامی سلاح های هسته ای را نادیده می گیرند، تایید کرد. هیچ یک از نه قدرت هسته ای امضا نشده اند.
سیاست بین المللی معقول، ژنرال ها و دیپلمات های این نه کشور را برای آغاز مذاکرات دائمی به عهده می گیرد، چرا که این مسئله سبب نگرانی از سلاح های هسته ای کره شمالی در مقابل سلاح هسته ای آمریکا نیست.
سلاح های خود دشمن واقعی هستند. زمستان هسته ای یک سخنران عالی برای رهبران نظامی مونتاژ می کند.
دبیر پیشین دفاعی پری حتی استدلال می کند که اگر ما یک کل پایه هسته ای هسته ای مان را از بین ببریم - موشک های عقب مانده در سیلوها در غرب میانه، بیشتر و نه کمتر امن خواهد بود. اگر به نظر می رسد ناامید کننده است، ببینید اگر می توانید حدس بزنید که کدام آیین نامه از این است:
"همانطور که اتحاد جماهیر شوروی سقوط کرد، برنامه کاهش تهدیدات هسته ای، میلیون ها دلار از مالیات آمریکا را برای تضمین و تخریب سلاح های کشتار جمعی و تکنولوژی مربوط به آن که توسط کشورهای شوروی سابق روسیه، بلاروس، اوکراین و قزاقستان به ارث رسیده بود، فراهم کرد.
بیش از 7,500 کلاهک های هسته ای استراتژیک غیر فعال شده است، و بیش از موشک های بالستیک 1,400 که می تواند توسط زمین یا زیردریایی راه اندازی شد، نابود شد.
این احتمال را کاهش می دهد که تروریست ها می توانند یک سلاح را خریداری یا دزدی کنند و مشاغل را برای دانشمندان هسته ای شوروی فراهم کنند که در غیر این صورت ممکن است برای کار در ایران یا یکی دیگر از کشورهایی که مشتاق توسعه یک برنامه هسته ای هستند، کار کنند. "
این از یک آیین نامه ای برای ریچارد لوگر، سناتور جمهوری خواه ایندیانا است. با سام نون، او برنامه کاهش خطر هسته ای نون-لوگر را تأمین کرد. نون لوگر این است که صلح معتبر به نظر می رسد فعالانه است، به طرز مشتاقانه به دنبال گزینه های بهتر از جنگ است. ریچارد لوگر در شرایط عملی و دقیق، برگشت پذیری مسابقه تسلیحات را نشان داد.
مدل نهایی این نوع علاقه شخصی روشنگرانه، البته طرح مارشال برای بازگرداندن اقتصاد اروپا پس از ویرانی جنگ جهانی 2 بود.
این بانک که امروزه آلمان را قادر می سازد تا تبدیل انرژی تجدیدپذیر خود را به این شرکت تبدیل کند، بر اساس سرمایه گذاری مجدد سرمایه گذاری FDR، که اکثر پروژه های بزرگ New Deal را فعال کرده است، مدل شده است. سرمایه اولیه بانک آلمان توسط برنامه مارشال تامین می شود.
چه می شود اگر ایالات متحده در شرایط طرح مارشال پس از 9-11 فکر کرد؟ فرض کنید ما سرمان را نگه داشته ایم - در شرایط چنین وحشتناکی بسیار دشوار است - و به جای آنکه به تلاشی خشن برای انتقام بپردازیم، ما قول دادیم تا به طور مستقیم رنج و هرج و مرج در خاورمیانه را کاهش دهیم.
برآورد محافظه کارانه آنچه که ایالات متحده ممکن است در گذشته در هراس افگنان نظامی ما در عراق و افغانستان صرف کرده باشد، 5.5 است تریلیون دلار.
پنج تریلیون دلار به اندازه کافی برای حل تمام چالش های اساسی نیاز انسان به زمین است. ما می توانیم همه را برای تغذیه، آموزش، و ارائه آب پاک و بهداشتی به همه بسپاریم و انرژی زیادی را برای ساخت یک سیستم انرژی 100٪ غیر کربن در سراسر جهان به وجود آوریم.
در «باشگاه روتاری» من دائما داستان های الهام بخش از گروه های کوچک داوطلب اختصاص داده شده را که تلاش های قهرمانانه ای برای جمع آوری کافی پول برای ساخت یک یتیم خانه در کامبوج و یا یک آب پاک تنها برای یک بیمارستان در هائیتی می گذاریم، می شنویم. تصور کنید که Rotary، با باشگاه های 30,000 در کشورهای 190، می تواند با پنج تریلیون دلار هزینه کند.
سلاح های هسته ای هیچ کاری برای حل بحران پناهندگان یا شرایط اضطراری آب و هوایی جهانی انجام نمی دهند، که با هم احتمالا یکی از دلایل اصلی درگیری های آینده است. در عوض اعتیاد ما به هزینه های نظامی فراموش نشدنی و ابتکارات نظامی غیر قابل اجرا، اگر فکر کردیم چگونه می توان برنامه های مارشال را در حین پریدن از جنگ که معمولا در ابتدا قرار دارد، انجام می دهیم؟
به نظر می رسد که جنگ و یا فاجعه زیست محیطی، دشمنانی در یک سیاره کوچک آسیب پذیر به خود نابودی هستند؟ تنها راه شکستن زنجیره ای از مسابقه تسلیحات بی پایان این است که آن را به طور کامل معکوس کنید مانند سناتور لوگار و از منابع فراوان ما برای کار با دشمنان ما و انجام کارهای خوب آنها استفاده کنید. اگر کشور ما این کشور را آغاز کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟
جنگ امروز احساس می کند که دو نفر در یک ساختمان که در آتش و نیمه زیر آب قرار دارند مبارزه می کنند. ایران در سال جاری با سقوط ناگهانی سیل در سراسر کشور رو به رو شد.
چرا از ظرفیت های لجستیکی نظامی ارتش ایالات متحده برای ارائه کمک و استفاده از سختگیران در تهران مخالف نیستید؟ لطفا بگویید نمی توانیم آن را بپردازیم. ما عمق عمق مرینا و قمر بیرونی مشتری را بررسی کرده ایم، اما بودجه پنتاگون سیاهچاله غیر قابل نفوذ است.
ملت ها اغلب نیاز به ایجاد دشمنان دارند تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند؛ ما به عنوان صالح و استثنایی خود، به جای برخی از مناسب "دیگر"، که کلیشه و انحصارطلبانه است، در نهایت جنگ را توجیه می کنیم. هکرها در کشورهای مشارکت کننده بدترین حالت را در یکدیگر می بینند، در یک اتاق مخفی بسته و تهدید و مقابله با تهدید.
تجربه ما با "فراتر از جنگ" تایید کرد که بهترین پادزهر همه چیز برای گرایش های ما و دیگران با دیگران، از جمله دشمنان، به ویژه دشمنان، به سوی اهداف مشترک است. مادر همه اهداف مشترک بازگرداندن و حفظ سلامت زیست محیطی سیاره کوچک ما است.
فرد هیلل، ستاره شناس، گفت که هنگامی که یک عکس از تمام زمین از خارج در دسترس می شود، یک ایده جدید به عنوان قدرتمند در هر تاریخ در سایه افتاده است. ایده هویل راهی برای اصلاح کردن اصل کار در پشت برنامه مارشال بود - امکان افزایش احساس حساس بودن واقعی خود به سطح سیاره.
فضانوردان بسیاری از ملت ها، با مشاهده زمین از فضا، تصور خود را از خود به نمایش گذاشتند. دو راه وجود دارد که همه ما می توانیم تجربیات نادرست فضانوردان را تکرار کنیم.
اگر دانش آموختیم که یک سیارک بزرگ در برخورد با زمین، یکی است. فورا ما متوجه شدیم که همیشه درست بوده است - ما همگی در این هم هستیم. سلاح هسته ای ما حتی ممکن است در نهایت برای از بین بردن چنین بدن مفید باشد. راه دوم برای سرعت بخشیدن به مفهوم منافع شخصی ما این است که افراد بیگانه با ما ارتباط برقرار کنند. همانند سیارک، ما خودمان را یکی از گونه های انسانی می دانیم.
به جای شیعه و اهل سنت، عرب و یهودی، میهن پرستی سیاره ای خواهد بود.
اما راه سوم ما می توانیم شهروندان سیاره ای بشویم، و این همان چیزی است که در واقع در حال حاضر به ما مربوط می شود. به سختی می توان گفت که ما با یک گروه از چالش ها مواجه هستیم که به هیچ وجه نمی تواند توسط هر کشوری حل شود. ما می توانیم هر کدام از لیست های خود را مرتب سازی کنیم، آب های اقیانوس در حال افزایش و گرم شدن هستند، خلیج مین با سرعت بیشتری از هر جای دیگری در زمین گرم می شود، جنگل های باران گرمسیری را از بین می برد، کل شهرها سیل می کنند یا کل شهرهای به زمین می سوزند، سوار شدن بین قاره ها در هواپیما، میکرو پلاستیک های خوراکی ماهی و حرکت زنجیره غذایی.
بسیاری از این چالش ها به گونه ای در هم آمیخته شده اند که اکوفیلوسف توماس بری استدلال می کند که سیاره نمی تواند در قطعه ذخیره شود. سخت است که ادعای پیچیده تر را تصور کنید. آخرین گزارش در این زمینه گزارش سازمان ملل متحد در مورد تهدیدات تنوع زیستی است که جدی و در سراسر جهان است.
انقراض مداوم بسیاری از گونه های پرندگان، حشرات و قورباغه ها از تغییرات کل سیاره ای برخوردار است و باید با پاسخ کل سیاره ای برخورد شود.
سیاره را نمی توان در قطعات ذخیره کرد. سازمان ملل متحد در آنجا می ماند و در عین حال به طور بالقوه ضروری است و منتظر اصلاحات و تجدیدنظر برای سطوح فراگیر همکاری بین المللی است که مورد نیاز است.
کارگران در هند فقط با چند ساعت در دمای بالای 125 در معرض گرمایشی قرار می گیرند. برای زنده ماندن، کارگر در بمبئی باید در یک فضای تهویه مطبوع پناه ببرند و تهویه مطبوع او کربن را به اتمسفر پرتاب می کند که به نوبه خود باعث افزایش درجه حرارت در اسکاتلند، آریزونا خواهد شد.
آنچه که ما به عنوان یک گونه درخشان است، این است که هر یک از ما مسئولیت کل، نه تنها کل سیاره، بلکه کل سیاره را در تمام زمانهای آینده می اندازد. هیچ راهی برای ایجاد تفاوت وجود ندارد. فقط با وجود ما تفاوت را ایجاد می کنیم. سوال واقعی این است که چه نوعی از تفاوت ما می خواهیم ایجاد کنیم؟
راه حل های فنی برای چالش های پایداری جهانی در دسترس هستند و آماده افزایش هستند، از جمله گرفتن کربن از جو.
بله، آنها یک بار قایق از پول خرج می کنند، اما شاید کمتر از پنج تریلیون دلار.
پتی و من به این بحث در شورولت تمام الکتریکی با محدوده 300 مایل رفتند. ما آن را با پانل های خورشیدی روی سقف خانه ما شارژ می کنیم. تولید کنندگان خودرو ایستاده برای ایجاد یک بسته نرم افزاری بر روی اتومبیل های الکتریکی. دور از درگیری، پایداری و کارآفرینی تهاجمی در انتظار وقوع گسترده ای در فن آوری های خورشیدی، باد، فن آوری باتری، کشاورزی آبیاری قطره ای و یا تجدید راه آهن ما است. اما زمینه تغییر سودآوری عمیق است: ما نمی توانیم یک اقتصاد سالم را بر روی یک سیاره ناپایدار بدست آوریم.
قانون اساسی اکوادور، حقوق بشر را قبلا محدود به رودخانه ها و کوه ها و حیوانات وحشی می داند، زیرا اگر آنها شکوفایی نداشته باشند، ما هم نخواهیم بود. اگر شرکت ها می توانند مردم باشند، چرا نمی توانند رودخانه ها باشند؟
کاستاریکا در چند سال آینده از انرژی تجدیدپذیر انرژی 100 استفاده خواهد کرد. ایالت کالیفرنیا و نیویورک در جهت مشابهی قرار دارند. کشورهایی مانند بوتان و بلیز نیمی از جرم زمین خود را به عنوان ذخایر طبیعی کنار گذاشته اند. حزب سبز در آلمان، یک بار در حاشیه، در حال حاضر است la حزب غالب وجود دارد.
امروزه از لحاظ سیاسی، اقتصادی، و تکنولوژیکی غیرقابل انکار، سریعا به اجتناب ناپذیر بودن فردا- فردا تبدیل می شود که در آن نه تنها نهاد های شرکتی، بلکه هر سهم در مجموعه سهام ما دارای یک عامل سبز است که به درستی ساخته شده است اصلی اندازه گیری ارزش
من یک بار از مدرس مدرسه نخبگان خواسته شدم که در آن من می توانستم در مورد کیهان شناسی درس بخوانم. چند روز بعد او به من ناسزا گفت و به طور ناگهانی به من گفت: من به شدت متاسفم اما متاسفمبافقط با تصویر مدرسه ما کاملا منطبق نیست.
کیهان شناسی واژه ایفالوتین برای جهان بینی است. مصرف کننده و رقابتی کیهانشناسی از دنیای توسعه یافته، متناقض است، به این دلیل که سیستم های بازار به خوبی انجام شده اند، بزرگ شدن رفاه و کاهش گرسنگی و فقر. و بیشتر افراد به طبقه متوسط منجر به نتیجه مطلوب جهانی خانواده هایی می شوند که فرزندان کمتری دارند.
نزولی این است که کیهان شناسی مصرف کننده، که تنها از نظر تولید ناخالص داخلی، رشد مناسبی را تجربه می کند، تنها منجر به تخریب بیشتر محیط زیست می شود، و در نهایت به کمتر رفاه عمومی - مگر اینکه تعریف ما از رونق پیشرفت عمیق باشد.
حالا که قدرت ضربه به چیزهای دیگر تبدیل شده است منسوخ شده است، ملت ها باید میزان امنیت و ثروت خود را با توجه به میزان سهم خود در رفاه کامل سیستم زمین، اندازه گیری کنند. این همان چیزی است که توماس بری "کار بزرگ"، گام بعدی بزرگی می نامد. این هست la مهمترین ایده فلسفی 21st قرن بیست و یکم، چرا که این نشان دهنده هر دو مسیر ما برای زنده ماندن است و یک تعریف خوش بینانه از عملکرد انسان ما در داستان 5 میلیارد ساله در حال رسیدن به سیاره ما است.
عملکرد اصلی ما به عنوان انسان، استحکام و زیبایی خارق العاده و هوشمندانه سیستم طبیعی است که از آن ما ظهور کردیم. همانطور که ما یاد می گیریم که چگونه این سیاره را احیا کنیم، به اندازه کافی آسان است تا تصویر هوای تمیز و اقیانوس ها را تثبیت کنیم. اما اگر موفقیت آمیز باشد، دشوار است که ببینیم چگونه خودمان ممکن است تکامل یابد. آیا این تقویت سیستم زندگی نیز قدرتمندان را تقویت نمی کند؟ آیا آن را به کودکان ما نمی دهد انرژی افزایش یافته برای مقابله با هر چالش با هم؟ ما برای سال های 75 تحت حکم مرگ زندگی می کنیم، ابتدا با تهدید موجود برای سلاح های هسته ای و در حال حاضر با تهدید به طور فزاینده ای از فاجعه آب و هوایی. ما تنها مبهمترین ایده ای را در مورد این که چالش های چالش بر روان فردی و جمعی ما تاثیر گذاشته اند، و چه شادی می تواند در زندگی کودکان ما وارد شود، اگر این اضطراب ها کاهش یابد.
یادگیری ثروت واقعی ما از لحاظ سهم ما در سلامت سیستم زندگی، اندازه گیری همانند پدران بنیانگذار برده است که جسورانه می گویند با صدای بلند "همه مردان برابر با هم برابرند". آنها هیچ تصوری از انفجار گسترده ای نداشتند پیامدهای این ادعا.
این همان روش جدید اندازه گیری ثروت و قدرت ماست. ما فقط باید در آن شرکت داشته باشیم و پیروی از آن در همه نهادها، کلیساها، سیاست های ما، دانشگاه ها، شرکت های ما، پیروی کنیم.
من با یکی دیگر از داستان کوتاه دریا به پایان رسیدم.
در کار من با "فراتر از جنگ"، من با داشتن یک آرتوروکلای آرام یانکی به نام آلبرت بیگلو، امضا دادم. برت فارغ التحصیل هاروارد، ملوان آب آبی و فرمانده نیروی دریایی سابق ایالات متحده بود. در 1958، برت و چهار نفر دیگر سعی کردند تا کچ خود را بپوشند، به طرز شگفتآنی به نام قانون طلایی، به اقیانوس اطلس آمریكا در جزایر مارشال، برای نشان دادن آزمایشات هسته ی اتمسفری.
آنها در دریای دور از هونولولو متوقف شدند و برای ناکامی مدنی شانزده روز در زندان بودند.
پنج سال بعد، پرزیدنت کندی، نخست وزیر خروشچف و نخست وزیر مکمیلان معاهده ممنوعیت آزمون اتمسفر، از زمان تصویب توسط کشورهای 123 امضا کردند. من بارت را به خاطر پیوند نهایی بین سلاح های هسته ای و اورژانس آب و هوایی من اشاره می کنم. با استفاده از تست اتمی که برت سعی در عقب نشینی در 1950 ها داشت، جزایر مارشال تقریبا غیرقابل دسترس بود. در حال حاضر این جزایر مارشال در معرض خطر ناپدید شدن هستند به طوریکه اقلیم به سرعت در حال افزایش است. مردم آنها تقریبا به نابودی کشف شده توسط یکی، و سپس با دیگری، از دو چالش بزرگ که ما در مورد آن اندیشیدیم.
ما می خواهیم به عنوان آمریکایی ها، و we به عنوان یک گونه در یک سیاره - به افزایش هر دو چالش؟
