گوام کوچک، توسعه عظیم پایگاه دریایی ایالات متحده

نوشته سیلویا فراین

صبح روز شنبه 29 اوت 2015، نیروی دریایی ایالات متحده رکورد تصمیم گیری (ROD) را امضا کرد، سند نهایی مورد نیاز برای اجرای یکی از بزرگ ترین "زمان صلح" در تاریخ آمریکا. این هزینه بین 8 تا 9 میلیارد دلار خواهد داشت که تنها 174 میلیون دلار برای زیرساخت های غیرنظامی است که کنگره هنوز آن را منتشر نکرده است. به عنوان یکی از جنبه‌های اصلی سیاست خارجی آمریکا «محور به اقیانوس آرام»، این افزایش هزاران تفنگدار دریایی و وابستگان آنها را از اوکیناوا، ژاپن به گوام منتقل می‌کند.

این برای مردم گوام خوب نیست. ده‌ها سال است که اهالی اوکیناوا به خشونت، آلودگی، حوادث نظامی و تجاوزات جنسی توسط تفنگداران دریایی آمریکا علیه مردم محلی اعتراض کرده‌اند. انتقال آن تفنگداران دریایی به گوام کوچک بسیاری را می ترساند.

تخریب نظامی-استعماری برای مردم گوام تازگی ندارد. مردم بومی چامورو تقریباً در اثر تهاجم و استعمار توسط اسپانیا، سپس ایالات متحده، سپس ژاپن در طول جنگ جهانی دوم نابود شدند و سپس در اختیار ایالات متحده قرار گرفتند. گوام که در اقیانوس آرام غربی در فاصله بیش از 8,000 مایلی واشنگتن دی سی واقع شده است، همچنان یک قلمرو ادغام نشده و تحت مالکیت ایالات متحده است. در حالی که ساکنان شهروند آمریکایی هستند، دارای گذرنامه آمریکایی هستند و مالیات فدرال می پردازند، آنها نماینده ای در سنا ندارند، نماینده ای در کنگره ندارند و نمی توانند در انتخابات ریاست جمهوری رای دهند.

در حال حاضر، یک سوم جزیره گوام (210 مایل مربع) دارایی وزارت دفاع ایالات متحده (DOD) است و برای ساکنان غیر نظامی غیرقابل دسترس است. بسیاری از مردم هنوز منتظر غرامت جنگی جنگ جهانی دوم و غرامت زمین های گرفته شده توسط ارتش هستند. علاوه بر این، مردم گوام در نیروهای مسلح ایالات متحده خدمت می کنند و می میرند نرخ بالاتر بیش از هر ایالت دیگر در آمریکا

ساخت اضافه خواهد شد فشار بیشتر در زیرساخت های شکننده و منابع محدود:

• هزار جریب جنگل سنگ آهک برای اسکان تفنگداران دریایی و وابستگان آنها نابود خواهد شد و ارتش بزرگترین منبع آب جزیره را کنترل خواهد کرد.
• گوام به بزرگترین مرکز ذخیره سازی سوخت و مهمات در اقیانوس آرام تبدیل خواهد شد.
• یک مجتمع آتش‌سوزی زنده (LFRC) در میدان شمال غربی در پایگاه نیروی هوایی اندرسون ساخته می‌شود و پناهگاه حیات‌وحش ملی Ritidian، پناهگاهی برای گونه‌های در معرض انقراض متعدد و مکانی مقدس برای مردم بومی را می‌بندد. مردم دیگر به پناهگاه ملی حیات وحش، از جمله ساحل بکر، غارهای باستانی، مرکز آموزشی و دهکده ماهیگیری 4,000 ساله تازه "کشف شده" حاوی قدیمی ترین آثار باستانی کشف شده در گوام، دسترسی نخواهند داشت. در اوایل دهه 1990، خانواده های محلی خواستار بازگرداندن Ritidian Point یا Litekyan به صاحبان سنتی آن شدند. با این حال، دولت فدرال در عوض پناهندگان حیات وحش ملی را ایجاد کرد که متعلق به شرکت خدمات ماهی و حیات وحش ایالات متحده است.

در حالی که فرماندار گوام، نماینده مجلس بدون رای، اتاق بازرگانی گوام و سایر لابی‌های تجاری-نظامی از افزایش ارتش استقبال می‌کنند، بسیاری از مردم گوام آزادی ROD را روز غم انگیزی برای مردم، زمین، حیات وحش و فرهنگ می‌دانند. از گوام با اقتصاد 60 درصدی ناشی از گردشگری، گسترش گسترده ارتش در یک جزیره کوچک آسیب پذیر تنها باعث تخریب محیط زیست و مردم بومی چامورو می شود.

سیلویا سی فراین دکتری است. کاندیدای مرکز ملی مطالعات صلح و درگیری در دانشگاه اوتاگو در جزیره جنوبی آئوتاروآ نیوزلند و همکار پژوهشی مرکز تحقیقات منطقه میکرونزی (MARC) در دانشگاه گوام.