توسط Neta C. Crawford، ژوئن 12، 2019
از جانب گفتگو
دانشمندان و تحلیلگران امنیتی برای بیش از یک دهه اخطار داده اند که گرمایش جهانی یک است نگرانی امنیتی بالقوه ملی.
آنها پروژه هایی را انجام می دهند که پیامدهای گرمایش جهانی - در حال افزایش دریاها، طوفان های شدید، قحطی و دسترسی به آب های تازه کاهش یافته است - ممکن است مناطق جهان را از لحاظ سیاسی ناپایدار و سریع مهاجرت توده و بحران پناهندگان.
برخی نگرانند که جنگ ممکن است دنبال شود.
با این حال چند استثناء، کمک قابل توجه نظامیان آمریکا به تغییرات آب و هوایی توجه کمتری را به خود جلب کرده است. اگرچه وزارت دفاع پس از زودتر 2000 ها مصرف سوخت فسیلی خود را به میزان قابل توجهی کاهش داده، اما در جهان باقی مانده است تنها بزرگترین مصرف کننده نفت است - و در نتیجه، یکی از بزرگترین گازهای گلخانه ای در جهان است.
پدیده کربن گسترده
من باید جنگ و صلح را مطالعه کرد برای چهار دهه اما من تنها در مقیاس انتشار گازهای گلخانه ای ایالات متحده در مقیاس تمرکز کردم، زمانی که من شروع به آموزش مشترک در مورد تغییرات آب و هوایی و تمرکز بر پاسخ پنتاگون به گرمایش جهانی شد. با این حال، وزارت دفاع ایالات متحده بزرگترین مصرف کننده سوخت فسیلی است که بین 77٪ و 80 درصد از همه مصرف انرژی دولت فدرال پس از 2001.
در یک مطالعه تازه منتشر شده منتشر شده توسط دانشگاه براون هزینه پروژه جنگ، من میزان گازهای گلخانه ای ایالات متحده را در تن دی اکسید کربن از 1975 از طریق 2017 محاسبه کردم.
امروز چين است بزرگترین صادر کننده گاز گلخانه ای جهان، پس از آن ایالات متحده است. در 2017 انتشار گازهای گلخانه ای پنتاگون به پایان رسید بیش از 59 میلیون تن مایع تناوب دی اکسید کربن. اگر این کشوری بود، این بزرگترین 55 امیتر گاز گلخانه ای جهان بود که میزان انتشار آن بزرگتر از پرتغال، سوئد و دانمارک بود.
بزرگترین منابع انتشار گازهای گلخانه ای نظامی، ساختمان ها و سوخت هستند. وزارت دفاع، ساختمان های 560,000 را در حدود 500 در داخل و خارج از کشور نصب می کند که حدود 40٪ از انتشار گازهای گلخانه ای آن را تشکیل می دهد.
بقیه از عملیات می آید. به عنوان مثال، در سال مالی 2016، وزارت دفاع مورد استفاده قرار گرفت 86 میلیون بشکه سوخت برای مقاصد عملیاتی.
چرا نیروهای مسلح از سوخت زیاد استفاده می کنند؟
سلاح و تجهیزات نظامی از سوخت بسیار بالا استفاده می کند که معیار مربوطه برای برنامه ریزان دفاعی غالبا گالن در هر مایل است.
هواپیما به خصوص تشنه هستند به عنوان مثال، بمب افکن B-2 که بیشتر از 25,600 گالن سوخت جت را نگه می دارد، 4.28 گالن در هر مایل را می سوزاند و بیش از 250 متریک تن گاز گلخانه ای را بیش از یک مایل مایل دریایی 6,000 می کند. تانکر سوخت گیری KC-135R در مورد گالنهای 4.9 در هر مایل مصرف می کند.
یک ماموریت صرفه جویی بسیار زیادی از سوخت است. در ماه ژانویه 2017، دو بمب افکن B-2B و tanker های سوخت گیری 15 بیش از 12,000 مایل از پایگاه نیروی هوایی Whiteman به اهداف ISIS بمب در لیبی، کشتن در مورد ستیزه جویان مظنون به جنبش 80. صرف نظر از انتشار تانکرها، B-2 ها در مورد 1,000 متریک تن گازهای گلخانه ای منتشر می شود.
شمارش آلودگی های نظامی
محاسبه انتشار گازهای گلخانه ای وزارت دفاع، آسان نیست. آژانس تدارکات دفاعی خرید سوخت را دنبال می کند، اما پنتاگون دائما گزارش نمی دهد مصرف سوخت فسیلی DOD به درخواست کنگره در بودجه سالانه آن.
وزارت انرژی، اطلاعات مربوط به تولید انرژی و مصرف سوخت DOD، از جمله برای وسایل نقلیه و تجهیزات. با استفاده از داده های مصرف سوخت، تخمین می زنم که از 2001 از طریق 2017، DOD، از جمله تمام شاخه های خدمات، 1.2 میلیارد متریک تن گازهای گلخانه ای را منتشر می کند. این است معادل تقریبی رانندگی خودروهای 255 میلیون مسافر طی یک سال.
از این مجموع، من تخمین زده ام که انتشار گازهای جنگی بین 2001 و 2017، از جمله "عملیات احتمالی خارج از کشور" در افغانستان، پاکستان، عراق و سوریه، بیش از 400 میلیون متریک برابر CO2 معادل - تقریبا معادل با انتشار گازهای گلخانه ای تقریبا 85 میلیون خودرو در یک سال.
خطرات واقعی و واقعی؟
ماموریت اصلی پنتاگون آماده سازی برای حملات بالقوه توسط دشمنان انسانی است. تحلیلگران درباره احتمالی جنگ و میزان آمادگی نظامی لازم برای جلوگیری از آن بحث می کنند، اما به نظر من هیچ یک از دشمنان ایالات متحده - روسیه، ایران، چین و کره شمالی - مسلما به ایالات متحده حمله نمی کنند.
همچنین یک ارتش بزرگ ایستاده، تنها راه کاهش تهدیدات این دشمنان است. کنترل اسلحه و دیپلماسی اغلب می تواند تنش ها را کاهش دهد و تهدیدات را کاهش دهد. اقتصادی تحریم ها می تواند ظرفیت دولت ها و نهادهای دولتی را تهدید کند که منافع امنیتی ایالات متحده و متحدان آن را تهدید کند.
در مقابل، تغییر آب و هوا یک خطر بالقوه نیست. این شروع شده است، با واقعی است عواقب به ایالات متحده امریکا. عدم موفقیت در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، استراتژیست های کابوس را در برابر - شاید حتی "جنگ های آب و هوایی" - بیشتر احتمال دارد.
یک مورد برای کربن کردن ارتش
در طول دهه گذشته، وزارت دفاع دارای مصرف سوخت فسیلی را کاهش داد از طریق اقداماتی که شامل استفاده از انرژی های تجدید پذیر، ساختمان های هوادهی و کاهش زمان خلبان هواپیما در باند فرودگاه.
کل انتشار سالانه DOD از حداکثر 85 میلیون تن مایع تنش دی اکسید کربن در 2004 به 59 میلیون تن در 2017 کاهش یافته است. هدف، همانطور که پس از آن، ژنرال جیمز ماتیس قرار داده است، باید باشد "از تسمه سوخت بیرون ریخت" با کاهش وابستگی نظامی به کشتی های نفت و نفت که هستند آسیب پذیر به حمله در مناطق جنگی.
از آنجا که 1979، ایالات متحده اولویت اول را در حفاظت از دسترسی به خلیج فارس قرار داده است. در باره یک چهارم از استفاده از سوخت عملیاتی نظامی برای فرماندهی مرکزی ایالات متحده است که منطقه خلیج فارس را پوشش می دهد.
As محققان امنیتی ملی استدلال کرده اند، با دراماتیک رشد در انرژی تجدید پذیر و کاهش وابستگی ایالات متحده به نفت خارجیممکن است کنگره و رئيس جمهور بتوانند مأموریت های نظامی کشور خود را تجدید نظر و میزان استفاده از انرژی نیروهای مسلح را برای محافظت از دسترسی به نفت خاورمیانه کاهش دهند.
من با کارشناسان امنیتی نظامی و ملی موافقم تغییر آب و هوا باید به جلو و مرکز باشد در مباحثات امنیتی ملی ایالات متحده. انتشار گازهای گلخانه ای پنتاگون برطرف خواهد شد زندگی در ایالات متحده را نجات دهید، و می تواند خطر درگیری های آب و هوایی را کاهش دهد.
