توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، می 29، 2020
نمی توان کمکی در مورد سرعت پذیرفتن تولید کمدی در مورد نیروی فضایی آمریکا کرد. من فکر نمی کنم که هیچ شاخه نظامی یا جنگی یا سلاحی یا کودتایی یا پایگاه یا باندوگل با سرعت بیشتری از پایه مقدس خود برداشته شود. تلاش های اخیر دلقک و در عین حال دوستانه قتل عام برای سرنگونی دولت ونزوئلا ، بعید به نظر می رسد در دهه های آینده در یک فیلم مورد تمسخر قرار گیرد. اما - مانند اکثر تولیدات هالیوود - کمدی جدید نتفلیکس درباره نیروی فضایی دارای یکسری کاستی های قابل پیش بینی است.
من یک قسمت را تماشا کرده ام ، بنابراین در صورت تمایل به من بگویید که قسمت های بعدی با آنچه من دیده ام متفاوت است. قسمت اول گاهاً مبهم و مبهم است. این مسخره ترامپ است که همیشه خوب است. رئیس ستاد مشترک را مسخره می کند ، که جای تشویق دارد. این تلاش برای استخدام ارتش را مسخره می کند ، که فوق العاده است. این حتی هزینه مالی بی شرمانه همه موارد نظامی را برجسته می کند و آنها را با هزینه مدارس مقایسه می کند - که ارزش یک تشویق ایستاده را دارد. اما من چند شکایت دارم.
- در حالی که نیروی فضایی این نمایشگاه احتمالاً هزینه راه اندازی ماهواره را بیش از حد کرده است ، اما به تمام هزینه نظامی گری ایالات متحده که بالغ بر 1 تریلیون دلار در سال است ، نمی پردازد ، بخش قابل توجهی از آن می تواند اساساً تبدیل زندگی برای مردم در سراسر جهان
- ژنرال کم نور که هدایت نیروی فضایی را برعهده دارد ، به عنوان انگیزه ای از خرد و حماقت به تصویر کشیده می شود ، اما همچنین با یک میل ساده برای موفقیت در هر کاری که او دستور داده است موفق می شود. با این حال ، وی به عنوان نوع بوسیدن ، مکیدن ، تمیز کردن ، سود دهی به سود شرکت ها که بیشتر اعضای برتر ارتش ایالات متحده است ، نشان داده نمی شود. به نظر می رسد در واقعیت.
- شرکت ها کجا هستند؟ ارتقاء سلاح کجاست؟ مشارکتهای دولتی و خصوصی کجاست؟ طرح بزرگ کردن بودجه و سود ، نه فقط راه اندازی بی پروا یک ماهواره برای حفظ بودجه های فعلی کجاست؟ نیروی واقعی فضایی یک رویای دیرینه از لابیست های سلاح بود ، به عنوان ابزاری برای کسب درآمد بیشتر برای خود ، نه فقط محصول یک ژنرال nitwit که دوست دارد شاخه وی از ارتش به اندازه شخص دیگری باشد.
- اکنون باید ناگفته نماند ، اما این نمایش مانند اکثر محصولات فرهنگی ایالات متحده ، مزخرفات روسیه است. نیروی فضایی، نسخه تخیلی ، ترامپ را به عنوان تسهیل کار جاسوسی روسی در نیروی فضایی نشان می دهد. در همین زمان ، این نمایش پارانویا را درباره جاسوسی احتمالی توسط چین مسخره می کند.
- اما قسمت اول با آنچه ماهواره چینی در حال حمله به یک ماهواره آمریکایی است ، به پایان می رسد. سرانجام دو حزب برای ایجاد دشمنان خیالی ، درنهایت ، از حزب احتیاط بیشتری برای مقصر دانستن چیزها در روسیه و مسخره کردن سرزنش آنها بر چین فراتر می رود. واقعیتی که کاملاً از نیروی فضایی Netflix گم شده است ، این است که روسیه و چین و ملل جهان سالهاست که تلاش می کنند سلاح ها را از فضا ممنوع کنند ، در حالی که یک دولت مخالف چنین تلاش هایی بوده و تسلیحاتی در فضا را بدون دشمن- انجام می دهد- توجیهی مبتنی بر یافت ، اما سود بسیار زیادی حاصل می شود.
- ارتش آمریكا ، از جمله نیروی فضایی ، برای ایجاد شغل ، دیوانسالاری در امتداد ، راه اندازی ماهواره ها ، خرج پول و مشاركت در رسوایی ها و رقابت های اداری وجود ندارد. این برای کشتن تعداد زیادی از مردم و از بین بردن مناطق عظیم زمین وجود دارد. در این نمایش کارهایی که ارتش آمریكا انجام می دهد ، مبهم ترین جای هیچ كاری در این جا وجود ندارد. هیچ کس ذکر نکرد که ماهواره ها برای هدف قرار دادن اسلحه هستند. هیچ کس پیشنهاد نمی کند که چه سلاح هایی برای مردان یا زنان و کودکان انجام می شود. یک قطره خون یا یک اونس رنج وجود ندارد. البته جنگ در واقع خنده دار نیست ، اما اگر مطالب تبلیغاتی راجع به این نمایش و حتی بررسی هایی درباره آن می خوانید ، کل مفهوم بازاریابی این است که نیروی فضایی طنز را با جدیت ترکیب می کند. حدس می زنم فقط جدی بودن کافی برای درج مرگ نیست.
