جاده نه چندان پر پیچ و خم از عراق به اوکراین

حمله سربازان آمریکایی به خانه ای در بعقوبه عراق در سال 2008 عکس: رویترز

توسط Medea Benjamin و Nicolas JS Davies ، World BEYOND War، مارس 15، 2023

19 مارس بیستمین سالگرد تشکیل ایالات متحده و انگلیس است تهاجم از عراق این رویداد مهم در تاریخ کوتاه قرن بیست و یکم، نه تنها تا به امروز جامعه عراق را آزار می دهد، بلکه بر بحران کنونی اوکراین نیز تأثیرگذار است و آن را به وجود آورده است. غیر ممکن برای اکثر کشورهای جنوب جهانی جنگ در اوکراین را از همان منظر سیاستمداران آمریکایی و غربی ببینند.

در حالی که آمریکا توانست بازوی قوی 49 کشور، از جمله بسیاری در جنوب جهانی، برای پیوستن به "ائتلاف مایل" خود برای حمایت از حمله به کشور مستقل عراق، تنها بریتانیا، استرالیا، دانمارک و لهستان در واقع به نیروهای متجاوز کمک کردند و در 20 سال گذشته مداخلات فاجعه آمیز به بسیاری از کشورها آموخته است که واگن های خود را به امپراتوری متزلزل ایالات متحده متصل نکنند.

امروزه، کشورهای جنوب جهانی به طور قاطع رد درخواست های آمریکا برای ارسال سلاح به اوکراین و تمایلی به تبعیت از تحریم های غرب علیه روسیه ندارند. در عوض، آنها فوری هستند فراخوانی برای دیپلماسی برای پایان دادن به جنگ قبل از اینکه به یک درگیری تمام عیار بین روسیه و ایالات متحده تبدیل شود، با خطر وجودی یک جنگ هسته ای پایان یافتن جهان.

معماران تهاجم ایالات متحده به عراق، بنیانگذاران نومحافظه کاران پروژه یک قرن جدید آمریکا بودند.PNAC) که معتقد بود ایالات متحده می تواند از برتری نظامی بی چون و چرای که در پایان جنگ سرد به دست آورد برای تداوم قدرت جهانی آمریکا در قرن بیست و یکم استفاده کند.

حمله به عراق بر اساس آنچه سناتور فقید ادوارد کندی، «سلطه طیف کامل» آمریکا را به جهان نشان خواهد داد. محکوم به عنوان "ندایی برای امپریالیسم آمریکایی قرن بیست و یکم که هیچ کشور دیگری نمی تواند یا نباید آن را بپذیرد."

کندی درست می‌گفت و نئومحافظه‌کاران کاملاً اشتباه می‌کردند. تهاجم نظامی ایالات متحده موفق شد صدام حسین را سرنگون کند، اما نتوانست نظم جدیدی را با ثبات تحمیل کند و تنها هرج و مرج، مرگ و خشونت را در پی آن باقی گذاشت. همین امر در مورد مداخلات آمریکا در افغانستان، لیبی و سایر کشورها نیز صادق بود.

برای بقیه جهان، رشد اقتصادی مسالمت آمیز چین و جنوب جهانی یک مسیر جایگزین برای توسعه اقتصادی ایجاد کرده است که جایگزین ایالات متحده می شود. نواستعماری مدل. در حالی که ایالات متحده لحظه تک قطبی خود را با هزینه های نظامی تریلیون دلاری، جنگ های غیرقانونی و نظامی گری تلف کرده است، کشورهای دیگر بی سر و صدا در حال ساختن جهانی صلح آمیزتر و چند قطبی هستند.

و با این حال، از قضا، یک کشور وجود دارد که در آن استراتژی «تغییر رژیم» نئومحافظه‌کاران در آن موفق شد، و آن‌ها به شدت به قدرت می‌چسبند: خود ایالات متحده. حتی در حالی که اکثر جهان با وحشت از نتایج تجاوزات ایالات متحده عقب نشینی می کردند، نئوکان ها کنترل خود را بر سیاست خارجی ایالات متحده تثبیت کردند و دولت های دموکرات و جمهوری خواه را به طور یکسان با روغن مار استثنایی خود آلوده و مسموم کردند.

سیاستمداران و رسانه‌های شرکتی دوست دارند تسلط نئومحافظه‌کاران و تداوم تسلط بر سیاست خارجی ایالات متحده را از بین ببرند، اما نئومحافظه‌کاران در رده‌های بالای وزارت خارجه آمریکا، شورای امنیت ملی، کاخ سفید، کنگره و افراد با نفوذ پنهان هستند. اندیشکده های سرمایه گذاری شده توسط شرکت ها

رابرت کاگان، یکی از بنیانگذاران PNAC، یکی از اعضای ارشد موسسه بروکینگز است و یکی از اعضای کلیدی بود. حامی هیلاری کلینتون پرزیدنت بایدن همسر کاگان، ویکتوریا نولند، مشاور سابق سیاست خارجی دیک چنی را به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور سیاسی منصوب کرد که چهارمین پست ارشد در وزارت امور خارجه است. این بعد از بازی او بود رهبری نقش ایالات متحده در سال 2014 کودتا در اوکراین که باعث تجزیه ملی آن، بازگشت کریمه به روسیه و جنگ داخلی در دونباس شد که منجر به کشته شدن حداقل 14,000 نفر شد.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، رئیس اسمی نولاند، در سال 2002 مدیر ستادی کمیته روابط خارجی سنا بود که در جریان مناظرات آن درباره حمله قریب الوقوع آمریکا به عراق بود. بلینکن به رئیس کمیته، سناتور جو بایدن کمک کرد. رقص جلسات استماع که حمایت کمیته از جنگ را تضمین می‌کرد، به استثنای شاهدانی که به طور کامل از طرح جنگی نومحافظه‌کاران حمایت نمی‌کردند.

مشخص نیست که واقعاً چه کسی در دولت بایدن به دنبال جنگ جهانی سوم با روسیه و برانگیختن درگیری با چین است که بر مبارزات انتخاباتی بایدن ضربه می زند. وعده برای «تعریف دیپلماسی به عنوان ابزار اصلی تعامل جهانی خود». به نظر می رسد که نولاند داشته باشد نفوذ بسیار فراتر از رتبه او در شکل دادن به سیاست جنگی ایالات متحده (و در نتیجه اوکراین) است.

آنچه واضح است این است که بیشتر جهان از طریق آن دیده شده است نهفته است و ریاکاری سیاست خارجی ایالات متحده، و اینکه ایالات متحده در نهایت نتیجه اقدامات خود را در خودداری جنوب جهانی از ادامه رقصیدن با نوای پیپر آمریکایی درو می کند.

در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سپتامبر 2022، رهبران 66 کشور که اکثریت جمعیت جهان را نمایندگی می کنند، درخواست کرد برای دیپلماسی و صلح در اوکراین. با این حال، رهبران غربی هنوز درخواست‌های خود را نادیده می‌گیرند و مدعی انحصار رهبری اخلاقی هستند که در 19 مارس 2003، زمانی که ایالات متحده و بریتانیا منشور سازمان ملل را پاره کردند و به عراق حمله کردند، قاطعانه از دست دادند.

در میزگردی با موضوع «دفاع از منشور سازمان ملل متحد و نظم بین‌المللی مبتنی بر قوانین» در کنفرانس امنیتی اخیر مونیخ، سه نفر از اعضای میزگرد – از برزیل، کلمبیا و نامیبیا – به صراحت مطرود غرب از کشورهای خود خواست تا روابط خود را با روسیه قطع کنند و در عوض خواهان صلح در اوکراین شدند.

مائورو ویرا، وزیر خارجه برزیل از همه طرف‌های درگیر خواست تا «امکان یک راه‌حل را ایجاد کنند. ما نمی توانیم فقط از جنگ صحبت کنیم.» فرانسیا مارکز، معاون رئیس جمهور کلمبیا، توضیح داد: «ما نمی خواهیم به بحث در مورد اینکه چه کسی برنده یا بازنده یک جنگ خواهد بود، ادامه دهیم. همه ما بازنده هستیم و در نهایت این نوع بشر است که همه چیز را از دست می دهد.»

سارا کوگونگلوا-آمادیلا، نخست وزیر نامیبیا، نظرات رهبران جهانی جنوب و مردم آنها را خلاصه کرد: او گفت: «تمرکز ما بر حل مشکل است... نه بر گردن انداختن سرزنش». ما در حال ترویج حل مسالمت آمیز آن مناقشه هستیم، به طوری که تمام جهان و تمام منابع جهان می توانند به جای صرف خرید سلاح، کشتار مردم و در واقع ایجاد خصومت، بر بهبود شرایط مردم در سراسر جهان متمرکز شوند. "

بنابراین، نئومحافظه‌کاران آمریکایی و دست نشاندگان اروپایی آن‌ها چگونه به این رهبران بسیار عاقل و بسیار محبوب جنوب جهانی پاسخ می‌دهند؟ جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در یک سخنرانی ترسناک و جنگی گفته شده در کنفرانس مونیخ که راه غرب برای «بازسازی اعتماد و همکاری با بسیاری در به اصطلاح جنوب جهانی»، «رد کردن این روایت نادرست... استاندارد دوگانه» است.

اما استاندارد دوگانه بین پاسخ غرب به تهاجم روسیه به اوکراین و چندین دهه تجاوز غرب، روایت نادرستی نیست. در مقالات قبلی، ما ثبت شده چگونه ایالات متحده و متحدانش بین سال های 337,000 تا 2001 بیش از 2020 بمب و موشک بر روی کشورهای دیگر پرتاب کردند. این به طور متوسط ​​روزانه 46 بمب و موشک در طول 20 سال است.

رکورد ایالات متحده به راحتی با غیرقانونی و وحشیانه جنایات روسیه در اوکراین مطابقت دارد، یا می توان گفت که بسیار بهتر از آن است. با این حال، ایالات متحده هرگز با تحریم های اقتصادی جامعه جهانی روبرو نیست. این کشور هرگز مجبور به پرداخت غرامت جنگی به قربانیان خود نشده است. این کشور به جای تجاوز به قربانیان تجاوز در فلسطین، یمن و جاهای دیگر به متجاوزان سلاح می‌رساند. و رهبران ایالات متحده - از جمله بیل کلینتون، جورج دبلیو بوش، دیک چنی، باراک اوباما، دونالد ترامپ، و جو بایدن- هرگز به دلیل جنایت بین المللی تجاوز، جنایات جنگی یا جنایت علیه بشریت تحت تعقیب قرار نگرفته اند.

در حالی که بیستمین سالگرد تهاجم ویرانگر عراق را جشن می گیریم، اجازه دهید به رهبران جهانی جنوب و اکثر همسایگان خود در سراسر جهان بپیوندیم، نه تنها در خواستار مذاکرات فوری صلح برای پایان دادن به جنگ بی رحمانه اوکراین، بلکه در ایجاد یک جنگ واقعی. نظم بین‌المللی مبتنی بر قواعد، که در آن قوانین یکسان – و عواقب و مجازات‌های مشابه برای شکستن آن قوانین – برای همه کشورها، از جمله کشور ما، اعمال می‌شود.

Medea Benjamin و Nicolas JS Davies نویسندگان این کتاب هستند جنگ در اوکراین: ایجاد یک درگیری بی معنی، توسط OR Books در نوامبر 2022 منتشر شد.

Medea Benjamin بنیانگذار سازمان CODEPINK برای صلح، و نویسنده چندین کتاب ، از جمله در داخل ایران: تاریخ و سیاست واقعی جمهوری اسلامی ایران.
نیکلاس جی اس دیویس یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده است خون بر روی دستان ما: حمله آمریکا و نابودی عراق.