توسط دیوید سوانسون World BEYOND War، فوریه 5، 2023
دیوید سوانسون نویسنده کتاب جدید است دکترین مونرو در 200 و چه چیزی باید آن را جایگزین کرد.
دکترین مونرو ابتدا با این نام به عنوان توجیهی برای جنگ ایالات متحده علیه مکزیک مورد بحث قرار گرفت که مرزهای غربی ایالات متحده را به جنوب منتقل کرد و ایالت های کالیفرنیا، نوادا، و یوتا امروزی، بیشتر نیومکزیکو، آریزونا و کلرادو را بلعید. بخش هایی از تگزاس، اوکلاهما، کانزاس و وایومینگ. به هیچ وجه آنقدر که برخی دوست داشتند مرز را به سمت جنوب حرکت دهند، نبود.
جنگ فاجعه بار در فیلیپین نیز ناشی از یک جنگ توجیه شده توسط دکترین مونرو علیه اسپانیا (و کوبا و پورتوریکو) در دریای کارائیب بود. و امپریالیسم جهانی گسترش آرام دکترین مونرو بود.
اما امروزه معمولاً از دکترین مونرو استناد می‌شود که به آمریکای لاتین اشاره می‌شود و دکترین مونرو برای 200 سال در حمله ایالات متحده به همسایگان جنوبی‌اش نقش اساسی داشته است. در طول این قرون، گروه ها و افراد، از جمله روشنفکران آمریکای لاتین، هم با توجیه دکترین مونرو از امپریالیسم مخالفت کرده اند و هم به دنبال این بوده اند که دکترین مونرو باید به عنوان ترویج انزواگرایی و چندجانبه گرایی تفسیر شود. هر دو رویکرد موفقیت محدودی داشته اند. مداخلات ایالات متحده فروکش کرده است اما هرگز متوقف نشده است.
محبوبیت دکترین مونرو به عنوان یک نقطه مرجع در گفتمان ایالات متحده، که در طول قرن نوزدهم به ارتفاعات شگفت انگیزی رسید و عملاً به وضعیت اعلامیه استقلال یا قانون اساسی دست یافت، ممکن است تا حدی به دلیل عدم وضوح و اجتناب از آن باشد. متعهد ساختن دولت ایالات متحده به هر چیزی خاص، در حالی که کاملاً دیوانه به نظر می رسد. همانطور که دوره های مختلف «پیامدها» و تفاسیر خود را اضافه کردند، مفسران می توانستند از نسخه ترجیحی خود در برابر دیگران دفاع کنند. اما موضوع غالب، چه قبل و چه بیشتر پس از تئودور روزولت، همیشه امپریالیسم استثنایی بوده است.
بسیاری از ناکامی‌ها در کوبا مدت‌ها قبل از خلیج خوک‌ها SNAFU بود. اما وقتی نوبت به فرار از گرینگوهای متکبر می‌رسد، هیچ نمونه‌ای از داستان‌ها بدون داستان تا حدودی منحصربه‌فرد اما آشکارکننده ویلیام واکر، فیلیباستری که خود را رئیس جمهور نیکاراگوئه کرد، کامل نخواهد بود، و گسترشی را که پیشینیان پیشینی مانند دنیل بون به غرب انجام داده بودند، به جنوب رساند. . واکر تاریخچه سری سیا نیست. سیا هنوز وجود نداشت. در طول دهه 1850 واکر ممکن است بیش از هر رئیس جمهور ایالات متحده در روزنامه های ایالات متحده مورد توجه قرار گرفته باشد. در چهار روز مختلف، نیویورک تایمز تمام صفحه اول خود را به شیطنت های خود اختصاص داد. اینکه اکثر مردم آمریکای مرکزی نام او را می‌دانند و تقریباً هیچ‌کس در ایالات متحده نمی‌داند، انتخابی است که توسط سیستم‌های آموزشی مربوطه انجام می‌شود.
هیچ کس در ایالات متحده نمی داند که ویلیام واکر چه کسی بوده است، معادل کسی نیست که در ایالات متحده از وقوع کودتا در اوکراین در سال 2014 مطلع باشد. . من آن را بیشتر معادل 20 سال آینده می دانم که هیچ کس نمی داند که جنگی در سال 20 در عراق رخ داده است که جورج دبلیو بوش در مورد آن دروغ گفته است. واکر خبر مهمی بود که پس از آن پاک شد.
واکر فرماندهی یک نیروی آمریکای شمالی را به دست آورد که ظاهراً به یکی از دو طرف متخاصم در نیکاراگوئه کمک می کرد، اما در واقع کاری را انجام داد که واکر انتخاب کرد، که شامل تصرف شهر گرانادا، در واقع به دست گرفتن مسئولیت کشور و در نهایت برگزاری یک انتخابات ساختگی از خود بود. . واکر دست به کار شد تا مالکیت زمین را به گریگوها منتقل کند، برده داری را ایجاد کند و انگلیسی را به زبان رسمی تبدیل کند. روزنامه های جنوب ایالات متحده در مورد نیکاراگوئه به عنوان یک ایالت آینده ایالات متحده نوشتند. اما واکر موفق شد وندربیلت را دشمن بسازد، و آمریکای مرکزی را بیش از پیش، در سراسر شکاف های سیاسی و مرزهای ملی، علیه او متحد کند. فقط دولت ایالات متحده ادعای "بی طرفی" کرد. واکر شکست خورده به عنوان یک قهرمان فاتح به ایالات متحده بازگشت. او دوباره در سال 1860 در هندوراس تلاش کرد و در نهایت توسط انگلیسی ها دستگیر شد، به هندوراس تسلیم شد و توسط جوخه تیراندازی مورد اصابت گلوله قرار گرفت. سربازان او به ایالات متحده بازگردانده شدند و در آنجا بیشتر به ارتش کنفدراسیون پیوستند.
واکر انجیل جنگ را موعظه کرده بود. او گفت: «آنها فقط محرکانی هستند که از برقراری روابط ثابت بین نژاد سفید خالص آمریکایی، همانطور که در ایالات متحده وجود دارد، و نژاد مختلط، هیسپانو-هندی، همانطور که در مکزیک و آمریکای مرکزی وجود دارد، صحبت می کنند. بدون استفاده از زور.» چشم انداز واکر توسط رسانه های ایالات متحده مورد تحسین و تجلیل قرار گرفت، به غیر از نمایش برادوی.
به ندرت به دانشجویان ایالات متحده آموزش داده می شود که امپریالیسم ایالات متحده در جنوب تا دهه 1860 تا چه اندازه در مورد گسترش برده داری بود، یا چقدر توسط نژادپرستی ایالات متحده که نمی خواست افراد غیر "سفیدپوست" و غیر انگلیسی زبان به متحد بپیوندند مانع شد. ایالت ها.
خوزه مارتی در یکی از روزنامه های بوئنوس آیرس نوشت که دکترین مونرو را ریاکاری خواند و ایالات متحده را به استناد به «آزادی» متهم کرد. . . به منظور محروم کردن سایر ملل از آن.»
در حالی که مهم است باور نکنیم که امپریالیسم ایالات متحده در سال 1898 آغاز شد، نحوه نگرش مردم ایالات متحده به امپریالیسم ایالات متحده در سال 1898 و سال های بعد تغییر کرد. اکنون آب های بیشتری بین سرزمین اصلی و مستعمرات و دارایی های آن وجود داشت. تعداد بیشتری از افرادی که «سفید پوست» تلقی نمی‌شدند، زیر پرچم ایالات متحده زندگی می‌کردند. و ظاهراً دیگر نیازی به احترام به بقیه نیمکره با درک نام "آمریکا" برای اعمال بیش از یک کشور وجود نداشت. تا این زمان، ایالات متحده آمریکا معمولاً به عنوان ایالات متحده یا اتحادیه شناخته می شد. حالا آمریکا شد. بنابراین، اگر فکر می کردید کشور کوچک شما در آمریکاست، بهتر است مراقب باشید!
دیوید سوانسون نویسنده کتاب جدید است دکترین مونرو در 200 و چه چیزی باید آن را جایگزین کرد.
