پیوند گمشده در بحث تفنگ

آمریکا در مورد اسلحه در دست دارد اگر "ماه مارس برای زندگی ما" ماه گذشته برگزار شود که بیش از یک میلیون روحانی را در سراسر کشور جذب کرد، هیچ نشانه ای از آن نیست، ما مشکل جدی با خشونت اسلحه داریم و مردم در مورد آن اخراج می شوند.

اما آنچه در رسانه های جریان اصلی و یا حتی سازمان دهندگان و شرکت کنندگان در جنبش مارس برای زندگی های ما صحبت نمی شود، ارتباط بین فرهنگ خشونت اسلحه و فرهنگ جنگ یا نظامی در این ملت است. نیک کروز، پارک ملی در حال حاضر بدنام، تیرانداز فلور، آموزش داده شد که چگونه یک سلاح مرگبار را در مدرسه ای که او بعدا قتل عام روز ولنتاین را قتل عام کرد، شلیک کرد. بله درست است؛ کودکان ما به عنوان بخشی از برنامه ی تیراندازی نیروی دریایی نیروی دریایی آمریکا (JROTC) به عنوان تیراندازان در کافی نت های مدرسه ی خود آموزش دیده اند.

تقریباً 2,000،13 دبیرستان ایالات متحده از چنین برنامه های نشانه گذاری JROTC برخوردار است که توسط بودجه مالیات دهندگان و توسط لاستیک توسط کنگره مهر می خورد. سفره خانه ها به مراکز شلیک تبدیل می شوند ، جایی که کودکان ، از XNUMX سالگی ، یاد می گیرند چگونه بکشند. روزی که نیک کروز به روی همکلاسی های خود آتش گشود ، او با افتخار پیراهنی را که روی آن حروف "JROTC" نقش بسته بود ، پوشید. شعار JROTC؟ "انگیزه دادن به جوانان برای داشتن شهروندان بهتر". با آموزش دادن آنها به استفاده از اسلحه؟

من می خواهم بدانم چرا آمریکا در برابر برنامه های تیراندازی نظامی قرار ندارد. من می خواهم بدانم چرا میلیون ها نفر در نمایندگی های خود در حال ضربه زدن نیستند و از پرداخت مالیات خود اجتناب می کنند، تا زمانی که محدوده های شلیک شده تایید شده از مدارس حذف شوند. در همین حال، استخدام کنندگان نظامی در هنگام ناهار، با دانش آموزان سرگرم می شوند، سپس آنها را چگونه در همان کافه تریا شلیک می کنند و آنها را مجبور می کنند. بدون شک، زمین ارتش براق است و از لحاظ اقتصادی جذاب است. این است که تا زمانی که کارآموزان همکلاسی ها و معلمان خود را روشن کنند.

با این حال، مهمترین مسئله این است که JROTC، و کل نظام نظامی آمریکا، در چارچوب فرهنگی اجتماعی ما به عنوان آمریکایی ها تعبیه شده است، تا این که سوالی مطرح شود این است که وفاداری وطن پرست خود را به این ملت تردید کنیم. برای من، این به این دلیل توضیح میدهد که اتصال Nikrocus JROTC حتی روی میز در گفتگو درباره خشونت اسلحه حتی گزینه نیست. چرا، در ماه مارس گذشته برای زندگی ما در DC، هنگامی که همکارانم نشانه هایی درباره برنامه رانندگی JROTC را نشانه گرفتند، مارکسی ها به تایید سرش دادند و از اینکه JROTC آموزش دیده بود، متکی بود.

فرهنگ جنگ در جامعه ما فراگیر است، از طریق فیلم و بازی های ویدئویی نظامی هزاره، نظامی سازی پلیس، برنامه های JROTC و ROTC در مدارس ما. پنتاگون نام ها، آدرس ها و شماره تلفن های تمام فرزندان ما را دریافت می کند، مگر اینکه والدین مدارس فرزندان خود را به آنها بیاموزند. تقریبا همه ما به خاطر آزار و اذیت و یا ناخواسته، به حمایت از گسترش نظامی گرایی ایالات متحده از طریق مشارکت خاموش و دلار ما پرداخت می شود.

طبق یک گزارش مارس 2018 که توسط سرویس های مخفی ایالات متحده منتشر شد، میانگین تیرانداز توده ای در این کشور به طور عمده یک مرد آمریکایی با سابقه بیماری روحی، اتهامات جنایی یا سوء استفاده غیر قانونی است. او یک تروریست ISIS یا پلاتر القاعده نیست. در واقع، یافته های نشان می دهد که بیشتر از هر گونه ایدئولوژی، مهاجمان تودهای اغلب توسط یک وندتوای شخصی انگیزه می گیرند. با این حال، گزارش رادیو سرویسها در مورد آن صحبت نمیکند، تعداد نامساعد مهاجمان تودهای است که توسط ارتش ایالات متحده آموزش دیدهاند. در حالی که سربازان 13٪ از جمعیت بالغ را تشکیل می دهند، این داده ها نشان می دهد که بیش از 1 / 3 عاملان بالغ 43 بدترین قتل های جمعی بین 1984 و 2006 در ارتش ایالات متحده بوده است. علاوه بر این، مطالعه 2015 در Annals اپیدمیولوژی نشان داد که جانبازان خود را با نرخ 50٪ بالاتر از همتایان غیرنظامی خود می کشند. این موضوع در مورد تاثیر روانشناختی جنگ جهانی دوم سخن میگوید و من میگویم پتانسیل زیانبار ذهنیت "ما نسبت به آنها" جنگی است که برنامههای JROTC و ROTC در ذهن جوانان در حال توسعه وجود دارد، نه ذکر اسلحه واقعی مهارت هایی که آنها می آموزند

در حالی که استخدام نیروهای نظامی با دسترسی به یک اسلحه در معرض خطر برای آمریکایی ها در خانه است، در عین حال، سربازان ما در خارج از کشور بسیار مؤثر در نظارت بر جهان نیستند. با توجه به هزینه های نظامی که در دهه های اخیر افزایش یافته است، اکنون بیش از پنجاه درصد مخارج فدرال فدرال آمریکا بر اساس پروژه اولویت های ملی به حساب می آید، بنابراین تروریسم است. علی رغم وضع بی پایان کشور ما "مداخلات نظامی" در کشورهای دیگر، شاخص جهانی تروریسم در حقیقت افزایش رو به افزایش حملات تروریستی را از آغاز "جنگ علیه تروریسم" ما در 2001 تا کنون ثبت کرده است. تحلیلگران اطلاعاتی فدرال و افسران بازنشسته دریافتند که شغل های ایالات متحده باعث ایجاد نفرت، خشم و غفلت بیشتر نسبت به آنها شده است. براساس یک گزارش اطلاعاتی طبقه بندی شده در مورد جنگ عراق، "با وجود صدمات جدی به رهبری القاعده، تهدید افراط گرایان اسلامی از نظر تعداد و دسترسی جغرافیایی گسترش یافته است." با در نظر گرفتن این که دولت ایالات متحده هزینه تریلیون دلاری $ 1 سالانه در جنگ و آماده سازی برای جنگ، از جمله قرار دادن نیروها در پایگاه های بیش از 800 در سراسر جهان، کمی از کیف پول عمومی به صرف نیازهای داخلی وجود دارد. جامعه آمریکایی مهندسین عمران زیرساخت های ایالات متحده را به عنوان یک D + رتبه بندی می کند. طبق OECD، ما 4th در جهان برای نابرابری ثروت رتبه داریم. به گزارش فیلیپ آلستون، گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد، میزان مرگ و میر نوزادان در ایالات متحده بالاترین میزان رشد در جهان است. جوامع در سرتاسر کشور دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشت مناسب ندارند، حقوق بشر سازمان ملل متحد که آمریکا نمیتواند تشخیص دهد. چهل میلیون آمریکایی در فقر زندگی می کنند. با توجه به این فقدان یک شبکه امنیت پایه اجتماعی، آیا جای تعجب است که مردم در نیروهای مسلح برای کمک به اقتصاد و یک هدف ظاهری، که در تاریخ کشور ما مرتبط بودن خدمات نظامی با قهرمانی است، به نیروهای مسلح اعطا می شود؟

اگر ما بخواهیم از تیراندازی بعدی جلوگیری کنیم، باید از فرهنگ کشتار خشونت و نظامیان جلوگیری کنیم، و از پایان دادن به برنامه های تیراندازی JROTC در مدارس ما شروع می شود.