توسط تام جیکوبز، 26 سپتامبر 2018، استاندارد اقیانوس آرام.
در دو سال گذشته اعتراضات زیادی از سوی این غول صورت گرفته است راهپیمایی زنان روز بعد دونالد مغلوب ساختن پیشی جستنافتتاحیه تا این هفته تظاهرات ضد برت کاوانو. اما فراتر از دمیدن بخار، آیا راهپیماییها و راهپیماییهای تودهای واقعاً چیزی را محقق میکنند؟
تحقیقات جدید گزارش می دهد که پاسخ این است: کاملا. این گزارش گزارش میدهد که اعتراضهای پرتأثیر تأثیر قابلتوجهی بر نحوه رأی دادن مردم در رقابتهای کنگره دارد - به اندازهای که مشخص شود چه کسی برنده و چه کسی بازنده است.
دانشمند علوم سیاسی می نویسد: «فعالیت مدنی... بر نتایج انتخابات تأثیر می گذارد دنیل گیلیون از دانشگاه پنسیلوانیا و جامعه شناس سارا سول از دانشگاه استنفورد نه تنها رایدهندگان از طریق فعالیتهای اعتراضی مطلع و بسیج میشوند، بلکه نامزدهای احتمالی نیز فعالیت اعتراضی را بهعنوان سیگنالی در نظر میگیرند که زمان مناسب برای ورود به رقابت است.»
در فصلنامه علوم اجتماعیمحققین با تمرکز بر درصد آرای دریافتی نامزدهای دموکرات و جمهوری خواه، نتایج انتخابات کنگره را از سال 1960 تا 1990 تجزیه و تحلیل می کنند. آنها سپس تعداد و مقیاس اعتراضات سیاسی در هر منطقه (در مجموع بیش از 23,000) را با استفاده از اطلاعات حساب های روزنامه ها یادداشت کردند.
برجستگی چنین رویدادهایی با استفاده از معیارهایی مانند اینکه آیا بیش از 100 نفر را نشان میدهند یا خیر، در مقیاس یک تا نه درجهبندی شد. آیا بیش از یک روز طول کشیده است. آیا آنها حضور پلیس را جذب کردند یا خیر. و آیا مجروحیت یا دستگیری وجود دارد.
در نهایت، آنها محاسبه کردند که کدام نوع از اعتراضات در یک منطقه معین بیشترین توجه را به خود جلب کرده است: اعتراضاتی که از موضوعات چپگرا حمایت می کنند. حقوق مدنی or محیط زیست، یا کسانی که از مواضع محافظه کارانه حمایت می کنند، مانند تظاهرات ضد مهاجرت یا ضد سقط جنین.
پس از در نظر گرفتن مزیتهای تصدی، محققان یک الگوی واضح پیدا کردند.
آنها گزارش می دهند: «اعتراضاتی که بیانگر ارزش های لیبرال است منجر به درصد بیشتری از سهم آرای دو حزبی برای نامزدهای دموکرات می شود. اعتراضاتی که از مسائل محافظه کارانه حمایت می کنند، همان تقویت را برای جمهوری خواهان فراهم می کند.
آنها می افزایند: "عظمت این رویدادها کاملاً قابل توجه است." آنها به طور متوسط دریافتند که اعتراضات لیبرال برجسته باعث کاهش 6 درصدی سهم رای جمهوری خواهان و افزایش 2 درصدی سهم رای دموکرات ها شده است. دقیقاً الگوی مخالف برای اعتراضات بسیار برجسته که نگرانیهای محافظهکارانه را برجسته میکنند، پیدا شد.
علاوه بر این، احزاب به احتمال زیاد یک نامزد «با کیفیت» (یعنی با تجربه) را برای به چالش کشیدن عضو فعلی کنگره در پی تظاهرات عمومی پرمخاطب متمرکز بر موضوعات مورد حمایت حزب معرفی می کردند. محققان می نویسند: «نه تنها رأی دهندگان از طریق فعالیت های اعتراضی مطلع و بسیج می شوند، بلکه نامزدهای احتمالی نیز فعالیت اعتراضی را به عنوان سیگنالی در نظر می گیرند که زمان مناسب برای ورود به یک مسابقه است.»
پژوهش قبلی دریافته است که اعتراضات سیاسی بزرگ و مسالمت آمیز می تواند به طور موثر بر قانونگذاران تأثیر بگذارد تا موضع خود را در مورد موضوعات مهم تغییر دهند. مسلما، بسیاری از اعتراضات در "تالارهای شهر" نمایندگان کنگره در سال گذشته برخی را به حمایت از آنها تشویق کردند اوباما.
فراتر از چنین موفقیتهایی، این تحقیق نشان میدهد که اعتراضهای مؤثر نه تنها میتواند بر نحوه رأیدهی نمایندگان ما تأثیر بگذارد، بلکه بر چه کسی نماینده ما است. رای دادن ضروری است، اما بین انتخابات، قدرت حضور در خیابان ها را دست کم نگیرید.