خطرات بالای رویارویی آمریکا و روسیه بر سر اوکراین 

توسط Medea Benjamin و Nicolas JS Davies ، World BEYOND Warنوامبر 22، 2021

مرز بین اوکراین پس از کودتا و جمهوری خلق دونتسک و لوهانسک بر اساس توافقنامه مینسک. اعتبار نقشه: ویکی پدیا

گزارش در مجله اقدام پنهانی از جمهوری خودخوانده مردم دونتسک در شرق اوکراین ترس شدید از حمله جدید نیروهای دولتی اوکراین را پس از افزایش گلوله باران، حمله پهپاد توسط یک هواپیمای بدون سرنشین ساخت ترکیه و حمله به Staromaryevka، روستایی در داخل خاک توصیف می کند. منطقه حائل ایجاد شده توسط 2014-15 توافقنامه مینسک.

جمهوری های خلق دونتسک (DPR) و لوهانسک (LPR) که در پاسخ به کودتای مورد حمایت آمریکا در اوکراین در سال 2014 اعلام استقلال کردند، بار دیگر به نقطه عطف تشدید جنگ سرد بین ایالات متحده و روسیه تبدیل شده اند. به نظر می رسد ایالات متحده و ناتو به طور کامل از یک حمله جدید دولت علیه این مناطق تحت حمایت روسیه حمایت می کنند، که می تواند به سرعت به یک درگیری نظامی بین المللی تمام عیار تبدیل شود.

آخرین باری که این منطقه تبدیل به یک انبار بین‌المللی شد در آوریل بود، زمانی که دولت ضد روسیه اوکراین تهدید به حمله علیه دونتسک و لوهانسک کرد و روسیه تجمع کرد. هزاران نیرو در امتداد مرز شرقی اوکراین

در آن مناسبت، اوکراین و ناتو پلک زدند و منصرف شدند توهین آمیز. این بار، روسیه دوباره تخمین زده شده است نیروهای 90,000 نزدیک مرز خود با اوکراین آیا روسیه بار دیگر از تشدید جنگ جلوگیری می کند یا اوکراین، ایالات متحده و ناتو به طور جدی آماده می شوند تا در معرض خطر جنگ با روسیه پیشروی کنند؟

از ماه آوریل، ایالات متحده و متحدانش حمایت نظامی خود از اوکراین را افزایش داده اند. پس از اعلام کمک های نظامی 125 میلیون دلاری در ماه مارس، از جمله قایق های گشت زنی مسلحانه و تجهیزات راداری، ایالات متحده سپس به اوکراین داد بسته 150 میلیون دلاری دیگر در ژوئن. این شامل رادار، ارتباطات و تجهیزات جنگ الکترونیک برای نیروی هوایی اوکراین بود که کل کمک های نظامی به اوکراین را از زمان کودتای تحت حمایت ایالات متحده در سال 2014 به 2.5 میلیارد دلار رساند. به نظر می رسد این آخرین بسته شامل استقرار پرسنل آموزشی ایالات متحده در پایگاه های هوایی اوکراین است.

ترکیه همان پهپادهایی را که برای جنگ با ارمنستان بر سر منطقه مورد مناقشه قره باغ کوهستانی در سال 2020 در اختیار آذربایجان قرار داد، به اوکراین می دهد. این جنگ دست کم 6,000 کشته برجای گذاشت و اخیراً یک سال پس از آتش بس با میانجیگری روسیه، دوباره شعله ور شده است. . پهپادهای ترکیه ویران شد بر نیروهای ارمنی و غیرنظامیان به طور یکسان در قره باغ کوهستانی و استفاده از آنها در اوکراین تشدید وحشتناک خشونت علیه مردم دونتسک و لوهانسک خواهد بود.

افزایش حمایت ایالات متحده و ناتو از نیروهای دولتی در جنگ داخلی اوکراین پیامدهای دیپلماتیک بدتری را به همراه دارد. در آغاز ماه اکتبر، ناتو هشت افسر رابط روسی را از مقر ناتو در بروکسل به اتهام جاسوسی اخراج کرد. ویکتوریا نولند معاون وزیر امور خارجه، مدیر کودتای 2014 اوکراین، اعزام شد به مسکو در ماه اکتبر، ظاهرا برای کاهش تنش. نولاند به طرز شگفت انگیزی شکست خورد که تنها یک هفته بعد، روسیه 30 سال را به پایان رساند نامزدی با ناتو، و دستور بسته شدن دفتر ناتو در مسکو را صادر کرد.

بنا بر گزارش ها، نولند سعی کرد به مسکو اطمینان دهد که ایالات متحده و ناتو همچنان به سال های 2014 و 2015 متعهد هستند. توافقنامه مینسک در مورد اوکراین، که شامل ممنوعیت عملیات نظامی تهاجمی و وعده خودمختاری بیشتر برای دونتسک و لوهانسک در داخل اوکراین است. اما آستین وزیر دفاع هنگام دیدار با زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین در کی یف در 18 اکتبر، تضمین های او را تکذیب کرد و تکرار کرد. پشتیبانی آمریکا برای عضویت آینده اوکراین در ناتو، وعده حمایت نظامی بیشتر و سرزنش روسیه به دلیل "تداوم جنگ در شرق اوکراین".

فوق‌العاده‌تر، اما امیدواریم موفق‌تر، ویلیام برنز، رئیس سیا بود بازدید از مسکو او در 2 و 3 نوامبر با مقامات ارشد نظامی و اطلاعاتی روسیه دیدار کرد و با رئیس جمهور پوتین تلفنی گفتگو کرد.

مأموریتی مانند این معمولاً بخشی از وظایف مدیر سیا نیست. اما پس از اینکه بایدن وعده عصر جدیدی از دیپلماسی آمریکایی را داد، اکنون به طور گسترده تایید می شود که تیم سیاست خارجی وی در عوض روابط ایالات متحده با روسیه و چین را به پایین ترین سطح خود رسانده است.

قضاوت از مارس نشست بلینکن وزیر امور خارجه و سالیوان مشاور امنیت ملی با مقامات چینی در آلاسکا، دیدار بایدن با حضور پوتین در وین در ماه ژوئن، و سفر اخیر نولاند معاون وزیر امور خارجه به مسکو، مقامات ایالات متحده به جای تلاش جدی برای حل و فصل اختلافات سیاسی، برخوردهای خود با مقامات روسیه و چین را به اتهامات متقابل برای مصرف داخلی کاهش داده اند. در مورد نولند، او همچنین روس‌ها را درباره تعهد یا عدم تعهد آمریکا به توافق‌نامه مینسک گمراه کرد. پس بایدن چه کسی را می تواند برای گفتگوی دیپلماتیک جدی با روس ها در مورد اوکراین به مسکو بفرستد؟

در سال 2002، ویلیام برنز به عنوان معاون وزیر امور خارجه در امور خاور نزدیک، پیشگویی اما بی توجه نوشت. یادداشت 10 صفحه ای پاول، وزیر امور خارجه، به او در مورد راه‌های متعددی که تهاجم ایالات متحده به عراق می‌تواند «گشوده» و «طوفان کامل» برای منافع آمریکا ایجاد کند، هشدار داد. برنز یک دیپلمات حرفه‌ای و سفیر سابق ایالات متحده در مسکو است و ممکن است تنها عضو این دولت با مهارت‌ها و تجربه‌های دیپلماتیک باشد که واقعاً به حرف‌های روس‌ها گوش داده و به طور جدی با آنها تعامل داشته باشد.

احتمالاً روس ها به برنز گفته اند که در ملاء عام گفته اند: سیاست ایالات متحده در خطر عبور است "خطوط قرمز" این امر باعث واکنش های قاطع و غیرقابل برگشت روسیه می شود. روسیه دارد مدتهاست هشدار داده است این یک خط قرمز عضویت اوکراین و/یا گرجستان در ناتو خواهد بود.

اما به وضوح خطوط قرمز دیگری در حضور خزنده نظامی ایالات متحده و ناتو در اوکراین و اطراف آن و در حمایت نظامی فزاینده ایالات متحده از نیروهای دولتی اوکراین در حمله به دونتسک و لوهانسک وجود دارد. پوتین هشدار داده است علیه ایجاد زیرساخت های نظامی ناتو در اوکراین و اوکراین و ناتو را به اقدامات بی ثبات کننده از جمله در دریای سیاه متهم کرده است.

با تجمع نیروهای روسی در مرز اوکراین برای دومین بار در سال جاری، یک حمله جدید اوکراینی که موجودیت DPR و LPR را تهدید می کند، مطمئناً از خط قرمز دیگری عبور خواهد کرد، در حالی که افزایش حمایت نظامی ایالات متحده و ناتو از اوکراین ممکن است به طور خطرناکی در آستانه عبور باشد. یکی دیگه.

بنابراین آیا برنز از مسکو بازگشته و تصویر واضح تری از خطوط قرمز روسیه دارد؟ بهتر بود امیدوار بودیم. حتی آمریکا وب سایت های نظامی اعتراف کنید که سیاست ایالات متحده در اوکراین "برخورد معکوس" دارد. 

کارشناس روسیه اندرو وایس، که زیر نظر ویلیام برنز در بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی کار می‌کرد، به مایکل کراولی از نیویورک تایمز اذعان کرد که روسیه در اوکراین «تسلط تشدیدکننده» دارد و اگر فشار وارد شود، اوکراین به سادگی برای روسیه مهم‌تر است. نسبت به ایالات متحده بنابراین منطقی نیست که ایالات متحده خطر آغاز جنگ جهانی سوم بر سر اوکراین را به خطر بیندازد، مگر اینکه واقعاً بخواهد جنگ جهانی سوم را آغاز کند.

در طول جنگ سرد، هر دو طرف درک روشنی از "خطوط قرمز" یکدیگر پیدا کردند. همراه با کمک زیادی از شانس احمق، می‌توانیم از آن درک‌ها برای ادامه وجودمان تشکر کنیم. آنچه که دنیای امروز را حتی از دنیای دهه 1950 یا 1980 خطرناک تر می کند این است که رهبران اخیر ایالات متحده به طرز عجیبی معاهدات هسته ای دوجانبه و روابط دیپلماتیک حیاتی را که پدربزرگ و مادربزرگ آنها برای جلوگیری از تبدیل جنگ سرد به جنگ گرم ایجاد کرده بودند، کنار گذاشتند.

روسای جمهور آیزنهاور و کندی، با کمک اورل هریمن، معاون وزیر امور خارجه و دیگران، مذاکراتی را انجام دادند که بین سال های 1958 و 1963 در دو دولت انجام شد تا به یک توافق جزئی دست یابند. معاهده منع آزمایش هسته ای این اولین مورد از یک سری معاهدات دوجانبه کنترل تسلیحات بود. در مقابل، به نظر می رسد تنها تداوم بین ترامپ، بایدن و ویکتوریا نولند، معاون وزیر، فقدان تخیل شگفت انگیزی است که آنها را نسبت به آینده احتمالی فراتر از یک جمع صفر، غیرقابل مذاکره و در عین حال هنوز دست نیافتنی «Uber Alles» جهانی کور می کند. هژمونی

اما آمریکایی‌ها باید از رمانتیک کردن جنگ سرد «قدیمی» به عنوان زمان صلح بر حذر باشند، فقط به این دلیل که ما به نحوی توانستیم از هولوکاست هسته‌ای پایان‌یافته جهان طفره بریم. کهنه سربازان کره ای آمریکا و جنگ ویتنام بهتر می دانند، همانطور که مردم کشورهایی در سراسر جنوب جهانی که تبدیل به آن شدند میدان های جنگ خونین در مبارزه ایدئولوژیک بین ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی

سه دهه پس از اعلام پیروزی در جنگ سرد، و پس از هرج و مرج خودساخته "جنگ جهانی علیه ترور" ایالات متحده، برنامه ریزان نظامی ایالات متحده بر روی جنگ سرد جدید به عنوان متقاعد کننده ترین بهانه برای تداوم ماشین جنگی تریلیون دلاری و جاه طلبی دست نیافتنی آنها برای تسلط بر کل کره زمین. رهبران ایالات متحده به جای درخواست از ارتش ایالات متحده برای انطباق با چالش های جدید بیشتری که مشخصاً برای آنها مناسب نیست، تصمیم گرفتند به درگیری قدیمی خود با روسیه و چین بازگردند تا وجود و هزینه های مضحک ماشین جنگی ناکارآمد اما سودآور خود را توجیه کنند.

اما ماهیت جنگ سرد این است که شامل تهدید و استفاده از زور، آشکار و پنهان، برای به چالش کشیدن وابستگی های سیاسی و ساختارهای اقتصادی کشورها در سراسر جهان است. در تسکین ما از خروج ایالات متحده از افغانستان، که هم ترامپ و هم بایدن از آن برای نماد "پایان جنگ بی پایان" استفاده کرده اند، نباید توهم داشته باشیم که هر یک از آنها عصر جدیدی از صلح را به ما ارائه می دهند.

کاملا برعکس. آنچه ما در اوکراین، سوریه، تایوان و دریای چین جنوبی مشاهده می‌کنیم، آغازگر عصری از جنگ‌های ایدئولوژیک‌تر است که ممکن است به همان اندازه بیهوده، مرگبار و خودشکسته باشد که «جنگ علیه تروریسم» و خیلی چیزهای دیگر. برای ایالات متحده خطرناک است.

جنگ با روسیه یا چین ممکن است به جنگ جهانی سوم تبدیل شود. همانطور که اندرو وایس در مورد اوکراین به تایمز گفت، روسیه و چین «تسلط تشدید» متعارفی خواهند داشت و همچنین در جنگ در مرزهای خود بیش از ایالات متحده در خطر خواهند بود.

بنابراین، اگر ایالات متحده در یک جنگ بزرگ با روسیه یا چین شکست بخورد، چه خواهد کرد؟ سیاست تسلیحات هسته ای ایالات متحده همیشه یک "اولین ضربه" گزینه دقیقاً در این سناریو باز می شود.

ایالات متحده فعلی طرح 1.7 تریلیون دلاری بنابراین، به نظر می‌رسد که طیف وسیعی از سلاح‌های هسته‌ای جدید پاسخی به این واقعیت است که ایالات متحده نمی‌تواند انتظار شکست روسیه و چین را در جنگ‌های متعارف در مرزهای خود داشته باشد.

اما تناقض سلاح‌های هسته‌ای این است که قوی‌ترین سلاح‌هایی که تا کنون ساخته شده‌اند هیچ ارزش عملی به عنوان سلاح‌های واقعی جنگی ندارند، زیرا در جنگی که همه را می‌کشد، هیچ برنده‌ای وجود ندارد. هر گونه استفاده از تسلیحات هسته ای به سرعت باعث استفاده گسترده از آنها توسط یک طرف یا طرف دیگر می شود و جنگ به زودی برای همه ما تمام خواهد شد. تنها برندگان خواهند بود چند گونه حشرات مقاوم در برابر تشعشع و دیگر موجودات بسیار کوچک.

نه اوباما، نه ترامپ و نه بایدن جرأت نکرده اند دلایل خود را برای به خطر انداختن جنگ جهانی سوم بر سر اوکراین یا تایوان به مردم آمریکا ارائه دهند، زیرا دلیل موجهی وجود ندارد. به خطر انداختن هولوکاست هسته ای برای راضی کردن مجتمع نظامی-صنعتی به همان اندازه دیوانه کننده است که از بین بردن آب و هوا و جهان طبیعی برای دلجویی از صنعت سوخت های فسیلی.

بنابراین بهتر است امیدوار باشیم که برنز، رئیس سیا، نه تنها با تصویری واضح از "خطوط قرمز" روسیه از مسکو بازگردد، بلکه رئیس جمهور بایدن و همکارانش بفهمند که برنز به آنها چه گفته و در اوکراین چه چیزی در خطر است. آنها باید از آستانه جنگ آمریکا و روسیه عقب نشینی کنند و سپس از جنگ سرد بزرگتر با چین و روسیه که کورکورانه و احمقانه به آن دست زده اند.

Medea Benjamin همکاری دارد CODEPINK برای صلح، و نویسنده چندین کتاب ، از جمله در داخل ایران: تاریخ و سیاست واقعی جمهوری اسلامی ایران.

نیکلاس جی اس دیویس یک روزنامه نگار مستقل ، محقق CODEPINK و نویسنده است خون بر روی دستان ما: حمله آمریکا و نابودی عراق.