By دیوید سوانسون، آوریل 25، 2018 ..
کتاب رونان فارو جنگ در صلح: پایان دیپلماسی و کاهش نفوذ آمریکا اوباما-ترامپ را از سیاست خارجی آمریکا بازنویسی می کند. در حالی که کتاب آغاز می شود و با داستان Trump شلیک گردید و بسیاری از دیپلمات های کلیدی را ترک کرده و باقی مانده است، بسیاری از محتوای آن از دوران پیش از دوران اوباما و حتی فرسایش دیپلماسی دوره ای بوش به عنوان چیزی متمایز از جنگ و فروش سلاح.
تمایز بین استخدام دیپلمات هایی که نظرات آنها تنها در زمانی که آنها با پنتاگون موافق هستند و در همه آنها کار نمی کنند، به عنوان تمایزی که مردم تصور می کنند، نیستند. همانطور که با تمایز میان هواپیماهای بدون سرنشین که افراد ناشناس را آتش می زنند زمانی که برخی از اسبک های ضعیف به منظور فشار یک دکمه و هواپیماهای بدون سرنشین که تصمیم می گیرند چه زمانی به آتش کشیدن برسند دستور داده می شود که سوال این باشد که آیا شما دیپلمات ها را دراماتیک می کنید یا نه، روی زمین.
فارو ممکن است تا حدودی با ارزیابی من موافق باشد، اما او به عنوان کسی که معتقد است که ایالات متحده به تهدیدات کره شمالی واکنش نشان می دهد، به جای آنکه معکوس شود، به کار خود ادامه می دهد و به کار خود ادامه می دهد تا "تلاش های ایرانی برای" هژمونی منطقه ای " هژمونی در هر هزینه.
در حالی که اوباما رئیس جمهور بود، وزارت امور خارجه به شکستن همه سوابق فروش اسلحه کمک کرد، ایالات متحده چندین کشور را بمباران کرد، ایالات متحده و ناتو لیبی را نابود کردند، جنگ های ناپدید با نتایج فاجعه بار به خودشان وارد شدند، اقدام جدی در برابر آب و هوای زمین با دقت خرابکاری شد، و ارتش آمریکا به بسیاری از آفریقا و آسیا گسترش یافت. دستاوردهای به نام "توافق هسته ای ایران" پیشرفت هایی در زمینه حقوق بشر، صلح، عدالت و یا همکاری بود. در عوض، این محصول غیر ضروری و بی معنی تبلیغات آمریكا بود كه تهدیدی غلط از ایران را ایجاد كرد، اعتقادی كه این توافق را از بین می برد.
بخش بزرگی از کتاب فررو، تصویری از ریچارد هولبروک به عنوان یک رژیم قدرتمند دیوانه است، اما ناامید کننده طرفدار دیپلماسی غیر نظامی است. این همان ریچارد هولبروک است، من مجبور بودم به خودم یادآوری کنم که به طور عمومی به کنگره گفت که کار وزارت امور خارجه در افغانستان برای حمایت از ارتش است. این همان مردی است که ادعا کرد که اگر ایالات متحده جنگ را به پایان برساند، طالبان با القاعده کار خواهد کرد که آمریکا را به خطر می اندازد - در حالی که همزمان پذیرفت که القاعده عملا در افغانستان حضور نداشته باشد، طالبان بعید به نظر می رسد که با القاعده کار کند و القاعده بتواند جرایم را از هر نقطه از جهان برنامه ریزی کند.
هالبروک بارها و بارها پاسخی برای پاسخ دادن به سؤال در دادگاه سنا ایالات متحده در 2010، سالی که درگذشت، آنچه را در جهان انجام می دهد و به آنچه در افغانستان پایان می دهد، می دهد. این می تواند تبدیل مرگ و میر مرگ او و کلمات نهایی خود را به جراح خود توضیح دهد: "شما باید این جنگ را در افغانستان متوقف کنید". به نظر می رسد که دکتر او می تواند کاری را انجام دهد که او نتوانسته است نقش خود را بازی کند یا حداقل نقش خود را بازی نکرد در آن سخت است که تصویر هولبروک را به عنوان مبارزه برای صلح، زمانی که ما به یاد می آوریم که این همان مرد است که در 1999 به طور عمدی خواسته های مطرح شده آنچه که صربستان هرگز پذیرفته نمی شود، به طوری که ناتو می تواند بمباران را آغاز کند.
حداقل ما می توانیم بگوییم این است که هولبروک به عنوان یک دیپلمات استخدام شد، کاری که گاهی اوقات می تواند انتخاب صلح به جای جنگ باشد. و هیچ کس او را جایگزین نکرد. بنابراین، اکنون ما باید انتظار داشته باشیم که صلح را از افراد شاغل در جنگ برداشته شود.
اما این مفهوم که وزارت امور خارجه در حال حاضر مشغول یا تا حدی درگیر برقراری صلح بوده است، دشوار است برای فرو نشاندن آن، زیرا هیچگونه حساب کاربری زندگی در داخل وزارت امور خارجه نمیتواند با برخورد ما با آن زندگی در مقایسه با آنچه از طریق ما از بین رفته ویکیلیکس به شکل همه این کابل ها.
مطمئنا جالب است که درباره نارضایتی افرادی که می خواهند در حقیقت کمک های بشردوستانه را ارائه می کنند، بخوانند، اما گیرندگان منتخب آنها نباید به علت عدم محبوبیت آن ها به طور عمومی با ایالات متحده ارتباط داشته باشند. اما نیاز به بوسه کردن برای سازندگان جنگ چیزی است که ما در عموم دیده ایم. کابل کابینه وزارت امور خارجه نشان می دهد که موسسه ای که با تحقیر بشریت، دموکراسی، صلح، عدالت و حاکمیت قانون از بین رفته است.
من فکر می کنم راه حل این نیست که فریاد بزنند و به قبر دیپلماسی رقص بدهند. اگرچه این است که از راه بیرون بیاییم و دو کره و چندین شرک دیگر را مجاز به شرکت در آن نباشیم. در نهایت، آنچه ما نیاز داریم، تشخیص دیپلماسی به عنوان چیزی ناسازگار با جنگ جنگ و انتخاب اول از قبل است.
