توسط Cym Gomery، مونترال برای یک World BEYOND Warسپتامبر 2، 2022
در 3 آگوست 2022، FutureWave.org میزبانی شد – و World BEYOND War حمایت مالی - یک مهمانی تماشای مستند "یک رویداد تلویزیونی" به عنوان بخشی از ماه اوت 2022 ممنوعیت بمب. در اینجا پایین آمدن است، در صورتی که آن را از دست دادید.
"یک رویداد تلویزیونی" مردم، سیاست و رویدادهای مربوط به ساخت "روز بعد" را توصیف می کند، فیلمی ساخته شده برای تلویزیون در سال 1983 که اثرات یک انفجار هسته ای را در شهر کوچکی در کانزاس نشان می دهد. "رویداد تلویزیونی" ما را با افرادی از بسیاری از گروه های اجتماعی متفاوت آشنا می کند که در ساخت "روز بعد" نقش داشته اند. جلو و مرکز، فیلمسازانی هستند که در دنیای ساختگی و کج خلقی علامت تجاری خود وجود دارند. اما به جای بازیگران حرفه ای، این مردم لارنس، کنتاکی، جایی که فیلم در آن فیلمبرداری شد، بودند که به عنوان عوامل اضافی در خود فیلم خدمت کردند و خود را در حال اجرای وحشت مرگ های وحشتناک خود دیدند. تهیه کنندگان تلویزیون ABC این پروژه را تامین مالی کردند و آنها مجموعه ای از نگرانی های کاملا متفاوت داشتند. یعنی چگونه می توان یک سریال تلویزیونی ساخت که تعداد کمی از تبلیغ کنندگان می خواستند آن را لمس کنند. بالاخره چه کسی می خواهد با یک فاجعه هسته ای مرتبط باشد؟ (یک استثناء قابل توجه پاپ کورن Orville Redenbacher بود، شاید به این دلیل که ردنباخر در نهایت ثروت خود را از طریق انفجارها به دست آورده است - البته انفجارهای بسیار کوچک). یکی دیگر از جنبه های جالب، تضاد بین خود فرآیند ساخت فیلم بود - که گاهی اوقات می تواند کاملاً سبک و طنز باشد، همانطور که تهیه کننده و کارگردان شاهد آن بودند که پیروزمندانه فروش مدیران تلویزیون بر سر ایده فیلم، و مذاکره با وکلای صنعت و وکلای صنعت را به یاد می آورند. بوروکرات‌ها در مورد اینکه کدام صحنه‌ها را نگه دارند و کدام را برش دهند – در مقابل وکلا و بوروکرات‌هایی که نگران جلب رضایت تبلیغ‌کنندگان و مخاطبان هستند در حالی که کارگردان و تهیه‌کنندگان روی تحقق دیدگاه‌شان متمرکز بودند.
این فیلم شامل مصاحبه هایی با تهیه کنندگان، کارگردان نیک مایر (که خودش کودکی وحشتناک است)، نویسنده ادوارد هیوم، رئیس بخش فیلمبرداری ABC، برندون استودارد، بازیگر الن آنتونی، بازیگر نقش دختر مزرعه، جولین، بازیگران و افراد اضافی و حتی زنی که متهم به سازماندهی جلوه های ویژه است، مانند ابر قارچی انفجار.
این فیلم به سوالاتی پاسخ می دهد که هرگز فکر نمی کردید بپرسید، مانند:
- مایر در ابتدا برای گرفتن چنین فیلم تلخی تردید داشت. چه اظهارنظری مایرز را ترغیب کرد تا در نهایت سمت کارگردانی را بپذیرد؟
- جنجالی که نیک مایرز کارگردان این پروژه را ترک کرد چه بود و چرا او پس از آن دوباره استخدام شد؟
- چه نوشیدنی رایجی برای ایجاد توهم ابر قارچی استفاده شد؟
- ارزیابی یک بازمانده هیروشیما با دیدن فیلم «روز بعد» چگونه بود؟
- در ابتدا چند قسمت برنامه ریزی شده بود و در نهایت چند قسمت پخش شد؟
بیش از 100 میلیون بیننده این فیلم ساخته شده برای تلویزیون را در اولین پخش آن از ABC در 20 نوامبر 1983 تماشا کردند - نیمی از جمعیت بزرگسال ایالات متحده که تا آن زمان بیشترین مخاطب را برای یک فیلم تلویزیونی ساخته شده بود. زمان. پس از آن در بسیاری از کشورهای دیگر از جمله روسیه نمایش داده شد. «روز پس از آن» تأثیری گالوانیزه بر جهان داشت - تظاهراتی وجود داشت و پیامدهای سیاسی وجود داشت - نوع خوب. بلافاصله پس از پخش، تد کوپل میزبان یک میزگرد زنده بود تا به بینندگان کمک کند تا با آنچه که دیده بودند کنار بیایند. دکتر کارل سیگان، هنری کیسینجر، رابرت مک نامارا، ویلیام اف. باکلی و جورج شولتز از جمله کسانی بودند که شرکت کردند.
فیلم نشان می دهد که رونالد ریگان، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، از این فیلم بسیار ناراحت بود و این موضوع در خاطرات او ثابت شده است. ریگان در سال 1986 با گورباچف قرارداد تسلیحات میان برد را در ریکیاویک امضا کرد. مایرز بازگو می کند"من تلگرامی از دولت او دریافت کردم که می گفت: "فکر نکنید فیلم شما هیچ بخشی از این موضوع را نداشته است، زیرا این کار را داشت." "رویداد تلویزیونی" به خوبی پیامدهای اجتماعی این فیلم را پوشش می دهد. که احساس فوریت برای نیاز به خلع سلاح هسته ای ایجاد کرد.
با این حال، منتقد اوون گلیبرمن احساس کرد که "رویداد تلویزیونی"به اندازه کافی دور نرفت.
اما مشکل «رویداد تلویزیونی» چیزی است که وجود ندارد: تکه‌ای از تفسیرهایی که دلالانه برای فیلم نیستند، که ممکن است زمینه فرهنگی بزرگ‌تری برای آن فراهم کنند یا حتی (خدای ناکرده) کمی مبهوت به چه چیزی نگاه کنند. «روز بعد» «به دست آمد».
برای من، به عنوان یک فعال، با تماشای این «فیلم درباره یک فیلم» ناراحت شدم که چهل سال بعد، حافظه بشریت کم رنگ شده است. زندگی روزمره ما مملو از اخبار فجایع است، ما بمب های هسته ای بیشتری نسبت به همیشه داریم، و گونه ما (به عبارت هلن کالدیکات) خوابگرد تا آرماگدون است. و با این حال، من نیز نه چندان امیدوار، بلکه کنجکاو بودم. همانطور که «رویداد تلویزیونی» نشان می‌دهد، مردم از اقشار مختلف زندگی - تجارت، رسانه، هنر، سیاستمداران و حتی شهروندان عادی - می‌توانند یک بار دور هم جمع شوند و به عنوان یک فیلم آنها را مجبور کرد آینده‌ای را تصور کنند که به طور جمعی از آن عقب‌نشینی کرده‌اند. و آنها گالوانیزه شدند تا فوراً برای خلع سلاح هسته ای اقدام کنند.
کاری که اکنون باید انجام دهیم این است که از خود بپرسیم: این بار چه چیزی می توانیم ایجاد کنیم تا آن احساس را دوباره بیدار کنیم و خود را نجات دهیم؟
«روز بعد» را تماشا کنید اینجا کلیک نمایید.
