توسط دیوید سوانسون
خطبه یک ملحد دربار L لوقا 7: 36-50 در 12 ژوئن 2016 در Saint Joan of Arc در مینیاپولیس ، مین.
بخشش نیازمندی جهانی است، در میان کسانی که از مذهب و مؤمنان در هر دین روی زمین نیستند. ما باید یکدیگر را ببخشیم، و ما باید وقایع بسیار سخت تر را ببخشیم.
برخی از موارد را که می توانیم به راحتی ببخشیم - البته منظور من از بین بردن کینه توزی از قلب ما ، عدم اعطای پاداش ابدی است. اگر کسی پاهای مرا بوسید و روی آنها روغن ریخت و از من خواست که او را ببخشم ، صادقانه بگویم ، من بخشیدن بوسه ها و روغن را دشوار تر از بخشیدن یک زندگی روسپیگری به او خواهم داشت - که بالاخره این یک عمل بیرحمانه نسبت به من اما نقض تابویی است که او احتمالاً با سختی مجبور شده است.
اما برای بخشیدن مردانی که مرا بر روی صلیب شکنجه می کردند و می کشتند؟ که بعید به نظر می رسد که در آن موفق شوم ، خصوصاً در اواخر پایان کار خود - در غیاب نفوذ جمعیت - ممکن است من را در بی فایده ساختن اندیشه بزرگوارانه آخر خود متقاعد کند. اما تا زمانی که زنده ام ، قصد دارم روی بخشش کار کنم.
اگر فرهنگ ما واقعا عادت بخشش را توسعه داد، به طور چشمگیری زندگی شخصی ما را بهبود می بخشد. همچنین جنگ را غیرممکن می سازد، که به طور چشمگیری زندگی شخصی ما را بهبود می بخشد. من فکر می کنم که ما باید هر دو طرف را ببخشیم که ما فکر می کنیم شخصا ما را مورد ستایش قرار داده اند و کسانی که دولت ما به ما گفته است که از نفرت از هم در خانه و هم در خارج استفاده می کنند.
من معتقد هستم که می توانم از 100 میلیون مسیحی در ایالات متحده برخوردار باشم که از مردانی که عیسی مصلوب شده را نفرت ننمودند، اما از روی عذاب آدولف هیتلر بسیار متنفر هستند.
وقتی جان کری می گوید بشار اسد هیتلر است ، آیا این به شما کمک می کند نسبت به اسد بخشش داشته باشید؟ وقتی هیلاری کلینتون می گوید ولادیمیر پوتین هیتلر است ، آیا این امر به شما کمک می کند تا با پوتین به عنوان یک انسان ارتباط برقرار کنید؟ آیا وقتی داعش گلوی مردی را با چاقو می برد ، فرهنگ شما انتظار بخشش یا انتقام از شما را دارد؟
بخشش تنها روشی است که می تواند برای درمان تب یونجه باشد و نه آنکه من معمولا امتحان کنم.
معمولاً مواردی که برای یک جنگ ساخته می شود شامل دروغهای خاصی است که می تواند افشا شود ، مانند دروغهایی درباره اینکه چه کسی از سلاح های شیمیایی در سوریه استفاده کرده یا هواپیمایی را در اوکراین سرنگون کرده است.
معمولا یک روحیه ریاکاری وجود دارد که می تواند به آن اشاره کند. اسد در حال حاضر هیتلر بود، زمانی که او مردم را به سوی سازمان سیا شکنجه می کرد یا با دفاع از دولت آمریکا هیتلر شد؟ پوتین در حال حاضر هیتلر بود، قبل از اینکه از حمله 2003 به عراق امتناع کند؟ اگر یک حاکم خاص که از نفوذ ناپدید شده است، هیتلر است، و در مورد همه دیکتاتورهای وحشیانه که ایالات متحده در حال مسلح کردن و حمایت از آن است، چه می شود؟ آیا همه آنها هم هیتلر هستند؟
معمولاً تجاوزی از سوی ایالات متحده وجود دارد که می توان به آن اشاره کرد. ایالات متحده برای سالها سرنگونی دولت سوریه بوده است و از مذاکرات برای برکناری بدون خشونت اسد به نفع سرنگونی خشن که سال به سال قریب الوقوع است اجتناب کرده است. ایالات متحده از معاهدات کاهش تسلیحات با روسیه خارج شده ، ناتو را به مرزهای خود گسترش داده ، کودتا را در اوکراین تسهیل کرده ، بازی های جنگی را در مرز روسیه آغاز کرده ، کشتی ها را در دریاهای سیاه و بالتیک قرار داده ، هسته های بیشتری را به اروپا منتقل کرده و صحبت در مورد هسته های کوچک تر ، "قابل استفاده" تر ، و پایگاه های موشکی را در رومانی و (در حال ساخت) در لهستان ایجاد کنید. تصور کنید روسیه این کارها را در آمریکای شمالی انجام داده است.
معمولاً می توان اشاره کرد که هر چقدر یک حاکم خارجی شیطانی داشته باشد ، جنگ تعداد زیادی از مردم را که به اندازه کافی بدشانس هستند و توسط او اداره می شوند ، می کشد - افرادی که از جنایات او بی گناه هستند.
اما اگر سعی کردیم بخشش را انجام دهیم؟ آیا می توانم ISIS آن وحشت را ببخشد؟ و این کار باعث می شود که سلطنت آزاد برای چنین وحشتی بیشتر یا کاهش یا حذف آنها انجام شود؟
سوال اول آسان است. بله ، شما می توانید داعش وحشت خود را ببخشید. حداقل بعضی از افراد می توانند. من هیچ نفرتی نسبت به داعش احساس نمی کنم. افرادی هستند که عزیزان خود را در 9 سپتامبر از دست دادند که به سرعت شروع به دفاع از هرگونه جنگ انتقام جویانه کردند. افرادی هستند که عزیزان خود را به دلیل قتل در مقیاس کوچک از دست داده و با مجازات بیرحمانه طرف مقصر مخالفت کرده اند ، حتی قاتل را شناختند و از او مراقبت کردند. فرهنگ هایی وجود دارند که بی عدالتی را به عنوان چیزی که به مصالحه احتیاج دارد و نه قصاص ، در نظر می گیرند.
البته این واقعیت که دیگران می توانند این کار را انجام دهند به این معنی نیست که شما می توانید یا باید این کار را انجام دهید. اما شایسته است تشخیص دهیم که آن اعضای خانواده قربانیان 9 سپتامبر که مخالف جنگ بودند ، چقدر حق داشتند. اکنون چندین صد برابر مردم کشته شده اند ، و نفرت نسبت به ایالات متحده که به 11 سپتامبر کمک کرده است بر همین اساس چندین برابر شده است. جنگ جهانی علیه تروریسم به طرز قابل پیش بینی و بی چون و چرایی تروریسم را افزایش داده است.
اگر نفس عمیق بکشیم و جدی فکر کنیم ، می توانیم تشخیص دهیم که کینه ای که عفو و بخشش می کند منطقی نیست. کودکان نوپا با اسلحه تعداد بیشتری از افراد تروریست خارجی را در ایالات متحده می کشند. اما ما از کودکان نوپا متنفر نیستیم. ما کودکان نوپا و هر کس که در نزدیکی آنها است را بمب گذاری نمی کنیم. ما کودکان نوپا را ذاتاً شرور یا عقب مانده یا متعلق به دین اشتباه نمی دانیم. ما آنها را فوراً و بدون مجاهدت می بخشیم. این تقصیر آنها نیست که اسلحه ها در اینجا خوابیده بودند.
اما آیا تقصیر ISIS است که عراق ویران شده است؟ این لیبی به هرج و مرج پرتاب شد؟ این که منطقه با سلاح های آمریکایی پر شده بود؟ رهبران آینده ISIS در اردوگاه های ایالات متحده شکنجه شدند؟ این زندگی به یک کابوس تبدیل شد؟ شاید نه، اما این تقصیر آنها بود که مردم را کشتند. آنها بزرگ هستند. انها میدانند که چه میکنند.
آیا آنها؟ به یاد داشته باشید، عیسی گفت که آنها نداشتند. او گفت، آنها را ببخش، زیرا نمی دانند چه کار می کنند. چطور می توانستند بدانند که چه زمانی انجام می دهند، چه کاری انجام می دهند؟
هنگامی که مقامات آمریکایی بازنشسته می شوند و به سرعت از بین می روند که تلاش های ایالات متحده باعث ایجاد دشمنان بیشتری نسبت به کشتن آنها می شود، مشخص می شود که حمله به ISIS غیرممکن است. همچنین مشخص می شود که حداقل برخی افراد درگیر آن هستند. اما آنها همچنین می دانند که چه شغلی پیشرفت می کنند، چه چیزی برای خانواده هایشان فراهم می کند، چه چیزی از همکاران خود را خوشحال می کند، و چه بخش های خاصی از اقتصاد ایالات متحده را سود می برد. و آنها همیشه می توانند امیدوار باشند که شاید جنگ بعدی اوست که در نهایت کار خواهد کرد. آیا آنها واقعا می دانند که چه کار می کنند؟ چگونه می توانستند؟
هنگامی که پرزیدنت اوباما موشکی را از هواپیمای بدون سرنشین برای منفجر کردن پسری آمریکایی از کلرادو به نام عبدالرحمن العولاکی فرستاد ، نباید تصور کرد که سر وی یا سران نشستن خیلی نزدیک او بر روی بدن آنها باقی مانده باشد. این که این پسر با چاقو کشته نشده است ، نباید قتل او را کم و بیش قابل بخشش کند. ما نباید از باراک اوباما یا جان برنان انتقام بگیریم. اما ما نباید تقاضای خشمگینانه خود برای حقیقت ، عدالت ترمیمی و جایگزینی قاتلین با سیاست های مسالمت آمیز عمومی را محدود کنیم.
یک افسر نیروی هوایی ایالات متحده اخیراً گفته است که ابزاری که امکان ریختن دقیق غذا به افراد گرسنه در سوریه را داشته باشد ، برای چنین عملی کاملاً بشردوستانه مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا هزینه آن 60,000 هزار دلار است. با این وجود ارتش ایالات متحده ده ها میلیارد دلار برای کشتار مردم آنجا و صدها میلیارد دلار هر ساله با حفظ توانایی انجام همان کار در سراسر جهان هزینه می کند. ما نیروهای آموزش دیده سیا را در سوریه داریم که با نیروهای آموزش دیده پنتاگون در سوریه می جنگند و - به عنوان یک اصل - نمی توانیم برای جلوگیری از گرسنگی هزینه کنیم.
تصور کنید که در عراق یا سوریه زندگی کنید و آن را بخوانید. تصور کنید خواندن نظرات اعضای کنگره که از ارتش نظامی حمایت می کنند، چرا که ظاهرا مشاغل را فراهم می کند. تصور کنید که در زیر یک هواپیمای بدون سرنشین دائما در یمن زندگی کنید و دیگر اجازه ندهید فرزندانتان به مکتب بروند یا به خارج از خانه بیایند.
اکنون تصور کنید که دولت ایالات متحده را ببخشید. تصور کنید که خودتان را به دیدن آنچه به نظر می رسد شیطانی عظیم است مانند در واقع بلاهایی بوروکراتیک ، حرکت سیستمی ، نابینایی حزبی و ناآگاهی ساختگی تبدیل کنید. آیا به عنوان یک عراقی می توانید ببخشید؟ من دیده ام که عراقی ها این کار را می کنند.
ما در ایالات متحده می توانیم پنتاگون را ببخشیم. آیا می توانیم داعش را ببخشیم؟ و اگر نه ، چرا که نه؟ آیا می توانیم سعودی هایی را که ظاهری شبیه و صدایی دارند و از داعش حمایت می کنند ، ببخشیم اما تلویزیون های ما به ما می گویند متحدان وفادار خوبی هستند؟ اگر چنین است ، آیا به این دلیل است که ما قربانیان قمه زنی سعودی را ندیده ایم یا به خاطر شکل ظاهری این قربانیان است؟ اگر اینگونه نیست ، آیا به دلیل شکل ظاهری سعودی هاست؟
اگر بخشش به طور طبیعی به ما رسید، اگر بتوانیم آن را بلافاصله برای ISIS انجام دهیم، و بلافاصله برای همسایه ای که سر و صدایی بیش از حد یا آرا را برای نامزد اشتباه می کند، کمپین بازاریابی برای جنگ ها کار نمی کند. همچنین کمپین هایی برای بسته شدن بیشتر آمریکایی ها به زندان ها نیست.
بخشش منازعات را از بین نمی برد ، اما باعث درگیری ها و تمایلات غیر خشونت آمیز می شود - دقیقاً همان چیزی که جنبش صلح دهه 1920 در ذهن خود داشت وقتی که فرانک کلوگ از سنت پل ، مینه سوتا را برای ایجاد پیمانی که همه جنگ ها را ممنوع می کند ، به حرکت در آورد.
امروز بعد از ظهر ساعت 2 بعد از ظهر ما می خواهیم یک قطب صلح را در این کلیسا وقف کنیم. با جنگ دائمی که همیشه در فرهنگ ما وجود دارد ، ما به شدت به چنین یادآورهای جسمی صلح نیاز داریم. ما به آرامش در خود و خانواده خود احتیاج داریم. اما ما باید نسبت به نگرش یکی از اعضای هیئت مدیره مدرسه در ویرجینیا احتیاط کنیم که گفت او تا زمانی که همه درک کنند او مخالف هیچ جنگی نیست ، از جشن صلح حمایت می کند. ما نیاز به یادآوری داریم که صلح با لغو جنگ آغاز می شود. امیدوارم به ما بپیوندید
