توسط اندرو موز
در 1946، جورج اورول سوء استفاده از زبان را در مقاله کلاسی خود، "سیاست و زبان انگلیسی"، به شدت اعتراف کرد که "آن زبان زشت و نادرست است، زیرا افکار ما احمقانه هستند، اما نادری بودن زبان ما، ساده تر می شود برای ما افکار احمقانه است. "اوروول تیزترین انتقاد خود را برای زبان سیاسی خراب کرد، که او آن را" دفاع از نامشخص "نامید، و در سالهای پس از آن، دیگر نویسندگان انتقادات مشابهی از گفتمان سیاسی را مطرح کردند، تمرکز خود را مطابق با به شرایط زمان.
یک نقد خاص بر زبان سلاح های هسته ای متمرکز شده است و من استدلال می کنم که این زبان باید امروز به ما مربوط باشد. منتقدان آن را "Nukespeak" نامیده اند، این یک گفتمان بسیار نظامی است که پیامدهای اخلاقی سیاست ها و اقدامات ما را مختل می کند. این زبانی است که توسط مقامات نظامی، رهبران سیاسی و کارشناسان سیاست، و نیز روزنامه نگاران و شهروندان استفاده می شود. زبان به حرف های عمومی ما مانند گونه های مهاجم خیره می شود، سایه های ریختن را در مسیری که ما در مورد آینده و جمعی ما در نظر می گیریم، سرزنش می کنیم.
به عنوان مثال، در یک مقاله اخیر نیویورک تایمز، "بمب های کوچکتر اضافه کردن سوخت به ترس هسته ای"دو بار خبرنگاران، ویلیام جی بورد و دیوید سونگر، بحث های مداوم را در دولت اوباما در رابطه با به اصطلاح نوسازی زرادخانه هسته ای ما توصیف می کنند، تحولاتی که باعث می شود بمب اتمی با دقت بیشتر و ظرفیت برای آنها اپراتورها برای افزایش یا کاهش قابلیت انفجار هر بمب تک. طرفداران استدلال می کنند که مدرن سازی سلاح ها احتمال استفاده آنها را از طریق افزایش بازدارندگی آنها به مهاجمین احتمالی کاهش می دهد، در حالی که منتقدان ادعا می کنند که ارتقاء بمب ها باعث می شود که استفاده از آنها برای فرماندهان نظامی بیشتر وسوسه شود. منتقدان نیز هزینه های برنامه مدرنیزاسیون را ذکر می کنند - تا زمانی که تمامی عناصر مرتبط با آن مورد توجه قرار گیرند - تا $ 1 تریلیون.
در طول مقاله، Broad و Sanger این مسائل را در زبان Nukespeak برشمرده است. به عنوان مثال، در جمله بعدی، آنها عبارتند از دو eufemmisms: "و عملکرد آن، نیروی انفجاری بمب، می تواند بسته به هدف، به بسته به هدف، به منظور کاهش آسیب های جانبی به حداقل برسد." euphemisms، "عملکرد" و "آسیب جانبی ، "حضور انسانی - صدایی، چهره ای - از معادله مرگ را پاک کنید. اگرچه نویسندگان اصطلاح "عملکرد" را به عنوان "نیروی انفجاری" تعریف می کنند، حضور کلمه در متن همچنان با کنتراست بین معانی خوش بینانه، یعنی برداشت یا سود پولی، و حس سعادت کشنده کشنده، از بین می رود. و عبارت «آسیب جانبی» به مدت طولانی برای رفع نادیده گرفتن آن، بی توجهی غیر قابل توصیف از هرگونه معامله شناخته شده است.
این جمله همچنین شامل یکی دیگر از ویژگی های Nukespeak است: شگفتی آمورا با دستگاه های مرگبار. این یک امر برای یک فرد است که ترموستات خانه خود را شماره گیری کند؛ یکی دیگر از این هاست که "شماره گیری کردن" یک بار مصرف مرگ است. هنگامی که یک دوره کارشناسی را در ادبیات جنگ و صلح آموختم، دانشجویان من و من در یکی از واحدهای ما، ادبیات هیروشیما و ناگازاکی را مطالعه کردم. ما می خوانیم که رئیس جمهور ترومن اعلام کرد که نخستین بمب اتمی را کشف کرده است و این که چگونه ترومن در مورد پیدایش سلاح های جدید و همکاری های علمی گفت و گو کرد که "بزرگترین دستاورد علمی سازمان یافته در تاریخ" بود. در همان زمان، ما خواندن داستان توسط نویسندگان ژاپنی که موفق به زنده ماندن دود و خواندن ادامه به نوشتن. یکی از نویسندگان چنین یوکو اوتا، داستان کوتاه او، "فریبنده ها"، هفت سال پس از بمب به هیروشیما، بازگشت و تعدادی از بازماندگان دیگر، از جمله یک دختر جوان، میتسوکو، که به شدت توسط اتم انفجار علیرغم اختلال که باعث حضور او در عموم عاطفی دردناک می شود، میتسوکو یک انعطاف پذیری فوق العاده ای و تمایل به رشد سریع تر و کمک به افرادی که زمان سختی را دارند، نشان می دهد.
روانپزشک و نویسنده رابرت جی لیتونون نوشته است که حتی در درون سایه هسته، ما می توانیم فرصت های رستگاری را در "حکمت جادوگر": شاعر، نقاش و یا انقلابی دهقانی، که، زمانی که دیدگاه کنونی نتواند، كاليودوسكوپ تصورات او تا زماني كه آشنايات آشنا بر الگوي کاملا متفاوتي قرار گرفتند. »لتلون اين كلمات را در 1984 نوشت و از آن زمان نياز به همكاري در مقياس سياره اي، فورا افزايش يافته است. امروزه، همانطور که قبلا، این هنرمند و چشم انداز است که می تواند حضور انسان را در پشت نمای بیرونی Nukespeak پنهان کند. این هنرمند و چشم انداز است که می تواند کلمات را بگوید: در این عقلانیت به اصطلاح جنون وجود دارد - و در واقع، ما توانایی یافتن راه دیگری داریم.
اندرو موز، سندیکا توسط PeaceVoice, استاد دانشگاه امیریتس در دانشگاه پلی تکنیک ایالت کالیفرنیا، Pomona، جایی که او برای دوره 10 دوره "جنگ و صلح در ادبیات" را آموزش داد.
