چگونه یک رهبر کلاه سفیدهای سوریه با رسانه های غربی بازی کرد

کلاه سفیدها که برای نجات قربانیان گرفتار شده در زیر آوار ساختمان های ویران شده در اثر بمباران سوریه و روسیه تأسیس شده اند، به منبع مورد علاقه رسانه های خبری غربی در پوشش خبری بمباران روسیه-سوریه تبدیل شده اند. خبرنگارانی که بحران سوریه را پوشش می دهند، کلاه سفیدها که به عنوان قهرمانان بشردوستانه در سال گذشته به تصویر کشیده شده اند و حتی تابستان گذشته نامزد جایزه صلح نوبل شده اند، اعتبار بی چون و چرای دریافت کرده اند.

با این حال کلاه سفیدها به سختی یک سازمان غیرسیاسی هستند. به شدت تامین شده استتوسط وزارت امور خارجه ایالات متحده و وزارت خارجه بریتانیا، این گروه تنها در مناطقی در شمال سوریه که تحت کنترل یکی از شاخه های القاعده و متحدان افراطی آنها است - مناطقی که روزنامه نگاران غربی به آنها دسترسی نداشته اند، فعالیت می کند. با توجه به اینکه کلاه سفیدها تحت اقتدار کسانی کار می کنند که قدرت واقعی در شرق حلب و سایر مناطق تحت کنترل مخالفان را در دست دارند، اتکای رسانه های غربی به این سازمان برای اطلاعات با خطرات جدی دستکاری همراه است.

نقش بسیار سیاسی کلاه سفیدها در رابطه با پوشش مطبوعات خارجی پس از حمله به کاروان کامیون هلال احمر سوریه در منطقه تحت کنترل شورشیان اروم الکبری، درست در غرب حلب در 19 سپتامبر، به طور چشمگیری نشان داده شد. بلافاصله پس از آتش‌بس مورد توافق روسیه، ایالات متحده و دولت سوریه با حمله هوایی مرگبار آمریکا به نیروهای ارتش سوریه در حال نبرد با داعش در اطراف شهر دیرالزور در 17 سپتامبر شکسته شد.

دولت اوباما این حمله را یک حمله هوایی فرض کرد و بلافاصله هواپیماهای روسیه یا سوریه را مقصر آن دانست. یک مقام آمریکایی ناشناس نیویورک تایمز گفت که "احتمال بسیار زیادی" وجود دارد که یک هواپیمای روسی درست قبل از حمله در نزدیکی منطقه بوده است، اما دولت هیچ مدرکی در حمایت از این ادعا منتشر نکرد. در روزهای پس از حمله، پوشش رسانه های خبری به شدت به حساب های ارائه شده توسط کلاه سفیدها متکی بود. عمار السلمو، رئیس سازمان در حلب، به آنها یک حساب شخصی در صحنه ارائه می داد.

نسخه سلمو از داستان مملو از دروغ بود. با این حال، بسیاری از روزنامه نگاران بدون ذره ای تردید به آن برخورد کردند و همچنان به او برای کسب اطلاعات در مورد نبردهای جاری در حلب و اطراف آن اعتماد کرده اند.

تغییر داستان در حین پخش مطبوعات

اولین جزئیاتی که شهادت سلمو در مورد آن خود را ناصادقانه نشان داد، ادعای او درباره محل قرارگیری او در لحظه شروع حمله است. سلمو گفت مجله تایم روز پس از حمله، او یک کیلومتر یا بیشتر از انباری که کامیون‌های کاروان کمک‌رسانی در آن نقطه پارک شده بودند، فاصله داشت - احتمالاً در مرکز محلی کلاه سفید در ارم الکبری. اما سلمو داستان خود را تغییر داد مصاحبه با روزنامه واشنگتن پست که در 24 سپتامبر منتشر شد و اظهار داشت که در آن لحظه در حال «در ساختمانی روبروی خیابان چای درست کردن» بوده است.

حتی دراماتیک تر، سلمو در ابتدا ادعا کرد که شروع حمله را دیده است. طبق داستان منتشر شده توسط تایم در 21 سپتامبر، سلمو گفت که در هنگام بمباران در بالکن در حال نوشیدن چای بوده است و "او می تواند اولین بمب های بشکه ای را ببیند که از هلیکوپتر رژیم سوریه سقوط می کند."

اما سلمو نمی توانست در آن لحظه بمب بشکه ای را ببیند که از هلیکوپتر سقوط می کند یا چیز دیگری. سلمو در ویدئویی که صبح روز بعد گرفته شد، اعلام کرد که بمباران حدود ساعت 7:30 بعد از ظهر آغاز شده است. در بیانیه های بعدی، کلاه سفیدها ساعت 7:12 بعد از ظهر را تعیین کردند. اما غروب آفتاب در 19 سپتامبر ساعت 6:31 بعدازظهر بود و تقریباً در ساعت 7 بعد از ظهر، حلب در تاریکی مطلق فرو رفت.

ظاهراً پس از انتشار داستان تایم، شخصی توجه سلمو را به آن مشکل جلب کرد، زیرا زمانی که او حساب خود را به واشنگتن پست داد، آن بخش از داستان را نیز تغییر داده بود. پست گزارش شرح اصلاح شده او به شرح زیر است: "در حالی که درست بعد از ساعت 7 بعد از ظهر به بالکن قدم گذاشت، زمانی که از غروب گذشته بود، گفت که به هلیکوپتری گوش داده است که وارد می شود و دو بمب بشکه ای را روی کاروان می اندازد."

در ویدیوهایی که کلاه سفیدها در شب حمله ساختند، سلمو از این هم فراتر رفت و در بخشی از ویدئو ادعا کرد که چهار بمب بشکه ای رها شده بود و در دیگری، که هشت بمب بشکه ای رها شده بود. این ایده که از بمب های بشکه ای در این حمله استفاده شده است بلافاصله توسط "فعالان رسانه ای" خودخوانده از طرف مقامات مخالف در حلب در صبح روز بعد مورد توجه قرار گرفت. بی بی سی گزارش. این موضوع با تلاش منابع مخالف به سال 2012 برای شناسایی "بمب های بشکه ای" به عنوان سلاح های مخرب منحصر به فرد، مذموم تر از موشک های معمولی مطابقت داشت.

شواهد مشکوک از منابع حزبی

In یک ویدیو کلاه سفیدها شب حمله را تولید کردند، سلمو با اشاره به فرورفتگی انفجار بمب به بینندگان خطاب می کند. جعبه بمب بشکه ای را می بینید؟ او می پرسد. اما آنچه در این ویدئو نشان داده شده است، یک فرورفتگی مستطیل شکل در شن یا قلوه سنگ است که به نظر می رسد حدود یک فوت عمق آن دو فوت و کمی بیشتر از سه فوت طول دارد. دستش را به زیر سطح می‌برد و بر اساس شکل آن، چیزی شبیه تیغه بیل آسیب‌دیده را بیرون می‌آورد.

آن صحنه به وضوح ادعای سلمو مبنی بر دروغ بودن کامل را ثابت می کند. بمب های بشکه ای دور بسیار بزرگ می سازند دهانه حداقل 25 فوت عرض و بیش از 10 فوت عمق دارد، بنابراین فرورفتگی جعبه مانند در ویدئو هیچ شباهتی به دهانه بمب بشکه ای ندارد.

حسین بداوی که مدیر محلی کلاه سفیدهای اروم الکبری است، به وضوح در سلسله مراتب این سازمان از سلمو پایین تر است. بداوی در بخشی از ویدئوی ساخته شده در آن شب برای مدت کوتاهی در کنار سلمو ظاهر شد، اما سکوت کرد، سپس ناپدید شد. با این وجود بدوی مستقیماً در تضاد است ادعای سلمو مبنی بر اینکه اولین انفجارهای آن شب از بمب های بشکه ای بوده است. در کلاه سفید تصویری بداوی که از عربی به انگلیسی ترجمه شد، اولین انفجارها را نه به عنوان حملات هوایی، بلکه به عنوان "چهار موشک متوالی" در نزدیکی مرکز هلال احمر در اروم الکبری توصیف کرد.

هیچ شواهد بصری دیگری از دهانه‌ای که ممکن است توسط یک بمب بشکه‌ای ایجاد شده باشد، آشکار نشده است. در حمایت از ادعای سلمو، تیم اطلاعاتی درگیری مستقر در روسیه، که به رد ادعاهای دولت روسیه اختصاص دارد، فقط می توانست استناد کند قاب ویدیوی سلمو که آن تکه فلز را بالا گرفته است.

وب‌سایت بلینگ‌کت، که بنیان‌گذار آن الیوت هیگینز یکی از اعضای غیرمقیم شورای آتلانتیک ضد روسیه است که توسط وزارت امور خارجه تامین مالی می‌شود و هیچ تخصص فنی در مورد مهمات ندارد. خاطر نشان به همان قاب هیگینز ادعا کرد که این قطعه فلزی از یک دهانه به وجود آمده است. او همچنین به عکس دومی اشاره کرد که به گفته او «یک دهانه آتشفشانی تعمیر شده» را در جاده در کنار یک کامیون سوخته نشان می‌دهد. اما منطقه ای در عکس که به نظر می رسد با خاک تازه پوشیده شده است، به وضوح بیش از سه فوت طول و کمی بیشتر از دو فوت عرض دارد - باز هم بسیار کوچکتر از آن است که شواهدی از انفجار بمب بشکه ای باشد.

تیم کلاه سفید سلمو همچنین آنچه را که در نگاه اول شواهد بصری حملات هوایی سوریه و روسیه به نظر می رسید در اختیار Bellingcat و رسانه ها قرار داد: دم مچاله شده یک روسی. بمب OFAB-250، که در زیر جعبه ها در a دیده می شود عکس داخل یک انبار در سایت گرفته شده است. بلینگکت به این موارد اشاره کرد عکس به عنوان شواهد قطعی از استفاده روسیه از آن بمب در حمله به کاروان کمک.

اما عکس‌های دم باله OFAB به عنوان شواهدی از یک حمله هوایی بسیار مشکل‌ساز است. اگر یک بمب OFAB-250 واقعاً در آن نقطه منفجر می شد، دهانه ای را به جا می گذاشت که بسیار بزرگتر از چیزی بود که نشان داده شده است. استاندارد حساب سرانگشتی این است که یک OFAB-250، مانند هر بمب معمولی دیگری با وزن 250 کیلوگرم، دهانه ای به عرض 24 تا 36 فوت و عمق 10 یا 12 فوت ایجاد می کند. بزرگی دهانه آن در ویدئویی از یک روزنامه نگار روسی نشان داده شده است ایستاده در یکی پس از نبرد برای شهر پالمیرا سوریه که در تصرف داعش بود.

علاوه بر این، دیواری که در عکس تنها چند فوت از نقطه برخورد احتمالی فاصله دارد، به وضوح تحت تأثیر بمب قرار نگرفته است. این نشان می دهد که یا هیچ OFAB-250 در آن نقطه نیفتاده است یا یک ضایعات بوده است. اما تصویر جعبه‌هایی که دم باله OFAB را احاطه کرده‌اند، شواهد دیگری را نیز نشان می‌دهد که یک انفجار وجود داشته است. به عنوان یک ناظر کشف از یک بررسی دقیق، جعبه ها شواهدی را نشان می دهند ترکش اشک.  نزدیک یک بسته الگویی از سوراخ های ریز ترکش را نشان می دهد.

فقط چیزی بسیار کمتر از یک بمب OFAB-250 یا یک بمب بشکه ای می تواند این حقایق قابل مشاهده را توضیح دهد. یکی از سلاح‌هایی که ترکش آن می‌تواند الگویی را ایجاد کند که در عکس دیده می‌شود، موشک اس-5 روسی است. دو نوع که از این تعداد 220 یا 360 ترکش کوچک پرتاب می شود.

در ویدیو او شب حمله را انجام داد، سلمو قبلاً ادعا کرده بود که هواپیماهای روسی S-5 را شلیک کرده اند در سایت، اگرچه او به اشتباه آنها را "C-5s" نامید. همچنین عکسی از دو موشک S-5 در اختیار Bellingcat و سازمان های خبری از جمله واشنگتن پست قرار گرفت. سلمو آیبه زمان اصرار کرد مجله که حملات هوایی بین بمب های بشکه ای و موشک های شلیک شده توسط جت های روسی تقسیم شد.

اما باز هم بداوی، رئیس کلاه سفیدها در اروم الکبری، سلمو را در تضاد گفت. ویدیو جداگانهبا بیان اینکه رگبار اولیه موشک ها از زمین پرتاب شد. اعتراف بداوی بسیار مهم بود، زیرا نیروهای مخالف سوری تدارکاتی داشته اند اس-5های روسی از زمانی که این سلاح ها در سال 2012 در تعداد زیادی از لیبی به شورشیان قاچاق شد. آنها از S-5 مانند راکت های زمینی مانند شورشیان لیبی استفاده می کردند و پرتابگرهای دست ساز خود را برای آنها طراحی کردند.

بداوی مدعی شد که چهار موشک اولیه توسط نیروهای دولتی سوریه از کارخانه های دفاعی در استان جنوبی حلب شلیک شده است. اما نیروگاه های دفاعی دولتی در استان جنوبی حلب در السفیره - بیش از 25 کیلومتر دورتر است، در حالی که برد S-5 تنها 3 تا 4 کیلومتر است.

حتی گویاتر این واقعیت است که علیرغم اصرار سلمو مبنی بر اینکه حملات هوایی برای ساعت ها ادامه داشته و شامل 20 تا 25 حمله متمایز می شود، هیچ یک از اعضای تیم کلاه سفید حتی یک حمله هوایی را در یک ویدیو ضبط نکردند که می توانست صدای واضحی را ارائه کند. -شواهد بصری ادعای او

سایت بلینگکت شورای آتلانتیک به الف اشاره کرد تصویری توسط منابع مخالف در حلب به صورت آنلاین به عنوان شواهد صوتی از هواپیماهای جت درست قبل از انفجارهای شبانه منتشر شده است. اما علی‌رغم اینکه صدایی در ویدیو اعلام می‌کرد که این یک حمله هوایی روسیه است، صدا بلافاصله پس از انفجار آتشین قطع می‌شود و نشان می‌دهد که ناشی از موشک پرتاب زمینی است، نه موشکی که از هواپیمای جت شلیک شده است. بنابراین شواهد تایید کننده یک حمله هوایی که توسط بلینگکت ادعا شده است در واقع آن را تایید نمی کند.

با وجود سابقه تحریف‌ها، سلمو همچنان منبع اصلی است

هر کسی که مسئول حمله به کاروان کمک‌های هلال احمر سوریه بود، واضح است که عمار السلمو، مسئول ارشد کلاه سفید در حلب، به دروغ گفته بود که در زمان شروع حمله به کاروان کمک‌رسانی کجا بوده است و حداقل در ابتدا، وقتی گفت که اولین مراحل حمله را با چشمان خود دیده است، مخاطبان خود را گمراه کرد. علاوه بر این، او ادعاهایی مبنی بر بمب‌های بشکه‌ای سوریه و بمب‌های OFAB-250 روسی که بر روی کاروان ریخته شده است را مطرح کرد که هیچ مدرک معتبری آن را تأیید نمی‌کند.

با توجه به آمادگی سلمو برای تزیین حساب خود و حمایت از روایت حمله روسیه-سوریه، رسانه های غربی باید در مورد تکیه بر آن به عنوان تایید اتهام ایالات متحده در مورد حمله کاروان کمک، بسیار محتاط تر می شدند. اما در طول هفته‌های بمباران شدید روسیه و سوریه در شرق حلب که پس از شکست آتش‌بس انجام شد، رسانه‌های خبری به‌عنوان منبعی در کارزار بمباران بارها از سلمو نقل قول کردند. و سلمو از موقعیت جدید برای پیشبرد برنامه سیاسی شورشیان سوء استفاده کرد.

در 23 سپتامبر، کلاه سفیدها به رسانه های خبری گفتند که سه مرکز از چهار مرکز عملیاتی آنها در شرق حلب مورد اصابت قرار گرفته و دو مورد از آنها از کار افتاده است. رادیو عمومی ملی نقل شده سلمو گفت که معتقد است این گروه عمداً هدف قرار گرفته است، زیرا او "ارتباطات خلبانان را رهگیری کرده و شنیده است که آنها دستور بمباران همکارانش را می گیرند." عجیب است که NPR نتوانست سلمو را به عنوان رئیس کلاه سفیدها در شرق حلب معرفی کند و او را تنها به عنوان "عضو کلاه سفیدها" معرفی کرد.

پنج روز بعد واشنگتن پست گزارش داد ادعای مشابه توسط اسماعیل عبدالله، یکی دیگر از مقامات کلاه سفیدها که مستقیماً زیر نظر سلمو کار می کند. عبدالله گفت: "گاهی اوقات می شنویم که خلبان به پایگاه خود می گوید: "ما بازاری برای تروریست ها می بینیم، نانوایی برای تروریست ها وجود دارد." «آیا ضربه زدن به آنها اشکالی ندارد؟ آنها می گویند، "باشه، آنها را بزن." او همچنین ادعا کرد که در 21 سپتامبر، کلاه سفیدها شنیده بودند که یک خلبان دشمن به مراکز دفاع غیرنظامی "تروریستی" اشاره می کند. عبدالله افزود که این سازمان پیامی به مقامات آمریکایی در نیویورک برای مجمع عمومی سازمان ملل ارسال کرد که آنها هدف قرار گرفتند. این داستان‌های دراماتیک به کمپین کلاه‌سفیدها برای دریافت جایزه صلح نوبل کمک کرد، جایزه‌ای که چند روز بعد اعلام شد اما در نهایت موفق نشدند.

به گفته پیر اسپری، تحلیلگر سابق پنتاگون در مورد هواپیماهای جنگی که نقش اصلی را در طراحی F-16 ایفا کرده است، ادعایی که کلاه سفیدها از خلبانان درخواست و دریافت مجوز برای ضربه زدن به اهداف در هوا شنیده بودند، ساختگی است. اسپری با اشاره به حساب‌های سلمو به AlterNet گفت: «غیرقابل تصور است که این یک ارتباط معتبر بین یک خلبان حمله و یک کنترل‌کننده باشد. تنها زمانی که یک خلبان ممکن است درخواستی برای ضربه زدن به یک هدف را آغاز کند این است که تیراندازی از آن هدف را ببیند. در غیر این صورت معنی ندارد.»

یک روز پس از آغاز عملیات بمباران روسیه و سوریه در شرق حلب تحت کنترل شورشیان در 22 سپتامبر، رویترز برای ارزیابی کلی از تأثیر بمباران بر حلب به سلمو مراجعه کرد. سلمو صراحتا اظهار شده، "آنچه اکنون اتفاق می افتد نابودی است."

پس از این بیانیه دراماتیک، رسانه های غربی همچنان به نقل از سلمو ادامه دادند که گویی او یک منبع بی طرف است. در 26 سپتامبر، رویترز دوباره به کلاه سفیدها بازگشت که زیر نظر او کار می کردند. با استناد به برآورد "کارمندان دفاع غیرنظامی" ناشناس در حلب - که فقط می تواند به معنای اعضای کلاه سفیدها باشد - که 400 نفر در کمتر از پنج روز بمباران در حلب و اطراف آن کشته شده اند. اما پس از سه هفته کامل بمباران سازمان ملل متحد و آژانس های دیگر برآورد 360 نفر در این بمباران کشته شده اند، که نشان می دهد تعداد کلاه سفیدها چندین برابر بیشتر از آن چیزی است که توسط منابع غیرحزبی ثبت شده است.

آشکارا پوشش رویدادهایی مانند حمله به کاروان کمک های هلال احمر سوریه و بمباران حلب از استانبول یا بیروت برای رسانه های خبری دشوار است. اما گرسنگی برای اطلاعات از زمین نباید از تعهد به بررسی منابع بیشتر باشد. سلمو و کلاه سفیدهای او باید به خاطر آنچه هستند به رسمیت شناخته می شدند: یک منبع حزبی با برنامه ای که منعکس کننده قدرتی است که سازمان در برابر آن پاسخگو است: افراط گرایان مسلحی که شرق حلب، ادلب و سایر مناطق شمال سوریه را کنترل کرده اند.

اتکای غیرانتقادی بر ادعاهای کلاه سفیدها بدون هیچ تلاشی برای بررسی اعتبار آنها، نمونه بارز دیگری از قصور ژورنالیستی توسط رسانه هایی است که سابقه طولانی در پوشش منحنی درگیری ها به سمت روایت مداخله جویانه دارند.