داستان هایی از خطوط مقدم: در میان همه گیر COVID-19 ، اسرائیل هنوز با محاصره و بمب گذاری ها به مردم غزه ظلم می کند

توسط محمد ابوناهل ، World Beyond War، دسامبر 27، 2020

زندگی تحت اشغال مانند زندگی در گور است. اوضاع در فلسطین به دلیل اشغال اسرائیل و محاصره شدید و غیرقانونی فجیع ، غم انگیز است. این محاصره باعث ایجاد یک بحران اقتصادی - اجتماعی و روانی - اجتماعی در غزه شده است ، اما حملات خشونت آمیز اسرائیل همچنان ادامه دارد.

نوار غزه منطقه ای جنگ زده و فقیر است. غزه با داشتن دو میلیون نفر در 365 کیلومتر مربع یکی از بالاترین تراکم های جمعیتی را در اختیار دارد. این منطقه کوچک و محاصره شده ، با جمعیت بالا ، با سه جنگ بزرگ و هزاران حمله و ترور بر روی مردم بی گناه روبرو شده است.

اسرائیل با محاصره و جنگ ، مردم غزه را شلاق می زند و بر همه جنبه های زندگی در غزه تأثیر می گذارد. اهداف اصلی این محاصره تضعیف اقتصاد و ایجاد مشکلات روانی شدید است که اساسی ترین حقوق بشر را تهدید می کند و این نقض آشکار قوانین بین المللی است.

اما زندگی در محاصره و اشغال به چه معناست؟ یوسف الماسری ، 27 ساله ، در شهر غزه زندگی می کند. او متاهل است و یک دختر و یک پسر دارد. او از بیکاری و فقر رنج می برد و فرزندانش حال خوبی ندارند. داستان غم انگیز یوسف در جریان است.

یک محدودیت بزرگ و فقدان فرصت های معیشتی پایدار به دلیل اشغال وجود دارد. یوسف در دوران جوانی برای کمک به خانواده اش که متشکل از 13 عضو است ، مجبور به ترک تحصیلات متوسطه شد. او در هر مشاغلی که فقط برای تغذیه شکم خالی آنها در دسترس بود کار می کرد. یوسف در خانه ای با خانواده اش زندگی می کرد که برای پنج نفر کافی نیست ، چه رسد به 13 نفر.

یوسف گفت: "ما اغلب غذای کافی نداشتیم ، و به دلیل نرخ بیکاری بسیار بالا ، هیچ یک از ما ، از جمله پدرم ، قادر به کار بیش از حد پراکنده نبودیم."

در طی حملات وحشیانه غزه در سالهای 2008 ، 2012 و 2014 ، اسرائیل استفاده کرد فسفر سفید و دیگر سلاح های ممنوع بین المللی؛ تأثیرات آنها می تواند بسیار مضر باشد و در دراز مدت بر سلامت مردم فلسطین تأثیر بگذارد ، که بعداً پزشکان کشف کردند. مناطق بمباران شده با این موشک ها نمی توانند به عنوان زمین های قابل کشت استفاده شوند و به دلیل خاک مسموم برای دامداری مناسب نیستند. این بمباران ها منبع زندگی بسیاری از مردم را از بین برد.

یوسف یک دختر چهار ساله دارد که از بدو تولد دچار فلج مغزی شده است. برخی از پزشکان علت او را به اینهالبیماری of گاز اشک آور استفاده شده توسط اسرائيل. او از انسداد روده و تنگی نفس رنج می برد. علاوه بر این ، او به طور مداوم در معرض گازی است که روزانه توسط سربازان اسرائیلی در میان مردم رها می شود.

وی جراحی های زیادی مانند تراکئوستومی ، ترمیم فتق و جراحی های پا داشته است. نه تنها این ، بلکه او به عمل های جراحی دیگری نیز احتیاج دارد که پدرش توانایی پرداخت آن را ندارد. او به عمل جراحی اسكولیوز احتیاج دارد. به علاوه ، یک عمل گردن ، عمل لگن و یک عمل برای شل کردن اعصاب او. این پایان رنج نیست؛ او همچنین به تجهیزات پزشکی برای گردن و لگن خود و یک تشک پزشکی نیاز دارد. علاوه بر این ، او نیاز به فیزیوتراپی روزانه و اکسیژن رسانی به مغز سه تا چهار بار در هفته دارد. یوسف به همراه دختر بیمار خود ، یک پسر نیز دارد که از راشیتیسم رنج می برد. جراحی لازم است ، اما او توانایی پرداخت آنها را ندارد.

محاصره مداوم در شهر غزه زندگی را بدتر می کند. یوسف افزود ، "برخی از داروها ، اما همه داروهای مورد نیاز دخترم در غزه موجود نیست ، اما آنچه در دسترس است ، توانایی خرید آن را ندارم."

محدودیت ها در شهر غزه در هر بخش قابل مشاهده است. به دلیل کمبود مزمن دارو و کمبود شدید تجهیزات پزشکی ، بیمارستان های غزه نمی توانند تشخیص و درمان کافی را انجام دهند.

چه کسی مسئول فاجعه غزه است؟ پاسخ روشن این است که اسرائیل مسئول است. این کشور باید مسئولیت اشغال خود را طی هفت دهه گذشته از سال 1948 به عهده بگیرد اسرائیل باید به دلیل جنایات جنگی ، از جمله محاصره غزه ، در سطح بین المللی محاکمه شود. این نه تنها نقاط عبور را کنترل می کند: گذرگاه شمالی ارز به سرزمین های اشغالی فلسطین ، عبور از رفاح جنوبی به مصر ، گذرگاه شرقی کرنی که فقط برای حمل بار استفاده می شود ، گذرگاه کرم شالوم در مرز با مصر و عبور از صوفا در شمال ، اما همچنین بر زندگی فلسطینیان از همه جنبه ها تأثیر منفی می گذارد.

در ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر ، تا حدی موارد زیر عنوان شده است: "هر کس حق دارد از استاندارد زندگی مناسب برای سلامتی خود و خانواده اش ، از جمله غذا ، لباس ، مسکن و پزشکی برخوردار باشد. مراقبت و خدمات اجتماعی ضروری ... " اسرائیل برای چندین دهه تمام این حقوق را نقض کرده است.

یوسف اظهار داشت: "من نمی توانم باور كنم كه فرزندانم از این همه بیماری رنج می برند. اما علاوه بر این ، من کار منظمی برای تأمین نیازهای آنها ندارم و راهی برای بیرون راندن آنها از غزه وجود ندارد. "

این کودکان برای زندگی به درمان فوری و شرایط خوب احتیاج دارند. یوسف ، همسر و فرزندانش در مکانی زندگی نمی کنند که برای زندگی انسان مناسب نباشد. خانه او از یک اتاق با آشپزخانه و یک قسمت حمام از آن یک اتاق تشکیل شده است. سقف حلبی است و نشت می کند. فرزندان وی به مکان مناسبی برای زندگی نیاز دارند.

یوسف پدر است و قبلاً به عنوان کارگر کار می کرد. او در حال حاضر قادر به یافتن کار برای پوشش داروی دخترش نیست. منتظر هیچ راهی برای دسترسی به مراقبت های بهداشتی مورد نیاز دخترش نیست. داستان یوسف فقط یكی از هزاران انسانی است كه در شرایط مشابهی در نوار غزه زندگی می كنند ، تحت محدودیت هایی كه مانع از نیازهای اساسی مورد نیاز هر انسانی می شود.

همه گیری COVID-19 فقط این وضعیت غم انگیز را بدتر کرده است. افزایش سریع عفونت های ویروس کرونا در نوار غزه به یک "مرحله فاجعه بار" رسیده است. سیستم مراقبت های بهداشتی احتمالاً به زودی فرو خواهد ریخت زیرا COVID-19 در غزه در حال گسترش است. ظرفیت بیمارستان به دلیل کمبود تخت بیمار ، دستگاه تنفس ، واحدهای مراقبت ویژه کافی و آزمایش نمونه ویروس کرونا قادر به تأمین نیاز نیست. علاوه بر این ، بیمارستان های غزه کاملاً آماده شرایطی مانند ویروس کرونا نیستند. و دوباره ، اسرائیل تحویل دارو و تجهیزات پزشکی را به شهر غزه محدود می کند.

هر بیمار حق سلامتی دارد ، این به معنای دسترسی به مراقبت های بهداشتی مناسب و قابل قبول است تا بتواند از شرایط زندگی حمایت از سلامتی برخوردار شود. اسرائیل محدودیت هایی را برای دسترسی به خدمات ضروری بهداشتی ، تجهیزات پزشکی و دارویی مورد نیاز برای هر بیمار در شهر غزه اعمال کرده است.

اوضاع در شهر غزه ناآرام و وحشتناک است و به دلیل اقدامات غیرقانونی اسرائیل که جنایاتی علیه بشریت محسوب می شوند ، زندگی هر روز دشوارتر می شود. جنگ ها و اقدامات خشونت آمیز هرگونه مقاومت مردم در غزه را از بین می برند. اسرائیل امیدهای مردم را برای آینده ای امن و سعادتمندانه تضعیف می کند. مردم ما سزاوار زندگی هستند.

درباره نویسنده

محمد ابوناهل روزنامه نگار و مترجم فلسطینی است و در حال حاضر دوره کارشناسی ارشد خود را در رشته ارتباطات جمعی و روزنامه نگاری در دانشگاه تزپور هند دنبال می کند. علاقه اصلی او به آرمان فلسطین است. او مقالات زیادی درباره رنج فلسطینیان تحت اشغال اسرائیل نوشته است. او قصد دارد دکترای خود را دنبال کند. پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد خود.