دیدن یمن از جزیره ججو

چند روز پیش، من به یک تماس اسکایپ غیر معمول متصل شده توسط بنیانگذاران جوان کره جنوبی "مدرسه امید" پیوستم که در جزیره ججو واقع شده است. این مدرسه قصد دارد یک اجتماع حمایتی میان ساکنان جزیره و یمنی هایی که تازه وارد شده اند، ایجاد کنند. پناه در کره جنوبی

ججو، یک بندر بدون ویزا، نقطه ورودی برای نزدیک به 500 یمنی هایی است که به دنبال ایمنی نزدیک به 5000 مایل هستند. در اثر بمباران سازگار، تهدیدات زندان و شکنجه، وحشت گرسنگی، مهاجران اخیر به کره جنوبی، از جمله کودکان، از پناه گرفتن می ترسند.

مانند هزاران نفر دیگر که از یمن فرار کرده اند، به خانواده های خود، محله های آنها و آینده ای که آنها تصور می کردند را از دست می دهند. اما اکنون بازگشت به یمن برای آنها بسیار خطرناک است.

این که آیا یمنی ها به دنبال پناهندگی در کره جنوبی هستند یا خیر، آیا برای بسیاری از مردم که در جزیره ججو زندگی می کنند، بسیار دشوار است. بنیانگذاران "مدرسه امید" در Gangjeong، یک شهر مشهور برای فعالیت شجاع و سرسخت صلح، می خواهند یمنی های تازه وارد را نشان دهند خوش آمدید احترام با ایجاد تنظیمات که در آن جوانان از هر دو کشور می توانند به یکدیگر مطلع شوند و به بهتر شدن تاریخ، فرهنگ و زبان یکدیگر دست یابند.

آنها به طور منظم برای مبادلات و درس ها جمع می شوند. برنامه درسی خود را نشان می دهد حل مشکلات بدون تکیه بر سلاح ها، تهدیدات و نیرو. در مصاحبه ی "دیدن یمن از ججو" از من خواسته شد که از تلاش های ریشه ای در ایالات متحده برای متوقف کردن جنگ در یمن صحبت کند. من ذکر کرده ام که صدای کمک کرده است تا در بسیاری از شهرهای آمریكا تظاهرات علیه یمن را ترتیب دهد و در مقایسه با سایر مبارزات ضد جنگ كه ما در آن شرکت كردیم، ما تماشایی در رسانه های اصلی را برای پوشش رنج و گرسنگی ناشی از جنگ یمن

یکی از شرکت کنندگان یمنی، خود یک روزنامه نگار، ناامیدانه خشمگین را ابراز کرد. آیا متوجه شدم که او و همراهانش چطور به دام افتاده اند؟ جنگجویان حوثی در یمن می توانند او را مورد آزار و اذیت قرار دهند. او می تواند توسط جنگنده های عربستان و امارات متحده عربی بمباران شود؛ جنگجویان مزدور که از سوی سعودی ها یا امارات متحدۀ عربی تأمین مالی و سازمان یافته می توانند به او حمله کنند؛ او به اندازه نیروهای ویژه عملیاتی که توسط کشورهای غربی مانند ایالات متحده یا استرالیا سازمان یافته است، آسیب پذیر خواهد بود. علاوه بر این، کشور خود را تحت تاثیر استثمار توسط قدرت های بزرگ به طرز وحشیانه ای به دنبال کنترل منابع خود است. او گفت: "ما در یک بازی بزرگ گرفتار شده ایم."

یمنی دیگر از یمن گفت که او یک ارتش یمنی ها را پیش بینی می کند که از همه افرادی که در آنجا زندگی می کنند از تمام گروه های حاضر در جنگ در یمن دفاع می کنند.

این را شنیدم که یاد گرفتم که دوستان جوان کره جنوبی ما با مبارزه مسلحانه و ارتش جزایر خود مخالف هستند. از طریق تظاهرات، فاست، نافرمانی مدنی، زندانی کردن، پیاده روی و کمپین های شدید که برای ایجاد همبستگی طراحی شده اند، برای سال ها تلاش کرده اند تا در برابر حملات نظامیان کره جنوبی و آمریکا مقاومت کنند. آنها به خوبی درک می کنند که چگونه جنگ و هرج و مرج پس از آن مردم را تقسیم می کنند و آنها را بیشتر از بهره برداری و غارت آزار می گیرند. با این حال، آنها به وضوح می خواهند هر کس در مدرسه صدایی داشته باشد، شنیده شود و به گفتگو احترام بگذرد.

چگونه ما در ایالات متحده، جوامع روستایی را به رسمیت شناختیم تا واقعیت های پیچیده را درک کنیم. یمنی ها با مشارکت در پایان دادن به مشارکت ایالات متحده در جنگ در یمن، کار می کنند؟ اقدامات انجام شده توسط دوستان جوان ما که "مدرسه امید" را سازماندهی کرده اند، یک نمونه ارزشمند است. با این حال، ما باید فورا از تمام احزاب متخاصم خواستار آتش بس فوری شود، تمام بنادر و جاده ها را باز کنیم تا به شدت نیاز به توزیع غذا، دارو و سوخت داشته باشیم و بتوانیم زیرساخت و اقتصاد ویران شده یمن را بازگردانی کنیم.

در مکان های متعددی در ایالات متحده، فعالان 40 کوله پشتی را به یاد داشته باشید که 40 کودک کشته شده توسط یک موشک X-NUMX-Pound Lockheed Martin که در اوت 500، 9 به اتوبوس مدرسه خود حمله می کنند، نشان داده شده است.

در روزهای قبل از ماه اوت 9th، هر کودک یک کوله پشتی آبی را که توسط یونیسف صادر شده بود پر از واکسن ها و سایر منابع ارزشمند برای کمک به خانواده هایشان می ماند. هنگامی که کلاس ها چند هفته پیش از سر گرفته شد، بچه هایی که از بمب گذاری های وحشتناک جان سالم به در بردند، به مدرسه برگشتند و کیف های کاغذی را با خون پراکنده رنگ کردند. این کودکان به شدت نیازمند جبران خسارت در قالب مراقبت های عملی و سرمایه گذاری سخاوتمندانه "بدون رشته" هستند تا به آنها در یافتن آینده ای بهتر کمک کنند. آنها به "مدرسه امید" نیز نیاز دارند.

کشتن مردم ، از طریق جنگ یا گرسنگی ، هرگز مشکلی را حل نمی کند. من به شدت به این اعتقاد دارم. و من معتقدم نخبگان به شدت مسلح ، كه قصد دارند ثروت شخصي خود را افزايش دهند ، بطور منظم و عمداً در عراق ، افغانستان ، سوريه ، غزه و ساير سرزمينهايي كه مي خواهند منابع گرانبها را كنترل كنند ، بذر تفرقه انداختند. یمن تقسیم شده به عربستان سعودی ، امارات متحده عربی ، شرکای ائتلاف آنها و ایالات متحده اجازه می دهد تا از منابع غنی یمن برای منافع خود بهره برداری کنند.

در حالی که جنگ ها خشمگین می شوند، هر صدایی که از گرسنگی گریه می کند باید شنیده شود. به دنبال سمینار "مدرسه امید"، تصور می کنیم که ما می توانیم همه موافق باشیم که صدای بسیار جسورانه ای در اتاق وجود ندارد: یک کودک در یمن گرسنه گریه می کند.