By اریکا چنووت و حکیم جوان برای گفتگوهای دنور
ابتدا توسط politicalvolenceataglance منتشر شد (خشونت سیاسی @ نگاهی)
در بروکسل ، بیش از 1,200 نفر در برابر عدم تمایل اروپا برای انجام اقدامات بیشتر در مورد بحران پناهندگان در مدیترانه ، 23 آوریل 2015 اعتراض می کنند. سازمان عفو بین الملل.
امروزه یکی از هر انسان 122 که در این سیاره زندگی می کند، یک پناهنده، یک فرد بیجا شده و یک پناهجو است. در 2014، تضاد و آزار و اذیت، موجب برانگیختن شد 42,500 افراد در هر روز برای ترک خانه خود و به دنبال حفاظت در جاهای دیگر، در نتیجه 59.5 میلیون پناهنده در سراسر جهان. طبق گزارش 2014 Global Trends آژانس پناهندگی سازمان ملل متحد (به طور موثری با عنوان جهان در جنگ) در کشورهای در حال توسعه میزبان 86٪ از این پناهندگان بود. کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده و کشورهای اروپایی تنها 14٪ از کل سهم پناهندگان جهان را در اختیار دارند.
با این حال احساسات عمومی در غرب دشوار است در پناهندگان اخیرا رهبران پوپولیست و ناسیونالیست بازدارنده به طور معمول به نگرانی های عمومی در مورد پناهندگان به عنوان "اپورتونیست های تنبل"، "بار"، "جنایتکاران" یا "تروریست ها" در پاسخ به بحران پناهندگان امروز بازی می کنند. احزاب اصلی جریان با این لفاظی ها نیز با سیاستمداران تمام راه حل هایی که خواستار افزایش کنترل مرزی، بازداشتگاه ها و تعلیق موقت درخواست ویزا و پناهندگی شده اند، ایمنی ندارند.
نکته مهم این است که هیچ کدام از این خصوصیات پنهانی در مورد پناهندگان به واسطه مدارک سیستماتیک متولد نشده است.
آیا فرصت پناهندگان اقتصادی پناهندگان است؟
قابل اطمینان ترین مطالعات تجربی از جنبش های پناهندگان نشان می دهد که علت اصلی پرواز خشونت است نه فرصت اقتصادی. به طور عمده، پناهندگان در امید فرود آوردن در یک وضعیت خشونت آمیز فرار می کنند. در درگیری هایی که دولت به طور غیر نظامی در زمینه نسل کشی و یا سیاستمدارانه هدف قرار می دهد، اکثر مردم تصمیم بگیرید که کشور را ترک کنید تا از داخل خانه های امن بیرون بیایید. نظرسنجی ها این واقعیت را در بحران امروز می بینند. در سوریه، یکی از بزرگترین تولید کنندگان پناهندگان جهان در پنج سال گذشته، نتایج نظرسنجی نشان می دهد که بیشتر غیرنظامیان فرار می کنند، زیرا کشور به سادگی بیش از حد خطرناک شده است و یا نیروهای دولتی شهرهای خود را به تصرف خود درآورده اند و بیشترین آسیب رساندن به خشونت های وحشتناک سیاست اسد را بر عهده دارند. (تنها 13٪ می گویند که آنها فرار کرده اند، زیرا شورشیان شهرهایشان را برداشتند، پیشنهاد می کنند که خشونت ISIS تقریبا همان منبع پرواز نیست، همانطور که برخی پیشنهاد می دهند).
پناهندگان به ندرت مقصد خود را براساس فرصت اقتصادی انتخاب می کنند؛ به جای 90٪ از پناهندگان به یک کشور با مرز همسایه می روند (در نتیجه توضیح تمرکز پناهندگان سوری در ترکیه، اردن، لبنان و عراق). کسانی که در یک کشور همسایه باقی نمی مانند، تمایل دارند فرار کنند به کشورهای موجود در آنجا روابط اجتماعی. با توجه به اینکه آنها معمولا برای زندگی خود فرار می کنند، داده ها نشان می دهند که اکثر پناهندگان در مورد فرصت های اقتصادی به عنوان یک فکر پسند فکر می کنند و نه به عنوان یک انگیزه برای پرواز. گفته می شود زمانی که آنها به مقصد خود می رسند، پناهندگان تمایل دارند بسیار شلوغ است، با مطالعات بین المللی پیشنهاد می کند که آنها به ندرت برای اقتصادهای ملی سنگین می باشند.
در بحران امروز، "بسیاری از افرادی که در دریای جنوب اروپا به ویژه در یونان وارد می شوند، از کشورهای آسیب دیده از جمله خشونت و درگیری مانند سوریه، عراق و افغانستان است. آنها نیاز به حمایت بین المللی دارند و اغلب از لحاظ فیزیکی خسته و از نظر روان شناختی آسیب دیده اند " جهان در جنگ.
چه کسی از "پناهنده بزرگ بد" می ترسد؟
از لحاظ تهدیدات امنیتی، پناهندگان به مراتب کمتر به جرایم مرتکب می شوند تا شهروندان متولد شده طبیعی. در حقیقت، نوشتن در وال استریت ژورنالجیسون رایلی اطلاعات مربوط به ارتباط بین مهاجرت و جرم در ایالات متحده را ارزیابی می کند و این ارتباط را "اسطوره" می نامد. حتی در آلمان که بیشترین تعداد پناهندگان را از 2011 گرفته است، میزان جرم و جنایت توسط پناهندگان افزایش نمی یابد. از سوی دیگر حملات خشونت آمیز به پناهندگان دو برابر شده اند. این نشان می دهد که پناهندگان مشکلی برای امنیت ندارند؛ در عوض، آنها نیاز به حفاظت در برابر تهدیدات خشونت آمیز دارند. علاوه بر این، پناهندگان (یا افرادی که ادعا می کنند پناهنده هستند) هستند به شدت بعید به برنامه ریزی حملات تروریستی. و با توجه به این که حداقل 51٪ از پناهندگان فعلی فرزندان هستند مانند آیلان کوردی، پناهنده سه ساله سوری که در تابستان تابستان غرق در دریای مدیترانه است، احتمالا پیش از آنکه آنها را به عنوان متعصب، ناامید کننده یا اجتماعی سوق دهند .
علاوه بر این، فرآیند پناهندگی در بسیاری از کشورها بسیار با اهمیت است - با داشتن ایالات متحده در میان سخت ترین سیاست های پناهندگان در جهان است- این امر مانع بسیاری از نتایج ناگوار شده توسط منتقدان وضعیت موجود پناهندگان شده است. گرچه چنین پروسه هایی تضمین نمی کنند که تمام تهدیدات بالقوه حذف می شوند، این خطر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، همان طور که فقدان جنایات خشونت آمیز و حملات تروریستی انجام شده توسط پناهندگان طی سی سال گذشته نشان می دهد.
یک سیستم شکسته یا یک روایت شکسته؟
جان اگلند، نماینده پیشین سازمان بشردوستانه سازمان ملل متحد که اکنون شورای پناهندگان نروژ را رهبری می کند، گفت: "در مورد بحران اخیر پناهندگان در اروپا،سیستم کاملا شکسته است ... ما نمی توانیم این راه را ادامه دهیم. " اما احتمالا این سیستم تا زمانی که گفتارهای شکسته بر گفتمان غالب می شود اصلاح نمی شود. اگر ما گفتمان تازه ای را ارائه کردیم که افسانه های مربوط به پناهندگان را برطرف کند و مردم را به بحث در مورد گفتمان موجود با روایت متمردانه تر در مورد راه پناهندگی تبدیل کند؟
به جای اقامت و مبارزه، و یا ماندن و مرگ، انتخاب کنید که فرار کنید. بسیاری از پناهندگان 59.5 میلیون پناهنده در جنگ های صلیبی میان ایالت ها و سایر بازیگران مسلح، مانند سیاست سایبری و خشونت های دولت سوریه در میان گروه های مختلف شورشی که در سوریه فعالیت می کنند، از بین رفتند؛ سوریه، روسیه، عراق، ایران و جنگ ناتو علیه ISIS؛ جنگ افغانستان و پاکستان علیه طالبان؛ مبارزه در جریان آمریكا علیه القاعده؛ جنگ های ترکیه در برابر شبه نظامیان کردی؛ و بسیاری از زمینه های خشونت آمیز دیگر در سراسر جهان.
با توجه به انتخاب بین ماندن و مبارزه، ماندن و مرگ، یا فرار و از دست رفتن، پناهندگان امروز فرار کردند - به این معنی که به طور تعریف، آنها به طور فعالانه و هدفمند گزینه های غیر خشونت آمیزی را در زمینه خشونت عظیمی که در اطراف آنها بوجود آمده اند، انتخاب کردند.
به عبارت دیگر، چشم انداز جهان امروز از میلیون ها پناهنده 59.5 عمدتا مجموعه ای از افرادی است که تنها مسیر غیر خشونت آمیز موجود را از محیط های درگیری خود انتخاب کرده اند. در بسیاری از موارد، میلیونها پناهنده 60 امروز گفته اند که هیچ خشونت، خشونت آمیز نیست و در همان زمان به هیچوجه به بی ثباتی نرسیده است. تصمیم به فرار به کشورهای خارجی عجیب و غریب (اغلب خصمانه) به عنوان یک پناهنده، یک نور نیست. این شامل گرفتن ریسک قابل توجه، از جمله خطر مرگ است. به عنوان مثال، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد تخمین می زند که پناهندگان 3,735 در دریا در حال جستجو در پناهگاه در اروپا در 2015 مرده یا گم شده اند. برخلاف گفتمان معاصر، داشتن یک پناهنده باید به معنی عدم خشونت، شجاعت و آژانس باشد.
البته، یک انتخاب غیرقابل انکار فردی در یک زمان، لزوما پیش از انتخاب انتخاب غیر خشونتآمیز فرد در یک دور بعد، پیشگیری نمی کند. و مانند بسیاری از مجموعه های بزرگ جمعی، اجتناب ناپذیر است که تعداد اندکی از مردم به طور غریزی از جنبش جهانی پناهندگان به منظور دستیابی به اهداف جنایی، سیاسی، اجتماعی و یا ایدئولوژیک خود در حاشیه ها استفاده می کنند - یا خود را در مخفی کردن توده ها برای عبور از مرزها برای انجام اعمال خشونت آمیز در خارج از کشور، با استفاده از قطبش سیاسی سیاست های مهاجرت برای ترویج برنامه های خود و یا از بین بردن این افراد برای اهداف جنایی خود. در میان هر جمعیت این اندازه، فعالیت های جنایی در اینجا و آنجا وجود دارد، پناهنده یا نه.
اما در بحران امروز، افراد با ایمان در همه جا برای مقاومت در برابر انگیزه های ناعادلانه برای میلیون ها نفر که به دنبال پناهندگی در کشورشان هستند، به دلیل اقدامات خشونت آمیز یا مجرمانه چند نفر، مقاومت خواهند کرد. گروه دوم آمار کلی درباره پناهندگان مشخص شده در بالا را نشان نمی دهد و از این واقعیت که پناهندگان به طور کلی افرادی هستند که در زمینه واقعا خلع سلاح خشونت را انتخاب کرده اند، انتخابی غیر از خشونت آمیز برای انجام اقدامات خود را در راهی است که آنها و خانواده هایشان را به آیندۀ نامشخص منتقل می کنند. هنگامی که آنها وارد می شوند، به طور متوسط تهدید به خشونت است در برابر پناهنده بسیار بیشتر از تهدید خشونت است by پناهنده آنها را محاصره کرده و آنها را مانند مجرمان بازداشت کرده و یا آنها را به مناطق جنگ زده منتقل می کنند پیامی ارسال می کند که انتخاب های غیر خشونت آمیز مجازات می شوند و تنها اعمال مجازات برای قربانی کردن و یا تبدیل شدن به خشونت تنها راه انتخاب است. این وضعیتی است که برای سیاستهایی که مشوق، احترام، محافظت و خوش آمد گویی است، نیازمند است نه ترس، غیر انسانی بودن، انزوا و یا انزجار.
دیدن پرواز به عنوان یک گزینه غیر خشونت آمیز بهتر از دیگران خواهد بود که مردم را به رقابت با لفاظی ها و سیاست های انحصاری دعوت کند، گفتمان جدیدی را ایجاد می کند که سیاستمداران معتدل را قادر می سازد و طیف وسیعی از گزینه های سیاست موجود برای پاسخ به بحران کنونی را گسترش دهد.
حکیم یانگ (دکتر تیک یانگ، وای) یک دکتر پزشکی از سنگاپور است که در سال های گذشته 10 کارهای انسانی و اجتماعی را در افغانستان انجام داده است، از جمله: مربی داوطلبان صلح افغانستان، گروه بین قومی افغان های جوان اختصاص داده شده برای ساختن جایگزین های غیر خشونت آمیز برای جنگ.
