نظامیگری ما را ساخته است کمتر امن است، و به این کار ادامه می دهد. ابزار مفیدی برای محافظت نیست. ابزارهای دیگر هستند.
مطالعات در قرن گذشته پیدا کرده اند این ابزار خشونت آمیز در مقاومت در برابر استبداد و ستم و حل و فصل اختلافات و دستیابی به امنیت بیشتر از خشونت موثر است.
کشورهای نظامی نظامی ثروتمند مانند ایالات متحده به ارتش خود به عنوان پلیس جهانی فکر می کنند و از جهان محافظت می کنند. جهان مخالف است با یک حاشیه بزرگ مردم در سراسر جهان، ایالات متحده را در نظر می گیرند بزرگترین تهدید به صلح.
ایالات متحده به راحتی می تواند خود را ملت محبوب ترین ملک در زمین با هزینه و تلاش کمتری، با متوقف کردن کمک نظامی خود و کمک کمی غیر نظامی در عوض.
حرکت مجتمع نظامی و صنعتی از طریق اثر ناخن چکش کار می کند (اگر تمام آنچه که شما دارید یک چکش است ، هر مشکلی مانند یک میخ به نظر می رسد). آنچه لازم است ترکیبی از خلع سلاح و سرمایه گذاری در گزینه های دیگر (دیپلماسی ، داوری ، اجرای قانون بین المللی ، تبادل فرهنگی ، همکاری با سایر کشورها و مردم) است.
مسلح ترین کشورها می توانند از سه طریق به خلع سلاح کمک کنند. اول ، خلع سلاح - به طور جزئی یا کامل. دوم ، فروش سلاح به بسیاری از کشورهای دیگر که خود آنها را تولید نمی کنند ، متوقف شود. در طول جنگ ایران و عراق در دهه 1980 ، حداقل 50 شرکت اسلحه تهیه کردند که حداقل 20 مورد آنها به هر دو طرف تسلیحات شد. سوم ، در مورد توافقنامه خلع سلاح با کشورهای دیگر مذاکره کنید و ترتیب بازرسی هایی را بدهید که خلع سلاح همه طرفها را تأیید کند.
اولین قدم برای مقابله با بحران ها در مرحله اول توقف ایجاد آنها است. تهدیدها و تحریم ها و اتهامات دروغین طی چند سال می تواند جنبشی برای جنگ ایجاد کند که با یک عمل نسبتاً کوچک ، حتی یک تصادف ایجاد می شود. با برداشتن گام هایی برای جلوگیری از برانگیختن بحران ، می توان در تلاش زیادی صرفه جویی کرد.
هنگامی که درگیری ها ناگزیر بوجود می آیند، اگر سرمایه گذاری در دیپلماسی و داوری صورت گیرد، می توان آنها را بهتر درک کرد.
یک سیستم بین المللی قانون منصفانه و دموکراتیک مورد نیاز است. سازمان ملل متحد نیاز به اصلاح یا جایگزینی با یک نهاد بین المللی دارد که جنگ را منع کرده و نمایندگی برابر برای هر ملتی را مجاز می داند. دادگاه کیفری بین المللی نیز همین است. ایده پشت آن دقیقاً درست است. اما اگر فقط تاکتیک ها ، نه راه اندازی جنگ ها را مورد پیگرد قانونی قرار دهد و اگر فقط آفریقایی ها را تحت پیگرد قانونی قرار دهد و فقط آفریقایی هایی که با ایالات متحده همکاری نمی کنند ، قاعده قانون را بیش از گسترش آن تضعیف می کند. اصلاح یا جایگزینی ، نه رها کردن ، لازم است.
پاسخ 15
فقط چند مشاهدات
1 از یک نمونه نماینده مردم در هر کشوری بپرسید
آیا جنگ را دوست دارید؟
آیا جنگ را می خواهید؟
آیا اعتقاد دارید که جایگزینی برای جنگ وجود دارد؟
پاسخ هایی که به اولین سوالات 2 می دهید قابل پیش بینی است، تا سوم کمتر.
2 از بین بردن جنگ عواقب بسیار بزرگی دارد
اقتصاد به جنگ بستگی دارد تا کالاهای مصرفی و خدمات مورد نیاز آنها را به مردم بدهد؟
ملیگرایی منسوخ شده است که بسیاری از مردم از احساس وابستگی به یک ملت / فرهنگ و تضمین احتمالی آنها از امنیت محروم هستند
این شامل تغییر شدید ذهنیت و رفتار در تقریبا هر فرد در هر قاره است
این چالشهایی است که مردم در آن حکومت می کنند و قدرت را از دولت می گیرند
این کل روانپریشی رفتار انسانی است که عادت به درگیری، خشونت و بازپرداخت به عنوان راه حل حل اختلافات را تغییر می دهد
و خیلی بیشتر
3 قبل از اینکه به اندازه کافی افراد را متقاعد کنی حتی از مرگ جنگ دست بکشند
الف) جایگزین های عادلانهتری برای سیستم اقتصادی غالب (سرمایه داری نئولیبرالی) که فقر بومی ایجاد نمی کنند، باید به گونه ای طراحی شوند که بتوانند درک کنند.
ب) سیستم های آموزش و پرورش در سرتاسر جهان نیاز به باز شدن بیشتر و به طور گسترده ای بر مهارت های تفکر انتقادی، انعکاس، ارتباط، همدردی، درک و مدیریت خود دارند. آنها همچنین باید دارای مولفه قوی بین المللی باشند که کودکان و بزرگسالان را با دیگران در سراسر جهان پیوند دهد.
ج) تهدیدات مشترک برای زندگی روی زمین مانند تغییرات آب و هوایی، از دست دادن تنوع زیستی، اقیانوس های آلوده، هوا و توده های زمین، نیاز به آگاهی مردم عادی دارند تا بتوانند از یک علت مشترک جهانی برخوردار شوند.
د) ادیان جهانی باید از طرفداران رقابت با یکدیگر متوقف شوند و باید در سن شانزده سالگی فرزندان مغزی شستگی را متوقف کنند که تنها راه ممکن برای زندگی آنهاست.
الف) رشد جمعیت انسانی باید کنترل شود. در حال حاضر نژاد بشر در این سنگ کوچک که از طریق فضا پرتاب می شود در سطح بی ثمر قرار دارد.
4 از اینها ب) کلیدی است لازم است یک افزایش قدم در ظرفیت همه افراد برای فکر کردن به خود و ایستادن در برابر صلح باشد. اگر نسل های بعدی تمیز کردن ظروف سرباز یا مسافرتی که نسل ما ایجاد کرده اند، آموزش و پرورش یا یادگیری دقیق تر بشر، باید ابزار روانی برای انجام این کار را به آنها بدهد.
اما اینها همه راه حل های درازمدت هستند. در کوتاه مدت و میان مدت، باید تلاش کرد تا مجموعه ای از دستورالعمل های الهام بخش و عملی در مورد جایگزین های جنگ را فراهم و پخش نماید و یک گروه بین المللی شهروندان را برای صلح ایجاد کند. سازمان ملل متحد بهترین کار را انجام می دهد، اما زمانی که بزرگترین مشارکتش از کمک های خود به یونسکو برای پذیرفتن یکی از جنگجویان ترین کشورهای خاورمیانه، فرصت کمی برای موفقیت به دست می دهد.
متعجب
سلام نورمن ، من با بیشتر نظرات شما موافق هستم ، گرچه فکر می کنم تغییر افکار عمومی در برابر جنگ زودتر از آنچه شما فکر می کنید در حال انجام است ... ما در حال پیدا کردن جایگزینی برای همه سیستم های ناعادلانه ای هستیم که سالهاست مستقر شده ایم. (به سیستم امنیت جهانی مراجعه کنید)
... ، همچنین ، یک نظر در مورد قسمت (ه) ، "رشد جمعیت انسانی باید کنترل شود." هنری جورج به خوبی به این پاسخ اشاره کرد و یادآوری کرد که ، بر خلاف سایر گونه ها ، انسان در شرایط ایده آل تا بی نهایت تولید مثل نمی کند. میزان زاد و ولد انسانی در مناطقی که از نظر مردم بهتر تأمین می شوند کمتر است و در مناطقی که از نظر تأمین اجتماعی ضعیف هستند میزان تولد آنها بالاتر است. از آنجا که همکاری شروع به جای رقابت به عنوان ارزش اصلی اجتماعی ما می کند ، ازدیاد جمعیت به هیچ وجه مشکلی ندارد.
علاوه بر این ، "در حال حاضر نژاد بشر در یک سطح ناپایدار است." دوباره ، هنری جورج خاطرنشان كرد كه غذا و فضا در زمین بسیار بیشتر از آنچه كه می توانیم استفاده كنیم وجود دارد. مشکل توزیع ناعادلانه است. به عنوان نمونه وی خاطرنشان کرد که در هنگام قحطی در ایرلند ، هند ، برزیل و غیره ، مقدار زیادی غذا از آن کشورها صادر می شد! این نبود که غذای آنها تمام شود ، بلکه این بود که کسانی که توزیع کنترل می کردند ، به اشتراک گذاشتن برای مردم نبودند ، بلکه به کسی که بالاترین قیمت ها را پرداخت می کرد.