توسط دیوید رایت ، اتحادیه دانشمندان نگران، مارس 15، 2017.
در شماره ماه مارس 2017 از علمی آمریکاهیئت تحریریه از ایالات متحده می خواهد كه موشكهای هسته ای خود را از هشدار ناشی از مو به عنوان روشی برای كاهش خطر اشتباه یا پرتاب تصادفی سلاح های هسته ای خارج كند.
مأموران پرتاب ماینوتمن در یک مرکز فرماندهی زیرزمینی (منبع: نیروی هوایی ایالات متحده)
به هیئت تحریریه عضو می شود نیویورک تایمز و واشنگتن پست از جمله ، در حمایت از این مرحله.
هر دو ایالات متحده و روسیه تقریبا سلاحهای هسته ای 900 را در معرض هشدار موقت مو قرار می دهند ، که آماده آماده سازی در عرض چند دقیقه است. اگر ماهواره ها و رادارها هشدار مربوط به حمله درونی را ارسال کنند ، هدف این است که بتوانند موشک های خود را به سرعت پرتاب کنند - قبل از این که کلاهک های حمله کننده به زمین بیایند.
اما سیستم های هشدار دهنده ضد احمق نیستند. علمی آمریکا ویراستاران به بعضی از موارد اشاره می کنند موارد اخطار نادرست در دنیای واقعی حمله هسته ای - هم در اتحاد جماهیر شوروی / روسیه و هم در ایالات متحده - که باعث شد کشورها مقدمات شروع را آغاز کنند و خطر استفاده از سلاح های هسته ای را افزایش می دهد.
این خطرات با زمان بسیار کوتاه برای پاسخ به چنین هشداری تشدید می شود. افسران نظامی فقط چند دقیقه فرصت دارند تا تشخیص دهند که آیا اخطاری که در صفحه رایانه هایشان نشان داده می شود واقعی است یا خیر. مقامات دفاعی داشتند شاید یک دقیقه به رئیس جمهور درباره اوضاع رئیس جمهور پس از آن تنها دقایقی برای تصمیم گیری در مورد راه اندازی تصمیم خواهد گرفت.
سابق وزیر دفاع ویلیام پری اخیراً هشدار داد موشک های مبتنی بر زمین بسیار ساده است که بتوانند اطلاعات بد را پرتاب کنند.
از بین بردن موشک های هشدار دهنده مو و از بین بردن گزینه های پرتاب هشدار ، این خطر را به خطر می اندازد.
تهدیدات سایبری
ویراستاران همچنین مجموعه نگرانی های دیگری را گوشزد کرده اند که خواستار اخراج موشک ها از زنگ هشدار دهنده مو است:
نیاز به اقدامات پیشگیرانه بهتر نیز به دلیل داشتن فناوری اطلاعات پیشرفته پیچیده که به طور تئوری می تواند به یک سیستم فرماندهی و کنترل برای شلیک موشکی که آماده پرتاب آن است هک می شود.
این خطر در یک مورد برجسته شد در دیروز در نیویورک تایمز ظاهر شد توسط بروس بلر ، مأمور سابق پرتاب موشک که کار خود را صرف مطالعه فرمان و کنترل نیروهای هسته ای آمریکا و روسیه کرده است.
وی به دو مورد در دو دهه گذشته اشاره کرد که آسیب پذیری حملات سایبری در موشک های زمینی و دریایی آمریکا کشف شد. و او درباره دو منبع احتمالی آسیب پذیری سایبری که امروزه باقی مانده هشدار می دهد. یکی این احتمال وجود دارد که کسی بتواند "دهها هزار مایل کابل کشی زیرزمینی و آنتن های رادیویی پشتیبان مورد استفاده برای پرتاب موشک های Minuteman" را هک کند.
از طرف دیگر ، او می گوید:
ما از کنترل کافی بر زنجیره تأمین قطعات هسته ای - از طراحی تا ساخت تا نگهداری - برخوردار نیستیم. ما بسیاری از سخت افزارها و نرم افزارهای خود را از منابع تجاری خارج می کنیم که می توانند توسط بدافزار آلوده شوند. با این وجود ما به طور معمول از آنها در شبکه های مهم استفاده می کنیم. این امنیت ضعیف تلاش برای حمله با عواقب فاجعه بار را به دنبال دارد.
A گزارش 2015 به ریاست ژنرال جیمز کارترایت ، فرمانده سابق فرماندهی استراتژیک ایالات متحده ، اینگونه اظهار داشت:
از بعضی جهات اوضاع در طول جنگ سرد بهتر از امروز بود. برای مثال آسیب پذیری در برابر حمله سایبری یک کارت وحشی جدید در عرشه است. این نگرانی دلیلی کافی برای حذف موشکهای هسته ای از هشدار آماده پرتاب است.
وقت آن است که عمل کنیم
حتی وزیر دفاع فعلی جیمز ماتیس ، در شهادت کمیته خدمات مسلح سنا دو سال پیش ، مسئله خلاص شدن از موشک های زمینی ایالات متحده را به منظور کاهش خطر پرتاب اشتباه مطرح کرد و گفت:
آیا زمان آن رسیده است که با برداشتن موشکهای زمینی ، تریاد را به دیاد کاهش دهیم؟ این امر خطر هشدار کاذب را کاهش می دهد.
دولت ترامپ ممکن است هنوز آماده رهایی از موشک های زمینی نباشد. اما می تواند - امروز - این موشک ها را از وضعیت هشدار موانع موی فعلی خود دور کند.
با این کار ، یک قدم خطر هسته ای را برای عموم ایالات متحده و جهان به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
