نجات ذهن تام فریدمن: بازگرداندن روز آتش بس

توسط دیوید سوانسون World BEYOND Warنوامبر 1، 2021

هنگامی که نیویورک تایمز به توماس فریدمن هزاران دلار پرداخت می کند تا از خود بپرسد که اگر بیگانگان فضایی به ایالات متحده حمله کنند، روسیه یا چین به ایالات متحده کمک خواهند کرد، چند نتیجه می توان گرفت.

مضحک بودن تبلیغات بشقاب پرنده از یک نهاد نظامی ایالات متحده که قادر به به دام انداختن یک دشمن معتبر روی زمین برای توجیه تولید تسلیحات نیست، برای طرفداران خود نامرئی است.

اشتیاق روسیه و چین برای ممنوعیت تسلیحات از فضا یک واقعیت غیر قابل درک در داخل است نیویورک تایمز دفاتر قصد ایالات متحده برای تسلط بر تسلیحات فضا، این مفهوم را در مغزهای جنگی اضافه می کند که حمله فضایی فضایی به زمین است که به تنهایی حمله به سلاح ساز خود منصوب زمین را تشکیل می دهد.

تمایل چین برای توصیه به سیاست‌هایی به ایالات متحده که باعث کاهش مرگ و میر ناشی از کووید در چین کمتر از 5,000 نفر در مقایسه با 750,000 نفر در ایالات متحده شده است، بیش از آنکه قدردانی شود، مانند یادبود 9-11 که توسط روسیه به ایالات متحده داده شده و در نیوجرسی پنهان شده است، خشمگین است. .

در گوشه ای از مجموعه تفکر جنگ، بدون شک تئوری هایی از قبل ساخته شده است تا بیگانگان فضایی را ترغیب کنند تا حملات خود را متمرکز کنند (گویی موجوداتی که به اندازه کافی زنده مانده اند تا سفر فضایی را یاد بگیرند، اخلاق توماس فریدمن را دارند) روی چین و روسیه، حماقتی که تئوری‌های آن واقعاً کمتر از ساخت، نگهداری و تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای است، که کمتر از حذف کامل ارتش‌ها و خیلی چیزهای دیگر به جز توافق‌های اقلیمی است که برای 25 جلسه با نشست شماره 26 که آشکارا برنامه‌ریزی شده بود شکست خورد. مردود شدن.

La نیویورک تایمز سیاستی مبنی بر عدم اشاره به کمک های نظامی در تخریب آب و هوا دارد.

زمانی که نیاز به اجتناب از جنگ‌های بیش از حد بیشتر به دلیل اولویت کاهش دیرهنگام تشدید فروپاشی آب‌وهوایی، با تام «Suck On This» فریدمن مواجه می‌شود، جایگزینی برای همکاری جهانی یا حاکمیت قانون یا یک معاهده قوی، منصفانه و قابل اجرا. در ذهن او ظاهر می شود درست زمانی که جهان گرد هم می آیند تا آن امکانات را در دست بگیرند، و درست زمانی که کنگره امتناع خود را از اقدام به وضوح اعلام می کند. و آن جایگزین، که در ستون اول نوامبر فریدمن ارائه شده است، این است که ایالات متحده بدون کنگره یا جهان عمل کند، چالشی یکجانبه را توسط فیات اجرایی که همه دیگران را رهبری می کند و در نتیجه ایجاد یک چرخه با فضیلت، رقابتی سودمند، بدون در نظر گرفتن ناسیونالیسم، رقابت پذیری، خصومت، جهل متقابل، یا توهمات استثنایی که حداقل کاهش می یابد.

راه‌حل فریدمن شامل هیچ تغییری در رفتار، کاهش نظامی‌گرایی یا مصرف، سفر، گوشت‌خواری یا تخریب اکوسیستم‌ها نخواهد بود، بلکه تنها راه‌حل‌های فن‌آوری را شامل می‌شود که می‌تواند در برخی بخش‌ها معجزه کند، اما نه در برخی دیگر - از جمله نه در بخش‌ها. نظامی گری، که به تنهایی کافی نخواهد بود، و به تنهایی بدون اقدام دولت کارساز نخواهد بود. اعداد در دستمزد زندگی

اما شاید من کسی باشم که اینجا خیلی خصمانه است. شاید وضعیت روانی توماس فریدمن نیاز به بازنگری داشته باشد. شاید او به طور کامل درک نمی کند که ما باید با چند سیاره کار کنیم یا همکاری به چه شکل است. شاید او در تخیل میلیون دلاری خود به یکی از درهای عربی بیش از حد لگد زده باشد، و او - مانند آب و هوای زمین - قبلاً به نقطه ای رسیده است که بازگشتی وجود ندارد.

مانند زمین، من فکر می‌کنم که ما مسئولیت اخلاقی داریم که هر کاری می‌توانیم برای بازگرداندن چنین ذهن‌هایی انجام دهیم، حتی اگر ممکن است شکست بخوریم. و همانطور که اتفاق می افتد، یک راه برای سوق دادن آنها به سمت سلامت عقل به زودی در اختیار ما قرار خواهد گرفت. منظورم بازگرداندن روز آتش بس در 11 نوامبر است - تبدیل آن به به اصطلاح روز جانبازان، گرفتن یک روز تبلیغات جنگ و تبدیل آن به روز حذف جنگ.