توسط دیوید سوانسون
دان ایرلند است نهایی بازی: قربانی یک گلادیاتور آمریکایی روایتی داستانی است که در برخی از جزئیات گمانه زنی است ، اما در تمام واقعیت های اصلی در مورد داستان پت تیلمن صادق است. هر آمریکایی خوب که "از نیروها پشتیبانی می کند" وظیفه دارد این کتاب را بخواند ، زیرا زندگی و مرگ تنها نیروهای سالهای اخیر را که ایالات متحده چهره و نام خود را داده است ، اگر نه صدا ، توسط ایالات متحده بیان می کند. رسانه ها.
ناراحت کننده ترین س questionال که این داستان برای من ایجاد کرده است ، همانطور که اخبار مربوط به وقایع واقعی گزارش داده اند ، هیچ ارتباطی با کشته شدن تیلمن یا دروغ گفتن در مورد آن ندارد. س Myال من این است: چگونه این اخلاق شناس و فیلسوف آماتور بزرگتر از زندگی ، فوق العاده پرسشگر ، آماتور ، پرورش یافته در یک خانواده کاملاً محرک عقلی و اخلاقی آموزنده ، به این نتیجه رسیده است که ثبت نام برای شرکت در قتل عام؟ و در مرحله دوم: چگونه ، پس از اینكه به این نتیجه رسیدند كه او مورد اغفال قرار گرفته و كشته شده است صرفاً به یك كشتار جمعی مخرب ، آیا همان شورشی مستقل می تواند تصمیم بگیرد كه وظیفه اخلاقی خود است كه ادامه دهد ، حتی اگر توانایی این را داشته باشد كه به راحتی جلوی آن را بگیرد؟
این س aالی کاملاً منحصر به پرونده تیلمن نیست. بسیاری از بهترین مدافعان کهنه سرباز برای پایان دادن به جنگ زمانی در بین پرشورترین معتقدان به خوبی آنچه که برای انجام آن ثبت نام کرده بودند بودند. اما حداقل در بعضی موارد آنها در خانواده های راست دست بزرگ شده بودند. ظاهراً تیلمن چنین نکرده است.
البته من به طور دقیق نمی دانم دوران کودکی و نوجوانی تیلمن چگونه بوده است. از نظر ایرلند ، تیلمن عموی باسابقه ای داشت که داستان او باید تیلمن را در برابر جنگ قرار می داد اما در حقیقت - همانطور که اغلب اتفاق می افتد - کاملاً این کار را نکرد. در حساب ایرلند به تیلمن آموزش داده شد كه در روابط شخصی خود از خشونت استفاده كند و این كار را تقریباً به طور معمول انجام داد.
آنچه ما می توانیم به عنوان یک واقعیت ثابت شده بپذیریم این است که می توان در ایالات متحده بزرگ شد ، در مدرسه از طریق دانشگاه موفق شد ، در یک فعالیت گسترده فعالیت کرد و هرگز یک بار با سابقه مقاومت در جنگ روبرو نشد ، بحثی برای لغو جنگ ، کلاس اخلاقی که به مسئله جنگ ، بررسی غیرقانونی بودن جنگ یا وجود جنبش صلح می پردازد. تیلمن ، مانند بسیاری از پیشکسوتانی که من ملاقات کرده ام ، به احتمال زیاد همه این موارد را فقط پس از پیوستن به ارتش کشف کرده است. برای او ، به روشی منحصر به فرد ، اما برای بسیاری دیگر ، خیلی دیر بود.
از نظر ایرلند ، فساد مالی و فرصت طلبی جنگ های ایالات متحده ، تیلمن را در برابر آنها قرار داد. در کتاب رنج انسانی ناشی از قتل عام ، هیچ روایتی مشابه وجود ندارد که وی را در برابر آنچه که انجام می داد ، جلب کند. ما تصور می کنیم که درک کنیم ، و تا آنجا که می دانیم این درست است ، تیلمن آماده صحبت در برابر جنگ ها بود ، که با سربازان خود علیه جنگ صحبت می کرد ، اما او هرگز تهدید نکرد که اسلحه خود را به زمین می اندازد یا حتی امکان انجام این کار را در نظر گرفت.
این متناسب با عادی سازی جنگ است که به مردم اجازه می دهد مردی را به خاطر کنار گذاشتن یک قرارداد بزرگ فوتبال برای شرکت در جنگ تحسین کنند و بپذیرند که او تبدیل شده است - مانند یک کنگره که بارها و بارها برای تأمین بودجه جنگ رای می دهد در حالی که انتقاد از آن را انتقاد می کند - مخالف جنگی که در آن شرکت داشت.
جذاب ترین س raisedال مطرح شده در کتاب ایرلند این است: چه می توانست باشد؟ آیا تیلمن برای ایجاد مناصب عمومی مبارزه می کرد و با ایجاد یک سکوی ضد جنگ رأی حامیان جنگ را به دست می آورد؟ یا اینکه بیشتر یک پلت فرم "ضد جنگ" بوده است که ماشین شاهنشاهی را در لبه های آن اصلاح می کند؟
قدرت این حساب در این سؤالات نهفته است، اما در این حقیقت که شما به دنبال یک پیشگویی طرفدار هستید: هر یک از میلیون ها مرگ ناشی از جنگ های اخیر، از دست دادن عظیم، تراژدی، وحشت است هیچ کلمه ای نمی تواند توجیه کند
پاسخ 2
"The Ultimate Arena: Dan Ireland's The Ultimate Arena: The Sacrifice of a Gladiator American یک روایت داستانی است ، که در برخی از جزئیات گمانه زنی است ، اما در تمام واقعیت های اصلی ، در مورد داستان پت تیلمن صادق است."
من قبل از تصویب قضاوت نهایی باید کتاب را بخوانم ، اما من نسبت به نویسنده ای که ادعا می کند تیلمن ترور شده است شک دارم. من این پرونده را از سال 2005 دنبال کردم و در مورد سفیدپوشان دو جانبه کنگره و کاخ سفید که مسئولیت پنهان کاری در اثر آتش سوزی دوستانه تیلمن را بر عهده داشت ، مطالب زیادی نوشتم.
من (و دیگر افرادی که مانند Jon Krakauer و Stan Goff به آن پرداخته اند) اعتقاد دارم که شواهد نشان دهنده آتش سوزی دوستانه است. و همچنین من نسبت به هر كتابی كه بدون همكاری خانواده تیلمن نوشته شود تردید دارم (كراكاور اعتماد خود را از دست داد ، بنابراین جی كی قادر به استفاده از مصاحبه های آنها در كتاب خود نبود ؛ بجز بیوه خود).
برای اطلاعات بیشتر در مورد این داستان، من پیشنهاد می کنم کتاب مری تیلمن "Boots in the Ground by Dusk"، "The Tillman Story"، DVD، کتاب Jon Krakauer "Where men bring Glory" (یک کتاب ناقص توسط یک مرد ضعیف، اما خوب جزئیات این حادثه و بسیاری از سفیدپوشان دولت) و پست های من در وبلاگ فالگیر فالگیر.
"... چگونه می توان همان شورشی مستقل تصمیم گرفت که این وظیفه اخلاقی وی است که با آن ادامه یابد، هرچند او توانایی به راحتی متوقف شد؟ ... تیلمن ... با نیروهای همکارش در برابر جنگ صحبت کرد، اما او هرگز تهدید نکرد که سلاحش را تعیین کند یا حتی امکان انجام این کار را در نظر گرفت. "
Tillman توسط یک رشته آهن به نظر می رسد از افتخار و یکپارچگی شخصی است. اگرچه او با جنگ عراق اختلاف نظر داشت (قبل از اینکه به افغانستان بپیوندد شاید او هنوز برای او امیدوار باشد)، او احساس کرد که مجبور است تمام وقت خود را به پایان برساند. او نمیتواند از نامزدش برای رسیدن به زودتر استفاده کند و برادرش را که با او همراهی نداشت، رها کند.
برای آن چه ارزشمند است، پت و کوین تنها سربازان خود در رنجر بات بودند که از تنها رنجر که از CO رفته بود حمایت کرد. [از "مبارزه برای مبارزه برای سفر"، Rory Fanning (2014)، سفر ارتش رنجر خارج از ارتش و در سراسر آمریکا) :
"پس از دو عملیات به افغانستان، من یکی از اولین رنجرها بودم، اگر نه اولین رنجر، رسما دستورات واحد من را به عراق و افغانستان رد کردم. من مخالف وظیفه ای بودم (ص: 10) ... تنها کسانی که در گردان بودند که با من مخالفت کردند، برادران تیلمن بودند. آنها ترسیدند که با من به طور عمومی صحبت کنند. مخالفت کرد و گفت: "سعی نکنید که اجازه ندهید که به شما برسد." پات به دنبال فرار از ارتش بود، اما می دانست که شرایط بسیار عمومی او را مجبور به ترک آن کرده است. من توانستم رد من را احساس کنم ... به لطف احترام و تحمل برادران تیلمن در آن زمان به من نشان داد "(ص. 140)
برای یک نگاه خنده دار درمورد اینکه یک سرباز تصمیم می گیرد که موضع عمومی بگیرد ، پیشنهاد می کنم "پیاده روی طولانی مدت نیمه وقت بیلی لین" (که همچنین یک فیلم در مرحله پس از تولید است) را بخوانید.