چیزهایی که انسان ها احتمالا با آن روبرو هستند: خوردن، نوشیدن، تنفس، رابطه جنسی، عشق، دوستی، خشم، ترس، لذت، مرگ، امید و تغییر.
چیزهایی که برخی از انسانها به طور معمول ادعای بشریت می کردند، دائمی و ناگزیر باقی مانده بود (اما در این شرایط حتی اگر چیزی در اطراف وجود داشته باشد، فکر نکنید): سلطنت، بردگی، گناهان خون، دوئل، قربانی کردن انسان، طغیان، مجازات های بدنی ، وضعیت طبقه دوم برای زنان، تعصب به سوی GLBT، فئودالیسم، اریک کانتور.
چیزهایی که انسان ها بی عدالتی، بی قید و شرط، کوتاه و بی روحانه فرض می کنند همیشه باید با ما باشد، همانطور که هیچ وقت تا به حال تغییری نکرده است: تخریب محیط زیست، جنگ، مجازات جرم، مجازات اعدام، نیروهای پلیس، دین، رفتار خوارجویی، ماتریالیسم شدید، انرژی هسته ای و سلاح، نژادپرستی، فقر، پلوتکراسی، سرمایه داری، ملی گرایی، قانون اساسی ایالات متحده، مجلس سنا، سیا، اسلحه، سازمان امنیت ملی، زندان گوانتانامو، شکنجه، هیلاری کلینتون.
سال 2014 به عنوان یک سال دیگر به یاد می آید که در آن ما به فاجعه زیست محیطی و نظامی تبدیل شده ایم، اما شاید هم به عنوان یک سالی که بحران و روشنگری در آن ایجاد شده، چشم اندازهای بیشتری را به طیف گسترده ای از امکانات موجود اضافه می کند.
چند بار چیزهایی مانند "ما نمی توانیم به جنگ پایان دهیم ، زیرا در جهان شیطانی وجود دارد ، اما می توانیم به جنگ های ناعادلانه پایان دهیم" یا "انرژی های تجدید پذیر یک ایده خوب است اما در واقع نمی تواند کارساز باشد" (حتی اگر در سایر کشورها) "یا" ما به پلیس احتیاج داریم - درصورتی که بعضی از افسران پلیس بد عمل کنند فقط به پاسخگویی احتیاج داریم "یا" ما می توانستیم مواد مخدر را قانونی کنیم اما هنوز به زندان احتیاج داریم و یا همه ما را مورد تجاوز و کشته قرار می دهیم "یا" اگر ما این کار را نکنیم " قاتلان را بکشیم ، ما قتل بیشتری خواهیم داشت (مانند همه کشورهایی که مجازات اعدام را لغو کرده اند و قتل کمتری دارند) "یا" ما به اصلاحاتی نیاز داریم اما بدون CIA یا چیزی شبیه به آن نمی توانیم زنده بمانیم - ما نمی توانیم فقط جاسوسی از مردم "یا" تخریب مداوم محیط زیست اجتناب ناپذیر است "؟
این مورد آخر می تواند درست باشد اگر حلقه های بازخورد آب و هوای زمین را به نقطه ای بدون بازگشت برسانند. اما از نظر رفتار انسان نمی تواند درست باشد. و هیچ یک از دیگران نمی تواند. و من گمان می کنم بسیاری از افراد حرف من را می بینند و در این مورد با من موافق هستند. اما چه تعداد از جملات فوق را مضحک می دانند؟
می توان یک استدلال جدی مطرح کرد که یک اتوپیای انسانی باید توسط یک نیروی پلیس نظارت شود. اما هیچ استدلالی جدی وجود ندارد که یک نیروی پلیس، همراهی اجتناب ناپذیری از گونه های ما، گونه ای است که 99٪ از وجود آن را بدون حضور نیروهای نظامی دیده می شود. اکثر مردم در تعداد کمی از مکان هایی که در جنگ هستند هیچ مشکلی در آن ندارند. ملت ها برای قرن ها بدون جنگ می روند. Homo sapiens بسیاری از ما را بدون جنگ می برد. موسسات عظیم نمی توانند اجتناب ناپذیر باشند. گرسنگی و عشق نوعی چیزهایی است که اجتناب ناپذیرند. ما باید شروع به خواندن ادعاهای اجتناب ناپذیری برای موسسات به عنوان مزخرف مضحک کنیم. انجام این کار ممکن است جدی ترین اقدام باشد که ما می توانیم انجام دهیم.
البته اصلاح کمی در سیستم عدالت کیفری اولین قدم مناسب است خواه فکر می کنید قدم دیگری می تواند دنبال کند یا نه. اگر مقصد نهایی دیگری را در ذهن داشته باشید ، ممکن است جهت گام تغییر کند. بین خاتمه دادن به جنگ برای آمادگی بهتر برای جنگ های دیگر و پایان دادن به جنگ تفاوتی وجود دارد زیرا باعث کشته شدن مردم می شود و نمونه ای از نهادی است که باید از بین برود و از بین برود. هر دو تلاش می توانند نتیجه کوتاه مدت یکسانی داشته باشند ، اما فقط یک توانایی ادامه کار و کمک به جلوگیری از جنگ بعدی را دارد.
می توان استدلالی را مطرح کرد - من مردد هستم که آن را جدی بگویم - که تقریباً همه چیز به خوبی پیش می رود و هیچ چیز زیادی نباید تغییر کند. نه تنها می توان چنین استدلالی را مطرح کرد ، بلکه دقیقاً و تقریباً همه آنچه در تلویزیونها و روزنامه های ما گفته می شود ، با ظرافت و قدرت ارائه می شود. با این حال ، به هیچ استدلالی اضافه نمی شود که همه چیز باید به طور حتم بدون تغییر ادامه یابد ، که هیچ چیز را نمی توان به آرامی یا به سرعت در یک جهان متفاوت قرار داد.
ما باید تصمیم بگیریم تا دریابیم که هیچ چیز حل نشده است ، تاریخ پایان نیافته است ، مسائل مربوط به سیاست حل نشده است - و این هرگز حل نمی شود ، زیرا این ایده ناسازگار است. و آیا این چیزی نیست که زندگی را ارزش زیستن می کند؟
