توسط سیم گومری، مونترال برای یک World BEYOND Warنوامبر 16، 2022
در 11 نوامبر 2022، فعالان صلح مونترال در مرکز اجتماعی Maison Bellarmin برای جشن صلح که توسط Collectif échec à la guerre، که ائتلافی از سازمان های صلح مستقر در کبک، از جمله مونترال برای یک World BEYOND War.
امسال، مراسم روز یادبود جایگزین مکان و قالب کاملاً جدیدی شد. در گذشته، فعالان صلح مونترال در حاشیه جشن‌های سنتی روز یادبود مراسم بیداری صلح برگزار کرده‌اند. با این حال، برای سال 2022، Échec à la guerre تصمیم گرفت از نظر فیزیکی از توپ ها و تانک ها فاصله بگیرد و اشتیاق خود را برای صلح به شیوه ای تازه و خلاقانه بیان کند.
جشن با اجرای گروه کر در بیرون آغاز شد Les chorales Allez Chante! سپس جمعیت به داخل مرکز اجتماعی حرکت کردند. کنار همکار فعال صلح بخش مونترال و ننه خشمگین مارجوری موفات نشستم. ژان بیلارژون به حضار خوش آمد گفت و ما به بیانیه ها و سخنرانی های افراد مختلف در جامعه صلح مونترال گوش دادیم.
در ادامه، زوئه لاپورته در پس‌زمینه‌ای از موسیقی غم‌انگیز آروو پرت، آهنگساز استونیایی، اجرای سایه‌باکس را اجرا کرد. تصاویر شبح‌واری که با نورهای سوسوزن از پس زمینه نورپردازی می‌شوند، آغاز زندگی بر روی زمین را نشان می‌دهند، که ما را به عصر دایناسورها می‌برد، پس از آن تصاویری از انسان‌ها، جنگ‌های پی در پی، و در پایان، منظره‌ای ترسناک و تاریک از زمستان هسته‌ای را نشان می‌دهد - که نشان می‌دهد مانند دایناسورها، منقرض می شوند، اما به دست خودشان - چه پایان غم انگیزی برای Anthropocene!
همزمان با اجراهای مختلف، هنرمند ژاک گلدستین (با نام مستعار بوریس)، کارتونی با عنوان "روزی زیبا خواهد بود، روزی که فروشندگان توپ گرسنه، سرد و ترسناک هستند." کارتون او روایت نظامی معمولی را بر سر خود می چرخاند - صفوف شادی از مردم را نشان می دهد که با یک کبوتر بالای سر راهپیمایی می کنند، در حالی که در پیش زمینه، یک هموطنان پایین و پایین، احتمالاً یک دلال سابق اسلحه، به آن نگاه می کند.
سخنرانی‌های کوتاه دیگری نیز وجود داشت - که وضعیت وخیم جهان در این لحظه را به خانه می‌آورد - اما از آنجایی که ما این اظهارات را در زمینه همبستگی و فعالیت می‌شنیدیم، می‌توانستم بیش از آنچه که معمولاً هنگام خواندن احساس می‌کنم احساس امیدواری کنم. روزنامه!
آخرین اجرای این جشن، خواننده فولکلور دوملبو بود که خود رئیس جمهور سابق بود Les artistes pour la paix، و یک بار عضو Les Cowboys Fringants. یکی از آهنگ هایی که او اجرا کرد و به عنوان "بزرگترین آهنگ صلح تمام دوران" معرفی شد، این بود Quand les gens vivront l'amour، توسط Québecois Raymond Lévesque در سال 1956 نوشته شده است. این آهنگ فولکلور محبوب توسط هنرمندان متعددی از جمله Félix Leclerc ضبط شده است. این از دیدگاه یک فعال صلح نوشته شده است که میراث خود را تصور می کند، دنیای آینده صلح، "وقتی مردم با عشق زندگی می کنند".
شاید روزی فکر کنند،
از ما، حالا مرده، برادرم.
ما که در روزهای بد نفرت و جنگ
به دنبال آرامش، به دنبال عشق
که آنها اکنون می دانند، برادر من.
اشعار غم انگیز هستند – اینکه خیلی طول کشید تا ما از خواب بیدار شویم – اما همچنین حکایت از ایمان به امکان صلح دارد. وقتی به آن لحظه فکر می‌کنم، زمانی که من و حدود هفتاد فعال دیگر در حال گوش دادن به Domlebo، شروع به پرواز تلخ و شیرینی از تخیل کردیم، متوجه می‌شوم که این آهنگ نگرشی را نشان می‌دهد که فعالان صلح را اساساً با سنت‌گرایان متفاوت می‌کند.
بیایید با آن روبرو شویم: مراسم روز یادبود که در سراسر جهان در 11 نوامبر برگزار می شود، جشن های جنگ هستند. این مراسم اغلب شامل خواندن شعر In Flanders Fields می شود، شعری که سربازانی را در جنگ تجسم می کند که در جنگ کشته می شوند، از گورهای خود به زنده ها می خوانند و از آنها می خواهند که «دعوا را با دشمن بردارند». در فلاندرز فیلدز با روحیه انتقام جویی فراخوانی به جنگ است. و ما آن را سال به سال در کلیساها، در مراسم در فضای باز و در مکان های سیاسی تکرار می کنیم. جای تعجب نیست که انسان ها در چرخه خشونت گیر کرده اند!
بعد از مراسم صلح، خوشحال شدم که با مونترال چت کردم World BEYOND War عضو و دوست بخش، لوئیز رویر و همسرش استون، و برای ملاقات با فعال محلی ماریا ورتون.
در اینجا لوئیز رویر، هماهنگ کننده WBW Mtl، سیم گومری، و ماریا ورتون با هم در خارج از مرکز بلارمین هستند. توجه داشته باشید که حتی سگ ماریا خشخاش سفید پوشیده بود!
