به یاد آوردن رنج و مشارکت زنان کره ای

توسط جوزف Essertier، مارس 12، 2018.

"ویژگی هایی که مخصوص ایالات متحده است اما منحصر به خودشان نیستند، از جمله خشونت عادی و گاه به گاه و نژادپرستی، از طریق پورنوگرافی، به عنوان جنس در سراسر جهان ترویج شده است. از دیدگاه زنان آمریکایی، ترافیک بین المللی پورنوگرافی به این معنی است که زنان آمریکایی مورد نقض و شکنجه و سوءاستفاده قرار می گیرند تا از طریق آنها بتواند از طریق پورنوگرافی ساخته شود تا زنان در سایر نقاط جهان بتوانند از طریق استفاده از آن مورد نقض و شکنجه و بهره برداری قرار گیرند. به این ترتیب، شیوه نامناسبی آمریکایی جهان را در سطح اجتماعی به عنوان قانون برابری قانون بریتانیا استعمار می کند و جهان را در سطح قانونی استعمار می کند و اطمینان می دهد هیچ چیز در مورد آن انجام نشده است.

کاترین مک کینون آیا زنان بشر هستند؟ و سایر گفتگوهای بین المللی (2006)

Three Dirty P: پدرسالاری ، فحشا و پورنوگرافی

برای کسی سخت است که خود را در جای دیگری قرار دهد. این ایده به طور گسترده ای درک می شود که یک کلیشه است. اما برای اکثر مردان به نظر می رسد که در وضعیت یک زن بسیار دشوار است. با این حال، برای هر کسی که امروزه پدرسالاری را به عنوان یک مشکل در جهان به رسمیت می شناسد، تلاش لازم است.

خوشبختانه، امروزه برخی از مردان تلاش می کنند تا بر فریب های پدرسالاری غلبه کنند. همانطور که نگین قلابهای فمینیستی نوشته است، "برای تحقق بخشیدن به جنس مثبت ذاتی مردان و تبدیل شدن آنها به خشونت، جنایات پدرسالارانه است که در برابر بدن مردانه، جرمی است که توده های مرد هنوز باید قدرت را برای گزارش، حفظ کنند. مردان می دانند که چه اتفاقی می افتد. آنها به سادگی آموزش داده نشده است که حقیقت بدنشان را بیان کنند، حقیقت امور جنسی آنها "(زنگ زدن، اراده برای تغییر: مردان، مردانگی و عشق، 2004). شروع به سوءاستفاده از فحشا و پورنوگرافی و مشروعیت "کار جنسی" را به چالش می کشد، احتمالا بخشی از فرایندی است که ما باید از طریق مردان انجام دهیم، به ویژه برای زنان، به ویژه برای پسران و مردان دیگر. "فمینیسم برای همه" نام یک کتاب بسیاری از قلابهای زنگ است.

کلمات یک بازمانده کره ای از فحشای غیرنظامی را در نظر بگیرید:

اگر فکر می کنید که فحشا جنسی است، شما خیلی نادان هستید. داشتن رابطه جنسی با دوست پسر شما 350 از روزهای 365 سالانه به نظر می رسد خسته کننده است، بنابراین چگونه می توان چندین مشتری در هر روز هر روز مانند رابطه جنسی احساس می کنید؟ روسپیگری استثمار زنان زن محروم است. به نظر می رسد فقط یک مبادله عادلانه است زیرا جان ها (یعنی فروشندگان فحشا) برای خدمات پرداخت می کنند. و روسپی ها به نوبه خود رفتار می کنند مانند افرادی که مستحق حمله و توهین هستند. ما از شما نمی خواهیم ما را به عنوان قربانی ببینیم. ما همدردی شما را نمی خواهیم ما می گوییم که فحشا نه فقط مشکل ما است. اگر شما همچنان فکر میکنید که این مسئله است، مشکل حل نخواهد شد. (این و همه نقل قول های بعدی از کتاب کارولین نورا آمده است مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد: زنان راحت ژاپنی و برده جنسی در جنگ های چین و اقیانوس آرام، Bloomsbury Academic، 2016).

و مسئله فحشا به صراحت و شجاعانه با کلمات سوزان کای بیان شده است:

مانند مزدور، او به نیازها و خواسته هایش نرسیده است. او مجبور نیست که او را به عنوان یک انسان درمان کند، زیرا او جرمی است که در آن استعداد دارد. هنگامی که ما شاهد خشونت های غیرقانونی هستیم و پولی را که برای تجاوز جنسی او مورد استفاده قرار می گیرد، کنار می گذاریم، جنس او ​​یک تجاوز جنسی است. "

این فتنه را توصیف می کند. این نیز بیشترین نوع پورنوگرافی را توصیف می کند، نوعی از بازیگران واقعی انسان (در مقابل انیمیشن). حتی اگر کمی درباره بی عدالتی های فحشائی بدانید حتی اگر شما خود را یک فمینیست در برابر قاچاق جنسی قرار دهید و حتی اگر کمی درباره صنایع فحشا و پورنوگرافی در ژاپن بخوانید، احتمالا توسط بسیاری از آنچه شما در Caroline Norma یاد بگیرند زنان راحت ژاپنی و برده جنسی در جنگ های چین و اقیانوس آرام، اگر به اندازه کافی شجاع هستید، نگاهی بیندازید.

یکی از استدلال های اصلی او این است که بردگی جنس جنسی و بردگی جنس نظامی از لحاظ تاریخی بسیار متضاد هستند و این دو نوع بی عدالتی که علیه جسد، قلب و ذهن دختران، نوجوانان و زنان متقابلا حمایت می شوند. کتاب نورما در مورد زنان ژاپنی که در فحشای غیرنظامی قرار گرفته اند، متمرکز است و کسانی که به نوعی از فحش دادن به ارتش به نام "ایستگاه های راحتی" زندانی شده اند. بسیاری از زنان قربانی هر دو نوع فحشا بودند. "ایستگاه های راحتی" در سرتاسر امپراطوری ژاپن و در نزدیکی میدان های نبرد سرزمین هایی که امپراتوری در حال فرار بود پراکنده شد. قاچاق جنسی از "ایستگاه های راحتی" که دولت در طول جنگ سال های پانزده ساله راه اندازی و اجرا می کند (1931-45) تنها یک راه است که زنان ژاپنی در گذشته به منظور لذت جنسی مردان ژاپنی به بردگی درآمده اند.

اما کتاب او همچنین برخی از تاریخ خشونت علیه زنان کره ای را در این سیستم بردگی جنسی ارتش بررسی می کند. و این ماه، ماه تاریخ زنان در ایالات متحده، من می خواهم یک نمونه کوچک از نتایج مهم را برای تاریخ زنان کره ای ارائه دهم که می توان از این کتاب، محصول سال های تحقیق در مورد فحشا، پورنوگرافی و قاچاق در ژاپن و کره جنوبی، و همچنین در استرالیا.

کارولین نورما در شرایط غیر نظامی و جنگی مردان ژاپنی

نورما نشان می دهد که، مانند نظام های پدرسالارانه ی تعلیم و تربیت در سایر کشورها، پدرسالاری ژاپنی به نام مردان در دوره Taisho (1912-26) حق زن بودن را در یک روش نسبتا آزاد دارد. از دیدگاه من، به عنوان کسی که ادبیات ژاپنی را مطالعه کرده و همیشه نویسندگان فمینیست ژاپنی را جالب کرده است، این تعجب آور نیست. این کشور شخصیت های زنانه مانند عروسک ها و طنز از رمان نویس برجسته Tanizaki Jun'ichiro (1886-1965)، از گیشا تاریخ، از پورنوگرافی انیمیشنو مبارزه فمینیستی دوره میجی (1868-1912) برای پایان دادن به سقوط، بزرگداشت و فحشا.

من یادم میآید که در اوایل 1990s اغلب مردانی که با قطارهای همیشه در زمان، شگفت انگیز و مدرن سوار بر روزنامه یا مجله بودند، به طور آشکار با سلاحهای مستقیم به گونه ای برخورد می کردند که عکس ها و نقاشی های پورنوگرافی تهاجمی می تواند توسط سایرین دیده شود مسافران، حتی کودکان و زنان جوان. با ظهور تلفن های همراه و با افزایش سطح اندکی، اما قابل توجهی از افزایش آگاهی، امروزه به مراتب کمتر از این است، اما من به یاد می آورم که چندین بار آن را تکان دادم، نه در عکس های برهنه زنان، بلکه در صحنه های گاه به گاه جنسی تصاوير حمله و تصاوير سالخورده کودکان و نوجوانان در مانگا. فینیست معروف یونو چی زوکو مدتها پیش به عنوان "جامعه پورنوگرافی" ژاپن را نام برد.

اما حتی اگر مسلح با چنین دانش، تصویری که کارولین نورما از روزهای نخستین صنعت فحشا در ژاپن تصویر می کند، تکان دهنده است. من درباره فحشائی آمریکایی خیلی خواندنی نیستم، بنابراین در این مورد است به هیچ وجه برای مثال، مقایسه ایالات متحده و ژاپن، اما فقط گرفتن حقایق برای آنچه که دارند

در حالیکه اکثر زنان ژاپنی به ایستگاه های راحتی به سن بلوغ رسیده بودند، تقریبا همیشه قبل از این در صنایع جنسی غیر نظامی از دوران بچگی. این به ویژه در مورد زنان که به ایستگاه های راحتی از مکان های "گایشی" منتقل می شدند، اشاره کرد. استفاده از قراردادهای تصویب توسط صاحبخانه های گایش به عنوان یک پلان مرکزی فعالیت های تدارکاتی، فحشا دختران زیر سن را به عنوان یکی از ویژگی های قابل توجه این کسب و کار، و venues of geisha محل منحصر به فرد برای زنان ژاپنی که به ایستگاه های راحتی قاچاق می شوند، می پردازند.

پدران و مادران ژاپنی که با فقر ناامید مواجه شدند، توسط کارگزاران فریب خوردند تا کنترل دختران خود را در وعده کار کارخانه آیندۀ دخترشان یا "آموزش" هنری به عنوان یک گیشا. آنچه که قبلا می دانستم، اما نمی دانستم که از زمان تصویب آنها، می توان آنها را بیش از سایر انواع فحشا سوء استفاده کرد.

سروتونات خفیف یک استراتژی تهیه بود که منجر به قاچاق، به ویژه، تعداد زیادی از دختران زیر سن قانونی به صنایع جنسی سنتی ژاپن، به خصوص در کافئین, گیشا سالن ها و دیگر مکان های غیر فاحشه که نسبتا غیرقابل تنظیم بودند ... Kusuma نامزدهای دو دلیل برای این نسبت بالا دختران زیر سن قانونی در صنعت جنسی ژاپن: دولت های منطقه اجازه می دهد دختران از سن 16 برای کار در کافه سالن ها و دختران زیر سن قانونی ممکن است به طور قانونی در محل های گیشا تحت پوشش "آموزش" هنری به فروش می رسد.

(سپس آن چه خوانده شد کافئین [از واژه انگلیسی "cafés"] راه هایی را برای مردان برای زنان و دختران فاحشه ارائه می دهد). با سیستم "زنان راحت" از اواخر 1930 ها و اوایل 1940s، یکی از داستان های ترسناک انتظار می رود، اما من شگفت زده شدم که در دوران Taisho (1912-26) گسترده و گسترده شده است.

ما یاد می گیریم که بعدا در 1930 ها این صنعت اساسا توسط دولت تصویب شده و تنها با اصلاحات جزئی انجام می شود، به طوری که ارتش می تواند به سرعت قادر به ایجاد یک سیستم بردگی جنسی باشد که سربازان ژاپنی به نوعی از لذت جنسی دسترسی پیدا می کنند قبل و بعد از آنها در "جنگ کامل" به میدان جنگ مرگ و نابودی فرستاده می شوند، جایی که آنها علیه ایالات متحده هستند، در حالی که جان جان دوور "جنگ بدون رحمت" نامیده است.

این امر در مورد آمریکا و ژاپن نژادپرست و بی رحمانه بود اما ایالات متحده یک کشور ثروتمند بود که از مزایای قابلیت های مخرب بسیار بالاتری برخوردار بود، بنابراین میزان تلفات در طرف ژاپن بسیار بیشتر بود و سربازان ژاپنی شانس بیشتری برای زنده ماندن داشتند سربازان آمریکایی. این نسل از دست رفته مردان منجر به تعداد بسیار زیادی از خودکشی در میان بسیاری از زنان متاهل ژاپنی که ازدواج نکرده اند، زیرا بسیاری از مردان ژاپنی در جنگ جان سپردند که در آنها 1990 ها پس از آن سالمندان بودند و به هر دلیلی احساس کردند که آنها برادران و سایر اعضای خانواده خود هستند که باید از آنها حمایت مالی داشته باشند.

سیستم "زنان راحت" با تهیه قربانیان عمدتا ژاپنی شروع شد تا اینکه به شدت به قاچاق نوجوانان و زنان خارج از کره و به بسیاری از ایستگاه های شکنجه جنسی بردگی در سرتاسر امپراطوری تکیه کرد. انتقال از یک صنعت غیر مجاز، مجاز و به طور مجاز قانونی فحشا به فحشاء نظامی دولت، یعنی قاچاق جنسی، که معمولا به عنوان "سیستم زنان راحت" نامیده می شود، نسبتا صاف بود. سیستم نیز کاملا باز بود. مردان به سادگی با پرداختن به قربانیان مجهول و زندانی که دولت آنها را به آنها ارائه کرده بود، پرداخت و پرداخت می کردند.

دوران Taisho با دموکراتیزه شدن جامعه ژاپن، مانند گسترش حق رای دادن در انتخابات، همراه است، اما در این دوره دسترسی به خانه های فانتزی نیز دموکراتیزه شد، Norma توضیح می دهد. نر حقوق زنان گسترش یافت، در حالیکه زنان ژاپنی در اسارتگاه های پدرسالارانه ی اخیر دستگیر شدند. تعدادی از زنان مورد آزار و شکنجه و نقض رنج از آنچه امروز ما به عنوان PTSD در خانه های فحشا شناخته می شود، در واقع افزایش یافته است. (تعریف من از پدرسالاری که من از آن می خواهم آکسفورد دیکشنری انگلیسی، یعنی "یک نظام اجتماعی یا حکومتی که در آن مردان قدرت را حفظ می کنند و زنان به طور عمده از آن محروم هستند" و به آن اضافه می شود عادات فکر کردن پشت این سیستم - سیستم ها، نهادها و ایدئولوژی ها).

در اینجا یک نمونه کوچک از بسیاری از حقایق و آمارهای تکان دهنده وجود دارد: در سال 1919 (یعنی همان سال اعلام استقلال کره و آغاز جنبش 1 مارس علیه سلطه بیگانگان) ، فحشا برای کل کره جنوبی توسط ژاپنی های استعمارگر قانونی شد دولت. تا دهه 1920 ، نیمی از زنان تن فروش در کره ژاپنی بودند. سرانجام ، بزودی قربانیان کره ای تعداد قربانیان ژاپنی را کوتاهی کردند ، اما روزهای اولیه روسپی گری تحت امپراتوری ژاپن شاهد تعداد زیادی از زنان روسپی ژاپنی نیز بود. بعداً "کارآفرینان صنعت جنسی غیرنظامی" زمینه را برای درگیری نظامی فراهم کردند و بسیاری از آن کارآفرینان از سرمایه جمع شده از طریق قاچاق رابطه جنسی برای ایجاد شرکتهای بسیار سودآور و "قابل احترام" در صنایع دیگر استفاده کردند. شرایط گرسنگی در حومه شهر در سال 1929 (یعنی سال سقوط بازار سهام) هزاران زن بدبخت کره ای را در اختیار قاچاقچیان جنسی قرار داد. (من این اصطلاح "بدبخت" را از کروپوتکین قرض می گیرم. وی توضیح داد که چگونه سرمایه داری نمی تواند بدون یک منبع ثابت از مردم ناامید ، که به زانو در آمده اند و در شرایط بدبختی قرار گرفته اند ، جایی که آنها را مجبور به کار تحقیرآمیز می کند ، کار کند. در غیر این صورت هرگز درگیر شده اند). و سرانجام ، "تعداد زنان کره ای تن فروشی بین سالهای 1916 و 1920 پنج برابر افزایش یافت." این کتاب پر از واقعیت های تاریخی چشم نوازی است که درک ما از جنگ را تغییر خواهد داد.

چه کسی مسئول این خشونت بود، علاوه بر این البته مردانی که ایستگاه ها را حراست کردند، یعنی مردان که تحت تعلیم پدرسالاری متعارف متعارف آموزش داده شده بود که مردان حق دسترسی منظم به بدن زنان داشتند تا به آنها خوش بین باشند؟ بسیاری از مورخان انگشت را به بنده وفادار امپراتور، توگو هیدکی (1884-1948)، یکی از جنایتکاران جنگی اعدام، اشاره می کنند. به گفته یوکی تاناکا، یکی از مورخان مشهور ژاپنی از تاریخ "زنان راحت"، توجی "مسئولیت نهایی را برای اعمال مصیبت های زنان راحت" (وحشت مخفی: جنایات جنگی ژاپن در جنگ جهانی دوم، 1996).

جنایات توگو خیلی غیر قابل توصیف بود و آنها تقریبا برابر با کسانی بود که مسئولیت شعبه اجرایی ما از 1945 به 1953، رئیس جمهور هری S. Truman بود. ترومن سه روز پس از بمباران خود از هیروشیما، بمبگذاری اتمی ناگازاکی را مجاز دانست، در صورتی که هیچ کس متوجه میزان آسیب در هیروشیما نشد. یکی از مشاوران مورد اعتماد او پس از جنگ، متقاعد کننده جنگ کره ای و ساخت و ساز عظیم دین آچسن (1893-1971) بود.

هر کس برای جنگ کره ای 2.0 آماده با قدرت هسته ای است؟ اگر آنچه ایالات متحده به ژاپن انجام داد، بد است، در نظر بگیرید که با کره شمالی مسلح کره شمالی چه می شود. در نظر بگیرید که چه زمانی اتفاق می افتد، زمانی که پایگاه های ایالات متحده در کره جنوبی و اوکیناوا آسیب دیدند یا اگر پکن احساس حمله آمریکا به کره شمالی را تهدید کرد (همانطور که در جنگ اخیر کره ای) تهدید کرد و وارد جنگ شد. آنچه را که زنان و دختران در کره به عنوان پناهنده از کره به چین فرار کرده اند، در نظر بگیرید.

حقوق و دستمزد نظامیان نظامی و غیرنظامی آمریکاs

سالهای 73 از زمان پایان جنگ اقیانوس آرام گذشت، از آنجا که قاچاق جنس نظامی جنبش ژاپن به یک فریب خورده است. با توجه به این واقعیت که امپراطوری ژاپن استخدام قاچاقچیان جنس را مستند کرده است، اکنون در میان مورخان ژاپن، کره، چین، ایالات متحده، فیلیپین و دیگر کشورها، سوال وجود ندارد که دولت ژاپن یکی از عوامل مسئول این جنایت بردگی جنسی نظامی است. اما مورخان، فعالان حقوق زنان و سایر متخصصان هم اکنون شروع به کشف مواد تاریخی از مرحله بعدی شکنجه های مردسالارانه زنان کره ای یعنی دولت ایالات متحده و مردان آمریکایی می کنند که حتی طولانی تر از ژاپن می باشند قاچاق سلاح نظامی

خوشبختانه، نیروهای آمریکایی توسط نیروهای آمریکایی در 2005 مجازات شده اند و در سال های اخیر در ایالات متحده از نظر مبارزه برای پایان دادن به خشونت جنسی به طور کلی پیشرفت هایی صورت گرفته است. برخی از این اعتبارات مربوط به بازماندگان «زنان راحت»، فعالان فمینیستی و مورخان است که در همکاری با آنها کار کرده اند، که بسیاری از آنها کره ای هستند. چنین افرادی چشمان ما را به آنچه که در قبال قاچاق جنسی در شرایط جنگی اتفاق می افتد افتتاح کرده است، اما کتاب نورما نشان می دهد که این می تواند به شدت ویرانگر انسان ها حتی در شرایط غیر نظامی باشد.

در مورد زنان راحتی ژاپنی ، اسارت و قاچاق به طور کلی از زمانی که زنان در سنین نوجوانی بودند آغاز شد. این با آنچه امروز در مورد قاچاق رابطه جنسی در آمریكا می دانیم مطابقت دارد: "میانگین سنی كه دختران برای اولین بار قربانی فحشا می شوند 12 تا 14 سال است. فقط دختران در خیابان تحت تأثیر قرار نمی گیرند. پسران و جوانان تراجنسیتی به طور متوسط ​​در سنین 11 تا 13 سالگی روسپی می شوند. " (https://leb.fbi.gov/2011/march/human-sex-trafficking) "هر ساله قاچاقچیان انسانی میلیونها دلار در ایالات متحده و در سراسر جهان قربانی میلیاردها دلار سود می کنند. تخمین زده می شود که قاچاقچیان از 20.9 میلیون قربانی استفاده می کنند، با یک قربانی 1.5 میلیون قربانی در آمریکای شمالی، اتحادیه اروپا و سایر اقتصادهای توسعه یافته ترکیب شده است. "(" قاچاق انسان "، Hotline خط مشی قاچاق انسان، ماه جولای 17، 2017:  https://humantraffickinghotline.org/type-trafficking/human-trafficking).

بنابراین درست است که در حدود 100 سال پیش ژاپن صنایع قاچاق مواد مخدر / صنفی بسیار بزرگی داشت، اما باید به آمریکایی ها مربوط باشد که ما حتی یک امروز. و این است بعد از دهه های تحصیل در مورد جنس، سوء استفاده از کودک، ضرب و شتم همسر، تجاوز و ... در ثروتمندترین ملت روی زمین است که جنبش فمینیسم و ​​جنبش حمایت از آن نسبتا قوی است. بر خلاف ژاپنی هایی که در جنگ 1945 متوقف شدند، آمریکایی ها هنوز هم تعداد زیادی از مردم بی گناه را در میدان های نبرد کشت می کنند. و جنگ های دولت ما باعث می شود که غرق شدن و بردگی زنان به خاطر سربازان در مقیاس وسیع. بنابراین ما یک صنعت غیرنظامی قاچاق جنسی داریم و ما قاچاق سلاح نظامی را داریم، درست همانطور که امپراطوری ژاپن در سالهای آخر آن انجام داده است. (من نمی خواهم مقیاس خشونت جنسی را مقایسه کنم - یک یادآوری یک بار دیگر که این مقایسه نیست).

آگاهی رو به رشد در رابطه با قاچاق جنسی فیلیپین ها در ایالات متحده و همچنین اینکه چگونه مردان که فلیپینی ها را فریب می دهند نیز اغلب / به طور خشونت آمیز از آنها سوء استفاده می کنند. (برای نمونه ای از گزارش تکان دهنده سازمان ملل متحد ببینید https://www.un.org/womenwatch/daw/vaw/ngocontribute/Gabriela.pdf) درمان زنان کره ای باید در طول اشغال کره جنوبی (1945-48)، جنگ کره ای و در سال های بلافاصله پس از جنگ کره ای، بدتر باشد. تحقیقات تاریخی درباره جنایاتی که علیه کره ای انجام داده اند، فقط آغاز شده است. اگر و هنگامی که صلح به شبهجزیره کره می آید، بسیار جدید تحقیقات انگلیسی زبان در مورد کره شمالی منتشر خواهد شد، قطعا در مورد جنایات آمریکا، احتمالا در دیگر جنایات سازمان ملل متحد، و البته در جنایات ژاپن قرن بیست و یکم.

در مورد دختران و نوجوانان ژاپنی به عنوان آموزش دیده است گیشا، که سرانجام به "ایستگاههای راحتی" قاچاق شدند ، آنها قبلاً درد معمول فحشا usual کودکان را قبل از "زنان راحت" تجربه کرده بودند ، از جمله "شکستگی استخوان ، کوفتگی ، عوارض تولید مثل ، هپاتیت و STI ... و مشکلات روحی از جمله افسردگی ، PTSD ، افکار خودکشی ، خودزنی و احساس گناه و احساس شرم شدید. " این نوع رنجی است که قربانیان قاچاق رابطه جنسی در ایالات متحده اکنون باید متحمل آن شوند.

تمرین فحشا "در سراسر جهان یافت می شود تا میزان استرس پس از سانحه را در زنان بیشتر از جانبازان جنگ تحریک کند حتی زمانی که سوء استفاده جنسی از دوران کودکی به عنوان یک متغیر وابسته تخفیف داده می شود." این نوع درد است که مردان نظامی ژاپن در دو یا سه دهه از زنان کره ای بازدید کرد و آنچه مردان نظامی آمریکایی در حدود هفت دهه در مورد زنان در کره جنوبی بازدید کرده اند، عمدتا در مناطق نزدیک پایگاه های نظامی ایالات متحده است.

شناخته شده است که مردان نظامی آمریکایی در طول جنگ کره و جنگ ویتنام زنان نه تنها در کره و ویتنام، بلکه در ژاپن، اوکیناوا و تایلند، زنان را در مقیاس وسیع قرار دادند. آگاهی کمتری نسبت به این واقعیت وجود دارد که عادت های بد را در مناطق جنگی به ارمغان آورد و آنها را به ایالات متحده بازگرداند. با توجه به کاترین مک کینون، پس از جنگ ویتنام، تجاوز جنسی علیه زنان آسیایی "منفجر شد". او نوشت،

هنگامی که ارتش به عقب برگردد، از زنان در خانه دیدن می کند و سطح تشدید حمله به مردان را در زنان جنگ در منطقه آموزش داده و تمرین می کند. ایالات متحده این را به خوبی از جنگ در ویتنام می داند. خشونت خانگی مردان علیه زنان افزایش یافته است، از جمله مهارت آنها در اعمال شکنجه بدون ترک نشانه های قابل مشاهده. تجاوز جنسی علیه زنان آسیایی از طریق فحشا و پورنوگرافی در این مدت در ایالات متحده منفجر شد. مردان آمریکایی طعم خاصی برای نقض آنها در آنجا داشتند.

مک کینون آیا زنان بشر هستند؟، فصل 18 (نقل شده توسط Norma).

تجربه نظامی جنگ، مسائل خشونت جنسی را در ایالات متحده تقویت می کند. حتی بدون جنگ، جوامع اغلب خشونت جنسی تجاری تجاری وحشتناک را می پذیرند، اما جنگ باعث خشونت جنسی می شود. "خشونت جنسی و نژادپرستی در حال حاضر، از طریق پورنوگرافی،" در سراسر جهان به عنوان جنسیت ترویج شده است. "هر دو ایالات متحده و ژاپن امروز از ترویج خشونت و نژاد پرستی به عنوان جنسیت از طریق صنایع عفونی و غیرنظامی غیرنظامی بزرگ ما تسهیل می کنند.

زنان کره ای در معرض حقوق بشر و صلح قرار دارند

افراد غیرنظامی در کره جنوبی، از جمله بسیاری از گردشگران جنسی، همچنان از صنعت قاچاق جنسی در آنجا استفاده می کنند که توسط استعمار ژاپنی و پایگاه نظامی ارتش ایالات متحده (کمپوتون) (مناطق اطراف پایگاه هایی که پرونده زنان در کره جنوبی به نفع سربازان آمریکایی). به نظر می رسد که بردگی جهانی زنان، متاسفانه، کاهش نمی یابد. قاچاق جنسی جهانی تجارت 2018 بزرگ است، اما باید متوقف شود. اگر به قربانیان جنگ توجه داشته باشید، باید درباره نگرانی های جنسی نیز نگران باشید. هر دو در پدرسالاری ریشه دارند، جایی که پسران آموخته میشوند که نقش آنها در غلبه بر خشونت است، حتی همانطور که بسیاری از پسران نیز از آن قربانی می شوند. بگوئیم کافی است کافی است لطفا به خواست ما برای پایان دادن به تمام انواع خشونت جنسی ملحق شوید.

تصور کنید یک زن قاچاق شده توسط رابطه جنسی ، آهنگ "Subcity" (1989) از تریسی چپمن را با آواز "من در رحمت جهان هستم ، حدس می زنم که خوش شانس هستم که زنده هستم" را بخواند. (https://www.youtube.com/watch?v=2WZiQXPVWho) من همیشه این آهنگ را تصور می کردم که یک زن آمریکایی آفریقایی تبار است که از ثروت هنگفت آمریکا به صورت رفاه دولت و تمبر غذا خرده پرتاب می شود ، اما اکنون در طول ماه تاریخ زنان ، صلح در کره بیش از هر زمان دیگری به نظر می رسد 2017 ، هنگام گوش دادن به این آهنگ ، من در حال تصور یک زن کره ای هستم که قبلا به خاطر رضایت لحظه ای سربازان خشن ، قاچاق رابطه جنسی کرده است. من تصور می کنم که آواز می خواند: زندگي كردن؟ این زندگی نمی کند ، "به این معنا که او نمی خواهد پس از سو a استفاده مردی از وی ، پول نقد به او پرتاب شود. او می خواهد زندهنه به عنوان یک موجودی تحقیر آمیز که از این "منابع" خشونت علیه او و سایر زنان محروم است، اما به عنوان یک "معتبر" انسان به معنای کلمه "معتبر" بیان شده توسط فریبگرای انقلابی ژاپنی Hiratsuka Raicho، بنیانگذار اولین مجله فمینیسم ژاپن سیتو (Bluestocking) در 1911:

در آغاز ، زن واقعاً خورشید بود. یک فرد معتبر اکنون او ماه است ، ماه کم فشار و بیمار ، به دیگری وابسته است و درخشش دیگری را منعکس می کند. (در آغاز، زن خورشید بود، ترجمه توسط Teruko Craig، 2006)

تصور کنید که یکی از بازماندگان قاچاق جنسی کره جنوبی است که می گوید: «لطفا آقای رئیس جمهور با احترام صادقانه به خاطر من نادیده گرفته شود»، وقتی که او را می بینید، به رئیس جمهور ترامپ برسید.

بگذارید این ماه، همانطور که صلح بیشتر و بیشتر امکان پذیر است و ما در تلاش برای افزایش هزینه خشونت در شبه جزیره کره و حفاظت از زندگی کودکان بی گناه، زنان و همچنین مردان، زمان برای گریه کردن، اجازه دهید اشک جریان، در آگاهی ما از آنچه زنان کره ای از طریق آن بوده اند. اما اجازه بدهید زمان آن هم برای حل و فصل بخشیدن به بخشش باشد تا زنان کره ای را که امروز به طور خستگی ناپذیر کار می کنند برای حقوق بشر و صلح به کار ببندند. همه ما می توانیم از اقدامات و نوشته هایشان، مردان اطمینان و شجاعت به دست آوریم و زنان. این اظهار قاطعانه در برابر مجسمه "دختر جوان برای صلح" در مقابل سفارت ژاپن در سئول (که همچنین به عنوان مجسمه "زن راحت" نامیده می شود) اکنون یادآور ثابت است که چرا ما برای صلح امیدواریم و برای پایان دادن به قاچاق جنسی . این مجسمه ها صدها سال است که هنوز هم می تواند مردم را آموزش دهد و شجاعت را القا کند. درست همانطور که هویت یک شخص را در یک زمان مطرح می کند، آنها یک به یک می شوند و اکنون در Glendale، California دیده می شود؛ Brookhaven، جورجیا؛ ساوتفیلد، میشیگان؛ و تورنتو، کانادا، و دیگر مکان های خارج از آمریکای شمالی را ذکر نکرده است.

بازمانده ژاپنی "ایستگاه های راحتی" شیدا سوزوکو زندگینامه خود را در 1971 منتشر کرد. متاسفانه، او در ژاپن اهمیت بین المللی و یا حتی توجه زیادی را به خود جلب نکرد، اما قبل از اینکه از دنیا برود، او بود خوشبختانه با شناختی که بازماندگان کره جنوبی به طور علنی از داستان خود بیرون آمده بودند، به این نتیجه رسیده بودند که آنها یک کانون توجه بین المللی را گرفتند که می تواند برای مبارزه علیه جنگ و توقف خشونت جنسی مورد استفاده قرار گیرد. کیم هیوک-خورشید (1927-94) که بازماندۀ کره جنوبی بود، مطمئنا درد هزاران نفر از این بازماندگان را، از ده ها ملیت، پس از آنکه شجاعانه تاریخ خود را در 1991، در مواجه با پدرسالاری کنفوسیسیستی شرق آسیا و معمول تبعیض علیه زنان قاچاق سکس - نوعی تبعیض است که آمریکا با جوامع شرق آسیا در معرض آسیب قرار می دهد.

از جمله مهمترین دستاوردهای زنان کره ای این است که آنها در سال گذشته با مردان کره جنوبی در انقلاب شمع سازی روبرو شدند که حکومت پارک گون هه، رئیس جمهور سابق، دختر حمایت از آمریکا را به پایان رساند. دیکتاتور پارک چانگ هی که کشور را از 1963 به 1979 اداره کرد. میلیون ها زن کره ای در حال حاضر در حال نزدیک شدن نزدیک شدن به کره شمالی و کره جنوبی هستند. همچنین کره ای و سایر بازماندگان ایستگاه راحتی - از کشورهای دیگر مانند ژاپن، چین، فیلیپین، تایلند، ویتنام، تایوان و اندونزی - می توانند برای دریافت روز شادی از زمانی که رئیس جمهور ماه جائه از بازماندگان و فعالان حقوق زنان لی یونگ سو به شام ​​دولتی با رئیس جمهور ترامپ. زنان کره ای در حال پیشرفت اجتماعی هستند که به میلیون ها زن در کره و میلیون ها زن در کنار شبه جزیره کره در کشورهای دیگر کمک خواهد کرد.

لی یونگ سو، یکی از قربانیان نابینای برجسته خشونت جنسی در صحنه بین المللی، در حقیقت از معروف ترین معشوقه معروف جهان و رئیس موسسه ای شناخته شده برای خشونت جنسی - ارتش ایالات متحده است. ژست تک او یک عمل غنی با نمادگویی بود که آینده ای از آمرزش، مصالحه و صلح در شرق آسیا را در بر می گیرد. این آشتی آتی به دست خواهد آمد چون مردان در همه جا با پدرسالاری و شیوه هایی که ما از زمان کودکی مورد احترام، فریبکاری و نظم قرار داده اند، به دست می آید که معتقدیم که سلطه گری بر زنان، به شیوه های جنسی و سایر روش های ناعادلانه، رضایت بخش تر و مهربان تر از دوست داشتن زنان و همکاری با آنها.

کریستین آن، مدافع برجسته آمریکایی برای صلح در شبه جزیره کره، اخیرا نوشته است که "به محض این که دولت Trump به زودی کشف کند، زنان کره ای و متحدان آنها در خط مقدم تعریف مجدد رابطه کشور خود با واشنگتن قرار دارند و اطمینان حاصل خواهند کرد که آنها در خیابان ها، در مقابل سفارتخانه ها، و از طریق پاکت پی سی خود شنیده ام. "بله. امروز، زمانی که پتانسیل بالایی برای صلح در شبه جزیره کره وجود دارد، به ما اجازه دهید که رنج و همکاری زنان کره ای را به یاد بیاوریم.