Rage Against بیشتر از جنگ، Rage Against the War Machine

نوشته دیوید سوانسون، اظهارات در 19 فوریه در یادبود لینکلن به عنوان بخشی از https://rageagainstwar.com ، واشنگتن دی سی، 20 فوریه 2023

می‌خواهم از همه امروز اینجا تشکر کنم و به‌ویژه از شما که برای مخالفت با هر جنگی اینجا بوده‌اید یا اکنون متعهد به مخالفت با هر جنگی هستید. این بنای یادبود لینکلن جنگی را که مدت‌ها پیش است تجلیل می‌کند، و واقعاً مهم نیست که نظرات مختلف ما در مورد حکمت این که ایالات متحده از جنگ، بر خلاف بسیاری از کشورهای دیگر جهان، به عنوان ابزاری علیه برده‌داری استفاده کرده است، چیست. امروزه ایالت به ایالت در حال حذف استثنایی است که برده داری را به عنوان مجازاتی برای جرم مجاز می داند، صرفاً با تصویب قانونی بدون اینکه ابتدا چند مزارع بزرگ را انتخاب کرده و افراد زیادی را سلاخی کند. من حتی یک پیشنهاد برای پایان دادن به حبس های دسته جمعی نخوانده ام که بگوید گام اول باید کشتار دسته جمعی و تسطیح شهرها و گام دوم ممنوعیت حبس دسته جمعی باشد. امروز به اندازه کافی می دانیم که بدون استفاده از آن برای توجیه جنگ مستقیماً به سمت هدف مفید بپریم. امروزه ما ابزارهای مؤثرتری نسبت به جنگ برای ایجاد تغییر داریم. چه بخواهیم چه نخواهیم تا حدودی پیشرفت کرده ایم. اما فقط تا حدودی.

همیشه خوب است که افراد جدید با جنگی جدید مخالفت کنند، اما دیدن افرادی که با جنگ گذشته مخالف بودند، از جنگ جدید حمایت می‌کنند، بسیار خوب است، زیرا اگر بخواهیم فعالیت‌های لازم برای کاهش بودجه گران‌ترین و مخرب‌ترین نهادی که تاکنون ایجاد شده است را بسیج کنیم. ارتش ایالات متحده، ما باید به این درک برسیم که مشکل هیچ جنگ خاصی نیست. مشکل هیچ طرف جنگ خاصی نیست. مشکل، تنها چیزی که ما باید آن را دشمن بنامیم، همین ایده است که می‌تواند سمت راستی در تانگوی سمی کشتار جمعی سازمان‌یافته، یعنی هر جنگی، وجود داشته باشد.

من اینجا نیستم که از آمریکا بخواهم از تسلیح اوکراین به منظور کمک به من یا اطرافیانم دست بردارد. پول خرید تسلیحات برای ارسال به اوکراین و آماده شدن برای جنگ‌های بیشتر، وضعیت اوکراین را بدتر می‌کند، نه بهتر، در حالی که خطر آخرالزمان هسته‌ای را برای همه ما به همراه دارد، و در عوض، اگر عاقلانه هزینه شود، می‌تواند یک منفعت بزرگ باشد نه فقط برای این کشور اما به جهان دولت ایالات متحده مانع صلح در اوکراین می شود و به شما می گوید که فقط اوکراین است که خواستار ادامه جنگ است. اما شما درگیر آن نیستید، نه؟

راهپیمایی‌های عظیم 40 سال پیش علیه سلاح‌های هسته‌ای همراه با بسیاری از سلاح‌ها ناپدید شدند، اما سلاح‌های کافی برای پایان دادن به زندگی در زمین باقی ماندند و خطر آن در حال افزایش است و تنها راه برون رفت از آن لغو جنگ و نابودی است. سلاح های هسته ای.

می دانم که حامیان جنگ بر خلاف همه شواهد معتقدند، اما مطابق با هر آنچه که این فرهنگ به آنها می گوید، جنگ ابزار عاقلانه ای برای دفاع است - باوری که به راحتی محدودیت هایی بر آن تحمیل نمی شود. قرار است هر کس به هر آنچه که می‌خواهد باور کند، خوش آمد، اما درست مانند انکار آب و هوا، انکار قدرت برتر خشونت پرهیز از باوری است که با پایان یافتن تمام زندگی، به تمام باورهای دیگر پایان می‌دهد. شانس ما نمی تواند تحمل کند. اگر سلاح‌های هسته‌ای ما را به دست نیاورند، تخریب محیط‌زیست که در اثر جنگ تشدید می‌شود، و عدم همکاری جهانی که جنگ با آن مانع شده است، خواهد شد.

در همین حال، جنگ به تعصب دامن می‌زند، پنهان‌کاری را توجیه می‌کند، خشونت و سلاح را افزایش می‌دهد و فرهنگ ما را فرسایش می‌دهد و اختلاف نظر را با دشمنی قاتل آمیز می‌سازد. تفکر جنگ باعث می شود حتی نگاه کردن به حقایق در مورد کنشگری غیرخشونت آمیز نوعی خیانت شرم آور به نظر برسد. اما انتخاب ما، مانند زمانی که دکتر کینگ آن را گفت، بین عدم خشونت و عدم وجود باقی می ماند. هر دنیایی که بتوانیم برای فرزندان و نوه های خود امیدوار باشیم، یک world beyond war، دنیایی - اگر آن را انتخاب کنیم کاملاً امکان پذیر است - که در آن دولت ها با حداقل نجابتی که از کودکان پیش دبستانی انتظار داریم رفتار می کنند، جهانی که در آن ما این انجمن جدید رومی را با جشن های مرمرین و چشم های فالیک که بزرگ ترین عیاشی های قتل عام را تجلیل می کنند، پر نمی کنیم. اما در آن سخاوت، فروتنی، تفاهم، و ایثار بدون خشونت را الگو و تحسین می کنیم، دنیایی که تنها در صورتی به دست می آوریم که خود را در مسیر تجارت معمول در این شهر قرار دهیم.

من شما را با این اهداف ترک می کنم: روسیه از اوکراین خارج شود. ناتو از بین رفته است. ماشین جنگ لغو شد. صلح در سیاره ما

نقطه 2:07:00 را در ویدیو ببینید.