قرار دادن چکمه در زمین برای صلح

در روز سنت پاتریک امسال ، دو جانباز ارتش آمریكا ، كن مایرز و تاراك كاف ، به ترتیب 82 و 77 ، به دلیل اعتراض به ادامه استفاده آن توسط ارتش آمریكا ، در فرودگاه شانون دستگیر شدند.

آنها به اتهام آسیب رساندن به حصار امنیتی فرودگاه و تخلف از آنها ، به مدت 12 در زندان لیمریک نگهداری شدند و گذرنامه های آنها نیز ممنوع بود. کن و تاراک هنوز در انتظار رسیدگی به پرونده خود برای حضور در اعتراضات ضد جنگ علیه نظامی گری آمریکایی و قهرمان بی طرفی ایرلند هستند.

این دو مرد ، هر دو سرباز سابق ارتش ایالات متحده ، و هم اکنون اعضای جانبازان برای صلح ، "راهپیمایی برای آزادی" را آغاز کردند که شنبه گذشته در لیمریک آغاز شد و در سپتامبر 27 در مالین سر ، دونگال پایان می یابد. قبل از شروع حماسه آنها ، من با کن و تاراک در لیمریک آشنا شدم و آنها در رابطه با نحوه عبور آنها از سربازان به صلح و چرا آنها معتقدند که ایرلند می تواند صدای قدرتمندی علیه جنگ در جهان باشد.

"پدر من در جنگ جهانی دوم و جنگ کره در سپاه های دریایی بود ، بنابراین من بزرگ شدم که مشغول نوشیدن" اجساد دریایی Kool Aid "بودم." وی گفت: "جنازه ها در واقع راه خود را از طریق کالج گذراندم و پس از اتمام من یک کمیسیون در آن گرفتم. در آن زمان من یک مؤمن واقعی بودم و فکر می کردم آمریکا نیرویی برای خیر است. من به مدت هشت سال و نیم در خاور دور ، کارائیب و ویتنام در وظیفه فعال خدمت کردم و به طور فزاینده ای می دیدم که آمریکا نیرویی برای خیر نیست. "

کن برخی از مواردی را که باعث از بین رفتن ایمان وی به فضیلت ایالات متحده شده است ، ذکر می کند. "اولین سرنخ در بهار 1960 بود که ما در تایوان تمرین می کردیم - این قبل از آن بود که تبدیل به یک اقتصاد ببر شود و بسیار ضعیف بود. ما می توانستیم C-Rations خود را بخوریم و در آنجا بچه هایی وجود دارند که برای قوطی های خالی التماس می کنند تا سقف خود را وصله کنند. این باعث تعجب من شد که چرا یکی از متحدان ما در چنین فقری به سر می برد در حالی که می توانستیم به آنها کمک کنیم.

"من به کاری که آمریکا در ویتنام انجام می داد نگاه کردم و مرا وحشت زده کرد. این آغاز فعالیت و رادیکالیسم بود. هنگامی که مردم از خدمات من به کشورم تشکر کردند ، من به آنها گفتم که خدمات واقعی من شروع نشده تا زمانی که از ارتش خارج شدم

"یک سال بعد ما در جزیره ویکس ، پورتوریکو بودیم ، که این گروه نیمی از آن را مالک بود و برای تمرین توپچی استفاده می کرد. به ما دستور داده شد که یک خط آتش مستقیم در سراسر جزیره ایجاد کنیم و اگر کسی سعی کرد از آنجا عبور کند ما باید آنها را شلیک کنیم - و ساکنان جزیره شهروندان آمریکایی بودند. بعداً فهمیدم كه ایالات متحده در حال آموزش كوبایی ها در این جزیره برای حمله به خلیج خوك ها است. آن حادثه اتفاق دیگری بود.

"آخرین قطعه زمانی بود که در سال 1964 به آسیا برگشتم. هنگام وقوع حادثه خلیج تونکین ، من در حال انجام ماموریت های ناوشکن و زیردریایی در امتداد ساحل ویتنام بودم. برای من روشن بود که این کلاهبرداری است که برای توجیه یک جنگ بزرگ علیه مردم آمریکا استفاده می شود. ما به طور مداوم آبهای ویتنام را نقض می کردیم ، قایق هایی را برای تحریک واکنش به ساحل می فرستادیم. این زمانی بود که من تصمیم گرفتم دیگر نمی توانم به عنوان یک ابزار از این نوع سیاست خارجی ادامه دهم و در سال 1966 استعفا دادم. "

تاراک سه سال در بخش هوابرد 105th ، از 1959 تا 1962 را انجام داد و با تشکر از احساس سپاسگزاري كه مدتي قبل از اعزام واحد وي به ويتنام خارج شد ، به سرعت پذيرفت. غوطه ور در جریان های ناامید کننده 1960 ، او یک فعال صلح پایدار شد. وی اظهار داشت: "من بخشی از آن فرهنگ دهه شصت بودم و این بخش بزرگی از من بود." وی گفت: "من به آنچه كه آمریكا در ویتنام انجام می داد ، نگاه كرد و من را ناراحت كرد و این آغاز فعالیت و رادیكالیسم من بود. وقتی مردم از من برای خدمات من به کشورم تشکر کردند ، من به آنها گفتم که خدمات واقعی من تا زمانی که از ارتش خارج نشوم ، آغاز نشده است. "

در حین مصاحبه ، کن آرام صحبت می کند در حالی که تاراک صمیمانه تر است ، و برای تأکید انگشت خود را روی میز می زند - اگرچه او در حالی که خودآگاهی دارد لبخند می زند و در مورد اینکه چگونه کنتراست باعث می شود این دو نفر یک عمل دوگانه خوب باشند ، شوخی می کند. آنها هر دو از اعضای قدیمی Veterans for Peace هستند که در سال 1985 در ماین تاسیس شد و اکنون در هر ایالت آمریکا و چندین کشور دیگر از جمله ایرلند دارای بخشهایی است.

این اد هورگان ، بنیانگذار جانبازان برای صلح ایرلند بود که به کن و تاراک در مورد شانون هشدار داد. وی گفت: "ما چند سال پیش با اد آشنا شدیم و فکر می کردیم ایرلند یک کشور بی طرف است ، اما او درباره همه پروازهای ارتش ایالات متحده و پروازهای ارسال شده از طریق شانون به ما گفت. ایرلند با تسهیل این موارد ، خود را در جنگهای آمریكا همدست می سازد. "

تاراک صدمات وحشتناک نظامی گری آمریکایی را که شامل تخریب آب و هوا است برجسته می کند. "امروز ، آمریکا در 14 کشور جنگ می کند در حالی که هر روز در این کشور تیراندازی گسترده صورت می گیرد. خشونتی که ما صادر می کنیم در حال بازگشت به خانه است. " وی افزود: "تعداد بیشتری از دامپزشکان ویتنام نسبت به کشته شدن در کل جنگ جان خود را از دست داده اند. و بچه های جوانی که از جنگ های عراق و افغانستان برمی گردند جان خود را نیز می گیرند. چرا این اتفاق می افتد؟ این ضربه عقب است ، این گناه است!

وی افزود: "و امروز ما فقط مانند ویتنام و عراق مردم را نمی كشیم و كشورها را نابود نمی كنیم ، بلكه محیط زیست را نیز از بین می بریم. ارتش آمریكا بزرگترین مخرب محیط زیست روی زمین است. آنها بزرگترین مصرف کننده نفت هستند ، آلاینده های سمی عظیم با بیش از هزار پایگاه در سراسر جهان هستند. مردم غالباً ارتش را با تخریب آب و هوا متصل نمی کنند اما این امر ارتباط مستقیمی دارد. "

کن و تاراک پیش از این در فلسطین ، اوکیناوا و ایستاده راک در ایالات متحده در اعتراضات دستگیر شده بودند. "وقتی این اعتراضات را انجام می دهید و با سیاست دولت مخالفت می کنید ، آنها این کار را دوست ندارند و شما دستگیر می شوید ،" تاراک با عصبانیت یادداشت می کند.

کن اضافه می کند: "اما این طولانی ترین مدت است که ما به دلیل گرفتن پاسپورت شش ماه پیش در یک مکان نگه داشته شده ایم." "ما در خارج از دایل بوده ایم و با بنرهایی طرفدار بی طرفی ایرلندی و مخالف جنگهای ایالات متحده بوده ایم ، در اجتماعات سخنرانی كرده ایم ، در رادیو و تلویزیون با آنها مصاحبه كرده ایم و تصور كرده ایم كه شاید باید در جاده بیرون بیاییم و قدم بزنیم و صحبت كنیم و با مردم ملاقات كنیم ، چکمه بپوشیم. در زمین برای صلح. ما از این موضوع هیجان زده شده ایم و تا 27 این ماه در مناطق مختلف ایرلند قدم خواهیم زد. ما همچنین در World Beyond War کنفرانس در لیمریک در 5/6 اکتبر که می توانید در مورد آن بخوانید www.worldbeyondwar.org "

"این شخصی نیست که با پلاکاردی بگردد و بگوید" پایان نزدیک است "این بهترین دانشمندان ما هستند که می گویند وقت زیادی نداریم. فرزندان شما دنیایی برای رشد نخواهند داشت ، این همان کاری است که جوانان سعی دارند با عصیان نابودی و غیره انجام دهند و ایرلند می تواند نقش پررنگی در این امر داشته باشد

این دو نفر در اواخر این ماه یک جلسه دادگاه دارند و خواهان انتقال پرونده خود به دوبلین هستند ، هرچند که هنوز دو سال دیگر می تواند قبل از شنیدن جلسه محاکمه آنها صحیح باشد. گذرنامه های آنها به دلیل اینکه در نظر گرفته می شود خطر پرواز محسوب می شود ، مقرر شد ، تصمیمی که حقوق شهروندی آنها را محروم می کند و به اعتقاد کن ، انگیزه سیاسی داشته است.

وی می گوید: "غیر منطقی است كه تصور كنیم اگر پاسپورت خود را داشته باشیم و بتوانیم به خانه برویم ، برای محاكمه از آمریکا برنخواهیم گشت." "دادرسی بخشی از عمل است. این کاری است که ما برای فاش کردن مسائل و آنچه اتفاق می افتد انجام می دهیم. ما درک می کنیم که پتانسیل بسیار خوبی برای خیر وجود دارد اگر مردم ایرلند - بیش از 80 درصد آنها از بی طرفی حمایت می کنند - آن را خواستار شوند و دولت خود را مجبور به اطمینان از اعمال صحیح آن کنند. این می تواند به تمام جهان پیام دهد. "

هر دو کن و تاراک پدربزرگ هستند و اکثر مردانی که سنشان روزهایشان را در راههای آرامش بخش تر از اعتراضات ، دستگیری ها و پرونده های دادگاه سپری می کنند. فرزندان و نوه های آنها از فعالیت خود چه می کنند؟ "به همین دلیل ما این کار را می کنیم ، زیرا ما می خواهیم این بچه ها دنیایی برای زندگی داشته باشند." "مردم باید درک کنند که زندگی موجود بر روی زمین مورد تهدید است. این کسی نیست که با یک پلاکارد در حال قدم زدن باشد و می گوید "پایان نزدیک است" این بهترین دانشمندان ما هستند که می گویند زمان زیادی نداریم.

"فرزندان شما دنیایی برای رشد نخواهند داشت ، این همان چیزی است که جوانان در تلاش هستند تا با عصیان نابودی ، و غیره ، و ایرلند می تواند نقش قدرتمندی در این زمینه داشته باشد. از زمان حضور در اینجا ، من عاشق این کشور و مردم آن شده ام. فکر نمی کنم همه شما درک کنید که ایرلند در سطح بین المللی چقدر مورد احترام است و تاثیری که می تواند در سراسر جهان بگذارد ، خصوصاً اگر به عنوان یک کشور بی طرف موضع قاطعی اتخاذ کند و آن نقش را بازی کند. انجام کار درست برای زندگی در این کره خاکی به معنای چیزی است و ایرلندی ها می توانند این کار را انجام دهند و این همان چیزی است که من می خواهم اتفاق بیفتد و به همین دلیل است که ما با مردم صحبت می کنیم.

پیش بینی می شود پیاده روی کن و تاراک در دوشنبه سپتامبر 12.30 به کارخانه بلور گالوی در 16pm برسند. کسانی که مایل به پیوستن به آنها برای بخشی از پیاده روی یا ارائه پشتیبانی هستند می توانند جزئیات را در صفحه فیس بوک گالوی اتحاد علیه جنگ پیدا کنند: https://www.facebook.com/groups/312442090965.