چگونه می توان در نهایت ممکن است جنگ را به عنوان جرم محاکمه کند

توسط دیوید سوانسون

جنگ جرم است. دیوان کیفری بین المللی تنها است اعلام کرد که سرانجام با آن به عنوان یک جرم ، نوعی ، نوعی برخورد خواهد کرد. اما چگونه وضعیت جنگ به عنوان یک جنایت می تواند به طور موثر جنگ آور برجسته جهان را از تهدید و شروع جنگ های بزرگ و کوچک باز دارد؟ چگونه می توان در واقع قوانین ضد جنگ را مورد استفاده قرار داد؟ چگونه می توان اعلامیه ICC را به چیزی غیر از تظاهر تبدیل کرد؟

پیمان Kellogg-Briand جنگ را در سال 1928 به عنوان یک جرم در نظر گرفت و جنایات مختلف به دلیل اینکه قسمتهای تشکیل دهنده این جنایت بزرگ بودند ، در نورنبرگ و توکیو به اتهامات کیفری تبدیل شد. منشور ملل متحد جنگ را به عنوان یک جرم حفظ کرد ، اما آن را به جنگ "تهاجمی" محدود کرد و به هر جنگی که با تأیید سازمان ملل آغاز شد ، مصونیت داد.

دیوان بین المللی دادگستری میتواند ایالات متحده را برای حمله به یک کشور امتحان کند اگر (1) این کشور یک پرونده را صادر کرد و (2) ایالات متحده با این پروسه موافقت کرد و (3) ایالات متحده تصمیم گرفت که مسدود نشود هر گونه قضاوت با استفاده از قدرت وتو خود را در شورای امنیت سازمان ملل متحد. اصلاحات آینده ی مطلوب آشکارا شامل فراخواندن همه اعضای سازمان ملل متحد به پذیرش صلاحیت اجباری ICJ و حذف وتو می شود. اما حالا چه می توان کرد؟

دادگاه بین المللی کیفری (دادگاه کیفری بین المللی) می تواند افراد را به جرم "جنایات جنگی" مختلف محاکمه کند ، اما تاکنون فقط آفریقایی ها را محاکمه کرده است ، اگرچه مدتی است که ادعا می کند "در حال بررسی" جنایات ایالات متحده در افغانستان است. اگرچه ایالات متحده عضو ICC نیست ، اما افغانستان نیز عضو آن است. اصلاحات مطلوب آینده بدیهی است که اصرار به همه ملتها ، از جمله ایالات متحده ، برای پیوستن به ICC است. اما اکنون چه کاری می توان انجام داد؟

ICC در نهایت اعلام کرد که افراد (مانند رئیس جمهور و وزیر دفاع "ایالات متحده) را به جرم" تجاوز "تحت تعقیب قرار خواهد داد ، به عبارت دیگر: جنگ. اما چنین جنگ هایی باید پس از 17 ژوئیه 2018 آغاز شود. و کسانی که می توانند به دلیل جنگ تحت پیگرد قانونی قرار گیرند ، فقط شهروندان ملت هایی خواهند بود که هم به دیوان بین المللی کیفری پیوسته اند و هم اصلاحیه اضافه شده در مورد صلاحیت "تجاوز" را تصویب کردند. اصلاحات مطلوب آینده بدیهی است که اصرار به همه ملتها ، از جمله ایالات متحده را برای تصویب اصلاحیه "تجاوز" دارد. اما اکنون چه کاری می توان انجام داد؟

تنها راه کنار این محدودیت ها این است که شورای امنیت سازمان ملل متحد پرونده را به ICC ارجاع کند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، ICC می تواند کسی را در جهان برای جرایم جنگی تحت تعقیب قرار دهد.

این بدان معنی است که برای اینکه نیروی قانونی بتواند از دولت آمریکا برای جلوگیری از تهدید و راه اندازی جنگ استفاده کند، باید یک یا چند مورد از آنها را متقاعد کنیم. پانزده کشور در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای روشن ساختن این موضوع برای رای دادن مطرح شده است. پنج نفر از این پنجاه نفر قدرت وتو دارند و یکی از این پنج عضو ایالات متحده است.

بنابراین ، ما همچنین به ملت های جهان نیاز داریم که اعلام کنند وقتی شورای امنیت پرونده را ارجاع نمی دهد ، آنها موضوع را به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارائه می دهند هر چند "پیوستن به صلح"روش در جلسه اضطراری برای غلبه بر وتو. این همان کاری است که در دسامبر 2017 برای تصویب قریب به اتفاق قطعنامه ای که ایالات متحده وتو کرده بود ، انجام شد ، قطعنامه ای که آمریکا نام قدس را پایتخت اسرائیل نامید

نه تنها ما باید از طریق هر یک از این حلقه ها (تعهد به رای شورای امنیت و تعهد به لغو وتو در مجمع عمومی) پرش کنیم، اما ما باید از قبل مشخص کنیم که ما مطمئنا یا احتمالا این کار را انجام خواهیم داد .

از این رو، World Beyond War راه اندازی می شود درخواست جهانی برای دولت های ملی جهان درخواست تعهد عمومی خود را برای ارجاع هر گونه جنگی که هر کشوری به ICC با شورای امنیت و یا بدون آن اعطا کرد. برای افزودن نام خود اینجا کلیک کنید.

از این گذشته ، فقط جنگ های ایالات متحده نیست که باید به عنوان جرم مورد پیگرد قانونی قرار گیرد ، بلکه همه جنگ ها نیز باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرند. و در حقیقت ، پیگرد قانونی شرکای خردسال ایالات متحده در جنگ های "ائتلاف" قبل از پیگرد قانونی رهبر حلقه ، ضروری به نظر می رسد. مساله البته کمبود شواهد نیست ، بلکه اراده سیاسی است. انگلستان ، فرانسه ، کانادا ، استرالیا یا برخی دیگر از همدستان ممکن است تحت فشار جهانی و داخلی (و توانایی دور زدن شورای امنیت سازمان ملل متحد) برای تسلیم شدن در برابر قانون قانون قبل از اقدام ایالات متحده قرار بگیرند.

جزئیات کلیدی این است: چقدر سازمان یافته کشتار و تخریب خشونت آمیز یک جنگ است؟ یک هواپیمای بدون سرنشین اعتصاب یک جنگ؟ آیا گسترش پایه و چندین خانه جنگی است؟ چند بمب جنگی می کنند؟ پاسخ باید باشد هر استفاده از نیروی نظامی. اما در نهایت، این سوال توسط فشار عمومی پاسخ داده خواهد شد. اگر ما بتوانیم مردم را از آن آگاه سازیم و ملتهای جهان را متقاعد سازیم که آن را به دادگاه ارجاع دهیم، آنگاه جنگ و در نتیجه جرم خواهد بود.

این قطعنامه سال نو من است: من متعهد می شوم که از حاکمیت قانون حمایت کنم، که ممکن است دیگر حق نداشته باشد.