By نیک دین,
این یک چیز است که روح انسان را در مواجهه با تهدیدات بزرگ جشن می گیرد. این چیز دیگری است که به طور کامل برای اجازه دادن به تولید کنندگان سلاح که به ایجاد ناسازگاری به حمایت از جشن ها کمک کرد. نیک دین توضیح می دهد
بازی های Invictus برای همه افرادی که ABC را تماشا می کنند، طراح و حامی آنها هستند. این بازی ها در ماه اکتبر در سیدنی برگزار می شود و شرکت کنندگان در این مراسم از نیروهای 18 مجروح می شوند.
این بسیار الهام بخش است که روحیه انسان را بر زخمهای بدن انسان پیروز شود. چه کسی می تواند شکست بخورد اما تحت تأثیر ورزشکاران شركت كننده قرار گیرد؟ همانطور که داستان بازی ها به ما می گوید، آنها با جابجایی های زندگی مواجه شده اند، اما انگیزه ای برای بروز این آسیب ها نداشته اند.
از آنچه ما می توانیم بشنویم، به نظر می رسد که علیرغم زخم های وحشتناکی که رنج می برند، به لحاظ ذهنی و فیزیکی، نسبتا خوب است. این فوق العاده است و این کاملا منطقی است که ورزش در توانبخشی خود نقش مثبت ایفا می کند.
قابل تحسین نیز مهارت و تعهد کسانی است که آنها را به سلامت مقایسهای و توانایی بازگشت دوباره به جامعه بازگرداند - جراحان و پرستاران، تکنسین هایی که تجهیزات و پروتز را ایجاد می کنند و مراقبین و اعضای خانواده که آنها را در وضعیت کنونی خود نگه می دارد از رفاه به وضوح یک تیم کامل از مردم در پشت هر یک از شرکت کنندگان فرد وجود دارد.
این بخشی از داستان برای عموم مردم در نور درخشان نمایش داده می شود. در زیر آن، قهرمانی افرادی را که با بدبختی فوق العاده ای مواجه بوده اند، می بینیم و از دستاوردهایشان افتخار می کنیم. با این حال، ما از بررسی سایه ها این کست های سبک، که در آن جنبه دروغ است که در غیر این صورت تصویر را کامل کند، متوقف شد.
از زخمی ها، ما فقط کسانی را دیدیم که تا حدودی بر زخم های غیرفعال خود غالب بودند. دیگران، از نور روشن، انگیزه لازم را پیدا نمیکنند و یا خیلی آسیب دیده اند که دیدن آنها ما را وحشت زده می کند.
آیا آنها از بین نرفته اند، تا از ذهن ما خارج شوند؟ علاوه بر این، احتمالا برخی از آنها به معنای واقعی کلمه از خارج از آنها وجود دارد خود ذهن، دچار استرس پس از ضربه. ما تقریبا به طور انحصاری در قهرمانان زندگی می کنیم. وسواس موفقیت آمیز چشم ما را از کسانی که نمی توانند یا نخواهند "بهبود می یابند" دور می کنند.
در این نوع صدای طغیان وجود دارد (این به نام بازی است). روح آنها ممکن است ناکام بماند، اما آنها بدون استثنائی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. به آنها نام خاصی نمیدهد.
همه شرکت کنندگان در معرض آسیب های زندگی قرار دارند که تا زمانی که زندگی می کنند، باید تحمل کنند. می گویند آنها قابل تحسین هستند زیرا در خدمت کشور خود رنج می برند - غرامت نامناسب - حتی با وعده پشتیبانی پزشکی و مالی در تمام طول عمر است.
این کلمات - "در خدمت کشورشان" - یک رزونانس توخالی دارند. همه شرکت کنندگان Invictus از جنگ های اخیر هستند. در مورد استرالیا، ما به این جنگ ها پیوسته است، نه لزوما. در ارزیابی عینی آنها، هیچ یک از پرسنل خدمات قانونی نمی توانند ادعا کنند که در دفاع از استرالیا مجروح شده اند. تنها زمانی که ADF از استرالیا دفاع کرد، در جریان مبارزۀ جدید گینه نو WW2 بود.
همچنین در سایه ها، اما بیشتر قابل توجه است، این واقعیت است که در میان طرفداران این بازی ها سازندگان عمده جنگ افزار - بوئینگ، لاکهید مارتین، رایتون، لایتوز و ساب هستند. چیزی است که عمیقا ناامید کننده در مورد این موضوع است.
از یک سو این شرکت ها و سهامداران خود از طریق ایجاد، فروش، تحقیق و دائمی "بهبود" سلاح ها و سیستم های سلاح های هسته ای رشد می کنند. اما این سلاح است که آسیب های وحشتناکی را که توسط شرکت کنندگان در بازی به وقوع پیوسته است، ایجاد کرده است.
این یخ را قطع می کند و می گوید " آسیب های ناشی از شان اسلحه. "
مواد منفجره در IED ها احتمالا منشاء این شرکت های چند ملیتی دارند. کسانی که در جنگ شرکت می کنند در مورد اینکه سلاح های آنها از چه زمانی آغاز می شود، انتخاب خوبی نیستند. به همین ترتیب، کسانی که آنها را می فروشند خوشحال هستند تا زمانی که مشتریان خود را پرداخت می کنند.
سلاح و مواد منفجره ساخته شده توسط ما طرف می تواند به آسانی آسیب ببیند ما پرسنل و احتمالا ما توسط بازاریابان محصولات مخرب مانند تداخل حمایت مالی از رویدادهای ورزشی ناراحت هستیم. چه چیزی می تواند آسیب بیشتری نسبت به سلاح هایی که به وعده "مرگ و میر" آنها فروخته می شود، باشد؟
چگونه تولید کنندگان موشک ها می توانند کسب و کار اصلی خود را با حمایت از بازی Invictus بازی سازگار است، در بهترین حالت، مشکل ساز است. در بدترین حالت، آن کاملا بی معنی است. ممکن است حتی یک لکه لمسی باشد. فراتر از این ممکن است که انگیزه آنها آزاد کردن خود گناه باشد. برگزارکنندگان ممکن است از خودشان بپرسند چرا آنها چنین توافقی را اجازه داده اند.
در نظر گرفتن تجارت سلاح، جنبه دیگری، تاریک را افزایش می دهد. از زخمی شدن چه خبر؟ شان سمت؟ از آسیب های وحشتناکی که به دشمنان ما وارد می شود (دشمنان، که، باید گفت، هرگز حتی قادر به تهدید استرالیا نبودند). جراحات مانند کسانی که ما بدون شک، افرادی که در معرض ابتلا به بیماری های دیگر قرار دارند، در کشورهای فقیرتر از استرالیا، با منابع کمتر و درمان های پیچیده پزشکی پیشرفت می کنند. آنها ممکن است زندگی عذاب و ویرانی کامل داشته باشد. آیا آنها برگزار خواهد شد Invictus بازی؟ "پیروزی موفقیت" ممکن است پیام پنهان باشد.
Invictus با تأکید خود بر پیروزی بر بدبختی از طریق "روح مبارزه ارتش و زخمی شدن ما"، نمونه ی دیگری از فرهنگ جنگ و جنگجویانی است که در جامعه ی استرالیا عمیق می کند.
همانند روز و روز یادبود ANZAC، بازی ها به صورت منظم به اسطوره افتخار و ارزش خدمات نظامی بستگی دارد. با این حال، زمانی که جنگ با جنگجویان قهرمان جنگید، مدتها گذشته است، با راهپیمایی تکنولوژی نظامی روبرو شده است.
اکثریت قربانیان جنگ های امروز بیگناهان غیر نظامی غیر نظامی هستند. وقت آن است که آنها در کنار ارتش به رسمیت شناخته شوند. تمرکز صرفا بر روی پرسنل نظامی، تنها تاثیر بزرگ جنگ های مدرن را نادیده می گیرد.
به جای این که بازی ها دوباره به ما اطمینان دهند، افراد ضرب و شتم باید به ما یادآوری کنند که پیوستن به جنگ های غیر ضروری هزینه های وحشتناکی دارد. مهم نیست که چگونه "بهبود" آنها "کامل"، زندگی این ورزشکاران برای همیشه تغییر کرده است - و به دلایل مشکوک.
بدیهی است که می توان از بازی ها حمایت کرد، تحسین برانگیزانۀ کسانی که بخشی از آن را می پذیرند و از این واقعیت که آنها ضروری هستند پشیمان می شوند. می توان خوشحال شد که بازی ها در حال انجام هستند، از نقش مثبت آنها بازی می کنند و از نمایشگر لذت می برند، در حالی که در عین حال در برخی از حامیان و در حقیقت بازی هایی که مورد نیاز است، فرهنگ جنگ "ما همچنان پرورش می دهیم
