حضور پلیس سازمان ملل در اعتراضات خشونت آمیز در کشورهای پس از جنگ داخلی

از جانب خلاصه علوم صلح، ژوئن 28، 2020

اعتبار عکس: عکس سازمان ملل

این تجزیه و تحلیل به طور خلاصه و منعکس کننده تحقیقات زیر است: Belgioioso، M.، Di Salvatore، J.، & Pinckney، J. (2020). به رنگ آبی گره خورده است: تأثیر حفظ صلح سازمان ملل بر اعتراضات غیر خشونت آمیز در کشورهای پس از جنگ داخلی. فصلنامه مطالعات بین المللی.  https://doi.org/10.1093/isq/sqaa015

صحبت

در زمینه های جنگ پس از جنگ:

• کشورهایی که دارای عملیات صلح سازمان ملل متحد هستند ، نسبت به کشورهایی که دارای صلح سازمان ملل نیستند ، تظاهرات خشونت آمیز تری دارند ، به ویژه اگر این مأموریت های حافظ صلح شامل پلیس سازمان ملل (UNPOL) شوند.
• هنگامی که صلح های پناهجویان UNPOL از کشورهایی هستند که دارای امتیازات بالای جامعه مدنی هستند ، احتمال پیش بینی اعتراضات خشونت آمیز در کشورهای جنگ پس از جنگ 60٪ است.
• هنگامی که صلح های پناهجویان UNPOL از کشورهایی هستند که نمرات جامعه مدنی آنها پایین است ، احتمال پیش بینی اعتراضات خشونت آمیز در کشورهای جنگ پس از جنگ 30٪ است.
• از آنجا که صلحجویان UNPOL مستقیماً با جمعیت شهروند در تعامل هستند و با پلیس داخل کشور آموزش و استقرار می یابند ، "انتشار هنجارها و رویه هایی که از بسیج سیاسی غیر خشونت آمیز محافظت می کند" وجود دارد - از جمله این که ، جامعه پذیری شخصی خود را با صلح و آرامش به ارزش اعتراض غیر خشونت آمیز به شدت می رساند. این نتیجه را تحت تأثیر قرار می دهد.

خلاصه

بخش عمده ای از تحقیقات موجود در مورد صلح سازمان ملل بر روند صلح از بالا به پایین مانند توافق های سیاسی یا تغییرات نهادی تمرکز دارد. این فرایندها به تنهایی نمی توانند داخلی سازی هنجارهای دموکراتیک یا تغییر فرهنگی را که بازگشت به جنگ غیرقابل تصور است ، بسنجند. برای سنجش چنین تأثیرات ایجاد صلح از صلح به پایین به پایین ، نویسندگان بر مؤلفه اصلی مشارکت مدنی - مشاجره سیاسی غیر خشونت آمیز - تمرکز می کنند و می پرسند ، "آیا مأموریت های حفظ صلح ، مشاجرات سیاسی غیر خشونت آمیز را در کشورهای پس از جنگ جنگ تحمیلی تسهیل می کنند؟"

برای پاسخ به این سؤال ، آنها یک مجموعه داده جدید ایجاد کردند که شامل 70 کشور در جنگ داخلی بین سالهای 1990 تا 2011 و آزمایش تعداد اعتراضات خشونت آمیز آن کشورها است. به عنوان یک اقدام محافظه کارانه ، مجموعه داده ها مواردی را که اعتراضات منجر به شورش و خشونت خودبخودی شده است ، مستثنی نمی کند. این مجموعه داده همچنین شامل متغیرهایی مانند این است که آیا این کشور میزبان یک عملیات صلح سازمان ملل ، تعداد حافظان صلح و یک نمره جامعه مدنی از کشور مبداء صلح است. این نمره جامعه مدنی برگرفته از شاخص های دموکراسی در محیط مشارکتی جامعه مدنی است. در این شاخص ، سازمانهای جامعه مدنی (مانند گروه های ذینفع ، اتحادیه های کارگری یا گروه های مدافع و غیره) در زندگی عمومی چگونه دخیل هستند. این شامل سوالات در مورد ، به عنوان مثال ، در مورد اینکه آیا آنها با سیاست گذاران مشورت می شوند یا تعداد افراد در جامعه مدنی مشارکت دارند.

نتایج نشان می دهد که کشورهای پس از جنگ داخلی با عملیات صلح سازمان ملل متحد نسبت به کشورهایی که دارای صلح نیستند ، اعتراضات خشونت آمیز بیشتری دارند. اندازه ماموریت به نظر نمی رسد. نمره جامعه مدنی کشور مبدأ برای صلحجویان فقط برای پلیس سازمان ملل (UNPOL) بلکه برای سایر انواع حافظان صلح مهم نیست. برای قرار دادن آن در اعداد ،

• حضور نیروهای حافظ صلح سازمان ملل ، صرف نظر از نوع صلح ، احتمال پیش بینی اعتراضات خشونت آمیز را تا 40٪ افزایش می دهد ، در مقایسه با 27٪ در صورت عدم حضور صلح سازمان ملل.
• حضور افسران UNPOL از کشورهایی که نمره جامعه مدنی آن پایین است ، منجر به احتمال 30 درصد اعتراض خشونت آمیز پیش بینی می شود.
• حضور افسران UNPOL از کشورهایی که دارای جامعه مدنی بالایی هستند ، منجر به پیش بینی 60٪ از اعتراضات خشونت آمیز نمی شود.

نویسندگان برای توضیح اینکه این نتایج در چارچوب صلح سازمان ملل متحد و ایجاد صلح "از پایین به بالا" چیست ، یک جهت گیری نظری را توسعه می دهند که اعتراضات خشونت آمیز را به عنوان یک نشانگر کلیدی برای داخلی سازی گسترده هنجارهای دموکراتیک می بیند. اینکه این اعتراضات بدون خشونت باقی بماند نیز مهم است ، به ویژه در کشورهای پس از جنگ داخلی که استفاده از خشونت به عنوان بیان سیاسی و به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف سیاسی عادی شده است. علاوه بر این ، نهادهای سیاسی جدید در این کشورها غالباً شکست می خورند ، بنابراین توانایی یک کشور برای مقابله با آن چالش های بی خشونت ، کلید حفظ صلح است. نویسندگان اظهار داشتند كه صلح صلح سازمان ملل ، به ویژه پلیس سازمان ملل (UNPOL) ، امنیت را تأمین می كنند و حضور آنها "هنجارهای مشاركت سیاسی غیر خشونت آمیز" را ترویج می كند. علاوه بر این ، اگر کشورهای پس از جنگ داخلی بتوانند از اعتراضات خشونت آمیز حمایت کنند ، هم شهروندان و هم دولت آن دارای هنجارهای دموکراتیک واقعی درونی هستند.

نویسندگان با تمرکز بر حضور پلیس سازمان ملل (UNPOL) ، مسیری اصلی را که طی آن این هنجارهای دموکراتیک از عملیات صلح آمیز به کشورهایی که میزبان آنهاست ، پخش می کنند ، شناسایی می کنند. افسران UNPOL با پلیس ملی آموزش و همکاری می یابند و مستقیماً تعامل آنها با جوامع و امکان نفوذ در پلیس ملی برای احترام به اعتراضات خشونت آمیز را به آنها می دهد. علاوه بر این ، یک جامعه مدنی قوی است[1] برای سازماندهی اعتراضات بی خشونت از اهمیت اساسی برخوردار است. در حالی که کشورهایی که از جنگ داخلی ناشی می شوند ، ممکن است جوامع مدنی را تضعیف کرده ، توانایی جامعه مدنی برای مشارکت کامل در روند سیاسی پس از جنگ ، نشان دهنده یک رویکرد از پایین به بالا برای ایجاد صلح است. بنابراین ، جامعه پذیری خود افسران UNPOL با جامعه مدنی (چه آن افسران از کشورهایی با جامعه مدنی قوی وارد می شوند یا نه) بر توانایی آنها در حمایت از اعتراضات خشونت آمیز در کشورهایی که مستقر شده اند تأثیر می گذارد. به عبارت دیگر ، اگر مأمورین UNPOL از کشورهایی با جوامع مدنی قوی باشند ، احتمالاً آنها از حق اعتراضات خشونت آمیز محافظت می کنند و "سرکوب شدید دولتها را که نگران محکومیت بین المللی هستند متمایز می شوند".

نویسندگان با بررسی کوتاهی از مواردی نتیجه می گیرند که مأموریتهای سازمان ملل در کشورهای پس از جنگ داخلی به ایجاد صلح از پایین به بالا و انتشار هنجارهای دموکراتیک کمک کرده اند. در ناميبيا ، گروه كمك گذار سازمان ملل متحد در جلسات عمومي از غيرنظاميان محاصره و محافظت كرده و در كنترل اعتراضات بي طرفي را در كنترل جمعيت نشان مي دهد. همین اتفاق در لیبریا رخ داد که ماموریت سازمان ملل متحد در لیبریا بر تظاهرات مسالمت آمیز نظارت داشته و برای ایجاد خشونت از جمله پلیس ملی و معترضین در انتخابات سال 2009 مداخله خواهد کرد. این عمل ، حمایت از حق اعتراض و اطمینان از وقوع خشونت بار ، هنجارهای مربوط به مشارکت سیاسی غیر خشونت آمیز را که برای صلح مثبت در کشورهای جنگ پس از جنگ بسیار مهم است ، پخش می کند. نویسندگان با یادداشت نگرانی نسبت به جابجایی بار صلح سازمان ملل متحد از کشورهای ثروتمندتر و دارای جوامع مدنی قوی تر به کشورهای فقیرتر با جوامع مدنی ضعیف پایان می دهند. آنها از سیاست گذاران که مأموریت های حافظ صلح سازمان ملل را طراحی می کنند ، می خواهند که نسبت به جذب پرسنل بیشتر از کشورهایی با جوامع مدنی قوی تر توجه داشته باشند.

عمل اطلاع رسانی

تمرکز رمان این مقاله در مورد نقش پلیس در ایجاد صلح ، روشی جدید برای فکر کردن در مورد صلح سازمان ملل ارائه می دهد ، به ویژه به عنوان یک رویکرد از پایین به بالا از طریق نهادی که در غیر این صورت رویکردهای از بالا به پایین یا دولت محور را مورد توجه قرار می دهد. بخشی از ایجاد صلح ، به ویژه برای کشورهای پس از جنگ ، بازسازی قراردادهای اجتماعی بین دولت و مردم آن است که در طول جنگ داخلی از هم پاشیده شده است. توافقنامه صلح می تواند به طور رسمی به خصومت ها پایان یابد ، اما کار بسیار بیشتری لازم است تا مردم واقعاً باور داشته باشند که می توانند در زندگی عمومی شرکت کنند و تأثیرات خود را تغییر دهند. اعتراضات ابزاری اساسی برای مشارکت سیاسی است - آنها در خدمت آگاهی رسانی به یک مشکل ، بسیج ائتلاف های سیاسی و جلب حمایت عمومی هستند. برای پاسخگویی دولت با خشونت ، قرار دادن قرارداد اجتماعی است كه جامعه را به هم پیوند می دهد.

ما نمی توانیم وانمود كنیم كه این تحلیل ، كه به جنبه های اعتراض و پولیس در كشورهای خارجی می پردازد ، از تمایل ما برای پرداختن به سازنده به لحظه كنونی در آمریكا جدا شده است. چگونه پولیس در جامعه متعهد به نظر می رسد. هر کس امنیت؟ این یک مکالمه ضروری است دیگوست تیم تحریریه و برخی دیگر با قتل های پلیس جورج فلوید ، برونا تیلور و تعداد بیشماری از سیاهپوستان آمریکایی حساب کردند. اگر هدف اساسی پلیس تأمین امنیت است ، باید پرسید: پلیس كدام امنیت را ارائه می دهد؟ چگونه پلیس در مورد فراهم کردن این امنیت پیش می رود؟ مدت طولانی در ایالات متحده ، از پلیس به عنوان ابزاری برای ستم در برابر سیاه ، بومی و سایر افراد رنگی استفاده شده است (BIPOC). این تاریخ پلیس با یک فرهنگ عمیق برتری سفید ، جفت شده است ، در تعصب نژادی مشهود است یافت شده در سراسر سیستم اجرای قانون و عدالت کیفری. ما همچنین شاهد میزان خشونت پلیس در برابر معترضین غیر خشونت آمیز هستیم - که به همان اندازه طعنه آمیز و غم انگیز ، شواهد بیشتری را برای لزوم تغییر اساسی در معنای پلیس در ایالات متحده ارائه می دهد.

بخش عمده ای از مکالمات مربوط به پلیس در ایالات متحده متمرکز شده است به نظامی کردن پلیس ، از تصویب یک ذهنیت "جنگجو" (برخلاف ذهنیت "نگهبان" از پلیس. نگاه کنید به ادامه مطلب) به انتقال تجهیزات نظامی از طریق برنامه 1033 قانون مجوز دفاع به ادارات پلیس آگاهی دهید. به عنوان یک جامعه ، ما شروع به پیش بینی این می کنیم که گزینه های جایگزین یک نیروی نظامی نظامی چه می تواند باشد. شواهدی باورنکردنی در مورد اثربخشی رویکردهای غیر نظامی و غیرمسلح نسبت به امنیت موجود در این کشور وجود دارد خلاصه علوم صلح. به عنوان مثال ، در ارزیابی رویکردهای مسلحانه و غیرمسلح به صلحتحقیقات نشان می دهد که "صلح غیرنظامی غیر مسلح (UCP) با موفقیت در انجام وظایفی که بطور سنتی با صلح همراه بوده است ، شرکت کرده است ، نشان می دهد که صلح برای انجام امور پیشگیری از خشونت و محافظت از غیرنظامیان نیازی به پرسنل نظامی یا حضور سلاح ندارد." اگرچه آنها اکثراً مسلح هستند ، اما پلیس سازمان ملل ، به ویژه با آغوش خود درگیر است پالیسی جامعه گرا، هنوز هم نسبت به سایر نیروهای صلح سازمان ملل متحد ، به ویژه آنهایی که دارای مأموریت های تهاجمی تر برای انجام مأموریت های جنگی هستند ، رویکرد کمتری برای امنیت ایجاد می کند. اما ، همانطور که در ایالات متحده آشکار می شود (حتی با وجود جامعه مدنی پر جنب و جوش و هنجارهای دموکراتیک) ، پلیس مسلح هنوز هم می تواند تهدیدی اساسی را برای بخش های بزرگی از شهروندان به وجود آورد. در چه مقطعی تصدیق می کنیم كه پلیس مسلح به جای حمایت از قراردادهای اجتماعی ، بیشتر عوامل تجزیه آن هستند؟ این تأیید در نهایت باید ما را در جهت خنثی سازی بیشتر و درگیر کردن رویکردهای کاملاً غیرمسلح به امنیت ، حتی بیشتر کند - رویکردهایی که امنیت یک شخص را به ضرر شخص دیگر دقیق نمی کند. [KC]

ادامه خواندن

سالیوان ، H. (2020 ، 17 ژوئن). چرا اعتراضات به خشونت تبدیل می شود؟ مقصر روابط دولت و جامعه (و نه تحریک کنندگان). خشونت سیاسی با یک نگاه. برگرفته از 22 ژوئن 2020 ، از https://politicalviolenceataglance.org/2020/06/17/why-do-protests-turn-violent-blame-state-society-relations-and-not-provocateurs/

هانت ، سی تی اس (2020 ، 13 فوریه). محافظت از طریق پلیس: نقش محافظتی پلیس سازمان ملل در عملیات صلح. موسسه بین المللی صلح. برگرفته از 11 ژوئن 2020 ، از https://www.ipinst.org/2020/02/protection-through-policing-un-peace-ops-paper

De Coning، C.، & Gelot، L. (2020 ، 29 مه). قرار دادن مردم در مرکز عملیات صلح سازمان ملل. موسسه بین المللی صلح. برگرفته از 26 ژوئن 2020 ، از https://theglobalobservatory.org/2020/05/placing-people-center-un-peace-operations/

NPR (سال 2020 ، 4 ژوئن). پلیس آمریکا در سراسر برگرفته از 26 ژوئن 2020 ، از https://www.npr.org/transcripts/869046127

Serhan ، Y. (2020 ، 10 ژوئن). آنچه جهان می تواند آمریكا را در مورد پلیس آموخت ، اقیانوس اطلس. برگرفته از 11 ژوئن 2020 ، از https://www.theatlantic.com/international/archive/2020/06/america-police-violence-germany-georgia-britain/612820/

Science Daily. (2019 ، 26 فوریه). شواهد اطلاعات محور در مورد پلیس جنگجو و نگهبان. برگرفته از 12 ژوئن 2020 ، از https://www.sciencedaily.com/releases/2019/02/190226155011.htm

علم صلح Digest. (2018 ، 12 نوامبر). ارزیابی رویکردهای مسلحانه و غیر مسلحانه برای صلح. برگرفته از 15 ژوئن 2020 ، از https://peacesciencedigest.org/assessing-armed-and-unarmed-approaches-to-peacekeeping

سازمانها / ابتکارات

پلیس سازمان ملل: https://police.un.org/en

کلید واژه ها: پس از جنگ ، صلح ، ایجاد صلح ، پلیس ، سازمان ملل ، جنگ داخلی

[1] نویسندگان ، جامعه مدنی را به عنوان "مقوله ای [که] شامل شهروندان سازمان یافته و غیر سازمان یافته ، از مدافعان حقوق بشر تا تظاهرکنندگان بی خشونت تعریف می کنند."