چه زمانی نیویورک تایمز خبرنگار جیمز ریسن کتاب قبلی خود را منتشر کرد حالت جنگاز بار به تاخیر افتادن بیش از یک سال پایان داد و مقاله خود را در مورد جاسوسی غیرقابل قبول منتشر کرد، نه به وسیله این کتاب. این بار ادعا کرد که نمی خواست با آگاهی دادن به مردم درباره آنچه رئیس جمهور انجام می داد ، بر انتخابات ریاست جمهوری 2004 تأثیر بگذارد. اما این هفته بار سردبیر گفت 60 دقیقه کاخ سفید به او هشدار داده بود که یک حمله تروریستی به ایالات متحده به سرزمین های اشغالی منجر خواهد شد بار اگر یکی از انتشارات را دنبال می کند - بنابراین ممکن است که باشد بار' ادعای تحقیر دموکراسی، داستان ترس از ترس و وطن دوستی بود. این بار هرگز داستانهای مهم دیگر را در کتاب Risen گزارش نکرده است.
یکی از این داستان ها ، که در آخرین فصل یافت شد ، ماجرای عملیات مرلین بود - که احتمالاً به این دلیل نامگذاری شده است که فقط اتکا به جادو می توانست باعث موفقیت آن شود - که در آن سیا با چند تغییر آشکار در آنها برنامه های تسلیحات هسته ای را به ایران داد. گفته می شد این امر به نوعی سرعت تلاش های موجود ایران برای ساخت سلاح هسته ای را کاهش می دهد. رایزن در مورد عملیات مرلین توضیح داد دموکراسی در حال حاضر این هفته و با آن مصاحبه شد 60 دقیقه که موفق شد هر توضیحی راجع به چیستی آن کنار بگذارد. دولت آمریكا جفری استرلینگ را به جرم افشاگری كه به عنوان منبعی برای Risen خدمت كرده و جلب احكام قضایی را تحت تعقیب قرار داده است. رسیده برای درخواست از او منبع (ها) خود را نشان می دهد.
رسانه های مطبوعاتی ریزن در این هفته همراه با انتشار کتاب جدید خود، پرداخت هر قیمت. Risen به وضوح عقب نخواهد رفت. این بار او احمقانه ترین کاری که CIA انجام داده اخیراً به عنوان فصل دوم به جای فصل آخر و حتی نیویورک تایمز قبلاً آن را ذکر کرده است. ما در حال صحبت کردن در مورد یک سطح بیهوشی "شکنجه عمل می کنیم" ، "عراق سلاح های کشتار جمعی دارد" ، "بیایید همه به بزها خیره شویم". ما درمورد نوعی موضوعات صحبت می کنیم که دولت اوباما را به تلاش برای زندانی کردن کسی سوق می دهد. اما مشخص نیست که این بار یک منبع مخفی برای مقصر دانستن وجود دارد و وزارت دادگستری به اصطلاح هم اکنون در پی استرلینگ و رایزن است.
به هر حال ، استرلینگ در مقایسه با چلسی منینگ یا ادوارد اسنودن یا سایر افشاگرانی که قیام کرده است در کتاب جدید خود غیرقابل شنیده است. به نظر می رسد که عموم مردم قهرمان افشاگری نمی کنند تا اینکه رسانه های شرکتی این شخص را به عنوان یک خائن مشهور مشهور کردند. استرلینگ ، جالب است که افشاگری است که تنها در صورت خیانت در معرض خیانت می تواند "خائن" خوانده شود ، زیرا افرادی که با این اصطلاحات تقریباً جهانی فکر می کنند ، تحویل برنامه های هسته ای به ایران را خیانت می دانند. به عبارت دیگر ، او از حمله معمول مصون است ، اما در مرحله اول شما را نادیده می گیرند زیرا شما علاقه ای به گفتن داستان مرلین ندارید.
خوب ، این بی حوصلگی جدید لانگلی چیست؟ فقط این: یک هک رایانه ای معتاد به قمار به نام دنیس مونتگومری که نمی توانست هالیوود یا لاس وگاس را از طریق کلاهبرداری نرم افزاری خود بفروشد ، مانند توانایی دیدن محتوای فیلم نواری که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست ، CIA را به ادعای کاملاً متقلبانه فروخت که او می تواند پیام های مخفی القاعده را در پخش شبکه تلویزیونی الجزیره ردیابی کند. اگر انصاف داشته باشم ، مونتگومری می گوید CIA ایده را به سمت او سوق داد و او با آن دوید. و نه تنها CIA کلاهبرداری او را بلعید ، بلکه همین کار را کرد از اصول کمیته اصلی ، عضویت در آن حداقل برای مدتی بود: معاون رئیس جمهور دیک چنی ، مشاور سابق امنیت ملی کاندولیزا رایس ، وزیر دفاع به اصطلاح دونالد رامسفلد ، وزیر امور خارجه کالین پاول ، مدیر سیا جورج تنت ، و دادستان کل جان اشكرافت تنت نقش معمول خود را به عنوان یک دیوان سالار مبهم از پست در حساب Risen بازی می کند ، اما گفته می شود که جان برنان در دیوانه دنیس مونتگومری نیز نقش داشته است. کاخ سفید بوش پروازهای بین المللی را در نتیجه هشدارهای مخفیانه مونتگومری در مورد مرگ انجام داد و به طور جدی به فکر شلیک هواپیماها از آسمان بود.
هنگامی که فرانسه خواستار پایه ای برای هواپیماهای زمینی بود، آن را به سرعت یک شمع بخار را دید crottin de cheval و به ایالات متحده اطلاع دهید. بنابراین ، CIA از مونتگومری حرکت کرد. و مونتگومری به قراردادهای دیگری رفت که روی سایر فضولات اسب برای پنتاگون کار می کرد. و هیچ چیز تکان دهنده ای وجود ندارد. ریسن خاطرنشان می كند: "یك مطالعه توسط پنتاگون در سال 2011 نشان داد كه طی ده سال پس از 9 سپتامبر ، وزارت دفاع بیش از 11 میلیارد دلار به پیمانكاری كه قبلاً در مواردی شامل یك میلیون دلار یا بیشتر در مورد كلاهبرداری مجازات شده بودند ، كمك كرده است. " و مونتگومری مورد تحریم قرار نگرفت. و به ما افرادی که او را با میلیون ها دلار غنی کردیم ، گفته نشد که او وجود داریم. هیچ چیز غیر عادی نیز وجود دارد. رازداری و کلاهبرداری امری جدید در داستان Risen است که جزئیات ماهیت تقلبی سودجویان قتل هواپیماهای بدون سرنشین ، افراد شکنجه گر ، سودجویان مزدور و حتی ترس از سودجویان - شرکت هایی را که برای تولید هیستری استخدام شده اند - ارائه می دهد. بنابراین با زور و به زور ریختن پول به سوی نظامی گری از طریق بار مالی که به دنبال دارد در بحث های عمومی طلاق گرفته است ، به طوری که رایزن قادر است به نقل از لیندن بلو ، معاون رئیس General Atomics ، از افرادی که پول را از دولت می گیرند انتقاد کند. منظور او از افراد فقیری است که مبالغ ناچیزی از پول را برای نیازهای اولیه خود می گیرند ، نه سازندگان هواپیماهای بدون سرنشین که به دلیل تظاهراتی که پهپادها باعث ایمن تر شدن جهان می شوند ، ثروت ناپذیر می شوند.
ریشه مشکل ، همانطور که رایزن می بیند ، این است که به ارتش و مجتمع امنیت میهن بیش از آنچه در حد معقول می توانند بفهمند باید چه کار کنند ، داده شده است. بنابراین ، آنها بی دلیل می فهمند که با آن چه کار کنند. Risen می نویسد ، این مسئله از ترس بسیار شدید است ، به طوری که مردم نمی خواهند به هر چیزی که حتی ممکن است در رویاهای وحشیانه آنها کار کند ، نه بگویند - یا آنچه دیک چنی آن را الزام به سرمایه گذاری در هر چیزی با احتمال 1٪ خواند. به قیام گفت دموکراسی در حال حاضر هزینه های نظامی او را از بانک وال استریت یادآوری کرد. در کتاب خود او استدلال می کند که مخالفان جنگ بزرگ برای شکست خورده اند.
Risen چندین داستان را در پرداخت هر قیمت، از جمله داستان پالت های نقدی. وی می نویسد ، از 20 میلیارد دلار حمل شده در اسکناس های 100 دلاری به عراق ، 11.7 میلیارد دلار حساب نشده است - از دست رفته ، دزدیده شده ، سو mis استفاده شده یا در یک تلاش ناموفق برای خرید انتخابات ایاد علاوی ریخته شده است. Risen گزارش می دهد که معلوم است حدود 2 میلیارد دلار از پول مفقوده در لبنان در انبوهی نشسته است ، اما دولت ایالات متحده علاقه ای به بازیابی آن ندارد. به هر حال ، این فقط 2 میلیارد دلار است و مجتمع صنعتی نظامی سالانه 1 تریلیون دلار از خزانه داری آمریکا مکش می کند.
وقتی Risen ، مانند بقیه ، هزینه های جنگ های اخیر ایالات متحده را ذکر می کند (4 تریلیون دلار در طول یک دهه ، او می گوید) ، من همیشه تعجب می کنم که هیچ کس متوجه نمی شود که این جنگ ها هستند که "منظم" هزینه های نظامی " 10 تریلیون دلار دیگر هر دهه با سرعت فعلی. همچنین نمی توانم باور کنم که رایزن در حقیقت می نویسد که "برای بیشتر آمریکا جنگ نه تنها قابل تحمل بلکه سودآور هم شده است." چی؟ البته این برای افرادی خاص که نفوذ زیادی بر دولت دارند بسیار سودآور است. اما "بیشتر آمریکا"؟ بسیاری از افراد (و نه بیشتر) در ایالات متحده در صنعت جنگ شغل دارند ، بنابراین تصور اینکه هزینه برای جنگ و آمادگی برای جنگ به نفع یک اقتصاد است معمول است. در واقع، صرف همین دلارها برای صنایع صلح آمیز ، آموزش ، زیرساخت ها یا حتی کاهش مالیات برای افراد شاغل باعث ایجاد مشاغل بیشتر و در بیشتر موارد با پرداخت شغل بهتر می شود - با پس انداز کافی برای کمک به همه در انتقال از جنگ به کار صلح . هزینه های نظامی به طور بنیادی نابرابری را افزایش می دهد و بودجه را از خدماتی که مردم در بسیاری از کشورهای کمتر نظامی دارند برخوردار می کنند. من همچنین آرزو می کنم که رایزن موفق شده باشد که شامل یک یا دو داستان از آن گروه باشد که 95٪ از قربانیان جنگ ایالات متحده را تشکیل می دهد: مردم مکانهایی که جنگها در آن برگزار می شود.
اما رایزن در مورد جانبازان شكنجه آمریكا كه دچار صدمات اخلاقی شده اند ، در مورد گسترده استفاده از تخته آب و همچنین در بعضی مواقع داستان های خنده دار از نفوذ دولت آمریكا در دادخواست خانواده های یازده سپتامبر علیه حامیان مالی احتمالی سعودی یازده سپتامبر ، كار بزرگی انجام می دهد - داستانی که بخشی از آن از نظر تأثیر آن در افغانستان در کتاب اخیر آناند گوپال بیشتر زمینه داده شده است. در مورد فروش احتمالی هواپیماهای بدون سرنشین ساخت آمریکا به دشمنان ایالات متحده در خارج از کشور حتی داستانی با برخی شباهت ها به مرلین وجود دارد.
البته این کتابهای مجموعه SNAFU باید با نگاهی به جنگل کامل خوانده شود تا از این نتیجه گیری جلوگیری شود که آنچه ما نیاز داریم جنگ درست انجام شده است یا والاستریت درست انجام داده است. ما به CIA بهتر احتیاج نداریم بلکه به یک دولت نیاز داریم آزاد از سیا. این که مشکلات توصیف شده اساساً جدید نیستند ، با خواندن کتاب Risen ، با مراجعه مکرر به فرودگاه دالس ، برای من به ذهن خطور می کند. هنوز هم ، به نظر می رسد که انگار برادران دالس فقط یک گوشه مخفی دولت نیستند ، بلکه حامیان همه آمریکایی های خوب هستند. و این ترسناک است. رازداری اجازه جنون را می دهد و برای مخفی نگه داشتن جنون از رازداری بیشتری استفاده می شود. چگونه می تواند یک "راز دولتی" باشد که CIA به دنبال یک هنرمند کلاهبرداری که وانمود می کند پیام های جادویی را در الجزیره می بیند ، افتاده است؟ اگر پیگرد قانونی افشاگران توسط اوباما مردم را از خطر آگاه نمی کند ، حداقل این امر به فروش کتاب های جیم رایسن کمک می کند ، که به نوبه خود باید مردم را بهتر از مراجعه نیمه شب در بیمارستان از سوی آلبرتو گونزالس و اندرو کارت
هنوز یک ظاهر نجیب و نازک در فرهنگ سیاسی ایالات متحده یافت می شود. سیاستمداران فاسد عراقی ، در کتاب Risen ، خود را بهانه می کنند و می گویند روزهای آغازین اشغال در سال 2003 دشوار بود. آ نیویورک تایمز سردبیر گفت 60 دقیقه که چند سال اول پس از 9 سپتامبر زمان خوبی برای روزنامه نگاری ایالات متحده نبود. اینها نباید به عنوان بهانه های قابل قبول برای سو m رفتار تلقی شود. از آنجا که آب و هوای زمین بیشتر و بیشتر شبیه عملیات CIA می شود ، ما چیزی جز لحظات دشوار نخواهیم داشت. در حال حاضر ارتش ایالات متحده آماده است تا با همان چیزی که برای مقابله با ابولا یا تروریسم یا شیوع دموکراسی استفاده می کند ، تغییرات آب و هوایی را حل کند. اگر ما افرادی را پیدا نکنیم که بتوانند روی پاهای خود فکر کنند ، همانطور که رایزن در حالی که به زیر بشکه حکم زندان ایالات متحده نگاه می کرد ، می بیند که درگیر زشتی های واقعی خواهیم بود.
