خلاصه خط مشی: تقویت همکاری جوانان، بازیگران جامعه و نیروهای امنیتی برای کاهش آمار آدم ربایی مدارس در نیجریه

نوشته استفانی ای. افوتو، World BEYOND Warسپتامبر 21، 2022

نویسنده اصلی: Stephanie E. Effevottu

تیم پروژه: Jacob Anyam; روهامه ایفر; Stephanie E. Effevottu; برکت آدکانیه; Tolulope Oluwafemi; داماریس آخیگبه; Chinwike خوش شانس; موسی ابولاده; جوی گادوین؛ و آگوستین ایگوشی

مربیان پروژه: Allwell Akhigbe و Precious Ajunwa
هماهنگ کننده های پروژه: آقای ناتانیل مسن آواپیلا و دکتر ویل آدبویه حامی پروژه: خانم وینیفرد ایری

سپاسگزاریها

تیم مایل است از دکتر فیل گیتینز، خانم وینیفرد ایری، آقای ناتانیال مسن آواپیلا، دکتر ویل آدبویه، دکتر ایو رنه جنینگ، آقای کریستین آچالکه و سایر افرادی که این پروژه را به موفقیت رساندند، قدردانی کند. ما همچنین قدردانی خود را از World Beyond War (WBW) و گروه اقدام روتاری برای صلح برای ایجاد پلتفرم (آموزش صلح و اقدام برای تأثیر) برای ما برای ایجاد ظرفیت‌های صلح‌سازی.

برای اطلاعات بیشتر و سوالات، با نویسنده اصلی، Stephanie E. Effevottu در: stephanieeffevottu@yahoo.com تماس بگیرید

خلاصه اجرایی

اگرچه مدرسه‌ربایی در نیجریه پدیده جدیدی نیست، اما از سال 2020، ایالت نیجریه شاهد افزایش نرخ ربودن دانش‌آموزان مدرسه‌ای به ویژه در بخش شمالی این کشور بوده است. این ناامنی منجر به بسته شدن بیش از 600 مدرسه در نیجریه به دلیل ترس از حملات راهزنان و آدم رباها شده است. همکاری تقویت جوانان، بازیگران جامعه و نیروهای امنیتی برای کاهش پروژه مدرسه ربایی برای رسیدگی به موج بالای ربودن دانش آموزان در زمان های اخیر وجود دارد. پروژه ما همچنین به دنبال تقویت رابطه بین پلیس و جوانان برای کاهش حوادث مدرسه ربایی است.

این خط مشی مختصر یافته های یک نظرسنجی آنلاین انجام شده توسط سازمان را ارائه می دهد World Beyond War (WBW) تیم نیجریه برای تعیین درک عمومی در مورد دزدی مدرسه در نیجریه. یافته‌های این سروی نشان می‌دهد که عواملی مانند فقر شدید، افزایش بیکاری، فضاهای غیر دولتی، افراط‌گرایی مذهبی، جمع‌آوری کمک‌های مالی برای عملیات‌های تروریستی از عوامل اصلی مدرسه‌ربایی در کشور هستند. برخی از تأثیرات مدرسه‌ربایی که توسط پاسخ‌دهندگان شناسایی شده است شامل این واقعیت است که منجر به استخدام گروه‌های مسلح از دانش‌آموزان، کیفیت پایین آموزش، از دست دادن علاقه به آموزش، فرار از تحصیل در میان دانش‌آموزان و آسیب‌های روانی می‌شود.

برای مهار دزدی مدرسه در نیجریه، پاسخ دهندگان توافق کردند که این کار یک فرد یا یک بخش نیست، بلکه به رویکردی چند بخشی نیاز دارد، با همکاری بین سهامداران مختلف، از جمله آژانس های امنیتی، بازیگران اجتماعی، و جوانان. برای تقویت ظرفیت جوانان برای کاهش مدرسه ربایی در کشور، پاسخ دهندگان اظهار داشتند که نیاز به اجرای برنامه های مربیگری و تیم های مربیگری/پاسخ اولیه برای دانش آموزان در سراسر موسسات آموزشی مختلف وجود دارد. افزایش امنیت در مدارس، کمپین های حساس سازی و آگاهی بخشی و همچنین سیاست های اجتماعی نیز بخشی از توصیه های آنها بود.

به منظور ایجاد همکاری موثر بین دولت نیجریه، جوانان، بازیگران جامعه مدنی، و نیروهای امنیتی در جهت کاهش مسائل مربوط به مدرسه‌ربایی در این کشور، پاسخ‌دهندگان پیشنهاد کردند تیم‌های محلی برای اطمینان از همکاری، ایجاد امنیتی که پاسخگو باقی بماند، سازمان‌دهی سیاست‌های اجتماعی ایجاد شود. ، اجرای کمپین های حساس سازی مدرسه به مدرسه و انجام گفتگو با ذینفعان مختلف.

با این حال، پاسخ دهندگان خاطرنشان کردند که بین جوانان و سایر سهامداران، به ویژه نیروهای امنیتی، عدم اعتماد وجود دارد. بنابراین آنها چندین استراتژی اعتمادسازی را توصیه کردند که برخی از آنها شامل استفاده از هنر خلاق، آموزش جوانان در مورد نقش آژانس های امنیتی مختلف، آموزش ذینفعان در مورد اخلاق اعتماد، و همچنین ایجاد جامعه حول فعالیت های اعتمادسازی است.

همچنین توصیه هایی در مورد توانمندسازی بهتر آژانس های امنیتی مختلف به ویژه از طریق ارائه فناوری بهتر و سلاح های پیشرفته برای مقابله با این آدم ربایان وجود داشت. در نهایت، توصیه هایی در مورد راه هایی ارائه شد که از طریق آن دولت نیجریه می تواند از ایمن بودن مدارس برای دانش آموزان و معلمان اطمینان حاصل کند.

خلاصه سیاست با بیان اینکه دزدی از مدرسه یک تهدید برای جامعه نیجریه است، به پایان می رسد، به طوری که میزان بالای آن در زمان های اخیر بر آموزش در این کشور تأثیر منفی گذاشته است. بنابراین از همه ذینفعان و همچنین جوامع ملی و بین المللی می خواهد که برای کاهش این تهدید همکاری بهتری داشته باشند.

مقدمه/ بررسی اجمالی مدرسه ربایی در نیجریه

مانند بسیاری از مفاهیم، ​​هیچ تعریف واحدی وجود ندارد که بتوان به اصطلاح «ربودن» نسبت داد. چند تن از علما توضیح خود را در مورد معنای آدم ربایی برای آنها ارائه کرده اند. برای مثال، اینیانگ و آبراهام (2013) آدم‌ربایی را به‌عنوان توقیف، برداشتن و بازداشت غیرقانونی یک فرد بر خلاف میل او توصیف می‌کنند. به طور مشابه، Uzorma و Nwanegbo-Ben (2014) آدم ربایی را به عنوان فرآیند ربودن و حبس یا بردن یک فرد با زور غیرقانونی یا با کلاهبرداری و عمدتاً با درخواست باج تعریف می کنند. فاج و علابی (2017) آدم ربایی را به عنوان ربودن متقلبانه یا اجباری یک فرد یا گروهی از افراد به انگیزه های اجتماعی-اقتصادی، سیاسی، مذهبی و غیره می دانند. علیرغم تعاریف متعدد، وجه مشترک همه آنها شامل این واقعیت است که آدم ربایی یک عمل غیرقانونی است که اغلب مستلزم استفاده از زور با انگیزه کسب پول یا سایر منافع است.

در نیجریه، خرابی امنیت منجر به افزایش آدم ربایی ها به ویژه در بخش شمالی این کشور شده است. گرچه آدم ربایی یک عمل مستمر بوده است، اما با اعمال نفوذ این آدم ربایان بر وحشت عمومی و فشارهای سیاسی برای مطالبه بازدهی که سودآورتر است، ابعاد جدیدی به خود گرفته است. علاوه بر این، برخلاف گذشته که آدم ربایان عمدتاً افراد ثروتمند را هدف قرار می دهند، اکنون مجرمان افراد از هر طبقه ای را هدف قرار می دهند. اشکال فعلی آدم ربایی، ربودن دسته جمعی دانش آموزان از خوابگاه مدارس، ربودن دانش آموزان در بزرگراه ها و مناطق روستایی و شهری است.

با تقریبا 200,000 مدرسه ابتدایی و متوسطه، بخش آموزش نیجریه بزرگترین در آفریقا است (ورجی و کوجا، 2021). اگرچه مدرسه‌ربایی در نیجریه پدیده جدیدی نیست، اما در زمان‌های اخیر، موج زیادی از آدم‌ربایی دانش‌آموزان برای دریافت باج از موسسات آموزشی به‌ویژه مدارس متوسطه در شمال نیجریه وجود داشته است. اولین مورد از این ربوده‌های دسته جمعی دانش‌آموزان مدرسه را می‌توان به سال 2014 ردیابی کرد، زمانی که دولت نیجریه گزارش داد که گروه‌های تروریستی بوکوحرام 276 دختر دانش‌آموز را از خوابگاه خود در شهر شمال شرقی چیبوک، ایالت بورنو ربودند (ابراهیم و مختار، 2017؛ ایوارا). ، 2021).

پیش از این نیز حملات و کشتار دانش آموزان مدارس در نیجریه رخ داده است. به عنوان مثال، در سال 2013، چهل و یک دانش آموز و یک معلم در مدرسه متوسطه دولتی ماموفو در ایالت یوبه زنده زنده سوزانده شدند یا به ضرب گلوله کشته شدند. در همان سال، چهل و چهار دانش آموز و معلم در دانشکده کشاورزی در گوجبا به قتل رسیدند. در فوریه 2014، پنجاه و نه دانشجو نیز در کالج دولتی فدرال بونی یادی کشته شدند. ربوده شدن چیبوک در آوریل 2014 دنبال شد (ورجی و کواجا، 2021).

از سال 2014، بیش از 1000 دانش آموز برای باج توسط گروه های تبهکار در شمال نیجریه ربوده شده است. موارد زیر نشان دهنده جدول زمانی یک دزدی مدرسه در نیجریه است:

• 14 آوریل 2014: 276 دانش آموز دختر از مدرسه متوسطه دولتی دخترانه در چیبوک، ایالت بورنو ربوده شدند. اگرچه بیشتر دختران از آن زمان نجات یافته اند، اما برخی دیگر کشته شده اند یا تا به امروز مفقود شده اند.
• 19 فوریه 2018: 110 دانشجوی دختر از دانشکده فنی علوم دخترانه دولتی در داپچی، ایالت یوبه ربوده شدند. بیشتر آنها هفته ها بعد آزاد شدند.
• 11 دسامبر 2020: 303 دانش آموز پسر از دبیرستان علوم دولتی، کانکارا، ایالت کاتسینا ربوده شدند. آنها یک هفته بعد آزاد شدند.
• 19 دسامبر 2020: 80 دانش آموز از یک مدرسه اسلامیه در شهر ماهوتا در ایالت کاتسینا گرفته شدند. پلیس و گروه دفاع از خود جامعه به سرعت این دانش آموزان را از دست آدم ربایان آزاد کردند.
• 17 فوریه 2021: 42 نفر از جمله 27 دانشجو از کالج دولتی علوم، کاگارا، ایالت نیجر ربوده شدند، در حالی که یک دانشجو در جریان این حمله کشته شد.
• 26 فوریه 2021: حدود 317 دانش آموز دختر از دبیرستان دولتی علوم دخترانه، جنگبه، ایالت زامفارا ربوده شدند.
• 11 مارس 2021: 39 دانشجو از کالج فدرال مکانیزاسیون جنگلداری، آفاکا، ایالت کادونا ربوده شدند.
• 13 مارس 2021: یک حمله به مدرسه متوسطه بین‌المللی ترکیه، ریگاچیکون، ایالت کادونا صورت گرفت، اما به دلیل دریافت اطلاعاتی توسط ارتش نیجریه، نقشه‌های آنها خنثی شد. در همان روز، ارتش نیجریه همچنین 180 نفر از جمله 172 دانش آموز مدرسه فدرال مکانیزاسیون جنگلداری در آفاکا، ایالت کادونا را نجات داد. تلاش مشترک ارتش، پلیس و داوطلبان نیجریه نیز از حمله به مدرسه متوسطه دولتی، ایکارا در ایالت کادونا جلوگیری کرد.
• 15 مارس 2021: 3 معلم از مدرسه ابتدایی UBE در راما، برنین گواری، ایالت کادونا ربوده شدند.
• 20 آوریل 2021: حداقل 20 دانشجو و 3 کارمند از دانشگاه گرینفیلد، ایالت کادونا ربوده شدند. ربایندگان آنها پنج تن از دانش آموزان را کشتند و بقیه در ماه مه آزاد شدند.
• 29 آوریل 2021: حدود 4 دانش آموز از مدرسه پادشاه، گانا روپ، بارکین لادی، در ایالت پلاتو ربوده شدند. سه نفر از آنها بعداً از دست اسیرکنندگان خود فرار کردند.
• 30 مه 2021: حدود 136 دانش آموز و چند معلم از مدرسه اسلامی Salihu Tanko در تگینا، ایالت نیجر ربوده شدند. یکی از آنها در اسارت جان باخت و بقیه در ماه اوت آزاد شدند.
• 11 ژوئن 2021: 8 دانشجو و برخی از اساتید در پلی تکنیک نوهو بامالی، زاریا، ایالت کادونا ربوده شدند.
• 17 ژوئن 2021: حداقل 100 دانش آموز و پنج معلم از کالج دخترانه دولت فدرال، برنین یاوری، ایالت کبی ربوده شدند.
• 5 ژوئیه 2021: بیش از 120 دانش آموز از دبیرستان باپتیست Bethel، Damishi در ایالت کادونا ربوده شدند.
• 16 اوت 2021: حدود 15 دانشجو از کالج کشاورزی و بهداشت حیوانات در باکورا، ایالت زامفارا ربوده شدند.
• 18 اوت 2021: نه دانش آموز در راه بازگشت به خانه از مدرسه اسلامیه در ساکای، ایالت کاتسینا ربوده شدند.
• 1 سپتامبر 2021: حدود 73 دانش آموز از مدرسه متوسطه دولتی در کایا، ایالت زامفارا ربوده شدند (Egobiambu، 2021؛ Ojelu، 2021؛ Verjee and Kwaja، 2021؛ یوسف، 2021).

موضوع آدم‌ربایی دانش‌آموزان در سراسر کشور گسترده است و تحولی نگران‌کننده را در بحران آدم‌ربایی در ازای باج در کشور ایجاد می‌کند و پیامدهای منفی برای بخش آموزش دارد. این یک مشکل است زیرا تحصیل دانش آموزان را در کشوری با نرخ بسیار بالای کودکان بازمانده از مدرسه و نرخ ترک تحصیل، به ویژه دختر-کودکان، به خطر می اندازد. علاوه بر این، نیجریه در خطر تولید «نسل گمشده» از کودکان در سن مدرسه است که آموزش و در نتیجه فرصت‌های آینده برای شکوفایی و بیرون راندن خود و خانواده‌هایشان از فقر را از دست می‌دهند.

تأثیر دزدی‌های مدارس چند وجهی است و منجر به آسیب‌های روحی و روانی برای والدین و دانش‌آموزان ربوده‌شده، سقوط اقتصادی به دلیل افزایش ناامنی، که سرمایه‌گذاری خارجی را نفی می‌کند، و بی‌ثباتی سیاسی می‌شود، زیرا آدم ربایان دولت را غیرقابل کنترل و جذب بدنام می‌کنند. توجه بین المللی بنابراین، این مشکل نیازمند یک رویکرد چندجانبه است که توسط جوانان و نیروهای امنیتی هدایت می‌شود تا در مراحل اولیه از بین برود.

هدف پروژه

تقویت همکاری جوانان، بازیگران جامعه و نیروهای امنیتی برای کاهش سرقت مدرسه برای رسیدگی به موج بالای آدم ربایی دانش آموزان در زمان های اخیر وجود دارد. پروژه ما به دنبال تقویت رابطه بین پلیس و جوانان برای کاهش حوادث مدرسه ربایی است. شکاف و از بین رفتن اعتماد بین جوانان و نیروهای امنیتی به ویژه پلیس وجود داشته است، همانطور که در تظاهرات #EndSARS علیه خشونت پلیس در اکتبر 2020 مشاهده شد. اعتراضات به رهبری جوانان با قتل عام لکی در اکتبر به پایانی بی رحمانه رسید. 20، 2020 زمانی که پلیس و ارتش به سوی جوانان معترض بی دفاع آتش گشودند.

پروژه نوآورانه ما به رهبری جوانان بر ایجاد پل هایی بین این گروه ها تمرکز خواهد کرد تا روابط متخاصم آنها را به روابط مشارکتی تبدیل کند که دزدی مدرسه را کاهش دهد. هدف از این پروژه جلب مشارکت جوانان، فعالان اجتماعی و نیروهای امنیتی در کاهش موضوع دزدی مدرسه برای باج گیری است. این روند منفی مستلزم رویکردی مشارکتی برای تضمین امنیت جوانان در مدرسه و دفاع از حق آنها برای یادگیری در محیطی امن و مطمئن است. هدف این پروژه تقویت همکاری جوانان، فعالان اجتماعی و نیروهای امنیتی برای کاهش دزدی مدارس است. اهداف عبارتند از:

1. تقویت ظرفیت جوانان، فعالان اجتماعی و نیروهای امنیتی برای کاهش سرقت مدرسه.
2. تقویت همکاری بین جوانان، بازیگران جامعه و نیروهای امنیتی از طریق پلت فرم های گفتگو برای کاهش دزدی مدرسه.

روش تحقیق

برای تقویت همکاری جوانان، بازیگران اجتماعی و نیروهای امنیتی برای کاهش دزدی مدرسه در نیجریه، World Beyond war تیم نیجریه تصمیم به انجام یک نظرسنجی آنلاین برای دریافت درک عموم مردم در مورد علل و تأثیرات دزدی مدرسه و توصیه‌های آنها در مسیر آینده برای ایمن کردن مدارس برای دانش‌آموزان گرفت.

یک پرسشنامه ساختاریافته کمی 14 سوالی آنلاین طراحی شد و از طریق یک قالب فرم Google در دسترس شرکت کنندگان قرار گرفت. اطلاعات اولیه در مورد پروژه در بخش مقدماتی پرسشنامه برای شرکت کنندگان ارائه شد. جزئیات شخصی مانند نام، شماره تلفن و آدرس ایمیل اختیاری شد تا اطمینان حاصل شود که پاسخ‌های شرکت‌کنندگان محرمانه بوده و آنها می‌توانند از احساس اطلاعات حساسی که ممکن است به حقوق و امتیازات آنها تجاوز می‌کند انصراف دهند.

پیوند آنلاین Google از طریق پلتفرم های مختلف شبکه های اجتماعی مانند واتس اپ اعضای تیم WBW نیجریه برای شرکت کنندگان پخش شد. هیچ سن، جنسیت یا جمعیت هدفی برای مطالعه وجود نداشت، زیرا ما آن را برای همه باز گذاشتیم زیرا دزدی از مدرسه تهدیدی برای همه بدون در نظر گرفتن سن یا جنسیت است. در پایان دوره گردآوری داده ها، 128 پاسخ از افراد در مناطق مختلف ژئوپلیتیکی در کشور دریافت شد.

بخش اول پرسشنامه بر پاسخگویی به اطلاعات شخصی پاسخ دهندگان مانند نام، آدرس ایمیل و شماره تلفن متمرکز است. پس از آن سؤالاتی در مورد محدوده سنی شرکت کنندگان، وضعیت محل سکونت آنها، و اینکه آیا آنها در ایالت هایی زندگی می کنند که تحت تأثیر دزدی مدرسه قرار گرفته اند، مطرح شد. از 128 شرکت‌کننده، 51.6 درصد بین 15 تا 35 سال سن داشتند. 40.6٪ بین 36 و 55; در حالی که 7.8 درصد 56 سال و بالاتر بودند.

علاوه بر این، از 128 پاسخ دهندگان، 39.1٪ گزارش کردند که در ایالت هایی زندگی می کنند که تحت تأثیر دزدی مدرسه قرار گرفته اند. 52.3٪ پاسخ منفی دادند، در حالی که 8.6٪ اظهار داشتند که نمی دانند که آیا محل سکونت آنها جزو ایالت هایی است که تحت تأثیر مسائل مدرسه ربایی قرار گرفته است یا خیر.

یافته های پژوهش

بخش زیر یافته های حاصل از نظرسنجی آنلاین انجام شده با 128 پاسخ دهنده از مناطق مختلف کشور را ارائه می دهد:

علل مدرسه ربایی در نیجریه

از دسامبر 2020 تا به امروز، بیش از 10 مورد ربودن دسته جمعی دانش آموزان به ویژه در شمال کشور گزارش شده است. تحقیقات انجام شده توسط محققان در زمینه های مختلف نشان می دهد که انگیزه های مختلفی برای آدم ربایی از اهداف اجتماعی-اقتصادی و سیاسی گرفته تا اهداف فرهنگی و آیینی وجود دارد که هر یک از این عوامل عمدتاً در هم تنیده شده اند. یافته‌های مطالعه نشان می‌دهد که عواملی مانند بیکاری، فقر مطلق، افراط‌گرایی مذهبی، وجود فضاهای غیرقابل کنترل و ناامنی فزاینده از دلایل اصلی دزدی مدارس در نیجریه هستند. سی و دو درصد از پاسخ دهندگان اعلام کردند که جمع آوری کمک های مالی برای عملیات های تروریستی یکی از دلایل اصلی افزایش اخیر دزدی مدرسه در نیجریه است.

به همین ترتیب، 27.3 درصد بیکاری را یکی دیگر از دلایل دزدی مدرسه در نیجریه عنوان کردند. به طور مشابه، 19.5 درصد اظهار داشتند که فقر عامل دیگری برای فقر است. علاوه بر این، 14.8 درصد وجود فضاهای بدون نظارت را برجسته کردند.

تأثیر آدم ربایی و تعطیلی مدارس بر آموزش در نیجریه

اهمیت آموزش در جامعه چند فرهنگی مانند نیجریه را نمی توان بیش از حد مورد تاکید قرار داد. با این حال، آموزش با کیفیت در چندین نوبت، توسط تهدید آدم ربایی مورد تهدید و خرابکاری قرار گرفته است. اقدامی که از منطقه دلتای نیجر سرچشمه گرفته است، متأسفانه و به سرعت تقریباً در همه مناطق کشور تبدیل به تجارت روز شده است. اخیراً نگرانی های زیادی در مورد تأثیر مدرسه ربایی در نیجریه پدیدار شده است. این از نگرانی والدین در مورد ناامنی، تا فریفته شدن جوانان به کسب و کار "پرسود" آدم ربایی و دوری عمدی آنها از مدرسه را شامل می شود.

این امر در پاسخ های نظرسنجی انجام شده منعکس است زیرا 33.3 درصد از پاسخ دهندگان موافق هستند که آدم ربایی منجر به از دست دادن علاقه دانش آموزان به آموزش می شود، همچنین 33.3 درصد دیگر از پاسخ ها با تأثیر آن بر کیفیت پایین آموزش موافق هستند. اغلب اوقات، زمانی که آدم ربایی در مدارس اتفاق می‌افتد، دانش‌آموزان یا به خانه فرستاده می‌شوند یا توسط والدینشان عقب‌نشینی می‌کنند، و در برخی موارد شدید، مدارس برای ماه‌ها تعطیل می‌مانند.

مضرترین تأثیر آن زمانی است که دانش آموزان بیکار هستند، آنها تمایل دارند به عمل آدم ربایی اغوا شوند. مجرمان آنها را به گونه ای اغوا می کنند که "کسب و کار" را به عنوان یک تجارت پرسود به آنها معرفی می کنند. این امر از افزایش تعداد جوانانی که در دزدی مدارس در نیجریه دخیل هستند آشکار است. تأثیرات دیگر می تواند شامل آسیب روانی، شروع به فرقه گرایی، ابزاری شدن در دست برخی از نخبگان به عنوان اراذل و اوباش، مزدور برای برخی از سیاستمداران، آشنایی با اشکال مختلف رذایل اجتماعی مانند سوء مصرف مواد مخدر، تجاوز گروهی و غیره باشد.

توصیه های سیاستی

نیجریه تا حد زیادی ناامن می شود به طوری که دیگر هیچ کجا امن نیست. خواه در مدرسه، کلیسا یا حتی محل سکونت شخصی، شهروندان دائماً در معرض خطر آدم ربایی قرار دارند. با این وجود، پاسخ دهندگان بر این عقیده بودند که افزایش کنونی دزدی از مدرسه، ادامه فرستادن فرزندان/بخش های خود به مدرسه را برای والدین و سرپرستان در منطقه آسیب دیده از ترس ربوده شدن، دشوار کرده است. چندین توصیه توسط این پاسخ دهندگان برای کمک به رسیدگی به علل آدم ربایی و همچنین ارائه راه حل هایی برای کاهش چنین اقداماتی در نیجریه ارائه شده است. این توصیه‌ها هم جوانان، بازیگران اجتماعی، آژانس‌های امنیتی و همچنین دولت نیجریه را در مورد اقدامات مختلفی که می‌توانند برای مبارزه با آدم‌ربایی مدارس انجام دهند، موظف کردند:

1. نیاز به تقویت ظرفیت جوانان برای کار در جهت کاهش مدرسه ربایی در نیجریه وجود دارد:

جوانان بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند و به همین دلیل، آنها همچنین باید در تصمیماتی که کشور را تحت تاثیر قرار می دهد مشارکت داشته باشند. با شیوع مدرسه ربایی در نقاط مختلف کشور و با تأثیرات منفی آن بر جمعیت جوانان، آنها باید به طور کامل در ارائه راه حل هایی برای مقابله با این تهدید مشارکت داشته باشند. در همین راستا، 56.3 درصد نیاز به افزایش امنیت در مدارس و کمپین حساسیت و آگاهی بیشتر برای جوانان را پیشنهاد می کنند. به همین ترتیب، 21.1٪ ایجاد پلیس محلی به ویژه در مناطق مستعد این حملات را پیشنهاد می کنند. در همین راستا، 17.2 درصد اجرای برنامه های مربیگری در مدارس را توصیه کردند. علاوه بر این، 5.4٪ از ایجاد تیم مربیگری و واکنش زودهنگام حمایت کردند.

2. نیاز به تقویت همکاری بین دولت نیجریه، جوانان، بازیگران جامعه مدنی و نیروهای امنیتی برای کاهش مسائل مربوط به مدرسه‌ربایی در نیجریه وجود دارد:

به منظور ایجاد همکاری مؤثر بین دولت نیجریه، جوانان، بازیگران جامعه مدنی و نیروهای امنیتی در جهت کاهش مسائل مربوط به مدرسه‌ربایی در این کشور، 33.6 درصد پیشنهاد تشکیل تیم‌های محلی را برای اطمینان از همکاری بین ذینفعان مختلف دادند. در همین راستا، 28.1٪ پلیس جامعه را از ذینفعان مختلف تشکیل می‌دهند و به آنها آموزش می‌دهند که چگونه به این مسائل پاسخ دهند. 17.2 درصد دیگر از گفتگو میان ذینفعان مختلف حمایت کردند. سایر توصیه‌ها شامل حصول اطمینان از پاسخگویی در میان همه ذینفعان است.

3. نیاز به ایجاد اعتماد بین جوانان و سازمان‌های امنیتی مختلف در نیجریه وجود دارد:

پاسخ دهندگان خاطرنشان کردند که بین جوانان و سایر ذینفعان، به ویژه نیروهای امنیتی، عدم اعتماد وجود دارد. بنابراین آنها چندین استراتژی اعتمادسازی را توصیه کردند که برخی از آنها شامل استفاده از هنر خلاق، آموزش جوانان در مورد نقش آژانس های امنیتی مختلف، آموزش ذینفعان در مورد اخلاق اعتماد، و همچنین ایجاد جامعه حول فعالیت های اعتمادسازی است.

4. نیروهای امنیتی نیجریه باید برای مقابله با آدم ربایی در نیجریه توانمندتر شوند:

دولت نیجریه باید از آژانس‌های امنیتی مختلف با ارائه تمام تجهیزات و منابع لازم برای مقابله با این آدم ربایان به آنها حمایت کند. 47 درصد از پاسخ دهندگان پیشنهاد کردند که دولت باید استفاده بهتر از فناوری را در عملیات خود فراهم کند. در همین راستا، 24.2 درصد از ظرفیت سازی برای اعضای نیروهای امنیتی حمایت کردند. به همین ترتیب، 18 درصد اظهار داشتند که پیشنهاد شده است که نیاز به ایجاد همکاری و اعتماد بین نیروهای امنیتی وجود دارد. توصیه های دیگر شامل تهیه مهمات پیشرفته برای نیروهای امنیتی بود. همچنین نیاز است که دولت نیجریه وجوه تخصیص یافته به سازمان های امنیتی مختلف را افزایش دهد تا انگیزه بهتری برای انجام کارشان ایجاد کند.

5. فکر می کنید دولت برای بهبود امنیت مدارس و اطمینان از ایمن بودن آنها برای دانش آموزان و معلمان چه کاری می تواند انجام دهد؟

بیکاری و فقر به عنوان برخی از عوامل دزدی مدرسه در نیجریه شناخته شده است. 38.3 درصد از پاسخ دهندگان پیشنهاد کردند که دولت باید اشتغال پایدار و رفاه اجتماعی شهروندان خود را فراهم کند. شرکت کنندگان همچنین به از دست دادن ارزش های اخلاقی در میان شهروندان اشاره کردند، بنابراین 24.2 درصد از آنها از همکاری بهتر بین رهبران مذهبی، بخش خصوصی و دانشگاه در ایجاد حساسیت و آگاهی حمایت کردند. 18.8 درصد از پاسخ دهندگان همچنین خاطرنشان کردند که مدرسه ربایی در نیجریه به دلیل وجود فضاهای غیرقابل کنترل بسیار زیاد شده است، بنابراین دولت باید برای محافظت از چنین فضاهایی تلاش کند.

نتیجه

مدرسه ربایی در نیجریه رو به افزایش است و به ویژه در بخش شمالی این کشور غالب است. عواملی مانند فقر، بیکاری، مذهب، ناامنی و وجود فضاهای غیر دولتی به عنوان برخی از عوامل دزدی مدارس در نیجریه شناسایی شدند. همراه با ناامنی های مداوم در کشور، افزایش دزدی از مدرسه در این کشور منجر به کاهش اعتماد به سیستم آموزشی نیجریه شده است که تعداد دانش آموزان خارج از مدرسه را افزایش داده است. بنابراین نیاز است که همه دست ها روی عرشه باشند تا از آدم ربایی مدرسه جلوگیری شود. جوانان، بازیگران جامعه، و سازمان های مختلف امنیتی باید با یکدیگر همکاری کنند تا راه حل های دائمی برای توقف این تهدید ارائه دهند.

منابع

Egobiambu، E. 2021. از Chibok تا Jangebe: جدول زمانی مربوط به آدم ربایی های مدرسه در نیجریه. بازیابی شده در 14/12/2021 از https://www.channelstv.com/2021/02/26/from-chibok-to-jangebe-a-timeline-of-school-kidnappings-in-nigeria/

Ekechukwu، PC و Osaat، SD 2021. آدم ربایی در نیجریه: تهدیدی اجتماعی برای مؤسسات آموزشی، موجودیت انسانی و وحدت. توسعه، 4(1)، صص46-58.

Fage, KS & Alabi, DO (2017). دولت و سیاست نیجریه Abuja: Basfa Global Concept Ltd.

اینیانگ، دی جی و آبراهام، UE (2013). مشکل اجتماعی آدم ربایی و پیامدهای آن بر توسعه اجتماعی-اقتصادی نیجریه: مطالعه کلان شهر اویو. مجله علوم اجتماعی مدیترانه، 4(6)، صص531-544.

Iwara, M. 2021. چگونه آدم ربایی دسته جمعی دانش آموزان مانع آینده نیجریه می شود. بازیابی شده در 13/12/2021 از https://www.usip.org/publications/2021/07/how-mass-kidnappings-students-hinder-nigerias-future

Ojelu, H. 2021. جدول زمانی آدم ربایی در مدارس. بازیابی شده در 13/12/2021 از https://www.vanguardngr.com/2021/06/timeline-of-abductions-in-schools/amp/

Uzorma، PN و Nwanegbo-Ben، J. (2014). چالش های گروگان گیری و آدم ربایی در جنوب شرقی نیجریه. مجله بین المللی پژوهش در علوم انسانی، هنر و ادبیات. 2(6)، صص131-142.

Verjee, A. and Kwaja, CM 2021. اپیدمی آدم ربایی: تفسیر آدم ربایی مدارس و ناامنی در نیجریه. فصلنامه مطالعات آفریقا، 20(3)، صص87-105.

یوسف، ک. 2021. جدول زمانی: هفت سال پس از چیبوک، ربودن دسته جمعی دانش آموزان در نیجریه عادی شد. بازیابی شده در 15/12/2021 از https://www.premiumtimesng.com/news/top- news/469110-timeline-seven-years-after-chibok-mass-kidnapping-of-students-becoming- norm-in- نیجریه.html

ابراهیم، ​​ب. و مختار، جی، 2017. تحلیلی از علل و پیامدهای آدم ربایی در نیجریه. بررسی تحقیقات آفریقایی، 11(4)، pp.134-143.