توسط رابرت کوهلر
"افراد و مردم حق صلح دارند."
در آغاز کلمه بود. خوب. این آغاز است، و این کلمات هستند، اما آنها هنوز رسیدن - حداقل رسمی نیست، با نیروی کامل از معنا.
این کار ما، نه خداست، برای ایجاد داستان جدیدی که ما هستیم و میلیونها میلیارد نفر از مردم ما آرزو می کنند که ما بتوانیم این کار را انجام دهیم. مشکل این است که بدترین طبیعت ما بهتر از بهترین آن سازماندهی شده است.
این کلمات عبارتند از ماده 1 پیش نویس اعلامیه سازمان ملل در مورد صلح. به گفته رییس جمهور این کشور، آنچه که به من یادآوری می کند این است که آنها اهمیت می دهند این واقعیت است که آنها بحث برانگیز هستند، که "در میان کشورهای عضو هیچ توافقی وجود ندارد" شورای حقوق بشر، "در مورد مفهوم حق صلح به عنوان یک حق در خود".
دیوید آدامز، متخصص ارشد برنامه ی یونسکو پیشین، با بحث کمی بیشتر در کتاب 2009 خود، صلح جهانی از طریق تالار شهر:
"در سازمان ملل متحد در 1999، یک لحظه قابل توجه بود زمانی که پیش نویس فرهنگ حل و فصل صلح که ما در یونسکو آماده در جلسات غیر رسمی در نظر گرفته شد وجود دارد. پیش نویس اصلی، "حقوق بشر برای صلح" را ذکر کرده است. طبق یادداشت های ناظر یونسکو، نماینده ایالات متحده گفت که صلح نباید به رده حقوق بشر ارتقا یابد، در غیر این صورت جنگ آغاز خواهد شد. ناظران بسیار شگفت زده شد که از نماینده ایالات متحده خواست تا تظاهرات خود را تکرار کند. "بله،" او گفت، "صلح نباید به رده حقوق بشر ارتقا یابد، در غیر این صورت جنگ آغاز خواهد شد."
و یک حقیقت قابل توجه به وجود می آید، یکی از آن ها معتقد نیست که در مورد تجارت ملی صحبت کند یا به آن اشاره کند: در یک جهت، جنگ حکم می کند. انتخابات می آیند و می روند، حتی دشمنان ما می آیند و می روند، اما قوانین جنگ. این حقیقت موضوع بحث نیست، یا پروردگار خوب، پرستش دموکراتیک. نیازی به ارزش و ارزش جنگ - و یا جهش انتزاعی آن - خودداری ناپذیر نیست - هرگز با وسواس شفاف و روشن در رسانه های جمعی تفکر نکنید. ما هرگز خودمان را در یک زمینه ملی نگفتیم: اگر زندگی در صلح یک حق انسانی باشد، چه معنایی دارد؟
"داستان واقعی افزایش ISIS نشان می دهد که مداخلات ایالات متحده در عراق و سوریه در ایجاد هرج و مرج که در آن گروه رشد کرده است، در استراتژی رندال" اضافی! ("معتاد به مداخله"). "اما این داستان در رسانه های شرکت های آمریکایی نمی گوید. . . . ورودی آگاه از کارشناسان واقعی منطقه، که در واکنش به واکنش به نخبگان واشنگتن به راه خود ادامه نمی دهند، ممکن است در حمایت عموم مردم از جنگ خلع سلاح کند، به طور عمده توسط خبرنگاران طرفدار جنگ و خبرنگاران و ارتش بازنشسته نظامی - اغلب با ارتباط با مجموعه نظامی / صنعتی.
رندال می افزاید: "به طوری که متخصصان رفلکسی خواستار حملات بیشتری هستند، هیچ کس نمی تواند توجه کند که جنگ های ایالات متحده برای مردم در کشورهای هدف از افغانستان تا عراق و لیبی فاجعه بار است."
این یک سیستم قابل توجه است که از لحاظ مشارکت و همبستگی سیاره ای حساس نیست و مطمئنا در یک دموکراسی صادقانه تخریب خواهد شد که در آن ما کیستیم و چگونه زندگی می کنیم همیشه در کنار هم هستیم. اما اینطور نیست که چگونه کشورهای مملکت کار می کنند.
گاندی با اشاره به آدامز گفت: «دولت خشونت را در یک شکل متمرکز و سازمان یافته نشان می دهد. "فرد دارای روح است، اما همانطور که دولت یک ماشین بی روح است، هرگز نمی تواند از خشونت برداشته شود که آن را به وجود می آورد".
و کسانی که برای دولت ملت سخن میگویند، اعتیاد به خشونت و ترس را به تصویر می کشد و همیشه تهدیداتی را که نیازمند واکنش شدید هستند، هرگز، هرگز، با توجه به وحشتی که نیروی آن بر روی کسانی که در راه خود یا درازمدت و اغلب به اندازه کافی کوتاه مدت) blowback آن را به ارمغان خواهد آورد.
بنابراین، به گفته رندال، سنای لیندزی گراهام (RS.C.) به فاکس نیوز به فاکس نیوز گفت: "اگر ISIS با یک جنگ تمام عیار در سوریه متوقف نشود، همه ما می خواستیم بمیریم:" این رئیس جمهور باید به سمت بالا برود مناظره قبل از اینکه ما همه در اینجا کشته شویم. ''
"ظهور به مناسبت" این است که چگونه ما در مورد ایجاد خشونت متمرکز در مورد افراد تصادفی، بی روح، ما هرگز در بشریت کامل خود را می دانیم، به جز تصاویر گاه به گاه از درد و رنج خود را که در پوشش جنگ نشان می دهد.
وزیر دفاع چاک هگل اخیرا اعلام کرد که ارتش آمادگی خود را برای دفاع از ایالات متحده علیه ایالات متحده آغاز کرده است. . . تغییر آب و هوا
کیت آرنوف، نوشتن در غلبه بر بی خشونت، عجیب و غریب فوق العاده ای از این را با توجه به این واقعیت که پنتاگون بزرگترین آلاینده ها در این سیاره است، یاد می گیرد. به نام دفاع ملی، هیچ مقررات زیست محیطی بسیار مهم نیست که نمی توان آنرا کاملا نادیده گرفت و هیچ قطعه ای از زمین به گونه ای غریب نیست که بتوان آن را برای ابدیت نابود کرد.
اما این چیزی است که ما انجام می دهیم تا زمانی که هویت ملی محدودیت های تخیل ما را تعیین می کند. ما برای مقابله با هر مشکلی که ما با آن مواجه هستیم، از تروریسم به مواد مخدر و سرطان مبارزه می کنیم. و هر جنگ باعث آسیب های جانبی و دشمنان جدید می شود.
آغاز تغییر ممکن است به سادگی تصدیق شود که صلح یک حق انسانی است. کشورهای عضو سازمان ملل متحد - حداقل دست اندرکاران آن، با ارتش های دائمی و ذخایر تسلیحات هسته ای - هدف دارند. اما چطور می توان چنین چنین اعلامیه ای را باور کرد، اگر چنین نکردند؟
رابرت کوهلر روزنامه نگار مبتنی بر جایزه، شیکاگو و نویسنده سندیکای ملی است. کتاب او شجاعت قوی در زخم رشد می کند (Xenos Press) هنوز در دسترس است. با او تماس بگیرید koehlercw@gmail.com یا وبسایت خود را در مشترک wonders.com.
© 2014 TRIBUNE AGENCY CONTENT، INC.
