آقای عزیز رئیس جمهور،
چهل و پنج سال پیش من به نقض قانون خدمات انتخابی محکوم شدم. چندین بار بعد، پس از اتمام امتحان من و فارغ التحصیلی از مدرسه حقوقی، نامه ای از رئیس جمهور کارتر دریافت کردم که از من خواست تا درخواست عفو ریاست جمهوری را درخواست کنم. در آن زمان، این فرصت برای همه کسانی که به نقض قوانین خدمات انتخابی محکوم شده بودند، اعطا شد.
اما در مورد من، من اعتقاد دارم که پیشنهاد اشتباه بود. در واقع، من متهم به نقض قانون خدمات انتخابی شده بودم، اما نه برای رد اکران در خدمات مسلحانه و یا امتناع از ثبت نام برای پیش نویس. محکومیت من برای تلاش برای همراهی با چندین نفر بود که پرونده های خدمات انتخابی را از یک دفتر هیئت مدیره پیش نویس، به ویژه برای سرقت تمام فایل های 1-A، یعنی فایل های آن مردان جوان که به التماس فوری بودند، سرقت کرد.
در پاسخ به دعوت برای بخشش ، من به پرزیدنت کارتر نامه نوشتم و به او گفتم که فکر کردم اشتباهی مرتکب شده است. نوشتم که فکر می کردم او گیج شده است - این که دولت باید از من درخواست عفو کند ، نه برعکس. و من در آن زمان آماده نبودم كه به دولتم عفو بدهم.
من از رئیس جمهور نمی شنوم
خوب ، من الان پیر شده ام و به چند دلیل ، در مورد آن تجدید نظر کرده ام. اول ، من نمی خواهم با در اختیار داشتن این کینه ای که نزدیک به نیم قرن بر آن دوام داشته ام ، بمیرم.
دوم، در چند سال گذشته، گفتگوهای بسیاری را شنیدم، چند فیلم را دیدم، و برخی خواندن راجع به گذراندن کسانی که مسئول نسل کشی، جنایات عظیم و نقض حقوق بشر در مقیاس بزرگ بودند، انجام دادند. اغلب این ها به من توجه زیادی کرده اند.
سوم، من به شدت توسط بازدید شما در اواخر سال گذشته به موسسه فدرال اصلاح فدرال ال Reno نقل مکان کرد. این همان زندانی بود که من در ماه نوامبر 1971 در حال خدمت به حکم پنج ساله من بودم. در آن زمان اصلاحات فدرال ال رنو نامگذاری شد. من شگفت زده شدم که شما اولین رئیس جمهور نشسته اید که تا به حال از زندان فدرال بازدید کرده اید. بازدید شما به من نشان داد که شما آگاه بودید، اما برای حوادث ناشی از شرایطی که غالبا فراتر از کنترل ما است، تجارب زندگی ما می تواند به راحتی با کسانی که خیلی خوش شانس هستند، تعویض شود.
بنابراین تصمیم گرفتم که برای من، به عنوان یک فرد، برای من، به عنوان مقام رسمی دولت آمریکا که بیشتر مسئول سیاست خارجی ما است، دعوت شده است که به من برای عفو معترضین که من در زمان آن این تبادل نامه با رئیس جمهور کارتر.
اکنون ، من قبلاً هرگز تقاضای بخشش نکرده ام ، بنابراین هیچ فرم برای پر کردن شما ندارم. اما فکر می کنم یک جمله ساده از اینکه چرا دولت ایالات متحده باید اقدامات خود را در سراسر جنوب شرقی آسیا در طی این چند دهه پس از جنگ جهانی دوم بخشوده شود ، کافی است. مراجعه به جرایم خاص کمک خواهد کرد. من قصد ندارم پتو ، از نوع رئیس جمهور نیکسون ، برای هر کاری که دولت من انجام داده و یا انجام داده است ، بخشود. بیایید آن را به جرایمی که از آنها می دانیم ادامه دهیم.
شما همچنین باید بدانید که این بخشش ، در صورت اعطا شدن ، فقط از جانب من صورت خواهد گرفت. من هیچ صلاحیتی ندارم که درمورد دیگران که از اقدامات ایالات متحده آسیب دیده اند صحبت کنم - چه در نیروهای مسلح آمریکا و چه در زندان های ایالات متحده ، یا میلیون ها ویتنامی ، لائوتیایی و کامبوجی که در نتیجه جنایات ما رنج برده اند.
اما شاید یک قیاس در بخش عفو وجود داشته باشد که می گوید اگر شما یک زندگی را نجات دهید ، کل جهان را نجات می دهید. شاید اگر از یک فرد عفو بخواهید ، از طرف من راحت باشد ، معادل بخشیده شدن توسط همه طرف های مربوطه ، اگر نه کل دنیا ، برای شما راحت است.
لطفا توجه داشته باشید که این عفو به جدیدترین ایالات متحده اعمال نمی شود
جنایات، برخی از آنها، به عنوان مثال، عدم پیگیری پاسخگوئی به شکنجه های آمریكا، به طور مستقیم به شما آقای رئیس جمهور مربوط می شود.
من امیدوارم که شما پذیرفتن این دعوت برای درخواست بخشش برای جنایات دولت ما را مورد توجه قرار دهید. لطفاً اطمینان داشته باشید که برخلاف هر نامزد دیوان عالی کشور ، به درخواست شما سریع و صریح رسیدگی می شود. مطمئناً می توانید قبل از پایان دوره نمایندگی خود از من انتظار پاسخ داشته باشید.
من مشتاقانه منتظر شنیدن صحبت های شما هستم و متأسفم که این مدت طولانی طول کشیده است تا این دعوت را به شما عرض کنم
ارادتمند شما،
چاک تورچیک
مینیاپولیس ، مینسوتا
BOP # 36784-115
