توسط مرسی لاریناس - آنجلس ، 10 ژوئیه 2020
وظایف پیش رو برای ساختن یک سیستم امنیتی جایگزین جهانی (AGSS) همه ما که معتقدیم یک جهان صلح آمیز امکان پذیر است یک چالش غول پیکر است ، اما داستان های امید در سراسر جهان وجود دارد. فقط باید آنها را بشنویم.
ایجاد و حفظ فرهنگ صلح
من می خواهم یک داستان از یک شورشی سابق را که یک صلح ساز و معلم در میندانائو ، فیلیپین شد ، به اشتراک بگذارم. حبس کامندان در کودکی در دهه 70 ، در قتل عام توسط نیروهای دولتی تخلیه شده توسط مارکوس در روستای آنها در کوتاباتو ، جایی که 100 مورو (مسلمان فیلیپینی) درگذشت ، به سختی از کشته شدن نجات یافت. "من توانستم فرار کنم ، اما ضربه دیدم. احساس کردم چاره ای ندارم: لومبان یا مپاتای جنگ یا کشته شدن مردم مورو بدون ارتش خود برای دفاع از ما احساس درماندگی کردند. من به جبهه آزادیبخش ملی مورو پیوستم و من پنج سال در ارتش بنگسا مورو (BMA) مبارز بودم. "
حباس پس از ترک BMA ، با اعضای کلیسای مسیحی دوست شد که او را برای شرکت در سمینارهای سازندگی صلح دعوت کردند. وی بعداً به جنبش صلح خلق میندانائو (MPPM) پیوست ، فدراسیونی از بومیان مسلمان و غیر مسلمان و همچنین مسیحیانی که برای صلح در میندانائو کار می کنند. اکنون ، حباس معاون رئیس MPPM است. و حقوق بشر و حفاظت و مدیریت محیط زیست را از دیدگاه اسلامی در یک کالج محلی تدریس می کند.
تجربه حباس داستان جوانان بی شماری در سراسر جهان است که در برابر خشونت و به گروه هایی که در حال جنگ و حتی گروه های تروریستی هستند ، آسیب پذیر هستند. بعداً در زندگی وی ، آموزش صلح در محیط های آموزش غیر رسمی ، دیدگاه های خود را در مورد خشونت تغییر می دهد. حباس گفت: "من آموخته ام كه راهی برای جنگ وجود دارد كه شما كشته نشوید و كشته نشوید ، جایگزینی برای جنگ وجود دارد - استفاده از ابزارهای مسالمت آمیز و قانونی."
در طول هفته 5 بحث ما در World BEYOND War"دوره لغو جنگ" ، در مورد دستاوردهای آموزش صلح در محیط مدرسه صحبت های زیادی شد. با این حال ، باید بدانیم که در بسیاری از کشورهای جهان ، کودکان و جوانان به دلیل فقر ، تحصیل را رها می کنند. مانند حباس ، این کودکان و جوانان ممکن است چاره ای جز به دست گرفتن اسلحه برای تغییر سیستم و بهبود زندگی آنها نبیند.
اگر نتوانیم به فرزندان و جوانان خود صلح آموزش دهیم ، چگونه می توانیم فرهنگ صلح را در جهان ایجاد کنیم؟
لری هیتروسا اکنون یک رهبر جوانان نمونه در جامعه فقیرنشین شهری خود در ناووتاس ، فیلیپین است. وی ظرفیت های خود را از طریق سمینارهای رهبری ، ارتباطات و مهارت های حل تعارض توسعه داد. در سال 2019 ، لری جوانترین راهپیمای صلح در راهپیمایی صلح ملی ژاپن برای لغو سلاح های هسته ای شد. او صدای فقیر فیلیپینی را به ژاپن آورد و با تعهد به کار برای جهانی بدون سلاح هسته ای به خانه بازگشت. لری به تازگی از دوره آموزش خود فارغ التحصیل شده است و قصد دارد به تدریس در مورد صلح و لغو سلاح های هسته ای در جامعه و مدرسه خود ادامه دهد.
پیام کلیدی که می خواهم در اینجا بگویم این است که ساختن فرهنگ صلح باید در سطح روستا آغاز شود - خواه در مناطق روستایی و شهری. من کاملاً از آموزش صلح WBW پشتیبانی می کنم ، با این تماس که باید به جوانان که در مدرسه نیستند توجه شود.
امنیت ضعیف
در طول دوره جنگ Abolition 201 ، گسترش پایگاه های ایالات متحده - حدود 800 خارج از ایالات متحده ، و بیش از 800 پایگاه در داخل کشور که تریلیون دلار از پول مردم آمریکا صرف می شود ، به عنوان سنگر جنگ و درگیری شناخته شده است. در سراسر جهان.
فیلیپین ها یک لحظه افتخارآمیز در تاریخ ما دارند وقتی سنای فیلیپین ما تصمیم گرفت که توافق نامه پایگاه های نظامی فیلیپین و آمریکا را تمدید نکند و پایگاه های آمریکا را در این کشور در 16 سپتامبر 1991 ببندد. سنا طبق مقررات قانون اساسی 1987 هدایت شد. (ساخته شده پس از قیام مردم EDSA People) که "یک سیاست خارجی مستقل" و "آزادی از سلاحهای هسته ای در قلمرو آن" را مقرر می کند. مجلس سنا فیلیپین نمی توانست بدون مداخلات و اقدامات مستمر مردم فیلیپین این موضع را بگیرد. در زمان بحث درباره بسته شدن پایه ها ، یک لابی شدید از طرف گروه های طرفدار ایالات متحده وجود داشت که تهدید غم و عذاب را در صورت بسته شدن پایگاه های ایالات متحده اعلام می کرد ، و می گفت اقتصاد مناطق اشغال شده توسط پایگاه ها به هم می خورد. . این امر با تبدیل پایگاههای پیشین به مناطق صنعتی ، مانند Subic Bay Freeport Zone که قبلاً پایگاه زیرمجموعه ایالات متحده بود ، اشتباه بوده است.
این نشان می دهد کشورهایی که میزبان پایگاههای آمریکایی یا سایر پایگاههای نظامی خارجی هستند می توانند آنها را بیرون بیاورند و از زمین و آبهای خود برای منافع داخلی استفاده کنند. با این حال ، این نیاز به اراده سیاسی از طرف دولت کشور میزبان است. مقامات منتخب دولت باید به رأی دهندگان خود گوش دهند تا تعداد زیادی از شهروندان که برای جلب پایگاه های خارجی لابی می کنند ، نادیده گرفته شوند. گروه های لابی فعالان ضد پایگاه آمریکایی نیز در فشار بر سنا فیلیپین و در ایالات متحده برای خروج پایگاه ها از کشور ما نقش داشتند.
معنای اقتصاد صلح جهان چیست؟
گزارش آکسفام 2017 در مورد نابرابری جهانی ذکر کرد که 42 نفر به اندازه 3.7 میلیارد فقیرترین مردم کره زمین ثروت داشتند. 82٪ از کل ثروت ایجاد شده به 1 درصد از ثروتمندترین افراد جهان می رسد در حالی که صفر٪ هیچ چیزی به این دارایی ها نمی رسد فقیرترین نیمی از جمعیت جهانی.
امنیت جهانی نمی تواند در جایی که چنین نابرابری ناعادلانه ای وجود دارد ، ایجاد شود. "جهانی شدن فقر" در دوران پسااستعماری نتیجه مستقیم تحمیل دستور کار نئولیبرال است.
"مشروطیت های سیاست" توسط نهادهای مالی بین المللی - بانک جهانی (WB) و صندوق بین المللی پول (صندوق بین المللی پول) در برابر جهان سوم بدهکار ، شامل یک لیست مشخص از اصلاحات کشنده در سیاست های اقتصادی از جمله ریاضت اقتصادی ، خصوصی سازی ، حذف تدریجی برنامه های اجتماعی ، اصلاحات تجاری ، فشرده سازی دستمزدهای واقعی و سایر تحمیلاتی که خون کارگران و منابع طبیعی یک کشور بدهکار را می مکد.
فقر در فیلیپین ریشه در سیاست های نولیبرالی است که توسط مقامات دولت فیلیپین اعمال می شود که از سیاست های تعدیل ساختاری که توسط بانک جهانی و صندوق بین المللی پول استفاده می شود ، پیروی می کنند. در سال 1972-1986 ، تحت دیکتاتوری مارکوس ، فیلیپین برای برنامه های جدید تنظیم ساختاری بانک جهانی با کاهش تعرفه ها ، مقررات زدایی در اقتصاد و خصوصی سازی شرکت های دولتی به یک خوکچه هندی تبدیل شد. (لیچاکو ، صص 10-15) روسای جمهور که از آن پیروی کردند ، از راموس ، آکوینو و در حال حاضر رئیس جمهور دوترته این سیاست های نولیبرالی را ادامه داده اند.
در کشورهای ثروتمند مانند ایالات متحده و ژاپن ، جمعیت ضعیف در حال افزایش است زیرا دولت های آنها نیز به دنبال تحمیل صندوق بین المللی پول و بانک جهانی هستند. اقدامات ریاضتی تحمیل شده بر سلامتی ، آموزش ، زیرساخت های عمومی و غیره برای تسهیل تأمین مالی جنگ اقتصادی - از جمله مجموعه صنعتی نظامی ، ساختار فرماندهی منطقه ای تأسیسات نظامی آمریکا در سراسر جهان و توسعه سلاح های هسته ای در نظر گرفته شده است.
مداخلات نظامی و ابتکارات تغییر رژیم از جمله کودتا های نظامی تحت حمایت سیا و "انقلاب های رنگی" به طور گسترده ای از برنامه سیاست های نئولیبرال که در آن پشتیبانی شده است تحمیل به کشورهای در حال توسعه مدیون در سراسر جهان.
دستور کار سیاست نئولیبرالی که فقر را بر مردم جهان تحمیل می کند و جنگ ها دو چهره همان سکه خشونت علیه ما هستند.
بنابراین ، در AGSS ، نهادهایی مانند بانک جهانی و صندوق بین المللی پول وجود نخواهد داشت. در حالی که تجارت بین همه ملتها به ناچار وجود خواهد داشت ، روابط تجاری ناعادلانه باید از بین برود. دستمزد عادلانه باید به همه کارگران در هر قسمت از جهان اعطا شود.
با این وجود افراد هر کشوری می توانند برای صلح ایستادگی کنند. اگر مالیات دهنده آمریکایی بداند که پولش برای تأمین بودجه جنگ ها صرف می شود ، از پرداخت مالیات امتناع می کند؟ اگر آنها خواستار جنگ شوند و هیچ سربازی به خدمت نیاید چه؟
اگر مردم کشور من فیلیپین میلیون ها نفر به خیابان ها بیایند و خواستار کناره گیری دوترته شوند چه؟ اگر مردم هر ملتی رئیس جمهور یا نخست وزیر و مقاماتی را انتخاب کنند که قانون اساسی صلح را بنویسند و از آن پیروی کنند ، چه می شود؟ اگر نیمی از مناصب دولت ها و ارگان ها در سطح محلی ، ملی و بین المللی زنان باشند ، چه می شود؟
تاریخ جهان ما نشان می دهد که همه اختراعات و دستاوردهای بزرگ توسط زنان و مردانی انجام شده اند که جرات خواب دیدن داشتند.
در حال حاضر من این مقاله را با این آهنگ امید از جان دنور پایان می دهم:
مرسی لاریناس - آنجلس مشاور مدیریت و همکار برای زنان صلح در شهر کوزون ، فیلیپین است. او این مقاله را به عنوان یک شرکت کننده در این مقاله نوشت World BEYOND Warدوره آنلاین.
