توسط رابرت کوهلر، ژوئیه 12، 2017
اعلان مجدد از عجایب معمولی.
ایالات متحده تحریم مذاکرات سازمان ملل متحد را به ممنوعیت - در همه جا در سراسر سیاره زمین - سلاح های هسته ای. هشت کشور دیگر نیز چنین کردند. حدس می زنید کدامیک؟
بحث های بین المللی در مورد این معاهده تاریخی که یک هفته پیش توسط حاشیه ای از 122 به 1 تبدیل شد، نشان داد که عمیقا ملل جهان را از هم جدا می کنند - نه مرزها یا زبان یا مذهب یا ایدئولوژی سیاسی و یا کنترل ثروت، داشتن سلاح های هسته ای و اعتقاد همراه با ضرورت مطلق برای امنیت ملی، علیرغم ناامنی مطلق که بر روی کل سیاره اعمال می شود.
مسلح برابر ترسو است (و ترسید برابر سود آور است.)
البته، این نه کشور، مسلح هسته ای هستند: ایالات متحده، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه، هند، پاکستان، اسرائیل و. . . این یکی دیگر بود؟ آره آره کره شمالی عجیب و غریب، این کشورها و منافع کوتاه مدت آن ها در یک طرف هستند، هرچند که داشتن هر یک از سلاح های هسته ای، توجیه دیگران در مورد سلاح های هسته ای را توجیه می کند.
هیچ کدام از این کشورها در بحث در مورد پیمان منع سلاح های هسته ای شرکت نکردند، حتی به مخالفت با آن، به نظر می رسد نشان می دهد که دنیای بدون مواد مخدر هیچ جا در دیدگاه آنها نیست.
As رابرت دوج از پزشکان برای مسئولیت اجتماعی نوشت: "آنها خودداری کرده اند و خود را به این استدلال بازدارشی اسطوره ای که رهبری اصلی مسابقه تسلیحاتی از زمان آغاز آن بوده اند، خودداری می کنند، از جمله مسابقه جدید تسلیحات جدید که توسط ایالات متحده پیشنهاد شده است در سه دهه آینده $ 1 تریلیون برای بازسازی زرادخانه هسته ای ما. "
در میان کشورهای - بقیه سیاره - که در ایجاد این پیمان شرکت داشتند، تنها رأی علیه آن توسط هلند مورد استفاده قرار گرفت، که به طور تصادفی، پس از دوران جنگ سرد، سلاح هسته ای ایالات متحده را در قلمرو خود ذخیره کرده بود حتی از رهبران خود نیز بی ادب است. (نخست وزیر سابق، "من فکر می کنم آنها یک بخش کاملا بی معنی از یک سنت در تفکر نظامی هستند." روود لوبرز گفته است.)
La معاهده بخواند، بخشی: ". . هر کشوری که مالک، دارای کنترل یا کنترل سلاح های هسته ای یا سایر وسایل انفجاری هسته ای باشد، باید آنها را سریعا از حالت عملیاتی حذف کند و آنها را در اسرع وقت نابود کند. . "
این جدی است من شکی ندارم که چیزی تاریخی اتفاق افتاده است: آرزوی، امید، عزم و اراده، اندازه بشریت، زبان بین المللی را یافته است. به گفته رییس کنفرانس مذاکرات، الائین وایت گومز، سفیر کاستاریکا، از طریق توافق برجستگی، "کفایت طولانی مدت آغاز شد." بولتن دانشمندان اتمی. او گفت: "ما توانستیم اولین بذر جهان بدون سلاح هسته ای را ببریم."
اما با این وجود، من نیز احساس ناامیدی و ناامیدی را فعال می کنم. آیا این معاهده هر چیزی را می سوزاند؟ واقعی بذر، یعنی می گوید، آیا خلع سلاح هسته ای را در دنیای واقعی قرار می دهد یا اصطلاحاتش فقط یک استعاره است؟ و همه ما استعاره را دریافت می کنیم؟
با توجه به این گزارش، Nikki Haley، سفیر سازمان ملل متحد در ترمپ، در ماه مارس گذشته گفت CNN، همانطور که او اعلام کرد که ایالات متحده مذاکرات را تحریم می کند، آن ها به عنوان یک مادر و دختر، "هیچ چیزی برای خانواده ام بیشتر از یک جهان بدون سلاح هسته ای می خواهم".
چقدر زیبا.
"اما،" او گفت، "ما باید واقع بینانه باشیم".
در سال های گذشته، انگشت دیپلمات پس از آن به روس ها (یا شوراها) و یا چینی ها اشاره کرد. اما هالی گفت: "آیا کسی هست که معتقد است کره شمالی با ممنوعیت سلاح های هسته ای موافق است؟"
بنابراین این "واقع گرایی" است که در حال حاضر توجیه آمریکا برای دست زدن به سلاح هسته ای نزدیک 7,000 همراه با برنامه ترویلی دلار آن است: کره شمالی کره شمالی، ما دشمن ما، که، همانطور که همه ما می دانیم، فقط یک موشک بالستیک و در رسانه های ایالات متحده به عنوان یک ملت بی رحمانه ناعادلانه با دستور کار فتح جهان و هیچ نگرانی مشروع در مورد امنیت خود تصویر برداری شده است. بنابراین، متاسفم مامان، متاسفم بچه ها، ما هیچ انتخابی نداریم.
نقطه ای که هر دشمن انجام خواهد داد. حلی واقع گرایانه احضار شد، به لحاظ اقتصادی و سیاسی بسیار بیشتر از هر چیزی با امنیت ملی واقعی برخوردار بود - که باید مشروعیت نگرانی سیاره ای در مورد جنگ هسته ای را مورد پذیرش قرار دهد و از تعهدات پیشین معاهده برای انجام کار برای خلع سلاح قدردانی کند. از بین بردن متقاعد کننده متقابل، واقع گرایی نیست؛ این یک انفجار انتحاری است، با این اطمینان که در نهایت چیزی به دست می دهد.
چگونه واقعگرایی در پیمان منع سلاح های هسته ای آشکار می شود؟ آگاهی از نیروهای هسته ای نه؟ تغییر ذهن یا قلب - رها کردن ترس از اینکه این سلاح های مخرب بی نظیر برای امنیت ملی بسیار مهم است، احتمالا تنها راه حل خلع سلاح هسته ای جهانی است. من اعتقاد ندارم که این می تواند با زور یا اجبار اتفاق می افتد.
بنابراین، به گفتهی بولتن دانشمندان اتمی، من به آفریقای جنوبی احترام می گذارم که نقش مهمی در تصویب این معاهده ایفا کرده است و اتفاق می افتد که تنها کشور در زمین است که یک بار سلاح های هسته ای داشته و دیگر نمی تواند. این نانوساختارهای خود را از بین برده است، همانطور که در گذر فوق العاده ای در اوایل 90s از یک نژادپرستی نهادینه شده به یکی از حقوق کامل برای همه منتقل شد. آیا تغییر آگاهی ملی ضروری است؟
سفیر سازمان ملل متحد آفریقای جنوبی نوذفیو مککاتو دیسکو، گفت: "کار دست در دست همکاری با جامعه مدنی، (ما) یک گام فوق العاده ای (امروز) برای نجات بشریت از سلاح های ترسناک سلاح های هسته ای گذراند."
و سپس ما واقعیت را داریم Setsuko Thurlow، بازمانده بمب گذاری در هیروشیما در ماه اوت 6، 1945. او اخیرا به خاطر این ترسناکی که بعد از این وحشت دیده می شود، به او یادآوری می کند: "موهایشان ایستاده بود و من نمی دانستم چرا - و چشم هایشان از روی سوختگی ها متورم شد. چشمهای بعضی از مردم از پریزها آویزان شدند. بعضی ها چشم های خود را در دست خود نگه داشتند. هیچ کس در حال اجرا نبود هیچ کس فریاد زد. کاملا ساکت بود، کاملا هنوز. همه چیزهایی که می شنید، زمزمه هایی برای "آب، آب" بود. "
پس از تصویب معاهده در هفته گذشته، او با آگاهی من تنها می تواند امیدوار باشد که آینده ما را برای همه ما تعریف کند: "من برای هفتاد سال گذشته منتظر این روز بوده ام و از آن استقبال کرده ام. این آغاز پایان سلاح های هسته ای است. "
