این دستاورد های هسته ای جهان را تهدید می کنند

با توجه به تنش های بین قدرت های هسته ای - روسیه و ناتو در اروپا و ایالات متحده، کره شمالی و چین در آسیا - واشنگتن به آرامی سلاح های هسته ای خود را ارتقا داده است تا بر اساس سه دانشمند برجسته آمریکایی، "دقیقا چه چیزی انتظار می رود که ببینیم، اگر یک کشور مسلح هسته ای قصد دارد ظرفیت مبارزه و پیروزی یک جنگ هسته ای را با خلع سلاح کردن دشمنان با اعتصاب اولیه غافلگیر کند. "

نوشتن در بولتن دانشمندان اتمی، هانس کریستنسن، مدیر پروژه اطلاعات هسته ای فدراسیون دانشمندان آمریکایی، متی مک کینزی از شورای دفاع ملی منابع و تئودور پتول، متخصص فیزیکدان و موشک بالستیک، نتیجه گرفت که "تحت پوشش حباب یک برنامه توسعه زندگی بمب افکن غیر قانونی ، "ارتش آمریكا" قدرت كشتن "كلاهك های خود را به طرزی كاملا گسترش داده است كه می تواند" تمام سیلوهای ICBM روسیه را نابود كند ".

ارتقاء بخشی از مدرنیزاسیون تریلیون دلاری آمریکا از $ 1 دولت آمریکا به نیروهای هسته ای آمریکا اجازه می دهد که واشنگتن سلاح های هسته ای خود را از بین ببرد و در عین حال 80 درصد کلاهک های ایالات متحده را در اختیار داشته باشد. اگر روسیه تصمیم به تلافی گرفت، آن را به خاکستر تبدیل خواهد شد.

شکست تصورات

هرگونه بحث در مورد جنگ هسته ای با چندین مشکل بزرگ مواجه است.

اول، دشوار است تصور کنید و یا درک کنید که در زندگی واقعی چه معنایی دارد. ما تنها یک درگیری داشتیم که شامل سلاح های هسته ای - نابودی هیروشیما و ناگازاکی در 1945 بود و حافظه آن وقایع در طول سال ها از بین رفته است. در هر صورت، دو بمب که این شهرهای ژاپنی را مسطح کردند، شباهت کمی به قدرت کشتن سلاح های هسته ای مدرن دارند.

بمب هیروشیما با نیروی کیلو تنونی 15 یا kt انفجار یافت. بمب ناگازاکی در حدود 18 کیلوگرم کمی قدرتمند بود. بین آنها، آنها بیش از 215,000 مردم کشته شدند. در مقابل، شایع ترین سلاح هسته ای در زرادخانه ایالات متحده امروز، W76، دارای قدرت انفجاری 100 kt است. یکی از رایج ترین W88 ها، پانچ 475-kt است.

مشکل دیگر این است که اکثر مردم فکر می کنند جنگ هسته ای غیرممکن است، زیرا هر دو طرف تخریب می شوند. این ایده پشت سیاست از تخریب متقابل است، به درستی به نام "MAD".

اما MAD یک دکترین نظامی ایالات متحده نیست. حمله ی "حمله ی اول" تا همین اواخر یكی از مهمترین برنامه های نظامی آمریكا بوده است. با این حال، هیچ تضمینی وجود نداشت که چنین حملهی حریف را به خطر اندازد که قادر نخواهد بود - و یا ناخواسته، با توجه به پیامدهای نابودی کامل - به تلافی پاسخ دهد.

استراتژی اعتصاب اولیه - گاهی اوقات حمله "ضد نیرو" نامیده می شود - این نیست که مراکز جمعیت حریف را نابود کند، بلکه برای از بین بردن سلاح های هسته ای دیگر یا حداقل تعداد زیادی از آنها. سیستم ضد موشکی سپس یک اعتصاب تلافی ضعیف را رهگیری می کند.

پیشرفت تکنیکی که به طور ناگهانی این احتمال را ایجاد می کند، چیزی است که به نام "فوق العاده" است، که اجازه می دهد تا یک جرقه بسیار دقیق تر از یک کلاهک. اگر هدف انفجار یک شهر باشد، چنین دقت بیش از حد ضروری است. اما استفاده از یک سوله موشکی تقویت شده به یک کلاهک نیاز دارد تا یک نیروی حداقل 10,000 پوند در هر اینچ مربع بر روی هدف اعمال کند.

تا زمانی که برنامه مدرنیزاسیون 2009، تنها راه این بود که از کلاهک های W88 بسیار قدرتمند تر - اما در تعداد محدود استفاده شود. با این حال، W76 کوچکتر می تواند کار را انجام دهد، و W88 را برای اهداف دیگر آزاد می کند.

به طور سنتی، موشک های زمینی دقیق تر از موشک های مبتنی بر دریایی هستند، اما اولی ها به اعتصاب اولی نسبت به دزدی بیشتر آسیب پذیرند، زیرا زیردریایی ها در پنهان کردن خوب هستند. Super-fuze جدید دقت صحت موشک های زیردریایی Trident II را افزایش نمی دهد، اما برای اینکه دقیقا جایی که سلاح منفجر می شود، آن را افزایش می دهد. "در مورد بالگرد 100-kt Trident II، سه دانشمند نوشت:" فوق العاده فازی سه برابر قدرت کشتن نیروی هسته ای است که به آن اعمال می شود. "

قبل از اینکه سوپراس فویز مستقر شود، تنها 20 درصد از ایالات متحده قادر به نابودی سیلوهای موشکی مجدد بود. امروزه همه این ظرفیت را دارند.

موشک های Trident II به طور معمول از چهار تا پنج کلاهک حمل می کنند، اما می توانند تا هشت را گسترش دهند. در حالی که این موشک قادر است تا تعداد زیادی از کلاهک های 12 را میزبانی کند، این پیکربندی منجر به نقض قراردادهای هسته ای فعلی خواهد شد. زیردریایی های ایالات متحده در حال حاضر در مورد کلاهک های 890 مستقر هستند که 506 آنها W76 است و 384 W88 هستند.

ICBM های زمینی Miniteman III هستند که هر کدام دارای سه کلاهک هستند - مجموع 400 - از 300 کیلوگرم به 500 کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم. همچنین موشک ها و بمب های منفرد هسته ای هوا و دریایی وجود دارد. موشک های کروز Tomahawk که اخیرا به سوریه حمله کرده اند، می توان برای حمل یک کلاهک هسته ای پیکربندی کرد.

شکاف فناوری

Super-fuze همچنین امکان یک تصادف اتفاقی هسته ای را افزایش می دهد.

تا کنون جهان توانسته است از یک جنگ هسته ای اجتناب کند، گرچه در طول بحران موشکی کونکا 1962 آن را به شدت نزدیک شد. چندین بار نیز وجود داشته است حوادث ترسناک زمانی که نیروهای ایالات متحده و شوروی به علت نقصان تصاویر رادار یا یک نوار تست که فردی فکر می کرد واقعی بود به هشدار کامل رفت. در حالی که ارتش این رویدادها را نابود می کند، وزیر دفاع پیشین ویلیام پری استدلال می کند که شانس خالی است که ما از یک مبادله هسته ای اجتناب کردیم - و این که احتمال جنگ هسته ای امروز بیشتر از آنچه که در اوج جنگ سرد بود، بیشتر است.

بخشی از این به دلیل شکاف تکنولوژی بین ایالات متحده و روسیه است.

در ماه ژانویه 1995، رادار هشدار اولیه روسیه در شبه جزیره کولا، یک موشک از یک جزیره نروژی را دریافت کرد که ظاهرا روسیه را هدف قرار داده بود. در واقع، موشک به سوی قطب شمال هدایت شد، اما رادار روسیه آن را به عنوان یک موشک Trident II که از شمال آتلانتیک آمده بود، تگ کرد. سناریو قابل قبول بود در حالی که برخی حملات اول حمله تصور می کنند که تعداد زیادی از موشک ها را راه اندازی کنند، برخی دیگر خواستار انفجار یک کلاهک بزرگ برای هدف در حدود 800 مایل ارتفاع هستند. پالس عظیم تابش الکترومغناطیسی که چنین انفجاری تولید می کند، سیستم های رادار را نابینا یا فلج می کند در یک منطقه وسیع. این یک اعتصاب اولیه است.

در آن زمان سران آرام تر غلبه کردند و روس ها هشدار خود را اعلام کردند، اما برای چند دقیقه، روز قیامت بسیار نزدیک به نیمه شب حرکت کرد.

با توجه به بولتن دانشمندان اتمی، بحران 1995 نشان می دهد که روسیه "سیستم هشدار دهنده ماهواره ای مبتنی بر فضایی قابل اعتماد و کارآمد جهانی" ندارد. در عوض، مسکو بر روی ساخت سیستم های مبتنی بر زمین تمرکز کرده است که مدت زمان هشدار را برای روس ها کمتر از آنچه که بر اساس ماهواره ها انجام می دهد، متمرکز می کند. این بدان معناست که در حالی که ایالات متحده در حدود 30 دقیقه زمان هشدار برای بررسی اینکه آیا حمله واقعا رخ می دهد، روس ها 15 دقیقه یا کمتر داشته باشند.

این، به گفته مجله، به احتمال زیاد به این معنی است که "رهبری روسیه اختیار کمی در اختیار دارد، اما پیش از آنکه نیروهای هسته ای را به پایین ترین سطوح فرمان برساند،" به سختی وضعیتی است که در منافع امنیت ملی هر دو کشور وجود دارد.

یا، برای آن موضوع، جهان.

A مطالعه اخیر دریافت که جنگ هسته ای میان هند و پاکستان با استفاده از سلاح های هشدار دهنده ی هیروشیما، یک زمستان هسته ای تولید می کند که باعث می شود که گندم در روسیه و کانادا غیرممکن باشد و بارندگی های آسیایی موسوم به 10 درصد کاهش یابد. نتیجه آن می تواند به مرگ ناشی از گرسنگی 100 میلیون نفر باشد. تصور کنید که اگر سلاح های اندازه ای که روسیه، چین یا ایالات متحده آن را استفاده می کردند، چه نتیجه ای خواهد بود

برای روس ها، ارتقاء موشک های مبتنی بر دریایی آمریکا با سوپر فوج، یک پیشرفت شوم خواهد بود. سه دانشمند نتیجه می گیرند "با تغییر ظرفیت به زیردریایی هایی که می توانند موقعیت موشک های موشکی را به اهداف خود نزدیک تر از موشک های زمینی نزدیک کنند،" به این نتیجه رسیدند که ارتش آمریکا ظرفیت قابل توجهی برای تحقق اولین اعتصاب بی نظیر علیه ICBM روسیه به دست آورده است. سیلیس ".

زیردریایی آمریکایی کلاس اوهایو با موشک 24 Trident II مسلح است و دارای تعداد زیادی کلاهک 192 می باشد. موشک ها را می توان در کمتر از یک دقیقه راه اندازی کرد.

روس ها و چینی ها همچنین دارای زیردریایی های موشکی هستند، اما نه چندان زیادی، و بعضی دیگر به منسوخ نزدیک هستند. ایالات متحده همچنین اقیانوس ها و دریاهای جهان را با شبکه هایی از سنسورها برای پیگیری این زیرمیزی ها کشت. در هر صورت، اگر روسیه متوجه شد که ایالات متحده هنوز اکثر نیروهای هسته ای خود را حفظ کرده است، آیا روسیه و یا چینی اقدام به تلافی می کنند؟ در صورت انتخاب خود، خودکشی ملی یا آتش زدن آنها را ممکن می سازد.

عنصر دیگری در این برنامه مدرنیزه که روسیه و چین را ناراحت می کند، تصمیم دولت اوباما برای قرار دادن سیستم های ضد سرقت در اروپا و آسیا است و سیستم های ضد موشکی Aegis را از ساحل اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس مستقر می کند. از دیدگاه مسکو - و همچنین پکن - آن دسته از رهبران وجود دارد که بتوانند چند موشک را جذب کنند که ممکن است اولین حمله ممکن باشد.

در حقیقت، سیستم های مبارزه با مواد مخدر بسیار مشتاق هستند. هنگامی که آنها از تخته رسم مهاجرت می کنند، کارایی کشنده آنها به وضوح کاهش می یابد. در واقع، بسیاری از آنها نمیتوانند از طرف گسترده ای از انبار استفاده کنند. اما این فرصتی نیست که چینی ها و روس ها بتوانند هزینه کنند.

سخنرانی در کنفرانس بین المللی سنت پترزبورگ در ماه ژوئن 2016، رئیس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، متهم کرد که سیستم های مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده در لهستان و رومانی به ایران، اما در روسیه و چین هدف نیست. "تهدید ایران وجود ندارد، اما سیستم های دفاع موشکی همچنان در موقعیت قرار دارند." وی افزود، "یک سیستم دفاع موشکی یکی از عناصر کل سیستم پتانسیل نظامی است."

توافقنامه های مربوط به اسلحه

خطر در اینجا این است که توافقنامه های مربوط به اسلحه شروع به حل و فصل خواهند کرد اگر کشورهای تصمیم بگیرند که ناگهان آسیب پذیر باشند. برای روس ها و چینی ها، ساده ترین راه حل برای دستیابی به موفقیت آمریكا این است كه موشك ها و كلاهك های بیشتری تولید كنند و پیمان هایشان ممكن است.

موشک جدید کروز روسیه احتمالا در پیمان نیروهای هسته ای میان رده متوسط ​​است اما پاسخ طبیعی این است که از دیدگاه مسکو، پیشرفت های تکنولوژیکی هشدار دهنده ایالات متحده، اگر دولت اوباما تصمیم 2002 را از جانب جورج دبلیو بوش دولت به طور یک جانبه از پیمان ضد موشکی برداشته می شود، کروز جدید ممکن است هرگز مستقر نخواهد شد.

تعدادی از گام های فوری وجود دارد که ایالات متحده و روس ها می توانند برای تشدید تنش های کنونی اقدام کنند. اولا، استفاده از سلاح های هسته ای از وضعیت موش های موی خود، بلافاصله احتمال جنگ احتمالی هسته ای را کاهش می دهد. این می تواند به دنبال یک تعهد باشد "بدون استفاده اول" از سلاح های هسته ای.

اگر این اتفاق نیفتاد، تقریبا قطعا نتیجه ای سریعتر خواهد شد مسابقه تسلیحات هسته ای. پوتین به نمایندگان سن پترزبورگ گفت: "من نمی دانم که چطور تمام این کارها پایان می یابد." "آنچه که من می دانم این است که ما باید از خودمان دفاع کنیم."

کانال هالینان، ستون سیاست خارجی در متن را می توانید بخوانید www.dispatchesfromtheedgeblog.wordpress.com و www.middleempireseries.wordpress.com. تجدید چاپ با اجازه از سیاست خارجی در تمرکز.