شمال و کره جنوبی می خواهند یک پیمان صلح: ایالات متحده باید به آنها ملحق شود

توسط کریستین آن www.truth-out.org، جولای 22nd، 2017

دو سال پیش، من از مرز صلحجویانه جهان از شمال به کره جنوبی عبور کردم و صلحبانان زن 30 از کشورهای 15، خواستار پیمان صلح برای پایان دادن به جنگ کره ای شش دهه شدند. در ماه ژوئیه 13 من از ورود به کره جنوبی از ایالات متحده به عنوان مجازات برای فعالیت صلح من، از جمله راهپیمایی صلح زنان 2015، منع شد.

همانطور که برای پرواز هواپیمایی آیسانا به شانگهای در فرودگاه بین المللی سان فرانسیسکو پرواز کردم، نمایندگی بلیط در انفجار به من اطلاع داد که من نمی توانم به پرواز در هواپیما بروم به Seoul Incheon International. سرپرست من پاسپورت من را به من داد و به من اطلاع داد که او فقط یک تلفن دولتی با یک مقام دولتی کره جنوبی دریافت کرده بود که به او گفته بود من از کشور خارج شده ام.

من گفتم: "این باید یک اشتباه باشد." "آیا کره جنوبی واقعا من را ممنوع الخروج می کند زیرا من صلح زنانه را در منطقه دمیتریج سازماندهی کردم؟" پرسیدم که از وجدانش درخواست تجدید نظر کرده است. من فکر می کردم اگر واقعا ممنوعیت سفر وجود داشته باشد، باید توسط پارلمان رییس جمهور ناامید شد. اما او با من تماس نگرفت. او راه می رفت و می گفت هیچ کار دیگری انجام نمی شود. من نیاز به درخواست برای ویزا و رزرو پرواز جدید به شانگهای. من انجام دادم، اما پیش از ورود به پروازم با روزنامهنگاران جانباز Tim Shorrock از The Nation و Choe Sang-hun از نیویورک تایمز صحبت کردم.

وقتی که من در شانگهای فرود آمد، همراه با سفر من ان ورایت، سرهنگ ارتش آمریكا بازنشسته و دیپلمات سابق آمریكا، ما از طریق دفاتر كنگره به تماسهای سطح بالا در سازمان ملل متحد به زنان قدرتمند و متفقین كه از راه می رفتند با ما در سراسر منطقه demilitarized (DMZ) در 2015.

در عرض چند ساعت، مایرد مگوایر، برنده جایزه صلح نوبل از ایرلند شمالی و گلوریا استاینم با ارسال نامه های الکترونیکی از سفیر کره جنوبی در ایالات متحده ، آن هو هو یانگ خواست تا در ممنوعیت سفر خود تجدید نظر کند. گلوریا نوشت: "من نمی توانستم خودم را ببخشم اگر هر كاری از دستم بر نمی آمد تا كریستین را به خاطر یك عمل وطن پرستی و عشق كه باید جایزه بگیرد مجازات نكرد." هر دو نشان دادند که ممنوعیت سفر مانع حضور من در جلسه ای است که توسط سازمان های صلح زنان کره جنوبی در 27 ژوئیه ، سالگرد آتش بس متوقف شد ، اما به طور رسمی پایان یافت ، جنگ کره.

مطابق با مجله نیویورک تایمزکه داستان را شکست، به دلیل اینکه من می توانستم به منافع ملی و امنیت عمومی آسیب برسانم، ورود من را رد کردم. ممنوعیت سفر در 2015 در زمان اداره پارک گون هیه، رئیس جمهور محکوم شده در حال حاضر در زندان به اتهام از فساد عظیم، از جمله ایجاد یک صورت اشخاص بدحساب از نویسندگان و هنرمندان 10,000 انتقاد از سیاست های دولت و برچسب "طرفدار کره شمالی".

در ساعت 24، پس از اعتراض گسترده مردم - از جمله حتی از من منتقدان - دولت جدید منتخب ماه، ممنوعیت سفر را لغو کرد. من نمی توانم به سئول بازگردم، جایی که من متولد شدم و خاکستر والدین من در نزدیکی یک معبد بودایی در کوه های بوخانسان اطراف، من قادر به ادامه کار با صلح طلبان کره جنوبی هستم تا به هدف مشترک خود برسند: برای پایان دادن به جنگ کره ای با یک معاهده صلح.

لغو سریع این ممنوعیت، یک روز جدید را در شبه جزیره کره با یک کره جنوبی دموکراتیک و شفافتر، اما همچنین چشم انداز واقعی دستیابی به یک توافقنامه صلح با پرزیدنت مون [جائین] را در قدرت نشان داد.

تماس های یک جانبه برای پیمان صلح کره ای

در ماه ژوئیه 7 در برلین، آلمان، پیش از نشست G20، پرزیدنت مون، خواستار "یک معاهده صلحه که همه طرف های مربوطه در پایان جنگ کره ای به منظور حل و فصل یک صلح پایدار در شبه جزیره، پیوست" کره شمالی و چین در خواستار یک معاهده صلح برای رسیدگی به درگیری های طولانی مدت هستند.

سخنرانی برلین ماه بعد از پاشنه اجلاس او در واشنگتن، جایی که ماه به ظاهرا نعمت های رئیس جمهور ترومپ را برای گفت و گو بین کره ای به سر برد، به دنبال داشت. "من آماده هستم که در هر زمان و هر مکان رهبر کره شمالی، با کیم جونگ اون آشنا شود"، ماه اعلام کرد اگر شرایط درست باشد. ماه گذشته از تغییرات قابل ملاحظه ای از پیشینیان سخت ورزی خود ابراز کرد: "ما نمی خواهیم کره شمالی کج بشود و ما با جذب هیچ نوع وحدت را دنبال نخواهیم کرد."

ماه گزارش ماه آبی (به معنی یک مقاله سفید کاخ) منتشر شده در ماه ژوئیه 19، ماه را برای انجام وظایف 100 که طی یک دوره پنج ساله اش در نظر دارد انجام می دهد. اولویت در لیست او شامل امضای یک معاهده صلح توسط 2020 و "بیقراری کامل" شبه جزیره کره است. ماه در مسیری برای به دست آوردن کامل حاکمیت کره جنوبی، همچنین مذاکره برای بازگشت زود هنگام کنترل عملیات نظامی جنگی از ایالات متحده بود. این برنامه همچنین برنامه های بلندپروازانه اقتصادی و توسعه را شامل می شود که اگر مذاکرات میان کره ای ادامه یابد، مانند ایجاد یک کمربند انرژی در کنار همسایگی شبه جزیره کره که کشور تقسیم شده را پیوند می دهد و بازسازی بازارهای بین کره ای، می تواند پیش برود.

در حالی که این اهداف ممکن است در ناحیه سخت بین دو کره به نظر برسد، آنها ممکن است به ویژه با توجه به تمرکز ماهانه بر دیپلماسی، گفتگو و همکاری مردم، از تجدید روابط خانوادگی با مبادلات جامعه مدنی، کمک های بشر دوستانه به نیروهای نظامی، مذاکرات نظامی. در روز سه شنبه، او برای مذاکره در مورد این مسائل با کره شمالی در DMZ مذاکره کرد، هرچند پیونگ یانگ هنوز پاسخگوی آن نیست.

مادر پرزیدنت Moon در شمال قبل از کره تقسیم شد. او اکنون در کره جنوبی زندگی می کند و همچنان از خواهرش جدا شده است که در کره شمالی زندگی می کند. او نه تنها Moon را درک عمیق درد و رنج خانواده های تقسیم شده 60,000 که در کره جنوبی باقی مانده است را می داند، او از تجربه خود به عنوان رئیس کارکنان به رئیس جمهور روح مون هیون (2002-2007)، آخرین رییس جمهور لیبرال کره جنوبی می داند. پیشرفت میان کره ای تنها می تواند بدون قطعنامه رسمی جنگ کره ای بین ایالات متحده و کره شمالی به پایان برسد. امروزه Moon با درک این موضوع، چالش دلهره آور روابط بین کره ای را که طی دهه گذشته پراکنده شده است، ایجاد می کند و پل بین واشنگتن و پیونگ یانگ را که بیش از دو دولت قبلی ایالات متحده سقوط کرده است، روبرو می کند.

زنان: کلید دستیابی به توافق صلح

با توجه به کره جنوبی، کره شمالی و چین که خواستار یک معاهده صلح هستند، قابل توجه است که زنان در حال حاضر در پست های کلیدی وزارت خارجه در این کشورها هستند. ماه نخستین زن وزیر امور خارجه در تاریخ کره جنوبی، در یک حرکت پیشگامانه، کانگ کیونگ هوا، یک سیاستمدار چاشنی با حرفه ای تزئین شده در سازمان ملل متحد. کانگ به عنوان معاون کمیساریای عالی حقوق بشر و معاون دبیر کل امور انسان دوستانه معاون دبیر کل سازمان ملل متحد سابق بان کی مون، قبل از تبدیل شدن به مشاور سیاسی ارشد سازمان ملل متحد، António Guterres، به عنوان مشاور ارشد سازمان ملل متحد شناخته شد.

در پیونگ یانگ ، اصلی ترین مذاکره کننده کره شمالی با مقامات آمریکایی در گفتگو با مقامات سابق آمریکایی ، چوئه سون هوی ، مدیر کل امور آمریکای شمالی در وزارت امور خارجه کره شمالی است. چو قرار بود در مارس سال جاری میلادی قبل از برهم زدن جلسه با هیئت دو طرفه ای از مقامات آمریکایی از دولت اوباما و بوش در نیویورک دیدار کند. چو به عنوان دستیار و مترجم در مذاکرات شش جانبه و سایر دیدارهای سطح بالا با مقامات آمریکایی ، از جمله سفر آگوست 2009 توسط رئیس جمهور بیل کلینتون به پیونگ یانگ خدمت می کرد. او مشاور و مترجم مرحوم بود کیم کی گوان، مذاکره کننده هسته ای کره شمالی.

در عین حال، در چین، فی یینگ رئیس [کمیته امور خارجه] کنگره ملی مردم است. او رهبری هیئت چینی در مذاکرات شش جانبه در اواسط 2000s بود که باعث پیشرفت دیپلماتیک موقت برای برچیدن برنامه هسته ای کره شمالی شد. در یک قطعه اخیر برای موسسه بروکینگز، فو اعلام کرد، "برای باز کردن قفل زنگ زده از مسئله هسته ای کره، ما باید کلید درست را جستجو کنیم." فو معتقد است کلید این است که "تعلیق برای تعلیق" پیشنهاد چین، که خواستار توقف برنامه های موشکی هسته ای و دوربرد هسته ای کره شمالی در ازای توقف تمرینات نظامی ارتش آمریکا و کره جنوبی می شود. این پیشنهاد، که ابتدا توسط کره شمالی در 2015 معرفی شده، اکنون نیز توسط روسیه حمایت شده است بودن به طور جدی توسط کره جنوبی در نظر گرفته شده است.

کانگ، چو و فو همه مسیرهای مشابهی را در قدرت خود به دست می آورند - آنها کار خود را به عنوان مترجم های انگلیسی برای جلسات وزارت امور خارجه در سطح بالا آغاز کردند. آنها همه بچه ها را دارند و خانواده هایشان را با شغل های مورد نیازشان تعادل می دهند. در حالی که ما نباید توهم هایی داشته باشیم که یک معاهده صلح تضمین شده فقط به این دلیل که این زنان در قدرت هستند، این واقعیت که زنان حتی در این مقامات عالی وزارت امور خارجه ایجاد هماهنگی و فرصت های نادرست تاریخی می کنند.

آنچه که ما از سه دهه تجربه می دانیم این است که توافق صلح بیشتر با مشارکت فعال گروه های صلح زنان در روند صلح ایجاد می شود. با توجه به مطالعه بزرگ پوشش 30 ساله فرآیندهای صلح 40 در کشورهای 35، توافق تنها در مورد یک مورد، زمانی که گروه های زنان به طور مستقیم بر روند صلح تأثیر داشتند، رسید. مشارکت آنها همچنین منجر به نرخ بالای اجرای و دوام این موافقتنامه ها شد. از 1989-2011، از 182 موافقتنامه های صلح امضا کرد، توافقنامه 35 درصد احتمال بیشتری را برای آخرین سال های 15 داشته است اگر زنان در ایجاد آن مشارکت داشته باشند.

اگر هم زمانی بود که گروه های صلح زنان باید در مرزها کار کنند، اکنون وقتی که موانع متعدد - زبان، فرهنگ و ایدئولوژی - این را بسیار آسان تر برای سوء تفاهم به نفع خود، و محاسبات غلط خطرناک انجام می شود، راه را برای دولت ها برای اعلام جنگ. در جلسه 27 جولای ما در سئول، ما امیدواریم شروع کنیم به تشریح مکانیزم یا روند صلح منطقه ای که به موجب آن گروه های صلح زنان از کره جنوبی، کره شمالی، چین، ژاپن، روسیه و ایالات متحده می توانند به طور جدی در روند صلح سازمانی رسمی دولت کمک کنند .

پشتیبانی گسترده برای صلح

واضح است که قطعه گمشده در این پازل، ایالات متحده است، جایی که Trump فقط خود را با مردان سفیدپوست، عمدتا نظامیان، احاطه کرده است، به استثنای نیکی هیلی، سفیر ایالات متحده در سازمان ملل متحد، اظهارات خود در مورد کره شمالی و همچنین تقریبا هر کشور دیگری تلاش های دیپلماتیک بین المللی را بر عهده دارد.

در حالی که دولت ترامپ ممکن است هنوز خواستار یک معاهده صلح نباشد، یک حلقه در حال رشد از نخبگان خواستار حضور در مذاکرات مستقیم با پیونگ یانگ برای توقف برنامه موشکی دوربرد کره شمالی قبل از حمله به سرزمین اصلی ایالات متحده است. الف نامه دو حزبی به "ترامپ" که توسط شش مقام سابق دولت ایالات متحده در طول سال های 30 امضا شده است، خواستار گفت "صحبت کردن پاداش یا امتیاز دادن به پیونگ یانگ نیست و نباید به عنوان پذیرش سیگنال از یک کره شمالی مسلح کره شمالی تفسیر شود. این یک گام ضروری برای ایجاد ارتباطات برای جلوگیری از فاجعه هسته ای است. »بدون اعلام حمایت از درخواست چین برای« تعلیق تعلیق »، نامه هشدار داد که علیرغم تحریم ها و انزوا، کره شمالی در فناوری های موشکی و هسته ای خود پیشرفت می کند. "بدون تلاش دیپلماتیک برای متوقف کردن پیشرفت آن، شکی نیست که این موشک یک موشک دوربرد را قادر خواهد ساخت تا یک کلاهک هسته ای را به ایالات متحده منتقل کند."

این بر اساس یک نامه به Trump امضا شده در ماه ژوئن توسط 64 دموکرات کنگره امضا شده است اصرار به گفتگوهای مستقیم با کره شمالی برای جلوگیری از "مناقشه غیر قابل تصور". این نامه تحت رهبری جان کانرر، یکی از دو کنگره باقی مانده که در جنگ کره ای خدمت کرده است. کنیرز گفت: "همانطور که کسی که این جنگ را دیده است، از زمان ارسال من به کره به عنوان یک ستوان جوان ارتش فرستاده شده است، این یک حرکت بی پروا و بی تجربه برای تهدید به اقدام نظامی است که می تواند به جای پیگیری دیپلماسی شدید، به ویرانی برسد."

این تغییرات عمده در واشنگتن منعکس کننده یک توافق رو به رشد در میان مردم است: آمریکایی ها خواهان صلح با کره شمالی هستند. به گفته یک مه اکونومیست / نظرسنجی YouGov، 60 درصد آمریکایی ها ، صرف نظر از وابستگی سیاسی ، از مذاکرات مستقیم بین واشنگتن و پیونگ یانگ حمایت می کنند. در روز اجلاس ماه-ترامپ ، نزدیک به دوازده سازمان ملی مدنی ، از جمله پیروزی بدون جنگ و CREDO [اقدام] ، دادخواست به ماه امضا شده توسط بیش از 150,000 آمریکایی ارائه پشتیبانی قوی برای تعهد خود را به دیپلماسی با کره شمالی.

دولت ایالات متحده شبه جزیره کره را (با اتحاد شوروی سابق) تقسیم کرد و توافقنامه آتش بس را امضا کرد و قول داد تا مذاکرات را در روزهای 90 برای مذاکره در مورد حل و فصل صلح دائمی به مجلس بازگرداند. دولت ایالات متحده مسئولیت اخلاقی و قانونی برای پایان دادن به جنگ کره ای با یک معاهده صلح دارد.

با ماه در قدرت در کره جنوبی و طرفدار دیپلماسی زنان در پست های کلیدی وزارت خارجه در منطقه، چشم انداز دستیابی به توافق صلح امیدوار کننده است. اکنون، جنبش های صلح ایالات متحده باید برای پایان دادن به سیاست شکست خورده دولت اوباما از استقامت استراتژیک تلاش کنند و از تهدیدهای دولت ترامپ برای ارتقاء نظامی جلوگیری کنند.

پیش از جلسه سنا خود در کاخ سفید، بیش از رهبران زنان 200 از کشورهای بیش از 40 - از جمله کره شمالی و کره - از Trump خواستار امضای یک معاهده صلح شدند که منجر به امنیت بیشتری برای شبه جزیره کره و منطقه شمال شرقی آسیا خواهد شد و مانع از گسترش سلاح های هسته ای.

As نامه ما می گوید، "صلح قوی ترین بازدارنده از همه است."