توسط تری کرافورد-براون ، سپتامبر 4 ، 2019
از جانب IOL
بخش 24 قانون اساسی آفریقای جنوبی اعلام می کند: "همه حق دارند محیطی را که برای سلامتی یا بهزیستی آنها ضرر ندارد ، بسازند."
واقعیت ، به طرز غم انگیزی ، این است که ارائه لایحه حقوق همچنان عملی نشده است.
آفریقای جنوبی از نظر مسائل آلودگی در بین بدترین کشورهای جهان قرار دارد. دولت آپارتاید فقط اهمیتی نداد و مقامات فاسد و بی عاطفه انتظارات پس از آپارتاید را خیانت کردند.
دیروز ، سپتامبر 3 ، اولین سالگرد انفجار در کارخانه Rheinmetall Denel Munition (RDM) در منطقه Macassar سامرست غربی بود. در این انفجار هشت کارگر کشته و ساختمان تخریب شد. یک سال بعد ، گزارش تحقیقات هنوز برای عموم یا خانواده های آن مرحوم منتشر نشده است.
تحقیقات در ایالات متحده و جاهای دیگر تأیید می کند که جوامعی که نزدیک به تجهیزات نظامی و تسلیحاتی زندگی می کنند به شدت در معرض سرطان ها و بیماری های دیگر ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد سمی هستند.
تأثیرات آلودگی نظامی بر سلامتی و محیط زیست همیشه قابل مشاهده ، فوری یا مستقیم نیست و اغلب سالها بعد خود را نشان می دهد.
بیش از 20 سال پس از آتش سوزی AE&CI ، قربانیان در Macassar دچار مشکلات شدید بهداشتی شده و علاوه بر این ، از نظر مالی کمک نشده اند. اگرچه کشاورزانی که خسارت محصولات زراعی متحمل شده اند سخاوتمندانه جبران می شود ، ساکنان Macassar - بسیاری از آنها بی سواد هستند - فریب داده اند که حقوق خود را امضا می کنند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد در یک تصمیم برجسته در 1977 ، تعیین کرد که نقض حقوق بشر در آفریقای جنوبی تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی است و تحریم اجباری سلاح را تحمیل می کند. این تصمیم در آن زمان به عنوان مهمترین پیشرفت در دیپلماسی قرن 20th مورد استقبال قرار گرفت.
دولت آپارتاید در تلاش برای مقابله با تحریم سازمان ملل ، منابع مالی عظیمی را به تسلیحات ریخت ، از جمله در کارخانه آرمسکور سامچم در مکاسار. این سرزمین اکنون توسط RDM اشغال شده است ، و گفته می شود که انبوه و خطرناک آلوده شده است.
راین متال ، شرکت بزرگ تسلیحاتی آلمان ، آشکارا تحریم سازمان ملل را زیر پا گذاشت. این شرکت در سال 1979 برای ساخت گلوله های 155 میلیمتری مورد استفاده در توپخانه G5 یک کارخانه مهمات سازی به آفریقای جنوبی صادر کرد. هدف این موشکهای هوایی G5 این بود که هم سلاحهای هسته ای تاکتیکی و هم عوامل شیمیایی و جنگهای بیولوژیکی (CBW) را تحویل دهند.
با تشویق دولت آمریکا ، این سلاح ها از آفریقای جنوبی به عراق برای استفاده در جنگ هشت ساله عراق علیه ایران صادر شد.
با وجود تاریخچه خود ، Rheinmetall در 2008 مجاز به گرفتن سهم کنترل کننده 51٪ در RDM بود ، باقیمانده 49٪ توسط Denel متعلق به دولت است.
راینمتال برای دور زدن مقررات صادرات آلمان به طور عمدی تولید خود را در کشورهایی از جمله آفریقای جنوبی قرار می دهد.
دنل همچنین یک کارخانه مهمات دیگر در کیپ تاون در Swartklip ، بین دشت میچل و Khayelitsha داشت. شهادتها در پارلمان در 2002 توسط بیوه ها و کارمندان سابق قبل از کمیته دفاع در کارگاه دفاع به دنبال اعتراضات جامعه در هنگام نشت گاز اشک آور ساکنان محلی را لرزاند.
مأمورین فروشگاه Denel در آن زمان به من خبر دادند: "کارگران Swartklip خیلی طولانی زندگی نمی کنند. بسیاری از افراد دست ، پاهای خود ، بینایی ، شنوایی ، مهارت های ذهنی خود را از دست داده اند و بسیاری از آنها به بیماری های قلبی ، آرتروز و سرطان مبتلا هستند. اوضاع در سامکم نیز بدتر است. "
Swartklip محل آزمایش برنامه CBW آفریقای جنوبی در دوره آپارتاید بود. علاوه بر گاز اشک آور و پیروتکنیک ، Swartklip پوسته های حامل نشتی پایه 155mm ، نارنجک های تله گلوله ، دور با سرعت بالا 40mm و دور با سرعت کم 40mm تولید کرد. سامچم به نوبه خود پروانه هایی را برای مهمات خود تولید کرد. از آنجا که دنل حتی قادر به رعایت استانداردهای ایمنی و زیست محیطی آفریقای جنوبی در Swartklip نبود ، این کارخانه در 2007 بسته شد. سپس دنل به سادگی تولید و عملیات خود را به کارخانه قدیمی سامچم در مکاسار منتقل کرد.
از زمان تصاحب Rheinmetall در 2008 ، بر صادرات به کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات تأکید شده است ، و 85٪ تولید هم اکنون صادر شده است.
گفته می شود که سلاح های RDM توسط سعودی ها و اماراتی ها برای ارتکاب جنایات جنگی در یمن استفاده شده اند و در تأیید چنین صادراتی ، آفریقای جنوبی در این قساوت ها همدست است.
این نگرانی ها به ویژه در آلمان از زمان قتل روزنامه نگار سعودی جمال خاشقجی در اکتبر سال گذشته رواج داشته است.
سهمی از پروکسی برای من فراهم شد که به من امکان داد تا در نشست عمومی سالانه راینمتال در ماه مه در برلین شرکت کنم و صحبت کنم.
در پاسخ به یکی از سؤالات من ، آرمین پاپگر ، مدیر اجرایی ، در این جلسه گفت که راینمتال قصد دارد کارخانه را در RDM بازسازی کند ، اما در آینده کاملاً خودکار خواهد بود. بر این اساس ، حتی بهانه هکنی ایجاد شغل دیگر کاربرد ندارد.
با این حال ، Papperger نتوانست به سؤال من در مورد آلودگی محیط زیست ، از جمله هزینه های پاکسازی که ممکن است به میلیاردها رند باشد پاسخ دهد.
آیا قبل از بیدار شدن از خطرات ایمنی و زیست محیطی محل کارخانه های مهمات سازی در مناطق مسکونی ، منتظر تکرار آتش سوزی AE&CI در Macassar یا فاجعه 1984 بوپال در هند هستیم؟
تری کرافورد-براون یک فعال صلح ، و هماهنگ کننده کشور آفریقای جنوبی برای است World Beyond War.
